ယေန႔ ေျပာျပရမည့္ အဘိဓမၼာတရားက... အရင္ေန႔က... စကားစပ္အေနအာျဖင္႔ ေျပာခဲ႔တဲ႔ “ဟိရီ+ၾသတၱပၸ” ဟူေသာ... ေလာကပါလ=ေလာကလူသားေတြရဲ႕ ဘ၀ကုိ လူသားႏွင္႔ တိရစၦာန္ဘ၀ကုိ ခြဲျခားလွ်က္ သာယာလွပေအာင္ ေစာင္႔ေရွာက္တတ္တဲ႔ (အရွက္+အေၾကာက္)တရား -၂-ပါးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း အကုသုိလ္ေစတသိက္အုပ္စု ေျပာျပခဲ႔စဥ္ကလည္း အနည္းငယ္ ေျပာျပခဲ႔ဘူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဒီတရား -၂-ပါးရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ “အဟိရိက+အေနာတၱပၸ=အရွက္+အေၾကာက္မရွိ”ဟူေသာ လူ႔ေလာကအလွကုိ ဖ်က္ဆီးတတ္တဲ႔ တရား -၂-ပါးပါ။ ယင္း တရား-၂-ပါးတုိ႔သည္ ေလာကအလွကုိ/ တခ်ိဳ႕ေသာအရာမ်ားမွာ လူႏွင္႔ တိရစၦာန္ အသြင္တူသြားေအာင္၊ လူ႔သႏၱာန္မွာ တိရစၦာန္စိတ္ ေပါက္သြားေအာင္ လုပ္တတ္တဲ႔ တရားမ်ားပါ။
ယေန႔တရား-၂-ပါးက ေလာကကုိ အလွဆင္သည့္ တရားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔တစ္ေတြ ေျပာဆုိသုံးႏႈန္းေနၾကတဲ႔ “ေလာကပါတရား”ဆုိတာ ယေန႔ေျပာျပတဲ႔ ဒီ“ဟိရီ+ၾသတၱပၸ”တရား -၂-ပါးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဟိရီတရားသည္ မေကာင္းမႈျပဳရမွာ၊ ေျပာရမွာ၊ ၾကံစီရမွာ ရွက္တဲ႔စိတ္အမူအရာသည္ ဟိရီတရား၏ သေဘာတရားပင္ျဖစ္ပါတယ္။
ၾသတၱပၸတရား၏သေဘာက... မေကာင္းမႈ ျပဳရမွာ၊ ေျပာရမွာ၊ ၾကံစီရမွာ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း သေဘာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီတရား -၂-ပါးကုိ ထင္ရွားေအာင္ ေျပာျပရလွ်င္... ယေန႔ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈမ်ား၊ လူပုံအလယ္ ေပၚေပၚတင္တင္ ေလာင္းကစားမႈမ်ား၊ ေသာက္စားမႈမ်ားစသည္မ်ားသည္ မိမိအလွ၊ မိသားစုအလွ၊ ရပ္ကြက္အလွ၊ ၿမိဳ႕အလွ၊ တုိင္းျပည္အလွ၊ ကမၻာေလာကအလွကုိ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖ်က္ဆီးသြားတယ္ဆုိတာ မိမိတုိ႔ သိၿပီးသားျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ အရွက္+အေၾကာက္မရွိေတာ႔ အ၀တ္အစားမွာလည္း ကုိယုိကားယား၊ မလုံမျခံဳျဖစ္လာ.... အက်ိဳးဆက္က တျဖည္းျဖည္း တိရစၦာန္ႏွင္႔ မျခားအတူ အလားတူျဖစ္လာမယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအဖုိ႔ ထုိကဲ႔သုိ႔ ၀တ္စားဆင္ယင္လွ်ွင္ ကုိယ္႔အႏၱရာယ္ကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ဖန္တီးၿပီး အႏၱရာယ္ကုိ ဖိတ္ေခၚသလုိ ျဖစ္လာပါမယ္။
လူတြင္မကပါဘူး... ရဟန္းေတာ္မ်ားလည္း အတူတူပါပဲ။ ၿမိဳ႕တြင္း ရြာတြင္းသုိ႔ ႂကြလွ်င္ ဘုရားရွင္က သကၤန္း႐ုံႂကြရမည္ဟု မိန္႔မွာ ခဲ႔ပါလွ်က္... သကၤန္း႐ုံသြားလွ်င္ တျခား သကၤန္းမ႐ုံတဲ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားက ကဲ႔ရဲ႕မွာစုိးလုိ႔ သကၤန္းမ႐ုံေတာ႔ျခင္းမ်ား ျဖစ္လာပါတယ္။ အက်ိဳးဆက္က မိမိကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္မႈနည္းလာမယ္၊ တပါးသူလည္း ယုံၾကည္မႈ နည္းလာမယ္၊ အေသးအငယ္က်င္႔၀တ္ကုိ ဖ်က္တာကေန စၿပီး ႀကီးမားတဲ႔ က်င္႔၀တ္ေတြကုိ ဖ်က္ရဲတဲ႔ သတၱိရွိလာမယ္။ တျဖည္းျဖည္း လူတုိ႔ ၀တ္စားပုံႏွင္႔ တူလာမယ္။ ဥပမာ - မဟာယာနရဟန္းေတာ္မ်ား ၀တ္စားဆင္ယင္ပုံမ်ိဳးပါ။ ဒါက ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင္႔ပတ္သက္လုိ႔... ဟိရီ+ၾသတၱပၸ ကင္းလာပုံ အရိတ္အျမြတ္ပါ။
ေနာက္ ေလာင္းကစားရမွာကုိ မရွက္+မေၾကာက္ေတာ႔ ေလာင္းကစားမႈကုိ လုပ္လာ၊ ေသာက္စားမူးရစ္ရတာကုိ အေကာင္းထင္လာ၊ မေသာက္မစားရင္ လူရာမ၀င္ဘူးလုိ႔ ထင္လာၿပီး... မေကာင္းတာကုိ အကုန္လုပ္လာတယ္။ အက်ိဳးဆက္က... မိမိဘ၀ အရင္ ပ်က္စီးတယ္၊ ဒုတိယ မိသားစုဘ၀...ေနာက္ ပတ္၀န္းက်င္ ဒီလုိနဲ႔ တစတစႀကီးထြားလာကာ တစ္ကမၻာလုံး ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားတာပါ။ စဥ္းစားၾကည့္လုိက္ပါ..... ပါဏာတိပါတစတဲ႔ ငါးပါးသီလထဲက.. သုရာေမရယ-တစ္ပါးကုိ က်ဴးလြန္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကုိ ၾကည့္လုိက္ပါ။... အဲဒီလူ မလုပ္ရဲ႕တာ မရွိသေလာက္ပါပဲ၊ လမ္းလယ္ေခါင္မွာလည္း အိပ္ရဲတယ္။ သတ္ရဲမယ္၊ ခုိးရဲမယ္၊ သူတစ္ပါးအိမ္ယာ က်ဴးလြန္ရဲမယ္၊ မဟုတ္မမွန္တဲ႔ စကားအကုန္ထြက္ရဲ ေျပာရဲမယ္။ ဒီအက်ိဳးမ်ား ျဖစ္ဖုိ႔ ျမစ္ဖ်ားခံခဲ႔တာသည္ “သုရာေမရယ=မူးယစ္ေသစာ ေသာက္စား”ရမွာကုိ “မရွက္+မေၾကာက္”တာက စတာပါ။
ေနာက္ ေလာကဥပမာ တစ္ခုေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္...... ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔ ေရာဂါတစ္ခုနဲ႔ စဥ္းစားၾကည့္လုိက္ပါ....။ ေအအုိင္ဒီအက္စ္လုိ ေရာဂါမ်ိဳးသည္... မေကာင္းတာလုပ္ရမွာကုိ မရွက္+မေၾကာက္တဲ႔ လူ႔စိတ္ကေန စခဲ႔တာပါ။ အက်ိဳးဆက္က ထုိအမႈလုပ္သူကုိယ္တုိင္ ေရာဂါခံစားရ၊ ေနာက္မိသားစု ေနာက္ပတ္၀န္းက်င္... ဒီလုိနဲ႔ ကမၻာေလာကႀကီးကုိ ၿခိမ္းေခ်ာက္တဲ႔၊ လူသားေတြရဲ႕ အသက္ကုိ ဖ်က္ဆီးတတ္တဲ႔ ေရာဂါႀကီး အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္လာခဲ႔တာပါ။
ဒီေရာဂါႀကီး ဘယ္ကစသလဲဆုိေတာ႔... မိမိတုိ႔ေလ႔လာေနတဲ႔ အဘိဓမၼာသေဘာတရားအရ... “ဟိရီ+ၾသတၱပၸ=အရွက္+အေၾကာက္” ဟူေသာ ေလာကပါလတရား -၂-ပါး မရွိတဲ႔ လူ႔စိတ္ကပဲ ျဖစ္ခဲ႔တာပါ။
ဒီ “ဟိရီ+ၾသတၱပၸ”ႏွင္႔ပတ္သက္၍ ေလာကလူသားတုိ႔ မွားယြင္းစြာ ထင္မွတ္ေနၾကတဲ႔ “ဟိရီ+ၾသတၱပၸ”ကုိလည္း တင္ျပေပးပါအုန္းမယ္။ စာေပမွာေတာ႔ “ဟိရီ+ၾသတၱပၸ”အတုလုိ႔ သုံးပါတယ္။ အစစ္ရွိရင္ အတုရွိတယ္ဆုိတာကေတာ႔ ေလာကဓမၼတာပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ “မရွက္သင္႔တာ ရွက္တာ၊ မေၾကာက္သင္႔တာကုိ ေၾကာက္တာမ်ိဳးကုိေတာ႔ ဟိရီ+ၾသတၱပၸ”လုိ႔ မေခၚပါဘူး။ ဘယ္လုိသေဘာမ်ိဳးလည္းဆုိေတာ႔... မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ုိတ္ မဟုတ္ပါဘဲ... ဘုရားသြားရမွာ၊ ဥပုသ္ေစာင္႔ရမွာ၊ တရားနာရမွာစသည့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈႏွင္႔စပ္၍ ရွက္စႏုိး ေၾကာက္ရြံ႕ တြန္႔ဆုတ္ ျဖစ္တတ္ေသာ အမႈအရာမ်ားကုိ “ဟိရီ+ၾသတၱပၸ”လုိ႔ မေခၚပါဘူး။ “ပရိယာယ္၊ မာယာ”ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
လူငယ္အမ်ား ဒီသေဘာတရား ျဖစ္ေလ႔ရွိပါတယ္။ ငယ္ေသးလုိ႔ ဘုရားရွိမခုိးခ်င္တာ၊ ေနာက္ ကုိယ္႔သူငယ္ခ်င္းအသုိင္းအ၀ုိင္းမ်ားက တျခားဘာသာ၀င္ျဖစ္၍၊ ဒါမွဟုတ္ ကုိယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ဘာသာတရားစိတ္မ၀င္းစားလုိ႔ ကုိယ္ကလုပ္လုိက္ရင္... အ႐ူးလုိအထင္ခံရမွာ ရွက္တာ+ေၾကာက္တာမ်ား ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာမ်ိဳးက မရွက္+မေၾကာင္႔သင္႔တဲ႔ေနရာမွာ ရွက္တာ+ေၾကာက္တာမ်ိဳး ျဖစ္၍ “ဟိရီ+ၾသတၱပၸ”လုိ႔ မေခၚပါဘူး။ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာ “မာယာ” သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီတရား-၂-ပါးကုိ ခ်ဲ႕ေျပာရမည္ဆုိလွ်င္ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ မိမိတုိ႔ ဉာဏ္ရွိသလုိ ခ်ဲ႕ယူကာ... ရွက္သင္႔တာ ရွက္၊ ေၾကာက္သင္႔တာ ေၾကာက္မွ ဒီတရား -၂-ပါး မိမိတုိ႔ သႏၱာန္မွာ ကိန္းေအာင္းလုိ႔ မိမိဘ၀၊ မိမိ မိသားစုဘ၀စသည္ သာယာၿငိမ္းခ်မ္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အက်ဥ္းခ်ဳပ္အေနအားျဖင္႔ ဒီ “ဟိရီ+ၾသတၱပၸ=အရွက္+အေၾကာက္” တရား -၂-ပါးတုိ႔က ေစာင္႔ၾကပ္ေနေသာေၾကာင္႔သာ လူတုိ႔သႏၱာန္၌ အေတာ္အတန္ စင္ၾကယ္ေနတာပါ။ တကယ္လုိ႔ ဤတရား -၂-ပါး ကင္းမဲ႔ခဲ႔လွ်င္ မလုပ္ရဲတာ မရွိ အကုန္လုပ္လာၾကကာ တိရစၦာန္ႏွင္႔မျခားဘဲ ေရာရွက္႐ႈပ္ေထြးကာ မၾကားေကာင္း မနာသာေတြ ျဖစ္လာမွာပါ။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီတရား -၂-ပါးကုိ သုတၱန္ေတြမွာ “ေလာကပါလ=ကမၻာေစာင္႔တရား” ဟုလည္းေကာင္း၊ “သုကၠဓမၼ= ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းေၾကာင္း တရား”ဟုလည္းေကာင္း ဗုဒၶဘုရားရွင္က အမည္တပ္ကာ ေဟာခဲ႔ပါတယ္။
မိမိတုိ႔ ဉာဏ္ရွိသေလာက္ စဥ္းစားဆင္ခ်င္ကာ... မလုပ္သင္႔၊ မေျပာသင္႔၊ မၾကံစီသင္႔တာမ်ားကုိ ရွက္+ေၾကာက္ကာ.. ေလာကပါလတရား -၂-ပါး မိမိတုိ႔သႏၱာန္မွာ အစဥ္ကိန္းေအာင္းႏုိင္ေအာင္ က်င့္ၾကံႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း...
Thursday, February 25, 2010
လူ႔ဘ၀အလွဆုိတာ ဘာလဲ
မိမိတုိ႔တစ္ေတြသည္... မိမိတုိ႔ရဲ႕ ေနရာ အခန္းေလးမ်ားကုိ အလွဆင္ၾကတယ္။ မိမိတုိ႔ရဲ႕ “၀က္ဘ္ဆုိက္”အိမ္ေလးမ်ားကုိ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ သီခ်င္းေလးမ်ား၊ ခ်စ္စဖြယ္ ပုံေလးမ်ား၊ မွတ္သားဖြယ္ စာတမ္းေလးမ်ားျဖင္႔ အလွဆင္ၾကတယ္။ ေနာက္တခါ မိမိတုိ႔ မ်ာက္ႏွာစတဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ ျပင္ပန္းကုိလည္း ဖီးလိမ္းျပဳျပင္ျခင္းမ်ားျဖင္႔ အလွျပင္ၾက၊ ဆင္ၾကတယ္။
တကယ္အလွျပင္ဆင္ရမည့္ေနရာကုိေတာ႔ မိမိတုိ႔တစ္ေတြ အလွဆင္ဖုိ႔၊ ျပဳျပင္ဖုိ႔ ေမ႔ေနၾကတာမ်ားပါတယ္။ လူတုိင္းေန႔စဥ္လုိလုိ မိမိတုိ႔မ်က္ႏွာရဲ႕ အျပစ္အနာအဆာ ရွိ/မရွိ သိရဖုိ႔ ေန႔စဥ္ မွန္ၾကည့္ၾကေပမယ္႔၊ မိမိတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ေလး အျပစ္အနာအဆာ ရွိ/ မရွိ စိတ္မွန္ၾကည့္ဖုိ႔ကုိေတာ႔ ေမ႔ေနၾကတာ မ်ားပါတယ္။ စိတ္မွန္ကုိ ဘယ္လုိၾကည့္မလဲဆုိေတာ႔... မိမိစိတ္ေလးႏွင္႔ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္တဲ႔ အခ်ိန္သည္ “စိတ္မွန္” ၾကည့္ေနတာပါပဲ။ ငါဒီေန႔ ငါ႔အတြက္ ဘာေကာင္းတာ လုပ္မိသလဲ၊ သူတစ္ပါးကုိ ငါမေကာင္းတာ လုပ္မိ သလား၊ ေျပာမိသလား၊ ၾကံမိသလား...စသည္ျဖင္႔ စဥ္းစားၾကည့္တာသည္ စိတ္မွန္ၾကည့္တာပါ။ ဘာမွ် သူတစ္ပါးအေပၚ မေကာင္းတာ မလုပ္မိ၊ မေျပာမိ၊ မၾကံမိဘူးဆုိရင္... စိတ္ၾကည္ၿပီး စိတ္ေလးလွလုိ႔... မိမိတုိ႔ ႐ုပ္ေလးလည္း လွပေနမွာပါ။ လူတစ္ေယာက္ကုိ လွျခင္း/ မလွျခင္းကုိ ခြဲျခားေနတာဟာ စိတ္ပါပဲ၊ မ်က္ႏွာစတဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ ႐ုပ္ႀကီး မဟုတ္ပါဘူး။
မိမိတုိ႔တစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ မ်က္ႏွာစတဲ႔ ႐ုပ္ကုိ တန္ဆာဆင္ ဖီလိမ္းပင္ ဖီးလိမ္း ျပဳျပင္ထားပါေစ မိမိစိတ္ေလးျဖင္႔ ယုတ္ညံ့တဲ႔ အလုပ္၊ အေျပာ၊ အၾကံအစီမ်ား လုပ္ၾကည့္လုိက္ပါ။ ဘယ္သူမွ သင္႔ကုိ လွတယ္၊ ယဥ္ေက်းတယ္၊ ဒီကေလး၊ ဒီလူက လိမၼာတယ္၊ ကုိယ္က်င္႔ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ႐ုပ္သာလွၿပီး စိတ္ယုတ္ညံ့ေနရင္ သင္႔ကုိ သူတစ္ပါးက ေျပာၾကမည့္စကားက “႐ုပ္ကေလး လွသေလာက္... စိတ္ဓာတ္က ယုတ္လုိက္တာ၊ ႐ုပ္ကေလးေတာ႔ လွပါရဲ႕ စိတ္က ယုတ္မာလုိက္တာ” စသည္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ႐ုပ္ကလည္းဆုိး၊ စိတ္ကလည္း ယုတ္မယ္ဆုိရင္ေတာ႔ ေျပာဖြယ္ရာ မရွိေတာ႔ပါဘူး။ ႐ုပ္ဆုိးပင္ ဆုိးျငားေသာ္လည္း စိတ္ေလး လွေနရင္... ထုိသူကုိ အေပါင္းအသင္းလုပ္လုိသူ ရွားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပတ္၀န္းက်င္ အလယ္မွာ လွေနပါလိမ္႔မယ္။ ဒါဆုိရင္ မ်က္ႏွာစတဲ႔ ႐ုပ္ကုိ အလွဆင္ဖုိ႔ထက္ မိမိတုိ႔ စိတ္ေလး အလွဆင္ဖုိ႔က အေရးႀကီးတယ္ဆုိတာ သိသာပါတယ္။ မိမိတုိ႔တစ္ေတြ အလွဆင္တဲ႔ေနရာမွာ တကယ္အလွဆင္ရမည့္ ေနရာကုိ မေမ႔ေစဖုိ႔ပါ။
မိမိတုိ႔ရဲ႕ အခန္း၊ အိမ္၊ မိမိတုိ႔ရဲ႕ ၀က္ဘ္ဆုိက္ေလးမ်ား အလွဖန္းတီးဖုိ႔ဆုိရင္ အလွဖန္တီးစရာ instrument or furniture-စသည္ မ်ားစြာ လုိေကာင္း လုိပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ မိမိရဲ႕ ႐ုပ္ေရာ စိတ္ပါ -၂-မ်ိဳးလုံး လွပေစဖုိ႔ အလွဆင္တဲ႔ေနရာမွာ instrument or furniture-ကေတာ႔ စိတ္တစ္ခုတည္းပါ။ ႏွစ္သစ္မွာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ “စိတ္ကေလး”လွေအာင္ ျပဳျပင္ဖုိ႔ လုိအပ္ေနရင္ ျပဳျပင္ၾကပါစို႔လုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း...
တကယ္အလွျပင္ဆင္ရမည့္ေနရာကုိေတာ႔ မိမိတုိ႔တစ္ေတြ အလွဆင္ဖုိ႔၊ ျပဳျပင္ဖုိ႔ ေမ႔ေနၾကတာမ်ားပါတယ္။ လူတုိင္းေန႔စဥ္လုိလုိ မိမိတုိ႔မ်က္ႏွာရဲ႕ အျပစ္အနာအဆာ ရွိ/မရွိ သိရဖုိ႔ ေန႔စဥ္ မွန္ၾကည့္ၾကေပမယ္႔၊ မိမိတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ေလး အျပစ္အနာအဆာ ရွိ/ မရွိ စိတ္မွန္ၾကည့္ဖုိ႔ကုိေတာ႔ ေမ႔ေနၾကတာ မ်ားပါတယ္။ စိတ္မွန္ကုိ ဘယ္လုိၾကည့္မလဲဆုိေတာ႔... မိမိစိတ္ေလးႏွင္႔ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္တဲ႔ အခ်ိန္သည္ “စိတ္မွန္” ၾကည့္ေနတာပါပဲ။ ငါဒီေန႔ ငါ႔အတြက္ ဘာေကာင္းတာ လုပ္မိသလဲ၊ သူတစ္ပါးကုိ ငါမေကာင္းတာ လုပ္မိ သလား၊ ေျပာမိသလား၊ ၾကံမိသလား...စသည္ျဖင္႔ စဥ္းစားၾကည့္တာသည္ စိတ္မွန္ၾကည့္တာပါ။ ဘာမွ် သူတစ္ပါးအေပၚ မေကာင္းတာ မလုပ္မိ၊ မေျပာမိ၊ မၾကံမိဘူးဆုိရင္... စိတ္ၾကည္ၿပီး စိတ္ေလးလွလုိ႔... မိမိတုိ႔ ႐ုပ္ေလးလည္း လွပေနမွာပါ။ လူတစ္ေယာက္ကုိ လွျခင္း/ မလွျခင္းကုိ ခြဲျခားေနတာဟာ စိတ္ပါပဲ၊ မ်က္ႏွာစတဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ ႐ုပ္ႀကီး မဟုတ္ပါဘူး။
မိမိတုိ႔တစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ မ်က္ႏွာစတဲ႔ ႐ုပ္ကုိ တန္ဆာဆင္ ဖီလိမ္းပင္ ဖီးလိမ္း ျပဳျပင္ထားပါေစ မိမိစိတ္ေလးျဖင္႔ ယုတ္ညံ့တဲ႔ အလုပ္၊ အေျပာ၊ အၾကံအစီမ်ား လုပ္ၾကည့္လုိက္ပါ။ ဘယ္သူမွ သင္႔ကုိ လွတယ္၊ ယဥ္ေက်းတယ္၊ ဒီကေလး၊ ဒီလူက လိမၼာတယ္၊ ကုိယ္က်င္႔ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ႐ုပ္သာလွၿပီး စိတ္ယုတ္ညံ့ေနရင္ သင္႔ကုိ သူတစ္ပါးက ေျပာၾကမည့္စကားက “႐ုပ္ကေလး လွသေလာက္... စိတ္ဓာတ္က ယုတ္လုိက္တာ၊ ႐ုပ္ကေလးေတာ႔ လွပါရဲ႕ စိတ္က ယုတ္မာလုိက္တာ” စသည္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ႐ုပ္ကလည္းဆုိး၊ စိတ္ကလည္း ယုတ္မယ္ဆုိရင္ေတာ႔ ေျပာဖြယ္ရာ မရွိေတာ႔ပါဘူး။ ႐ုပ္ဆုိးပင္ ဆုိးျငားေသာ္လည္း စိတ္ေလး လွေနရင္... ထုိသူကုိ အေပါင္းအသင္းလုပ္လုိသူ ရွားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပတ္၀န္းက်င္ အလယ္မွာ လွေနပါလိမ္႔မယ္။ ဒါဆုိရင္ မ်က္ႏွာစတဲ႔ ႐ုပ္ကုိ အလွဆင္ဖုိ႔ထက္ မိမိတုိ႔ စိတ္ေလး အလွဆင္ဖုိ႔က အေရးႀကီးတယ္ဆုိတာ သိသာပါတယ္။ မိမိတုိ႔တစ္ေတြ အလွဆင္တဲ႔ေနရာမွာ တကယ္အလွဆင္ရမည့္ ေနရာကုိ မေမ႔ေစဖုိ႔ပါ။
မိမိတုိ႔ရဲ႕ အခန္း၊ အိမ္၊ မိမိတုိ႔ရဲ႕ ၀က္ဘ္ဆုိက္ေလးမ်ား အလွဖန္းတီးဖုိ႔ဆုိရင္ အလွဖန္တီးစရာ instrument or furniture-စသည္ မ်ားစြာ လုိေကာင္း လုိပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ မိမိရဲ႕ ႐ုပ္ေရာ စိတ္ပါ -၂-မ်ိဳးလုံး လွပေစဖုိ႔ အလွဆင္တဲ႔ေနရာမွာ instrument or furniture-ကေတာ႔ စိတ္တစ္ခုတည္းပါ။ ႏွစ္သစ္မွာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ “စိတ္ကေလး”လွေအာင္ ျပဳျပင္ဖုိ႔ လုိအပ္ေနရင္ ျပဳျပင္ၾကပါစို႔လုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း...
အဘိဓမၼာအပုိင္း ၂၊ အခန္း -၉ (ေလာဘ+ဆႏၵ ထူးျခားပုံ)
ဒီေန႔ ေျပာျပရမည့္ မိမိတုိ႔တစ္ေတြ ခႏၶာမွာ ျဖစ္ေနတဲ႔ အဘိဓမၼာတရားက... ဥဒၶစၥ= စိတ္၏ မၿငိမ္သက္ ပ်ံ႕လြင္႔ျခင္း သေဘာတရားျဖစ္ပါတယ္။ မိမိစိတ္ေတြ မၿငိမ္မသက္၊ ေယာက္ယက္ခတ္ေနတဲ႔အခါသည္ ဒီ ဥဒၶစၥတရား ကိန္းေအာင္းေနတဲ႔ အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကုိ ဘာဥပမာႏွင္႔ သိလြယ္ေအာင္ ေျပာဆုိ သုံးႏႈန္းေလ႔ ရွိၾကသလဲဆုိေတာ႔... အလံတုိင္မွာ လႊင္႔တင္ထားတဲ႔ အလံတခြန္နဲ႔ တူစြာ ေျပာေလ႔ရွိၾကပါတယ္။ အလံတံခြန္ေလးဟာ ေလတုိက္တုိင္း လြင္႔ကာ လြင္႔ကာ ေကာင္းစြာ မတည္တံ့သကဲ႔သုိ႔... ဤဥဒၶစၥတရား မိမိသႏၱာန္မွာ ၀င္ေရာက္လာတဲ႔အခါ မိမိတုိ႔ စိတ္ကေလးက ဂနာမၿငိမ္ပဲ ေယာက္ယက္ခတ္ေနပါတယ္။ အာ႐ုံတစ္ခုတည္းအေပၚမွာ မတည္တံ႔ႏုိင္ပဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္လည္း မခ်ႏုိင္ပါဘူး။ တရားအားထုတ္ဘူးသူမ်ား ပုိသိသာပါတယ္။ တရားအားထုတ္မယ္ဆုိၿပီး ႏွာသီးဖ်ား စိတ္ေလးကပ္လုိက္ လြတ္ထြက္သြားလုိက္ ျဖစ္သြားတာမ်ိဳး။ ဒီတရား၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ တရားက ၿပီးခဲ႔တဲ႔ အညသမာန္းအုပ္စုတုန္းက ေျပာျပခဲ႔တဲ႔ “ဧကဂၢတာ” (သမာဓိ) ေစတသိက္တရား ျဖစ္ပါတယ္။ လူတုိင္း စိတ္ေယာက္ယက္ခတ္ဘူးတဲ႔ သူေတြဆုိေတာ႔... ဒီတရား ဒီေလာက္နဲ႔ဆုိ နားလည္ေလာက္ပါတယ္ေနာ္။ ဒီသေဘာသည္ ဥဒၶစၥေစတသိက္တရား၏ သေဘာအဓိပၸါယ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ပါးက... လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သုံးေနတဲ႔ တရားျဖစ္ပါတယ္။ ေလာဘ= အာ႐ုံ တခုခုအေပၚမွာ စြဲလမ္း တပ္မက္ျခင္း သေဘာတရား ျဖစ္ပါတယ္။ ပါဠိစာေပမွာ “ေလာဘ”ရဲ႕ ပရိယာယ္ စကားလုံး အေနအားျဖင္႔ တျခားသုံးေလ႔ရွိတဲ႔ အဓိပၸါယ္တူ စကားလုံးမ်ားကေတာ႔ (တဏွာ၊ ရာဂ)စသည္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားရဲ႕ သေဘာတရားကုိ ထင္ရွားစြာ သိေအာင္ ပမာပုံေဆာင္ ေျပာၾကတာက “ေမ်ာက္ႏွဲေစးက ေမ်ာက္ကုိ ဖမ္းထားပုံ ပမာျဖင္႔” ေျပာျပေလ႔ရွိၾကပါတယ္။
ေမ်ာက္ႏွဲေစးဆုိတာ ၄င္းအေစးကုိ သြားကပ္လုိက္ရင္ ခြာရခက္တဲ႔ “ေစးကပ္တဲ႔ အေစးပဲ” ျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္စကားအရဆုိရင္... “ဆင္ေကာ္”လုိ ေကာ္မ်ိဳးႏွင္႔ ေစးကပ္တဲ႔ေနရာမွာ ပမာတူမယ္ ထင္ပါတယ္။
ယင္းေမ်ာက္နဲေစး၏ အနီးသုိ႔ ေဆာ႔ခ်င္ေသာ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ ေရာက္လာတယ္ဆုိပါေတာ႔... ေမ်ာက္ဆုိတဲ႔ သတြာက ထူးတာ ဆန္းတာျမင္ရင္ ေဆာ႔တတ္တဲ႔ သေဘာရွိတယ္ဆုိတာ သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ေမ်ာက္သည္ ၄င္းသစ္ေစးကုိ ေဆာ႔ခ်င္ေဇာျဖင္႔ လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ ႏႈိက္စမ္း ေဆာ႔ၾကည့္မယ္... သစ္ေစးက ယင္းလက္ကုိ ခြာမရေအာင္ ကပ္ပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ က်န္လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ ကပ္သြားတဲ႔ လက္ကုိ ခြာဖုိ႔ ႀကိဳးစားပါလိမ္႔မယ္။ ထုိက်န္တဲ႔ လက္ကုိလည္း သစ္ေစးက ခြာမရေအာင္ ကပ္လုိက္ပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ ေမ်ာက္က လက္ႏွစ္ဘက္ကြာဖုိ႔ ဘာသုံးမလဲဆုိေတာ႔... ပါးစပ္ကုိ အသုံးခ်ပါလိမ္႔မယ္။ ပါးစပ္ကုိလည္း သစ္ေစးက ကပ္ထားျပန္ပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ ေမ်ာက္က ဘာအသုံးခ်မလဲဆုိေတာ႔... ေျခေထာက္ ႏွစ္ဘက္ အသုံးခ်ကာ ဘယ္ျပန္ ညာျပန္ ခြာဖုိ႔ တြန္းကန္ကာ ႀကိဳးစားပါလိမ္႔မယ္။ သစ္ေစးက ေျခေထာက္ ႏွစ္ဘက္ကုိလည္း မညွာမတာ ကပ္ထားလုိက္ပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ ေမ်ာက္က ဘာကုိ အသုံးခ်မလဲဆုိရင္.. က်န္တဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အသုံးခ်ၿပီး လႈပ္ယမ္းကာ ကပ္ေနတဲ႔ ခႏၶာကုိယ္အစိပ္အပုိင္းကုိ ခြာဖုိ႔ ႀကိဳးစားပါလိမ္႔မယ္... ဒီအခါမွာ ေမ်ာက္ႏဲွေစးလုိ႔ ေခၚတဲ႔ သစ္ေစးက ေမ်ာက္ခႏၶာတစ္ကုိယ္လုံး လႈပ္ရွားမရေအာင္ ဖြဲ႔ေႏွာင္ကာ ကပ္ထားပါလိမ္႔မယ္။ ဒီေတာ႔ ေမ်ာက္ခမ်ာ ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ေတာ႔ပါဘူး၊ ေမ်ာက္ႏွဲေစးပင္ေအာက္မွာ ေသယုံမွတပါး အျခား မရွိေတာ႔ပါဘူး။
ေလာဘရဲ႕ သေဘာကလည္း ဒီသေဘာအတုိင္းပါပဲ၊ ျမင္မႈ, ၾကားမႈစတဲ႔ အာ႐ုံ ေျခာက္ပါးနဲ႔ တုိက္ဆုိင္လာတဲ႔အခါ ျမင္မႈအေပၚ၊ ၾကားမႈအေပၚ တမ္းတမ္းစြဲ, ေလာဘစိတ္မ်ားျဖစ္ကာ မခြာရက္ေအာင္ ဖမ္းယူထားတတ္တဲ႔ သေဘာပါ။ ေလာဘ(တပ္မက္မႈ) အားႀကီးသူတုိ႔မွာ လူ႔ဘ၀ ရလာတယ္ဆုိေပမယ္႔ လက္ရွိ တမလြန္ ဘ၀ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ဘာမွမလုပ္ႏုိင္ဘဲ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံတည္းဟူေသာ ေလာဘအေစးကပ္ခံရၿပီး အက်ိဳးနဲစြာျဖင္႔ ဘ၀ဇာတ္သိမ္းၾကရတာပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ ဥပမာႏွင္႔ ဥပေမယ် (အႏႈိင္းယွဥ္စရာ+အႏႈိင္းယွဥ္ခံ) တရားမ်ားကုိ စပ္ၾကည့္လုိက္ေတာ႔... ေစးကပ္တတ္တဲ႔ ေမ်ာက္ႏွဲေစးနဲ႔ ေလာဘတူတယ္၊ ေမ်ာက္၏ လက္ -၂-ေခ်ာင္း, ေျခ -၂-ေခ်ာင္း, ပါးစပ္, ကုိယ္ (၆)မ်ိဳးႏွင္႔ ျမင္မႈ, ၾကားမႈစတဲ႔ အာ႐ုံ (၆)ပါးႏွင္႔ တူပါတယ္။
ဒီသေဘာတရားသည္ ေလာဘ၏ သေဘာ အဓိပၸါယ္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ တဏွာ၊ ရာဂတုိ႔ဆုိတာကလည္း အတူတူပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ အထူးမွတ္သားစရာ တခုက... အေပၚ ပကိဏ္းေစတသိက္အုပ္စုမွာ ျပခဲ႔တဲ႔ ဆႏၵ=ေတာင္႔တမႈ သေဘာ၊ ဒီေလာဘ=တပ္မက္မႈ သေဘာက ဘယ္လုိ ထူးျခင္းသလဲဆုိတာ ၾကည့္ၾကရေအာင္။
ေတာ္ေတာ္မ်ား သိထားၾကတာက ဆႏၵ=လုိခ်င္မႈ၊ ေတာင္႔တမႈသည္ ေကာင္းတဲ႔ဘက္မွာပဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ထင္ထားၾကပါတယ္။ ဆႏၵသည္ အေပၚအုပ္စုတုန္းက ေျပာခဲ႔သလုိ... ေကာင္းတဲ႔ ကုသုိလ္၊ မေကာင္းတဲ႔ အကုသုိလ္ စသည္ စိတ္အားလုံးနီးပါးႏွင္႔ အလ်ဥ္းသင္႔သလုိ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာဘကေတာ႔ မေကာင္းတဲ႔ အကုသုိလ္ စိတ္ျဖစ္တဲ႔ အခါ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ႔ သိသာေအာင္ ကြဲကြဲျပားျပား ဘယ္လုိမွတ္ထားမလဲဆုိေတာ႔... ဆႏၵတရား၏ ေတာင္႔တမႈ လုိခ်င္မႈ သေဘာသည္ လုိခ်င္မႈေဇာ အေစးမရွိ, မရမေနဟူေသာ ၿငိကပ္မႈ သေဘာမပါ။
ေလာဘတရား၏ တပ္မက္လုိခ်င္မႈသည္ ငန္းငန္းစြဲ တပ္မက္မႈ၊ လုိခ်င္မႈေဇာ အေစးရွိ၏, ၿငိကပ္မႈ သေဘာပါ၏။ ဥပမာ- ငါဒီပစၥည္းေလး လုိခ်င္လုိက္တာဆုိရင္ ဆႏၵ=ေတာင္႔တမႈသေဘာ။ ငါဒီပစၥည္း မရ ရေအာင္ လုပ္မယ္၊ ပုိက္ဆံမေလာက္လည္း အေႂကြး၀ယ္မယ္၊ ဒီလုိမွ မရရင္ ခုိးမယ္.. စသည္ မရ မက ရခ်င္တာ စြဲလမ္းတာၾကေတာ႔ ေလာဘရဲ႕ သေဘာပါ။ ဒီေလာက္ဆုိရင္ (ဆႏၵရဲ႕ လုိခ်င္ေတာင္႔တမႈႏွင္႔ ေလာဘရဲ႕ လုိခ်င္တပ္မက္မႈ သေဘာအဓိပၸါယ္ကြဲျပား ျခားနားမႈကုိ နားလည္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ပါးက... လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သုံးေနတဲ႔ တရားျဖစ္ပါတယ္။ ေလာဘ= အာ႐ုံ တခုခုအေပၚမွာ စြဲလမ္း တပ္မက္ျခင္း သေဘာတရား ျဖစ္ပါတယ္။ ပါဠိစာေပမွာ “ေလာဘ”ရဲ႕ ပရိယာယ္ စကားလုံး အေနအားျဖင္႔ တျခားသုံးေလ႔ရွိတဲ႔ အဓိပၸါယ္တူ စကားလုံးမ်ားကေတာ႔ (တဏွာ၊ ရာဂ)စသည္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားရဲ႕ သေဘာတရားကုိ ထင္ရွားစြာ သိေအာင္ ပမာပုံေဆာင္ ေျပာၾကတာက “ေမ်ာက္ႏွဲေစးက ေမ်ာက္ကုိ ဖမ္းထားပုံ ပမာျဖင္႔” ေျပာျပေလ႔ရွိၾကပါတယ္။
ေမ်ာက္ႏွဲေစးဆုိတာ ၄င္းအေစးကုိ သြားကပ္လုိက္ရင္ ခြာရခက္တဲ႔ “ေစးကပ္တဲ႔ အေစးပဲ” ျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္စကားအရဆုိရင္... “ဆင္ေကာ္”လုိ ေကာ္မ်ိဳးႏွင္႔ ေစးကပ္တဲ႔ေနရာမွာ ပမာတူမယ္ ထင္ပါတယ္။
ယင္းေမ်ာက္နဲေစး၏ အနီးသုိ႔ ေဆာ႔ခ်င္ေသာ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ ေရာက္လာတယ္ဆုိပါေတာ႔... ေမ်ာက္ဆုိတဲ႔ သတြာက ထူးတာ ဆန္းတာျမင္ရင္ ေဆာ႔တတ္တဲ႔ သေဘာရွိတယ္ဆုိတာ သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ေမ်ာက္သည္ ၄င္းသစ္ေစးကုိ ေဆာ႔ခ်င္ေဇာျဖင္႔ လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ ႏႈိက္စမ္း ေဆာ႔ၾကည့္မယ္... သစ္ေစးက ယင္းလက္ကုိ ခြာမရေအာင္ ကပ္ပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ က်န္လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ ကပ္သြားတဲ႔ လက္ကုိ ခြာဖုိ႔ ႀကိဳးစားပါလိမ္႔မယ္။ ထုိက်န္တဲ႔ လက္ကုိလည္း သစ္ေစးက ခြာမရေအာင္ ကပ္လုိက္ပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ ေမ်ာက္က လက္ႏွစ္ဘက္ကြာဖုိ႔ ဘာသုံးမလဲဆုိေတာ႔... ပါးစပ္ကုိ အသုံးခ်ပါလိမ္႔မယ္။ ပါးစပ္ကုိလည္း သစ္ေစးက ကပ္ထားျပန္ပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ ေမ်ာက္က ဘာအသုံးခ်မလဲဆုိေတာ႔... ေျခေထာက္ ႏွစ္ဘက္ အသုံးခ်ကာ ဘယ္ျပန္ ညာျပန္ ခြာဖုိ႔ တြန္းကန္ကာ ႀကိဳးစားပါလိမ္႔မယ္။ သစ္ေစးက ေျခေထာက္ ႏွစ္ဘက္ကုိလည္း မညွာမတာ ကပ္ထားလုိက္ပါလိမ္႔မယ္။ ေနာက္ ေမ်ာက္က ဘာကုိ အသုံးခ်မလဲဆုိရင္.. က်န္တဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အသုံးခ်ၿပီး လႈပ္ယမ္းကာ ကပ္ေနတဲ႔ ခႏၶာကုိယ္အစိပ္အပုိင္းကုိ ခြာဖုိ႔ ႀကိဳးစားပါလိမ္႔မယ္... ဒီအခါမွာ ေမ်ာက္ႏဲွေစးလုိ႔ ေခၚတဲ႔ သစ္ေစးက ေမ်ာက္ခႏၶာတစ္ကုိယ္လုံး လႈပ္ရွားမရေအာင္ ဖြဲ႔ေႏွာင္ကာ ကပ္ထားပါလိမ္႔မယ္။ ဒီေတာ႔ ေမ်ာက္ခမ်ာ ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ေတာ႔ပါဘူး၊ ေမ်ာက္ႏွဲေစးပင္ေအာက္မွာ ေသယုံမွတပါး အျခား မရွိေတာ႔ပါဘူး။
ေလာဘရဲ႕ သေဘာကလည္း ဒီသေဘာအတုိင္းပါပဲ၊ ျမင္မႈ, ၾကားမႈစတဲ႔ အာ႐ုံ ေျခာက္ပါးနဲ႔ တုိက္ဆုိင္လာတဲ႔အခါ ျမင္မႈအေပၚ၊ ၾကားမႈအေပၚ တမ္းတမ္းစြဲ, ေလာဘစိတ္မ်ားျဖစ္ကာ မခြာရက္ေအာင္ ဖမ္းယူထားတတ္တဲ႔ သေဘာပါ။ ေလာဘ(တပ္မက္မႈ) အားႀကီးသူတုိ႔မွာ လူ႔ဘ၀ ရလာတယ္ဆုိေပမယ္႔ လက္ရွိ တမလြန္ ဘ၀ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ဘာမွမလုပ္ႏုိင္ဘဲ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံတည္းဟူေသာ ေလာဘအေစးကပ္ခံရၿပီး အက်ိဳးနဲစြာျဖင္႔ ဘ၀ဇာတ္သိမ္းၾကရတာပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ ဥပမာႏွင္႔ ဥပေမယ် (အႏႈိင္းယွဥ္စရာ+အႏႈိင္းယွဥ္ခံ) တရားမ်ားကုိ စပ္ၾကည့္လုိက္ေတာ႔... ေစးကပ္တတ္တဲ႔ ေမ်ာက္ႏွဲေစးနဲ႔ ေလာဘတူတယ္၊ ေမ်ာက္၏ လက္ -၂-ေခ်ာင္း, ေျခ -၂-ေခ်ာင္း, ပါးစပ္, ကုိယ္ (၆)မ်ိဳးႏွင္႔ ျမင္မႈ, ၾကားမႈစတဲ႔ အာ႐ုံ (၆)ပါးႏွင္႔ တူပါတယ္။
ဒီသေဘာတရားသည္ ေလာဘ၏ သေဘာ အဓိပၸါယ္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ တဏွာ၊ ရာဂတုိ႔ဆုိတာကလည္း အတူတူပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ အထူးမွတ္သားစရာ တခုက... အေပၚ ပကိဏ္းေစတသိက္အုပ္စုမွာ ျပခဲ႔တဲ႔ ဆႏၵ=ေတာင္႔တမႈ သေဘာ၊ ဒီေလာဘ=တပ္မက္မႈ သေဘာက ဘယ္လုိ ထူးျခင္းသလဲဆုိတာ ၾကည့္ၾကရေအာင္။
ေတာ္ေတာ္မ်ား သိထားၾကတာက ဆႏၵ=လုိခ်င္မႈ၊ ေတာင္႔တမႈသည္ ေကာင္းတဲ႔ဘက္မွာပဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ထင္ထားၾကပါတယ္။ ဆႏၵသည္ အေပၚအုပ္စုတုန္းက ေျပာခဲ႔သလုိ... ေကာင္းတဲ႔ ကုသုိလ္၊ မေကာင္းတဲ႔ အကုသုိလ္ စသည္ စိတ္အားလုံးနီးပါးႏွင္႔ အလ်ဥ္းသင္႔သလုိ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာဘကေတာ႔ မေကာင္းတဲ႔ အကုသုိလ္ စိတ္ျဖစ္တဲ႔ အခါ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ႔ သိသာေအာင္ ကြဲကြဲျပားျပား ဘယ္လုိမွတ္ထားမလဲဆုိေတာ႔... ဆႏၵတရား၏ ေတာင္႔တမႈ လုိခ်င္မႈ သေဘာသည္ လုိခ်င္မႈေဇာ အေစးမရွိ, မရမေနဟူေသာ ၿငိကပ္မႈ သေဘာမပါ။
ေလာဘတရား၏ တပ္မက္လုိခ်င္မႈသည္ ငန္းငန္းစြဲ တပ္မက္မႈ၊ လုိခ်င္မႈေဇာ အေစးရွိ၏, ၿငိကပ္မႈ သေဘာပါ၏။ ဥပမာ- ငါဒီပစၥည္းေလး လုိခ်င္လုိက္တာဆုိရင္ ဆႏၵ=ေတာင္႔တမႈသေဘာ။ ငါဒီပစၥည္း မရ ရေအာင္ လုပ္မယ္၊ ပုိက္ဆံမေလာက္လည္း အေႂကြး၀ယ္မယ္၊ ဒီလုိမွ မရရင္ ခုိးမယ္.. စသည္ မရ မက ရခ်င္တာ စြဲလမ္းတာၾကေတာ႔ ေလာဘရဲ႕ သေဘာပါ။ ဒီေလာက္ဆုိရင္ (ဆႏၵရဲ႕ လုိခ်င္ေတာင္႔တမႈႏွင္႔ ေလာဘရဲ႕ လုိခ်င္တပ္မက္မႈ သေဘာအဓိပၸါယ္ကြဲျပား ျခားနားမႈကုိ နားလည္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္စရာအစစ္ ဘယ္လုိရွာမလဲ
ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မိတဲ႔ စာတမ္းေလးပါ။ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူေတြ ဘယ္အခ်ိန္ အေပ်ာ္ရွာမယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ဆုိရင္ေတာ႔.. ၿပီးျပည့္စုံၿပီး ေပ်ာ္ရေလာက္ၿပီလုိ႔ဆုိၿပီး.. စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေလးမ်ား မက္ေလ႔ရွိၾကပါတယ္။ တကယ္ျဖစ္လာၾကရဲ႕လား? ဘယ္အခ်ိန္ဟာ အေပ်ာ္ဆုံးလဲ? ေပ်ာ္စရာအခ်ိန္ကုိ ဘယ္လုိ ရွာမလဲ? ဖတ္ဖုိ႔ မွတ္ဖုိ႔... စဥ္းစားဖုိ႔ေကာင္းတဲ႔ စာတမ္းေလးပါ။
We convince ourselves that life will be better once we are married, have a baby, then another.
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္လွ်င္ ပုိမုိေပ်ာ္ရႊင္လိမ့္မည္ အထင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္ၾကသည္၊ ကေလးတစ္ေယာက္ရသည္၊ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ရသည္။
Then we get frustrated because our children are not old enough, and that all will be well when they are older.
တစ္ခါ ကေလးမ်ား အရြယ္မေရာက္အခ်င္း စိတ္ပူပန္ရျပန္သည္၊ အရြယ္ျမန္ျမန္ေရာက္ၾကမွ ေကာင္းမည္ဟု ေတြးမိျပန္သည္။
Then we are frustrated because they reach adolescence and we must deal with them. Surely
we’ll be happier when they grow out of the teen years.
တစ္ခါ သူတုိ႔ေလးေတြ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေျပာရဆုိရ ဆုံးမရ ခက္လာသျဖင့္
စိတ္ညစ္ရျပန္ သည္။ ျမန္ျမန္ ႀကီးစိတ္၀င္ပါေတာ့ဟု ဆုေတာင္းရၿပီး ထုိသုိ႔ျဖစ္မွသာ စိတ္ခ်မ္းသာရသည္။
We tell ourselves our life will be better when our spouse gets his/her act together, when we have a nicer car, when we can take a vacation, when we finally retire.
ကုိယ့္ခ်င္းကုိယ့္ခ်င္း လင္မယားခ်င္းၾကျပန္ေတာ့လည္း ဒုိးတူေဘာင္ဘက္ စိတ္ဓါတ္လည္း ရွိပါဦးမွ စိတ္ခ်မ္း သာရ သည္။ လင္ေရာ မယားပါ အၿငိမ္းစားယူၿပီးခ်ိန္မွာ ကားေလးတစ္စီးရွိဖုိ႔၊ ဟုိနား ဒီနား ခရီးေလးသြားႏုိင္ဖုိ႔ မအိုခင္က လင္ကုိယ္မယားဖက္ ရုန္းရျပန္သည္။
The truth is that there is no better time to be happy than right now. If not, then when? Your life will always be full of challenges. It is better to admit as much and to decide to be happy in spite of it all.
တကယ္ေျပာရရင္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔အတြက္ အခုထက္ေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္မရွိပါ။ အခု မေပ်ာ္ဘူးဆုိရင္ ဘယ္အခ်ိန္က်မွ ေပ်ာ္မလဲ...စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဘ၀ဆုိတာ စိန္ေခၚမႈေတြ အၿမဲျပည့္ေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အခုပဲ ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါ။
For the longest time, it seemed that life was about to start. Real life. But there was always some obstacle along the way, an ordeal to get through, some work to be finished, some time to be given, a bill to be paid. Then life would start. I finally came to understand that those obstacles were life.
ဘ၀ဆုိတာ ေနဖုိ႔ဟု ထင္ခဲ့ၾကသည္၊ တကယ္ေတာ့ လုပ္ရကုိင္ရ၊ ရွာရေဖြရႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္သည္။ အခ်ိန္ကုန္ ေနတာပင္ ဘ၀ျဖစ္ေတာ့သည္ကုိးဟု အခုမွ သေဘာပိုင္ပုိင္ေပါက္ေတာ့သည္။
That point of view helped me see that there isn’t any road to happiness. Happiness IS theroad.
ဆုိေတာ့ ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔ဆုိတာ ဘာနည္းမွ တကယ္မရွိပါ၊ ေပ်ာ္ေအာင္ေနတတ္တဲ့စိတ္ကသာ ေပ်ာ္ရႊင္ေစတာပါ။
So, enjoy every moment. Stop waiting for school to end, for a return to school, to lose ten pounds, to gain ten pounds, for work to begin, to get married, for Friday evening, for Sunday morning, waiting for a new car, for your mortgage to be paid off, for spring, for summer, for fall, for winter, for the first or the fifteenth of the month, for your song to be played on the radio, to die, to be reborn… before deciding to be happy.
အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ဗ်ာ အခုပဲ ေပ်ာ္ေအာင္ေနၾကပါ။ ေနာက္မွလုိ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့။ ေက်ာင္းမပိတ္ေသးလို႔၊ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ မရေသးလုိ႔၊ ပိန္ေအာင္ အရင္လုပ္မယ္၊ ၀ေအာင္ အရင္လုပ္မယ္၊ ရည္းစားေလး ရွာမယ္၊ မိန္းမ ယူမယ္၊ ေယာက်္ားရွာမယ္၊ ေသာၾကာညေနမွ၊ တနဂၤေႏြ မနက္မွ၊ ကားသစ္ရမွ၊ အေၾကြးေက်မွ၊ ေႏြဦးေရာက္မွ၊ ေဆာင္းဦး ေပါက္မွ၊ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္က်မွ၊ ကုိယ့္ေတာင္းထားတဲ့ သီခ်င္းေလး ေရဒီယုိက လႊင့္ေတာ့မွ စတဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုခု ေရာက္မွ၊ အေျခအေန တစ္ခုခုျဖစ္ထြန္းမွ ဆုိတာေတြ လုပ္မေနပါနဲ႔ေတာ့၊ မေသခင္ေလး... ဘ၀မကူးခင္ေလး အတြင္းမွာ ရသမွ် အခုိက္အတန္႔ေလးတုိင္းကုိ ေပ်ာ္ေအာင္ေနၾကပါ။
Happiness is a voyage, not a destination.There is no better time to be happy than… NOW!Live and enjoy the moment.
ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုိတာ အဆုံးသတ္မဟုတ္ပါဘူး၊ အစပါ...ဒါေၾကာင့္ အခုပဲ စလုိက္ပါ။ အခုစရင္ အခုပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကမွာပါ။
-Author unknown
ေရးသူ အမည္မသိ။
We convince ourselves that life will be better once we are married, have a baby, then another.
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္လွ်င္ ပုိမုိေပ်ာ္ရႊင္လိမ့္မည္ အထင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္ၾကသည္၊ ကေလးတစ္ေယာက္ရသည္၊ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ရသည္။
Then we get frustrated because our children are not old enough, and that all will be well when they are older.
တစ္ခါ ကေလးမ်ား အရြယ္မေရာက္အခ်င္း စိတ္ပူပန္ရျပန္သည္၊ အရြယ္ျမန္ျမန္ေရာက္ၾကမွ ေကာင္းမည္ဟု ေတြးမိျပန္သည္။
Then we are frustrated because they reach adolescence and we must deal with them. Surely
we’ll be happier when they grow out of the teen years.
တစ္ခါ သူတုိ႔ေလးေတြ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေျပာရဆုိရ ဆုံးမရ ခက္လာသျဖင့္
စိတ္ညစ္ရျပန္ သည္။ ျမန္ျမန္ ႀကီးစိတ္၀င္ပါေတာ့ဟု ဆုေတာင္းရၿပီး ထုိသုိ႔ျဖစ္မွသာ စိတ္ခ်မ္းသာရသည္။
We tell ourselves our life will be better when our spouse gets his/her act together, when we have a nicer car, when we can take a vacation, when we finally retire.
ကုိယ့္ခ်င္းကုိယ့္ခ်င္း လင္မယားခ်င္းၾကျပန္ေတာ့လည္း ဒုိးတူေဘာင္ဘက္ စိတ္ဓါတ္လည္း ရွိပါဦးမွ စိတ္ခ်မ္း သာရ သည္။ လင္ေရာ မယားပါ အၿငိမ္းစားယူၿပီးခ်ိန္မွာ ကားေလးတစ္စီးရွိဖုိ႔၊ ဟုိနား ဒီနား ခရီးေလးသြားႏုိင္ဖုိ႔ မအိုခင္က လင္ကုိယ္မယားဖက္ ရုန္းရျပန္သည္။
The truth is that there is no better time to be happy than right now. If not, then when? Your life will always be full of challenges. It is better to admit as much and to decide to be happy in spite of it all.
တကယ္ေျပာရရင္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔အတြက္ အခုထက္ေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္မရွိပါ။ အခု မေပ်ာ္ဘူးဆုိရင္ ဘယ္အခ်ိန္က်မွ ေပ်ာ္မလဲ...စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဘ၀ဆုိတာ စိန္ေခၚမႈေတြ အၿမဲျပည့္ေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အခုပဲ ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါ။
For the longest time, it seemed that life was about to start. Real life. But there was always some obstacle along the way, an ordeal to get through, some work to be finished, some time to be given, a bill to be paid. Then life would start. I finally came to understand that those obstacles were life.
ဘ၀ဆုိတာ ေနဖုိ႔ဟု ထင္ခဲ့ၾကသည္၊ တကယ္ေတာ့ လုပ္ရကုိင္ရ၊ ရွာရေဖြရႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္သည္။ အခ်ိန္ကုန္ ေနတာပင္ ဘ၀ျဖစ္ေတာ့သည္ကုိးဟု အခုမွ သေဘာပိုင္ပုိင္ေပါက္ေတာ့သည္။
That point of view helped me see that there isn’t any road to happiness. Happiness IS theroad.
ဆုိေတာ့ ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔ဆုိတာ ဘာနည္းမွ တကယ္မရွိပါ၊ ေပ်ာ္ေအာင္ေနတတ္တဲ့စိတ္ကသာ ေပ်ာ္ရႊင္ေစတာပါ။
So, enjoy every moment. Stop waiting for school to end, for a return to school, to lose ten pounds, to gain ten pounds, for work to begin, to get married, for Friday evening, for Sunday morning, waiting for a new car, for your mortgage to be paid off, for spring, for summer, for fall, for winter, for the first or the fifteenth of the month, for your song to be played on the radio, to die, to be reborn… before deciding to be happy.
အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ဗ်ာ အခုပဲ ေပ်ာ္ေအာင္ေနၾကပါ။ ေနာက္မွလုိ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့။ ေက်ာင္းမပိတ္ေသးလို႔၊ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ မရေသးလုိ႔၊ ပိန္ေအာင္ အရင္လုပ္မယ္၊ ၀ေအာင္ အရင္လုပ္မယ္၊ ရည္းစားေလး ရွာမယ္၊ မိန္းမ ယူမယ္၊ ေယာက်္ားရွာမယ္၊ ေသာၾကာညေနမွ၊ တနဂၤေႏြ မနက္မွ၊ ကားသစ္ရမွ၊ အေၾကြးေက်မွ၊ ေႏြဦးေရာက္မွ၊ ေဆာင္းဦး ေပါက္မွ၊ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္က်မွ၊ ကုိယ့္ေတာင္းထားတဲ့ သီခ်င္းေလး ေရဒီယုိက လႊင့္ေတာ့မွ စတဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုခု ေရာက္မွ၊ အေျခအေန တစ္ခုခုျဖစ္ထြန္းမွ ဆုိတာေတြ လုပ္မေနပါနဲ႔ေတာ့၊ မေသခင္ေလး... ဘ၀မကူးခင္ေလး အတြင္းမွာ ရသမွ် အခုိက္အတန္႔ေလးတုိင္းကုိ ေပ်ာ္ေအာင္ေနၾကပါ။
Happiness is a voyage, not a destination.There is no better time to be happy than… NOW!Live and enjoy the moment.
ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုိတာ အဆုံးသတ္မဟုတ္ပါဘူး၊ အစပါ...ဒါေၾကာင့္ အခုပဲ စလုိက္ပါ။ အခုစရင္ အခုပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကမွာပါ။
-Author unknown
ေရးသူ အမည္မသိ။
Sunday, February 21, 2010
ေရာင့္ရဲျခင္းႏွင့္ သည္းခံျခင္း
ေရာင့္ရဲျခင္းသည္ အလိုနည္းျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ရည္မွန္းခ်က္ကင္းမဲ့ျခင္း, ပ်င္းရိျခင္း, လံု႔လနည္းျခင္းမဟုတ္။ သည္းခံျခင္းသည္ အမ်က္မထြက္ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း၊ လက္ေလ်ာ့ အ႐ႈံးေပးျခင္းမဟုတ္။
ေရာင့္ရဲျခင္း၊ သည္းခံျခင္းတရားတို႔အား မဂၤလာတရားမ်ားအျဖစ္ ျမတ္ဗုဒၶက ေဟာၾကားခဲ့သည္။ စင္စစ္ ထိုတရားတို႔သည္ ဗုဒၶအဆံုးအမ၌သာမဟုတ္ အျခားေသာ ဘာသာအယူ၀ါဒတို႔ကလည္း ေလးစားအပ္ေသာ တန္ဖိုးမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕က ေရာင့္ရဲျခင္း, သည္းခံျခင္းတို႔သည္ တိုးတက္မႈ၏ အတားအဆီးမ်ားအျဖစ္ ယူဆလာၾကျခင္းသည္ ထိုတရားတို႔၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကို လြဲမွားစြာ နားလည္ထားၾက၍သာ ျဖစ္ေပမည္။
ေရာင့္ရဲျခင္း (သေႏၲာသ)သည္ အလိုႀကီးျခင္း, အလိုဆိုးျခင္းတို႔၏ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္သည္။ သူတစ္ပါးတို႔၏ ပစၥည္း, ဥစၥာ, ဂုဏ္တို႔အား မတရားသျဖင့္ မက္ေမာလိုလားျခင္းသည္ အလိုႀကီးျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိအစြမ္းအစျဖင့္ ရထားေသာ ပစၥည္း, ဥစၥာ, ဂုဏ္တို႔ႏွင့္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ျခင္းသည္ ေရာင့္ရဲျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသို႔ မိမိအရည္အခ်င္းအေလ်ာက္ ရသင့္သေလာက္ႏွင့္ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ျခင္းအား ‘ယထာလာဘသေႏၲာသ’ ဟု ေခၚသည္။ မိမိအရည္အခ်င္းေလ်ာက္ ရရွိလာေသာ ပစၥည္းတို႔ကိုလည္း ရသေလာက္ မယူရ။ ယူသင့္သေလာက္သာ ယူရသည္။ မိမိတြင္ ေရာဂါေ၀ဒနာရွိေနပါက မိမိႏွင့္ သင့္တင့္ေသာ အစားအေသာက္ႏွင့္သာ ေရာင့္ရဲရသည္။ ဤသို႔ေသာ ေရာင့္ရဲမႈမ်ိဳးအား ‘ယထာဗလသေႏၲာသ’ ဟု ေခၚသည္။ မိမိ၏ က်န္းမာေရးႏွင့္ သင့္ေတာ္ေစကာမူ၊ မိမိထက္ ပို၍ ထိုက္တန္သင့္ေလ်ာ္သူတို႔ရွိပါက မိမိမသံုးစြဲပဲ ပို၍ သင့္ေတာ္သူတို႔ကို သံုးစြဲေစရသည္။ ဤသို႔ေသာ ေရာင့္ရဲျခင္းမ်ိဳးအား ‘ယထာသာ႐ုပၸသေႏၲာသ’ ဟုေခၚသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေရာင့္ရဲျခင္းသည္ အလိုႀကီးျခင္း၏ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ၊ ရက္ေရာျခင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ထိုေရာင့္ရဲျခင္းႏွင့္ ရက္ေရာျခင္းအစံုသည္ မိမိပတ္၀န္းက်င္အက်ိဳး၊ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံျခင္းအတြက္ ပထမေျခလွမ္းျဖစ္သည္။ ေရာင့္ရဲျခင္းသည္ ရည္မွန္းခ်က္ကင္းမဲ့ျခင္း၊ ပ်င္းရိျခင္း၊ လံု႔လ၀ီရိယနည္းျခင္းတို႔မဟုတ္။ အသိပညာေရွ႕ေဆာင္ေသာ အားထုတ္မႈျဖစ္သည္။
ရည္မွန္းခ်က္ ျပည့္ေျမာက္ေအာင္ မေလ်ာ့ေသာ ဇြဲလံု႔လျဖင့္ အားထုတ္ရသည္။ အခက္အခဲ အတားအဆီးတို႔ ႀကံဳလာပါကလည္း ရည္မွန္းခ်က္ကို အေလ်ာ့မေပးပဲ၊ ဆင္းရဲဒုကၡကို ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ရသည္။ သည္းခံႏိုင္ရသည္။ အေလာင္းေတာ္ မဟာဇနကမင္းသည္ မင္းအျဖစ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္လည္သံုးသပ္၍ ေအာက္ပါ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ ဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္သည္။
ေယာက္်ားေကာင္းမွန္က ျမတ္ေသာ ရည္မွန္းခ်က္ထားရာ၏။ ႀကိဳးစားလံု႔လျပဳရာ၏။ မပ်င္းရိရာ။
အျခားမၾကည့္လင့္။ သမုဒၵရာမွ လြတ္ေျမာက္၍၊ မိမိ အလိုရွိသည့္အတိုင္း မင္းအျဖစ္သို႔ေရာက္ေသာ
ငါ့ကိုပင္ သက္ေသထား၍ ဆိုသတည္း။
ဆင္းရဲဒုကၡ ႀကံဳေတြ႔ရေသာ္လည္း ရည္မွန္းခ်က္ကို မစြန္႔ရာ။ ဆင္းရဲကို သည္းခံ၍ မေလ်ာ့ေသာ လံု႔လျပဳရာ၏။ ‘ဆင္းရဲတစ္ခါ ခ်မ္းသာတစ္လွည့္’ဟူေသာ ေလာကျဖစ္ၿမဲဓမၼတာကို ႏွလံုးမမူပဲ၊ ပ်င္းရိျခင္းကို ေရွ႕တန္းတင္ကာ လံု႔လေလ်ာ့သူတုိ႔သည္ သမုဒၵရာတြင္ ငါးလိပ္စာသာျဖစ္ၾကရသည္။ ဆင္းရဲမွ မလြတ္ကင္းႏိုင္။
ေလာကတြင္ လူတို႔သည္ မႀကံစည္ပဲ ျဖစ္လာတတ္သည္ ရွိသလို၊ ႀကံစည္တိုင္းလည္း ျဖစ္မလာတတ္။ လံု႔လရွိသူတို႔သာ အထေျမာက္ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည္။
ျဖစ္ခ်င္ေသာ ဆႏၵတို႔ကို လုပ္ခ်င္ေသာ လံုလ၀ီရိယတို႔ႏွင့္ ညိႇေပးရသည္။ ရည္မွန္းခ်က္တို႔ ျမင့္ေလ ပို၍ အားစိုက္ေပးရေလ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ မိမိ၏ အားထုတ္မႈ အေလ်ာက္ရရွိလာသည့္တို႔ႏွင့္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ျခင္းကို ေရာင့္ရဲျခင္းဟုေခၚသည္။ ေရစီးတစ္ခါ ေရသာတစ္လွည့္ဆိုသလို ထင္သလိုမျဖစ္ပဲရွိက မိမိ၏ ရည္မွန္းခ်က္တို႔ကို မစြန္႔ပဲ ဆင္းရဲဒုကၡကို သည္းခံႏိုင္ရသည္။ ေလာကဓံကို သည္းခံႏိုင္ရသည္။
ေရာင့္ရဲမႈမရွိသူ၊ သည္းခံမႈမရွိသူတို႔က ထိုသို႔ေသာအေျခေနတြင္ အမွန္တရားကို လက္ေလ်ာ့အစြန္႔ေပး၍၊ လာဘသကၠာရတို႔ကို မက္ေမာၿပီး အမွားဖက္သို႔ ကူးေျပာင္းသြား တတ္သည္။ ခႏၲီတရားႏွင့္ ျပည့္၀သူ၊ သေႏၲာသတရားႏွင့္ ျပည့္၀သူတို႔ကား မည္သို႔ေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ား၊ သတ္ျဖတ္၊ ႏွိပ္စက္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ေစကာမူ ဓမၼလမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ ႀကံ့ႀကံ့ခံ၍ ရပ္တည္သြားႏိုင္သည္။
ေတမိမင္းသားသည္ ဆြဲေဆာင္ဖ်ားေယာင္းမႈအမ်ိဳးမ်ိဳး, ၿခိမ္းေျခာက္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကို သည္းခံကာ မိမိ၏ အဓိ႒ာန္ကို မဖ်က္ခဲ့။ ဓမၼႏွင့္ အဓမၼယွဥ္ၿပိဳင္ရာတြင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ခႏၲီ၀ါဒီရေသ့သည္ မိမိရပ္တည္ခ်က္ကို မစြန္႔ပဲ အသက္သာ အေသခံသြားခဲ့သည္။ အဓမၼ၀ါဒီတို႔၏ ႐ႈေထာင့္တြင္ ခႏၲီ၀ါဒီရေသ့သည္ ႐ႈံးနိမ့္သြားသည္ဟု ဆိုေကာင္း ဆိုေပလိမ့္မည္။ စင္စစ္ကား ပါရမီထိုက္ေသာ သည္းခံျခင္းျဖင့္ အႏိုင္ယူသြားျခင္းသာ ျဖစ္သည္
ေရာင့္ရဲျခင္း၊ သည္းခံျခင္းတရားတို႔အား မဂၤလာတရားမ်ားအျဖစ္ ျမတ္ဗုဒၶက ေဟာၾကားခဲ့သည္။ စင္စစ္ ထိုတရားတို႔သည္ ဗုဒၶအဆံုးအမ၌သာမဟုတ္ အျခားေသာ ဘာသာအယူ၀ါဒတို႔ကလည္း ေလးစားအပ္ေသာ တန္ဖိုးမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕က ေရာင့္ရဲျခင္း, သည္းခံျခင္းတို႔သည္ တိုးတက္မႈ၏ အတားအဆီးမ်ားအျဖစ္ ယူဆလာၾကျခင္းသည္ ထိုတရားတို႔၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကို လြဲမွားစြာ နားလည္ထားၾက၍သာ ျဖစ္ေပမည္။
ေရာင့္ရဲျခင္း (သေႏၲာသ)သည္ အလိုႀကီးျခင္း, အလိုဆိုးျခင္းတို႔၏ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္သည္။ သူတစ္ပါးတို႔၏ ပစၥည္း, ဥစၥာ, ဂုဏ္တို႔အား မတရားသျဖင့္ မက္ေမာလိုလားျခင္းသည္ အလိုႀကီးျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိအစြမ္းအစျဖင့္ ရထားေသာ ပစၥည္း, ဥစၥာ, ဂုဏ္တို႔ႏွင့္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ျခင္းသည္ ေရာင့္ရဲျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသို႔ မိမိအရည္အခ်င္းအေလ်ာက္ ရသင့္သေလာက္ႏွင့္ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ျခင္းအား ‘ယထာလာဘသေႏၲာသ’ ဟု ေခၚသည္။ မိမိအရည္အခ်င္းေလ်ာက္ ရရွိလာေသာ ပစၥည္းတို႔ကိုလည္း ရသေလာက္ မယူရ။ ယူသင့္သေလာက္သာ ယူရသည္။ မိမိတြင္ ေရာဂါေ၀ဒနာရွိေနပါက မိမိႏွင့္ သင့္တင့္ေသာ အစားအေသာက္ႏွင့္သာ ေရာင့္ရဲရသည္။ ဤသို႔ေသာ ေရာင့္ရဲမႈမ်ိဳးအား ‘ယထာဗလသေႏၲာသ’ ဟု ေခၚသည္။ မိမိ၏ က်န္းမာေရးႏွင့္ သင့္ေတာ္ေစကာမူ၊ မိမိထက္ ပို၍ ထိုက္တန္သင့္ေလ်ာ္သူတို႔ရွိပါက မိမိမသံုးစြဲပဲ ပို၍ သင့္ေတာ္သူတို႔ကို သံုးစြဲေစရသည္။ ဤသို႔ေသာ ေရာင့္ရဲျခင္းမ်ိဳးအား ‘ယထာသာ႐ုပၸသေႏၲာသ’ ဟုေခၚသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေရာင့္ရဲျခင္းသည္ အလိုႀကီးျခင္း၏ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ၊ ရက္ေရာျခင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ထိုေရာင့္ရဲျခင္းႏွင့္ ရက္ေရာျခင္းအစံုသည္ မိမိပတ္၀န္းက်င္အက်ိဳး၊ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံျခင္းအတြက္ ပထမေျခလွမ္းျဖစ္သည္။ ေရာင့္ရဲျခင္းသည္ ရည္မွန္းခ်က္ကင္းမဲ့ျခင္း၊ ပ်င္းရိျခင္း၊ လံု႔လ၀ီရိယနည္းျခင္းတို႔မဟုတ္။ အသိပညာေရွ႕ေဆာင္ေသာ အားထုတ္မႈျဖစ္သည္။
ရည္မွန္းခ်က္ ျပည့္ေျမာက္ေအာင္ မေလ်ာ့ေသာ ဇြဲလံု႔လျဖင့္ အားထုတ္ရသည္။ အခက္အခဲ အတားအဆီးတို႔ ႀကံဳလာပါကလည္း ရည္မွန္းခ်က္ကို အေလ်ာ့မေပးပဲ၊ ဆင္းရဲဒုကၡကို ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ရသည္။ သည္းခံႏိုင္ရသည္။ အေလာင္းေတာ္ မဟာဇနကမင္းသည္ မင္းအျဖစ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္လည္သံုးသပ္၍ ေအာက္ပါ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ ဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္သည္။
ေယာက္်ားေကာင္းမွန္က ျမတ္ေသာ ရည္မွန္းခ်က္ထားရာ၏။ ႀကိဳးစားလံု႔လျပဳရာ၏။ မပ်င္းရိရာ။
အျခားမၾကည့္လင့္။ သမုဒၵရာမွ လြတ္ေျမာက္၍၊ မိမိ အလိုရွိသည့္အတိုင္း မင္းအျဖစ္သို႔ေရာက္ေသာ
ငါ့ကိုပင္ သက္ေသထား၍ ဆိုသတည္း။
ဆင္းရဲဒုကၡ ႀကံဳေတြ႔ရေသာ္လည္း ရည္မွန္းခ်က္ကို မစြန္႔ရာ။ ဆင္းရဲကို သည္းခံ၍ မေလ်ာ့ေသာ လံု႔လျပဳရာ၏။ ‘ဆင္းရဲတစ္ခါ ခ်မ္းသာတစ္လွည့္’ဟူေသာ ေလာကျဖစ္ၿမဲဓမၼတာကို ႏွလံုးမမူပဲ၊ ပ်င္းရိျခင္းကို ေရွ႕တန္းတင္ကာ လံု႔လေလ်ာ့သူတုိ႔သည္ သမုဒၵရာတြင္ ငါးလိပ္စာသာျဖစ္ၾကရသည္။ ဆင္းရဲမွ မလြတ္ကင္းႏိုင္။
ေလာကတြင္ လူတို႔သည္ မႀကံစည္ပဲ ျဖစ္လာတတ္သည္ ရွိသလို၊ ႀကံစည္တိုင္းလည္း ျဖစ္မလာတတ္။ လံု႔လရွိသူတို႔သာ အထေျမာက္ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည္။
ျဖစ္ခ်င္ေသာ ဆႏၵတို႔ကို လုပ္ခ်င္ေသာ လံုလ၀ီရိယတို႔ႏွင့္ ညိႇေပးရသည္။ ရည္မွန္းခ်က္တို႔ ျမင့္ေလ ပို၍ အားစိုက္ေပးရေလ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ မိမိ၏ အားထုတ္မႈ အေလ်ာက္ရရွိလာသည့္တို႔ႏွင့္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ျခင္းကို ေရာင့္ရဲျခင္းဟုေခၚသည္။ ေရစီးတစ္ခါ ေရသာတစ္လွည့္ဆိုသလို ထင္သလိုမျဖစ္ပဲရွိက မိမိ၏ ရည္မွန္းခ်က္တို႔ကို မစြန္႔ပဲ ဆင္းရဲဒုကၡကို သည္းခံႏိုင္ရသည္။ ေလာကဓံကို သည္းခံႏိုင္ရသည္။
ေရာင့္ရဲမႈမရွိသူ၊ သည္းခံမႈမရွိသူတို႔က ထိုသို႔ေသာအေျခေနတြင္ အမွန္တရားကို လက္ေလ်ာ့အစြန္႔ေပး၍၊ လာဘသကၠာရတို႔ကို မက္ေမာၿပီး အမွားဖက္သို႔ ကူးေျပာင္းသြား တတ္သည္။ ခႏၲီတရားႏွင့္ ျပည့္၀သူ၊ သေႏၲာသတရားႏွင့္ ျပည့္၀သူတို႔ကား မည္သို႔ေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ား၊ သတ္ျဖတ္၊ ႏွိပ္စက္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ေစကာမူ ဓမၼလမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ ႀကံ့ႀကံ့ခံ၍ ရပ္တည္သြားႏိုင္သည္။
ေတမိမင္းသားသည္ ဆြဲေဆာင္ဖ်ားေယာင္းမႈအမ်ိဳးမ်ိဳး, ၿခိမ္းေျခာက္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကို သည္းခံကာ မိမိ၏ အဓိ႒ာန္ကို မဖ်က္ခဲ့။ ဓမၼႏွင့္ အဓမၼယွဥ္ၿပိဳင္ရာတြင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ခႏၲီ၀ါဒီရေသ့သည္ မိမိရပ္တည္ခ်က္ကို မစြန္႔ပဲ အသက္သာ အေသခံသြားခဲ့သည္။ အဓမၼ၀ါဒီတို႔၏ ႐ႈေထာင့္တြင္ ခႏၲီ၀ါဒီရေသ့သည္ ႐ႈံးနိမ့္သြားသည္ဟု ဆိုေကာင္း ဆိုေပလိမ့္မည္။ စင္စစ္ကား ပါရမီထိုက္ေသာ သည္းခံျခင္းျဖင့္ အႏိုင္ယူသြားျခင္းသာ ျဖစ္သည္
ရိုးသားျခင္း၏ အျခားတစ္ဖက္မွာ
" အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာေတြကို အမွန္အတိုင္း လက္ခံနိုင္ဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို လွည္႔စားတာေတြ သူတပါးကို လွည္႔စားတာေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီလို လွည္႔စားလာဟာ စိတ္ထဲမွာ ပဋိပကၡ ျဖစ္ေစတယ္။ ပဋိပကၡဟာ စိတ္ဓာတ္ အင္အားကို ကုန္ခန္းေစတယ္။ လွည္႔စားမႈ ထဲမွာပဲ အင္အား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကုန္သြားၿပီး၊ အသိအျမင္ ရွင္းလင္းမႈ လြတ္လပ္မႈရဖို႔ အေရးမွာ သံုးစရာ အင္အား မက်န္ေတာ႔ဘူး။ အမွန္ကို လက္ခံဖို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို မညာဖို႔ ရိုးသားမႈရွိဖို႔ လိုတယ္။ ရိုးသားမႈရွိမွ အသိဥာဏ္ပြင္႔မယ္ " ။
အထက္ပါ စာပိုဒ္ေလး ကေတာ႔ သတိ ဆိုတဲ႔ေနအိမ္ရယ္၊ အေပ်ာ္ဆံုးလူရယ္၊ ဗုဒၶရင္ခြင္မွာ ဆိုတဲ႔ တရားသံုးပုဒ္ကို စုေပါင္း ထုတ္ေ၀ခဲ႔တဲ႔ မဟာၿမိဳင္ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကရဲ႕ တရားစာအုပ္ထဲက ဗုဒၶရင္ခြင္ဆိုတဲ႔ တရားေတာ္ထဲက စာပိုဒ္ေလး တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါက စာေရးသူ တစ္ေယာက္က ေရးထားတာ ဖတ္ဖူးပါတယ္၊ သိပ္ေကာင္းတဲ႔ စာအုပ္ကို ဖတ္ရတဲ႔အခါမွာ ၿပီးသြားမွာ စိုးတာေၾကာင္႔ စာကို ေျဖးေျဖးပဲ ဖတ္တယ္တဲ႔။ သူ႔အဆိုကိုဖတ္ရေတာ႔ စာေရးသူနဲ႔ သေဘာ တိုက္ဆိုင္တာေၾကာင္႔ နွစ္ၿခိဳက္မိပါတယ္။ စာေရးသူကေတာ႔ ကိုယ္သေဘာက်တဲ႔ စာတစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္လိုက္ရတဲ႔အခါမွာ စာကို ေရွ႕ဆက္ၿပီး မဖတ္ႏိုင္ေတာ႔ပဲ ကိုသေဘာက်တဲ႔ စာပိုဒ္ကို အႏုလံုပဋိလံု အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ စဥ္းစား ဆင္ျခင္မိပါတယ္။
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကရဲ႕ အထက္ပါ တရားေတာ္ထဲက စကားေလးကို ဖတ္ရတဲ႔ အခါမွာလဲ စာကို ေရွ႕ဆက္ မဖက္ႏိုင္ေအာင္ပဲ ျဖစ္ရပါတယ္။ ဒီစကားေလး အေပၚမွာလည္း အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ သေဘာက်မိရင္း သေဘာက်ရင္းနဲ႔ သေဘာက် မဆံုးနိုင္ေအာင္လည္း ျဖစ္ရပါေသးတယ္။ ပထမ စာေၾကာင္းျဖစ္တဲ႔ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာ ေတြကို အမွန္အတိုင္း လက္ခံဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္ ဆိုတာကပဲ အဓိပၸါယ္ က်ယ္ျပန္႔လွေၾကာင္း ေတြ႕ရပါမယ္။
ရိုးသားမႈရဲ႕ ခိုင္းႏႈိင္းဖြယ္မရွိတဲ႔ အတုမဲ႔ ဂုဏ္ရည္ေတြကို ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဆီက မၾကာမၾကာ ၾကားရတာေၾကာင္႔ စာေရးသူတို႔ အေနနဲ႔ နားေရ ၀ေနပါၿပီ။ ရိုးသားျခင္းဆိုတာ ျမင္႔ျမတ္တဲ႔ အရာတစ္ခု ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုလဲ စာေရးသူတို႔ ကိုယ္တိုင္ ယံုၾကည္ လက္ခံၾကပါတယ္။ စာေရးသူတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္းပဲ ရိုးသားျခင္း ဂုဏ္ရည္ကို ပိုင္ဆိုင္သူအျဖစ္ အမ်ားတကာရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမႈကို ရယူ ပိုင္ဆိုင္လိုတက္ၾကစၿမဲပါပဲ။ ရိုးသားျခင္းဂုဏ္ကို မျမတ္နိုးသူရယ္လို႔ ရွိနိုင္မယ္ေတာင္ မထင္ပါဘူး။ အလြန္တရာ ေကာက္က်စ္ ယုတ္မာ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနဦးေတာင္မွပဲ ရိုးသားမႈဂုဏ္ကိုေတာ႔ ျမတ္နိုးမွာအမွန္ပါပဲ။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မရိုးသားသည္႔တုိင္ ကိုနဲ႔ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံရတဲ႔ သူမ်ားကိုေတာ႔ ယံုၾကည္ရတဲ႔သူမ်ား၊ ရိုးသားသူမ်ားသာ ျဖစ္ေစျခင္တဲ႔ ဆႏၵဟာ ရိုးသားမႈကို လူတိုင္း ျမတ္နိုးတယ္ဆိုတဲ႔ စကားအတြက္ ခိုင္မာတဲ႔ သက္ေသေကာင္း တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။
ရိုးသားျခင္းဂုဏ္ကို ပိုင္ဆိုင္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ဆိုရင္ေတာ႔ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာေတြကို အမွန္အတိုင္း လက္ခံဖို႔ လိုပါလိမ္႔မယ္။ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာေတြကို အမွန္အတိုင္း လက္မခံပဲနဲ႔ေတာ႔ ရိုးသားသူ တစ္ေယာက္ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ျဖစ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမွန္အတိုင္း လက္မခံနိုင္သူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏႈတ္က ထြက္လာတဲ႔ ရိုးသားဟန္ ႏႈတ္ထြက္စကားကားနဲ႔ လုပ္ရပ္မ်ားဟာလဲ အေယာင္ေဆာင္ဟန္ျပ အတုအေယာင္မ်ားသာ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ တကယ္ေတာ႔ အမွန္အတိုင္း လက္ခံနိုင္ဖို႔ ဆိုတာကလဲ အေျပာ လြယ္သေလာက္ လက္ေတြ႔ပိုင္းမွာ ခက္ခဲလွပါတယ္။ စိတ္အားသတၱိ ေပ်ာ႔ညံ႔သူတို႔ အေနနဲ႔ဆိုရင္ လိုက္နာနိုင္ဖို႔ အင္မတန္ ခဲယဥ္းမွာပါ။ ခဲယဥ္းေပမယ္႔လဲ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈအတြက္ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ႀကိဳးစားယူရင္ ရနိုင္သလို စိတ္အားသတၱိ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္လဲ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ယူရင္ ရနိုင္ပါတယ္၊ တကယ္ေတာ႔ စာေရးသူတို႔တစ္ေတြဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ အခ်ိန္ေပး ေလ႔လာအားထုတ္မႈ နည္းတာေၾကာင္႔ စိတ္အား သတၱိမ်ားကလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ နည္းပါးရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္အားသတၱိဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္ အေကာင္းဆံုး နည္းကေတာ႔ စိတ္ အေျခအေနအမွန္ကို နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္အေျခအေနအမွန္ကို နားလည္ဖို႔အတြက္ စိတ္ကို ေလ႔လာအကဲခက္ဖို႔ လိုပါလိမ္႔မယ္။
စာေရးသူတို႔တေတြအေနနဲ႔ ကိုယ္႔စိတ္ အေျခအေနအမွန္ကို နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားမႈျပဳ လုပ္ေလ႔ နည္းတာေၾကာင္႔ စာေရးသူတို႔စိတ္အေပၚ က်ေရာက္ေလ႔ရွိတဲ႔ ေဘးအႏၱရာယ္ မ်ားကိုလဲ မသိျမင္ႏိုင္က်ပါဘူး။ ေဘးအႏၱရာယ္မ်ား က်ေရာက္ေနတာကို မသိတဲ႔အတြက္ ကုစားဖို႔ ဆိုတာလည္း မသိျပန္ပါဘူး။ ႀကိဳတင္ကာကြယ္နည္းနဲ႔ ကုစားသူ ဆိုတာကေတာ႔ အေတာ္ပဲ နည္းပါးပါတယ္။ အဲဒီလိုေဘးအႏၱရာယ္မ်ားကို ကုစားမႈမျပဳျခင္း၊ ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈ မျပဳျခင္းေၾကာင္႔ ဒဏ္ရာ အနာတရမ်ားနဲ႔ ညစ္ေထး ေနတဲ႔စိတ္ဟာ ခံနိုင္ရည္စြမ္းရည္နဲ႔ ထက္ျမက္မႈ သတၱိအင္အားတို႔ နည္းပါးေလမွာ အမွန္ပဲ။ စိတ္အားသတၱိ နည္းပါးေနလ်င္လည္း လူတစ္ေယာက္အတြက္ မရွိမျဖစ္တဲ႔ စား၀တ္ေနေရး အေရးသံုးပါးေၾကာင္႔ျဖစ္ေစ၊ အျခားအျခားေသာ အျခံအရံ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုခုေၾကာင္႔ျဖစ္ေစ၊ အေျခအေနတစ္ခုက ေတာင္းဆို လာတဲ႔အခါမွာ အဲဒီလို လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည္႔ဆည္းဖို႔ ရိုးသားမႈ ဂုဏ္သိကၡာကို အလြယ္တစ္ကူ စြန္႔လႊတ္တက္က်ပါတယ္။
အထူးသျဖင္႔ေတာ႔ လူ႕ပတ္၀န္းက်င္က ျပဌာန္း သက္မွတ္ထားတဲ႔ အႏွစ္မဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာကို ရယူ ပိုင္ဆိုင္နိုင္ဖို႔ အတြက္ သဘာ၀က သတ္မွတ္ထားတဲ႔ တကယ္႔ အစစ္အမွန္ အႏွစ္ျပည္႔ ဂုဏ္သိကၡာမ်ားနဲ႔ အလြယ္တကူ လဲလွယ္ အစားထိုးၾကျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္က သက္မွတ္ခ်က္ ဂုဏ္သိကၡာမ်ား ေတာက္ေျပာင္လာေလ တစ္ဖက္မွာေတာ႔ စစ္မွန္တဲ႔ သဘာ၀ ဂုဏ္သိကၡာမ်ား ဆုတ္ယုတ္ညစ္ႏြမ္းေလ ျဖစ္ရတာေတာ႔ အလြန္မွပဲ ၀မ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းလွပါတယ္။ ပုဂၢိဳတစ္ေယာက္မွာ အစစ္အမွန္ ဂုဏ္ အေရအေသြးမ်ား နည္းပါးလာတာနဲ႔အမွ် အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာကို အမွန္အတိုင္း လက္ခံဖို႔ ျဖစ္နိုင္ေခ် နည္းပါးသြားပါေတာ႔တယ္။ အျဖစ္အမွန္ေတြကို အမွန္အတိုင္း လက္မခံနိုင္သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတာနဲ႔ အမွန္တရား ေၾကာက္ရြံ႕မႈစိတ္မ်ားကလည္း တပါတည္း ပူးတြဲ ပါ၀င္လာပါေတာ႔တယ္။ ေၾကာက္ရြံ႕သူတစ္ေယာက္ဟာ အားကိုးရာ ပုန္းခုိရာ ရွာေဖြ တတ္တာကလည္း သဘာ၀ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အားကုိးရာကုိ ရွာေဖြရာမွာ ကုိယ့္အားကုိကုိး မွီခုိ္ရမည့္သူရဲ႕ အမ်ားအေပၚ တရားမႈမတရားမႈ ၊ (သုိ႔မဟုတ္) ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္ တည္ၾကည္မႈ ရွိမရွိကုိပင္ ဂ႐ုျပဳမေနႏုိင္ေတာ့ပဲ ကုိယ့္အတြက္ အက်ဳိးအျမတ္ရ ႏုိင္မႈ မရႏုိင္မႈေလာက္ကုိပဲ ၾကည့္႐ႈ႕တတ္ ၾကပါတယ္။
ပုန္းခုိရာကို ရွာရာမွာလည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဖုံးကာႏုိင္တဲ့ လုံျခဳံရာ တစ္ခုခုကုိ ရွာေဖြႏုိင္ျခင္းနဲ႔ ၾကည့္တတ္သူမ်ား မျမင္ႏုိင္ေအာင္ အျမင္အာ႐ုံမ်ား မႈန္၀ါးသြားေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္း စတဲ့ နည္းမ်ဳိးစုံ အသုံးျပဳလာတတ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဖုံးကာႏုိင္တဲ့ လုံျခဳံရာ တစ္ခုခုကုိ ရွာေဖြရာမွာ သူတစ္ပါထံမွာ ရွိေနတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာအဖုံး အကာကုိ မတရားေသာနည္းနဲ႔ ရယူၿပီး မိမိရဲ့ အေၾကာက္တရားကုိ ဖုံးကာဖုိ႔ ၾကဳိးစားတတ္ပါေသးတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ လုံျခဳံႏုိးနဲ႔ အသာေလး ေခါင္းလ်ဳိလုိ႔ ေနတတ္ပါတယ္။ ရန္သူျမင္မွာ စုိးတာေၾကာင့္ သဲထဲကုိ ေခါင္းလ်ဳိၿပီး ေနတတ္တဲ့ ကႏၱာရေန(ostrich) ငွက္ကုလားအုပ္လုိ ပုဂၢဳိလ္ မ်ဳိးေတြေပါ့။ ကုိယ္က အျပင္ေလာက ကုိမျမင္႐ုံနဲ႔ တစ္ပါးသူေတြ ကလည္း ကုိယ့္လိုပဲ မျမင္ႏုိင္ေလာက္ဘူးရယ္လုိ႔ ေတြးထင္ယူဆမိတဲ့ သေဘာပါ။ ေနာက္ၿပီး တစ္ပုိင္းတစ္စကို လုံေအာင္ဖုံးကာႏုိင္ေပမဲ့ က်န္တဲ့အပုိင္းက လွစ္ဟျပထားသလို ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ ကုိေတာင္မွ သတိမမူႏုိင္တဲ့အထိ ျဖစ္သြားတတ္ ပါေသးတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ပုန္းခုိရာမရွာပဲ တစ္ပါးသူမ်ားရဲ႕ အျမင္အာ႐ုံ ေျပာင္းလဲ သြားေအာင္ အျမင္မ်ား မႈန္၀ါးေ၀သီ သြားေအာင္ မတရားနည္းနဲ႔ ဖန္တီး ျပဳလုပ္တတ္ပါတယ္။ တစ္ပါသူးမ်ားရဲ႕ စြမ္းအားအမွန္ေတြကုိ မတရားနည္းနဲ႔ ခ်ိနဲ႔သြားေအာင္ လုပ္ကတည္းကုိက အမွန္တရားဆိုတာ လုံး၀မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ စြမ္းအားသတၱိ ခုိင္မာသူတုိ႔ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကုိယ့္ခံစြမ္းအား ေကာင္းသူတို႔က အမွန္တရားနဲ႔ တစ္သားတည္း ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အျမင္စြမ္းအားမ်ား ထက္သန္ေနတယ္။ ကုိယ့္ရဲ႕ ဖန္တီးလႈံ႕ေဆာ္ ေျပာင္းလြဲေစမႈမ်ား အရာမထင္ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္အလုိက် မျဖစ္ရေကာင္းလားလို႔ မလုိစိတ္္ထား ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဆန္႔က်င္ဖက္ ပဋိပကၡတရားဟာ အထင္အရွားေပၚလာတတ္ပါတယ္ ။
ပဋိပကၡ ျဖစ္လာတာနဲ႔ ကုိယ့္နဲ႔အယူအဆ မတူသူကအမွား ကုိယ့္ဖက္တရားက အမွန္ရယ္လုိ႔ ဘက္မမွ်တဲ့ စိတ္ထားမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာပါတယ္ ။ တစ္ဆင့္တက္လုိ႔ ကုိယ့္ဘက္တရားက အမွန္ဆိုတာ သက္ေသထူဖုိ႔ ၾကဳိးသားပါေတာ့တယ္။ သက္ေသထူဖုိ႔ ၾကဳိးစားရာမွာလည္း ကုိယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ကုိယ့္လုိအင္ဆႏၵကုိ ေထာက္ကူေပးမယ့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳးိနဲ႔ ကုိယ့္အယူအဆနဲ႔ ညီမွ်တဲ့ တရားမ်ဳိးေတြကုိသာ သက္ေသအျဖစ္ ေခၚယူတာမုိ႔ ကုိယ့္ရဲ႕ အယူအဆတရားသာ အမွန္ဆုိတဲ့ သေဘာဟာ ခုိင္မာသထက္ ခုိင္မာေစပါေတာ့တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ လွည့္စားမႈတရားမ်ားကလည္း အထြဋ္အထိပ္ကုိ ေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္။ အစပထမမွာေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ အမ်ားအေပၚလွည့္စားၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိပါ မသိမသာ ျပန္လည္လွည့္စားလာပါေတာ့တယ္။
သူတစ္ပါးကုိ လွည့္စားျခင္းဟာ အလြယ္တကူေျပေပ်ာက္ႏုိင္ေပမဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ လွည့္စားမႈကေတာ့ လြယ္လင့္တကူ ေျပေပ်ာက္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကို ဆင္ေျခအမ်ဳိးမ်ဳိး ေပးၿပီးလည္း ေနတတ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ျဖစ္လာႏုိင္သလဲဆုိရင္ အမွန္တရား အရိပ္အေယာင္လမ္းစကုိ ေတြ႔ရတာေတာင္ မထူးေတာ့ပါဘူးေလ ဆိုတဲ့ မထူးဇာတ္ခင္းတဲ႔ အေနအထားအထိ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနမွေတာ့ `ေဆးကုလို႔ မရပါ ´ ဆုိတဲ႔ အေနအထားမ်ဳိးမို႔ မေဖာက္ျပန္တဲ႔ ေလာကနိယာမအရ သဘာ၀တရားရဲ့ ျပတ္သားစြာဒဏ္ခတ္မႈကုိ မလြဲမေသြ ခံရပါလိမ့္မယ္။
အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာေတြကုိ အမွန္အတိုင္းလက္မခံ ႏုိင္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆုိးက်ဳိးမ်ားကေတာ့ ေျပာ၍ ကုန္ႏုိင္ဖြယ္ မရွိသလုိ အလြန္မွလည္း ေၾကာက္႐ြံထိတ္လန္႔ ဖြယ္ ေကာင္းလွတာကို မၾကာခဏဆုိသလုိ စဥ္းစားေနမိ တတ္ပါတယ္။ ( အရွင္ဥာဏိကာဘိသ )
အထက္ပါ စာပိုဒ္ေလး ကေတာ႔ သတိ ဆိုတဲ႔ေနအိမ္ရယ္၊ အေပ်ာ္ဆံုးလူရယ္၊ ဗုဒၶရင္ခြင္မွာ ဆိုတဲ႔ တရားသံုးပုဒ္ကို စုေပါင္း ထုတ္ေ၀ခဲ႔တဲ႔ မဟာၿမိဳင္ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကရဲ႕ တရားစာအုပ္ထဲက ဗုဒၶရင္ခြင္ဆိုတဲ႔ တရားေတာ္ထဲက စာပိုဒ္ေလး တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါက စာေရးသူ တစ္ေယာက္က ေရးထားတာ ဖတ္ဖူးပါတယ္၊ သိပ္ေကာင္းတဲ႔ စာအုပ္ကို ဖတ္ရတဲ႔အခါမွာ ၿပီးသြားမွာ စိုးတာေၾကာင္႔ စာကို ေျဖးေျဖးပဲ ဖတ္တယ္တဲ႔။ သူ႔အဆိုကိုဖတ္ရေတာ႔ စာေရးသူနဲ႔ သေဘာ တိုက္ဆိုင္တာေၾကာင္႔ နွစ္ၿခိဳက္မိပါတယ္။ စာေရးသူကေတာ႔ ကိုယ္သေဘာက်တဲ႔ စာတစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္လိုက္ရတဲ႔အခါမွာ စာကို ေရွ႕ဆက္ၿပီး မဖတ္ႏိုင္ေတာ႔ပဲ ကိုသေဘာက်တဲ႔ စာပိုဒ္ကို အႏုလံုပဋိလံု အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ စဥ္းစား ဆင္ျခင္မိပါတယ္။
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကရဲ႕ အထက္ပါ တရားေတာ္ထဲက စကားေလးကို ဖတ္ရတဲ႔ အခါမွာလဲ စာကို ေရွ႕ဆက္ မဖက္ႏိုင္ေအာင္ပဲ ျဖစ္ရပါတယ္။ ဒီစကားေလး အေပၚမွာလည္း အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ သေဘာက်မိရင္း သေဘာက်ရင္းနဲ႔ သေဘာက် မဆံုးနိုင္ေအာင္လည္း ျဖစ္ရပါေသးတယ္။ ပထမ စာေၾကာင္းျဖစ္တဲ႔ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာ ေတြကို အမွန္အတိုင္း လက္ခံဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္ ဆိုတာကပဲ အဓိပၸါယ္ က်ယ္ျပန္႔လွေၾကာင္း ေတြ႕ရပါမယ္။
ရိုးသားမႈရဲ႕ ခိုင္းႏႈိင္းဖြယ္မရွိတဲ႔ အတုမဲ႔ ဂုဏ္ရည္ေတြကို ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဆီက မၾကာမၾကာ ၾကားရတာေၾကာင္႔ စာေရးသူတို႔ အေနနဲ႔ နားေရ ၀ေနပါၿပီ။ ရိုးသားျခင္းဆိုတာ ျမင္႔ျမတ္တဲ႔ အရာတစ္ခု ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုလဲ စာေရးသူတို႔ ကိုယ္တိုင္ ယံုၾကည္ လက္ခံၾကပါတယ္။ စာေရးသူတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္းပဲ ရိုးသားျခင္း ဂုဏ္ရည္ကို ပိုင္ဆိုင္သူအျဖစ္ အမ်ားတကာရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမႈကို ရယူ ပိုင္ဆိုင္လိုတက္ၾကစၿမဲပါပဲ။ ရိုးသားျခင္းဂုဏ္ကို မျမတ္နိုးသူရယ္လို႔ ရွိနိုင္မယ္ေတာင္ မထင္ပါဘူး။ အလြန္တရာ ေကာက္က်စ္ ယုတ္မာ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနဦးေတာင္မွပဲ ရိုးသားမႈဂုဏ္ကိုေတာ႔ ျမတ္နိုးမွာအမွန္ပါပဲ။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မရိုးသားသည္႔တုိင္ ကိုနဲ႔ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံရတဲ႔ သူမ်ားကိုေတာ႔ ယံုၾကည္ရတဲ႔သူမ်ား၊ ရိုးသားသူမ်ားသာ ျဖစ္ေစျခင္တဲ႔ ဆႏၵဟာ ရိုးသားမႈကို လူတိုင္း ျမတ္နိုးတယ္ဆိုတဲ႔ စကားအတြက္ ခိုင္မာတဲ႔ သက္ေသေကာင္း တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။
ရိုးသားျခင္းဂုဏ္ကို ပိုင္ဆိုင္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ဆိုရင္ေတာ႔ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာေတြကို အမွန္အတိုင္း လက္ခံဖို႔ လိုပါလိမ္႔မယ္။ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာေတြကို အမွန္အတိုင္း လက္မခံပဲနဲ႔ေတာ႔ ရိုးသားသူ တစ္ေယာက္ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ျဖစ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမွန္အတိုင္း လက္မခံနိုင္သူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏႈတ္က ထြက္လာတဲ႔ ရိုးသားဟန္ ႏႈတ္ထြက္စကားကားနဲ႔ လုပ္ရပ္မ်ားဟာလဲ အေယာင္ေဆာင္ဟန္ျပ အတုအေယာင္မ်ားသာ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ တကယ္ေတာ႔ အမွန္အတိုင္း လက္ခံနိုင္ဖို႔ ဆိုတာကလဲ အေျပာ လြယ္သေလာက္ လက္ေတြ႔ပိုင္းမွာ ခက္ခဲလွပါတယ္။ စိတ္အားသတၱိ ေပ်ာ႔ညံ႔သူတို႔ အေနနဲ႔ဆိုရင္ လိုက္နာနိုင္ဖို႔ အင္မတန္ ခဲယဥ္းမွာပါ။ ခဲယဥ္းေပမယ္႔လဲ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈအတြက္ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ႀကိဳးစားယူရင္ ရနိုင္သလို စိတ္အားသတၱိ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္လဲ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ယူရင္ ရနိုင္ပါတယ္၊ တကယ္ေတာ႔ စာေရးသူတို႔တစ္ေတြဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ အခ်ိန္ေပး ေလ႔လာအားထုတ္မႈ နည္းတာေၾကာင္႔ စိတ္အား သတၱိမ်ားကလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ နည္းပါးရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္အားသတၱိဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္ အေကာင္းဆံုး နည္းကေတာ႔ စိတ္ အေျခအေနအမွန္ကို နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္အေျခအေနအမွန္ကို နားလည္ဖို႔အတြက္ စိတ္ကို ေလ႔လာအကဲခက္ဖို႔ လိုပါလိမ္႔မယ္။
စာေရးသူတို႔တေတြအေနနဲ႔ ကိုယ္႔စိတ္ အေျခအေနအမွန္ကို နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားမႈျပဳ လုပ္ေလ႔ နည္းတာေၾကာင္႔ စာေရးသူတို႔စိတ္အေပၚ က်ေရာက္ေလ႔ရွိတဲ႔ ေဘးအႏၱရာယ္ မ်ားကိုလဲ မသိျမင္ႏိုင္က်ပါဘူး။ ေဘးအႏၱရာယ္မ်ား က်ေရာက္ေနတာကို မသိတဲ႔အတြက္ ကုစားဖို႔ ဆိုတာလည္း မသိျပန္ပါဘူး။ ႀကိဳတင္ကာကြယ္နည္းနဲ႔ ကုစားသူ ဆိုတာကေတာ႔ အေတာ္ပဲ နည္းပါးပါတယ္။ အဲဒီလိုေဘးအႏၱရာယ္မ်ားကို ကုစားမႈမျပဳျခင္း၊ ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈ မျပဳျခင္းေၾကာင္႔ ဒဏ္ရာ အနာတရမ်ားနဲ႔ ညစ္ေထး ေနတဲ႔စိတ္ဟာ ခံနိုင္ရည္စြမ္းရည္နဲ႔ ထက္ျမက္မႈ သတၱိအင္အားတို႔ နည္းပါးေလမွာ အမွန္ပဲ။ စိတ္အားသတၱိ နည္းပါးေနလ်င္လည္း လူတစ္ေယာက္အတြက္ မရွိမျဖစ္တဲ႔ စား၀တ္ေနေရး အေရးသံုးပါးေၾကာင္႔ျဖစ္ေစ၊ အျခားအျခားေသာ အျခံအရံ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုခုေၾကာင္႔ျဖစ္ေစ၊ အေျခအေနတစ္ခုက ေတာင္းဆို လာတဲ႔အခါမွာ အဲဒီလို လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည္႔ဆည္းဖို႔ ရိုးသားမႈ ဂုဏ္သိကၡာကို အလြယ္တစ္ကူ စြန္႔လႊတ္တက္က်ပါတယ္။
အထူးသျဖင္႔ေတာ႔ လူ႕ပတ္၀န္းက်င္က ျပဌာန္း သက္မွတ္ထားတဲ႔ အႏွစ္မဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာကို ရယူ ပိုင္ဆိုင္နိုင္ဖို႔ အတြက္ သဘာ၀က သတ္မွတ္ထားတဲ႔ တကယ္႔ အစစ္အမွန္ အႏွစ္ျပည္႔ ဂုဏ္သိကၡာမ်ားနဲ႔ အလြယ္တကူ လဲလွယ္ အစားထိုးၾကျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္က သက္မွတ္ခ်က္ ဂုဏ္သိကၡာမ်ား ေတာက္ေျပာင္လာေလ တစ္ဖက္မွာေတာ႔ စစ္မွန္တဲ႔ သဘာ၀ ဂုဏ္သိကၡာမ်ား ဆုတ္ယုတ္ညစ္ႏြမ္းေလ ျဖစ္ရတာေတာ႔ အလြန္မွပဲ ၀မ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းလွပါတယ္။ ပုဂၢိဳတစ္ေယာက္မွာ အစစ္အမွန္ ဂုဏ္ အေရအေသြးမ်ား နည္းပါးလာတာနဲ႔အမွ် အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာကို အမွန္အတိုင္း လက္ခံဖို႔ ျဖစ္နိုင္ေခ် နည္းပါးသြားပါေတာ႔တယ္။ အျဖစ္အမွန္ေတြကို အမွန္အတိုင္း လက္မခံနိုင္သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတာနဲ႔ အမွန္တရား ေၾကာက္ရြံ႕မႈစိတ္မ်ားကလည္း တပါတည္း ပူးတြဲ ပါ၀င္လာပါေတာ႔တယ္။ ေၾကာက္ရြံ႕သူတစ္ေယာက္ဟာ အားကိုးရာ ပုန္းခုိရာ ရွာေဖြ တတ္တာကလည္း သဘာ၀ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အားကုိးရာကုိ ရွာေဖြရာမွာ ကုိယ့္အားကုိကုိး မွီခုိ္ရမည့္သူရဲ႕ အမ်ားအေပၚ တရားမႈမတရားမႈ ၊ (သုိ႔မဟုတ္) ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္ တည္ၾကည္မႈ ရွိမရွိကုိပင္ ဂ႐ုျပဳမေနႏုိင္ေတာ့ပဲ ကုိယ့္အတြက္ အက်ဳိးအျမတ္ရ ႏုိင္မႈ မရႏုိင္မႈေလာက္ကုိပဲ ၾကည့္႐ႈ႕တတ္ ၾကပါတယ္။
ပုန္းခုိရာကို ရွာရာမွာလည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဖုံးကာႏုိင္တဲ့ လုံျခဳံရာ တစ္ခုခုကုိ ရွာေဖြႏုိင္ျခင္းနဲ႔ ၾကည့္တတ္သူမ်ား မျမင္ႏုိင္ေအာင္ အျမင္အာ႐ုံမ်ား မႈန္၀ါးသြားေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္း စတဲ့ နည္းမ်ဳိးစုံ အသုံးျပဳလာတတ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဖုံးကာႏုိင္တဲ့ လုံျခဳံရာ တစ္ခုခုကုိ ရွာေဖြရာမွာ သူတစ္ပါထံမွာ ရွိေနတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာအဖုံး အကာကုိ မတရားေသာနည္းနဲ႔ ရယူၿပီး မိမိရဲ့ အေၾကာက္တရားကုိ ဖုံးကာဖုိ႔ ၾကဳိးစားတတ္ပါေသးတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ လုံျခဳံႏုိးနဲ႔ အသာေလး ေခါင္းလ်ဳိလုိ႔ ေနတတ္ပါတယ္။ ရန္သူျမင္မွာ စုိးတာေၾကာင့္ သဲထဲကုိ ေခါင္းလ်ဳိၿပီး ေနတတ္တဲ့ ကႏၱာရေန(ostrich) ငွက္ကုလားအုပ္လုိ ပုဂၢဳိလ္ မ်ဳိးေတြေပါ့။ ကုိယ္က အျပင္ေလာက ကုိမျမင္႐ုံနဲ႔ တစ္ပါးသူေတြ ကလည္း ကုိယ့္လိုပဲ မျမင္ႏုိင္ေလာက္ဘူးရယ္လုိ႔ ေတြးထင္ယူဆမိတဲ့ သေဘာပါ။ ေနာက္ၿပီး တစ္ပုိင္းတစ္စကို လုံေအာင္ဖုံးကာႏုိင္ေပမဲ့ က်န္တဲ့အပုိင္းက လွစ္ဟျပထားသလို ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ ကုိေတာင္မွ သတိမမူႏုိင္တဲ့အထိ ျဖစ္သြားတတ္ ပါေသးတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ပုန္းခုိရာမရွာပဲ တစ္ပါးသူမ်ားရဲ႕ အျမင္အာ႐ုံ ေျပာင္းလဲ သြားေအာင္ အျမင္မ်ား မႈန္၀ါးေ၀သီ သြားေအာင္ မတရားနည္းနဲ႔ ဖန္တီး ျပဳလုပ္တတ္ပါတယ္။ တစ္ပါသူးမ်ားရဲ႕ စြမ္းအားအမွန္ေတြကုိ မတရားနည္းနဲ႔ ခ်ိနဲ႔သြားေအာင္ လုပ္ကတည္းကုိက အမွန္တရားဆိုတာ လုံး၀မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ စြမ္းအားသတၱိ ခုိင္မာသူတုိ႔ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကုိယ့္ခံစြမ္းအား ေကာင္းသူတို႔က အမွန္တရားနဲ႔ တစ္သားတည္း ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အျမင္စြမ္းအားမ်ား ထက္သန္ေနတယ္။ ကုိယ့္ရဲ႕ ဖန္တီးလႈံ႕ေဆာ္ ေျပာင္းလြဲေစမႈမ်ား အရာမထင္ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္အလုိက် မျဖစ္ရေကာင္းလားလို႔ မလုိစိတ္္ထား ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဆန္႔က်င္ဖက္ ပဋိပကၡတရားဟာ အထင္အရွားေပၚလာတတ္ပါတယ္ ။
ပဋိပကၡ ျဖစ္လာတာနဲ႔ ကုိယ့္နဲ႔အယူအဆ မတူသူကအမွား ကုိယ့္ဖက္တရားက အမွန္ရယ္လုိ႔ ဘက္မမွ်တဲ့ စိတ္ထားမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာပါတယ္ ။ တစ္ဆင့္တက္လုိ႔ ကုိယ့္ဘက္တရားက အမွန္ဆိုတာ သက္ေသထူဖုိ႔ ၾကဳိးသားပါေတာ့တယ္။ သက္ေသထူဖုိ႔ ၾကဳိးစားရာမွာလည္း ကုိယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ကုိယ့္လုိအင္ဆႏၵကုိ ေထာက္ကူေပးမယ့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳးိနဲ႔ ကုိယ့္အယူအဆနဲ႔ ညီမွ်တဲ့ တရားမ်ဳိးေတြကုိသာ သက္ေသအျဖစ္ ေခၚယူတာမုိ႔ ကုိယ့္ရဲ႕ အယူအဆတရားသာ အမွန္ဆုိတဲ့ သေဘာဟာ ခုိင္မာသထက္ ခုိင္မာေစပါေတာ့တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ လွည့္စားမႈတရားမ်ားကလည္း အထြဋ္အထိပ္ကုိ ေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္။ အစပထမမွာေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ အမ်ားအေပၚလွည့္စားၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိပါ မသိမသာ ျပန္လည္လွည့္စားလာပါေတာ့တယ္။
သူတစ္ပါးကုိ လွည့္စားျခင္းဟာ အလြယ္တကူေျပေပ်ာက္ႏုိင္ေပမဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ လွည့္စားမႈကေတာ့ လြယ္လင့္တကူ ေျပေပ်ာက္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကို ဆင္ေျခအမ်ဳိးမ်ဳိး ေပးၿပီးလည္း ေနတတ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ျဖစ္လာႏုိင္သလဲဆုိရင္ အမွန္တရား အရိပ္အေယာင္လမ္းစကုိ ေတြ႔ရတာေတာင္ မထူးေတာ့ပါဘူးေလ ဆိုတဲ့ မထူးဇာတ္ခင္းတဲ႔ အေနအထားအထိ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနမွေတာ့ `ေဆးကုလို႔ မရပါ ´ ဆုိတဲ႔ အေနအထားမ်ဳိးမို႔ မေဖာက္ျပန္တဲ႔ ေလာကနိယာမအရ သဘာ၀တရားရဲ့ ျပတ္သားစြာဒဏ္ခတ္မႈကုိ မလြဲမေသြ ခံရပါလိမ့္မယ္။
အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနတာေတြကုိ အမွန္အတိုင္းလက္မခံ ႏုိင္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆုိးက်ဳိးမ်ားကေတာ့ ေျပာ၍ ကုန္ႏုိင္ဖြယ္ မရွိသလုိ အလြန္မွလည္း ေၾကာက္႐ြံထိတ္လန္႔ ဖြယ္ ေကာင္းလွတာကို မၾကာခဏဆုိသလုိ စဥ္းစားေနမိ တတ္ပါတယ္။ ( အရွင္ဥာဏိကာဘိသ )
အေတြးမွတ္စုမ်ား-၄
*
အေတြးအေခၚပညာရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ဟာ သူမ်ားမွားတာကို သင္ခန္းစာယူတတ္၏။
အေတြးအေခၚပညာနည္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကက်ေတာ႔ ကိုယ္တိုင္မွားမွ သင္ခန္းစာယူတတ္၏။
အေတြးအေခၚပညာမရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ႔ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္မွားတာေတာင္ သင္ခန္းစာမယူတတ္ေပ။
*
ပညာရွိထံ နည္းခံသင္မွ ပညာရ၏။
ထၾကြလံု႔လ ရွိမွ ဥစၥာရ၏။
သစၥာတည္မွ ေက်ာ္ေစာ ရ၏။
ေပးကမ္းတတ္မွ ကုသိုလ္ရ၏။
* မိဘႏွစ္ျဖာ ရွိေနပါလည္း၊ ေက်းဇူးမသိ မဆပ္ဘိက၊ တစ္သက္လံုးလံုး လူျဖစ္႐ႈံး၏။
* ပါရမီဆိုတာ ျမင္႔ျမတ္ သူေတြရဲ႕ အလုပ္လို႔ အဓိပၸာယ္ရ၏။ တနည္းအားျဖင္႔ ပါရမီ ဆိုတာ “ျမင္႔ျမတ္သူ ျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္” လို႔ အဓိပၸာယ္ရ၏။ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္႔ျမတ္သူ ျဖစ္ေစနုိင္တဲ႔ အလုပ္၊ ျမင္႔ျမတ္သူ အျဖစ္ ပို႔ေဆာင္ ဖန္တီးေပးနိုင္တဲ႔ အလုပ္ဟာ ပါရမီရဲ႕ အဓိပၸာယ္ပါပဲ။
*
မိုက္သူသည္ မိမိလုပ္ငန္း မေအာင္ျမင္လွ်င္ တစ္ျခားသူမ်ားအေပၚ အျဖစ္ဖို႔၏။
ထို႔ထက္ လိမၼာသူသည္ မိမိကုိယ္မိမိ အျပစ္ဖို႔၏။
အလိမၼာဆံုးပုဂၢိဳလ္ကေတာ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္မဖို႔။
*
မိုက္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ပဲခံရတာ။
ေကာင္းတယ္ဆိုတာလည္း ကိုယ္ပဲခံရတာ။
*
စိတ္ေလးေနခဲ႔ေသာ္…. သင္႔စိတ္၏အႀကံ မီးဒဏ္သင္႔ ခံေနရရွာၿပီ။
စိတ္ေျပးေနခဲ႔ေသာ္…… သင္႔စိတ္ထဲ မီးစြဲေနေခ်ၿပီ။
စိတ္ေဆြးေနခဲ႔ေသာ္… သင္႔စိတ္တစ္စဥ္လံုး မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ထေခ်ေနေျခၿပီ။
*
အလုပ္႐ႈပ္ရင္ အလုပ္ေျပာင္း ကံ ေကာင္းေအာင္။
အာရံု ရႈပ္ရင္ အာရံုေျပာင္း စ်ာန္ေကာင္းေအာင္။
စိတ္ ရႈပ္ရင္ စိတ္ေျပာင္း ဥာဏ္ေကာင္းေအာင္။
* ေသးသိမ္ညံ႔ဖ်င္းတဲ႔ အမႈကို နည္းနည္းေလးမွ မလုပ္ေလႏွင္႔။
* သင္၏ ေကာင္းမွန္ေသာ ႀကံစည္မႈ၊ ေျပာဆိုမႈ မွန္ေစျခင္း ျဖင္႔သာ အတူေနမ်ား ဂုဏ္ျမင္႔ဖြား၍ အင္အား တတ္ေစရာ၏။
* အကုသိုလ္တရားမွ အက်ိဳး ေပးေသာအခါ ေဒါသ မျဖစ္လိုက္ ပါႏွင္႔၊ ၀မ္းသာ လိုက္ပါ။ “အကုသိုလ္ အေၾကး ေက်ၿပီ” ဟူ၍ ႏွလံုးသြင္းလိုက္ပါ။
*
စိတ္သည္ ဆံုးမရန္ အလြန္ခက္၏၊ အလြန္လွ်င္ျမန္၏၊ ေရာက္ခ်င္ရာသို႔ ေရာက္တတ္၏။
ထိုစိတ္ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုးမနိုင္လွ်င္ ေကာင္း၏။
ယဥ္ေက်းေသာ စိတ္သည္ ခ်မ္းသာကိုေဆာင္နုိင္၏။
* သတိ ဆိုတာ စိတ္ရဲ႕ေနအိမ္ပါပဲ။ သတိ မရွိတဲ႔ စိတ္ဟာ စိတ္မရွိတဲ႔ လူလိုပဲ ႀကံဳရာ၊ ေျခဦးတည္႔ရာ ေလွ်ာက္ သြားေနတတ္တယ္။ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ၊ လံုျခံဳမႈ မရွိဘူး။ ဂုဏ္သိကၡာ မရွိဘူး။
*
“ဥစၥာ” ထဲမွာ အနွစ္ရွာ ေတြ႔တာ “ဒါန”ပဲ။
“ခႏၵာ” ထဲမွာ အႏွစ္ရွာ ေတြ႕တာ “သီလ” ပဲ။
“၀ိဥာဥ္” ထဲမွာ အႏွစ္ရွာ ေတြ႔တာ “ဘာ၀နာ”ပဲ။
* အၾကင္ စကားျဖင္႔ မိမိကိုယ္ကို မပူပန္ေစရာ၊ သူတစ္ပါး တို႔ကိုလည္း မပူပန္ေစရာ။ စင္စစ္ ထိုစကားကို ဆိုရာ၏။ ထိုစကား သည္သာ ေကာင္းစြာဆိုအပ္ေသာ စကားမည္၏။
* ျမတ္ေသာ အက်င္႔သီလမရွိဘဲ အႏွစ္တစ္ရာ အသက္ရွင္ေနရ တာထက္ ျမတ္ေသာ အက်င္႔သီလရွိၿပီး တစ္ရက္မွ် အသက္ရွင္ေနရတာက သာ၍ျမတ္၏။
*
ရန္ကိုရန္ျခင္း မတုန္႔ညွင္းရာ။ ေမတၱာျဖင္႔သာ ေအာင္ျမင္ရာ၏။
သည္းခံျခင္းထက္ လြန္ေသာတရားမရွိ၊ သည္းခံျခင္းသည္ ျမတ္ေသာအက်င္႔တရားျဖစ္၏။
* ေလာကဓံအား သည္းခံနိုင္ျခင္း (ခႏီၱတရား) သည္ အမိႏွင္႔ တူ၏။ ေလာကဓံအား လစ္လွ်ဴရႈနိုင္ျခင္း (ဥပကၡာတရား) သည္ အဖ ႏွင္႔ တူ၏။
*
အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးခ်ရန္ နည္းလမ္းေလးသြယ္….
(က) အခါအားေလ်ာ္စြာ တရားနာျခင္း၊
(ခ) အခါအားေလ်ာ္စြာ တရားေဆြးေႏြးျခင္း၊
(ဂ) အခါအားေလ်ာ္စြာ မိမိ သိရွိထားၿပီးေသာ တရား သေဘာေတြကို ေကာင္းစြာ သံုးသပ္ျခင္း၊ ျပန္လည္ ဆင္ျခင္ စဥ္းစားျခင္း။
(ဃ) အခါအားေလ်ာ္စြာ ေရွ႕ေနာက္ ဆက္စပ္ သတိကပ္၍ ခႏၡာ၏ “အျဖစ္-အပ်က္” ကို ရႈမွတ္ပြားမ်ားျခင္း။
* အရင္ေကာင္းလို႔ အခုေကာင္းသည္။ အခုေကာင္း…. ေနာင္ေကာင္းပါလိမ္႔မည္။
* လူမိုက္တစ္ေသာင္း ခ်ီးမြမ္းေရွာင္းလည္း၊ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျပစ္တင္ေၾကာက္ေလာ႔။
*
အိပ္ယာမွ ခဏခဏႏိုးေနသူတို႔အတြက္ “ည” သည္ ရွည္လ်ားလွစြာ၏။
ခရီးပန္းလာေသာ သူတို႔အတြက္ “ခရီး” သည္ ရွည္လ်ားလွစြာ၏။
သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မသိၾကေသာ သူတို႔အတြက္ “သံသရာခရီး” သည္ရွွည္လ်ားလွစြာ၏။
* ေကာင္းကင္ေျမလွ်ိဳး ေရ၀ယ္တိုး၍၊ ပုန္းလွ်ိဳးေနခို မေသလိုလည္း၊ ဤကိုယ္မုခ် မေနရဘူး။
* ေသျခင္းတရားဟာ မွည္႔ေနတဲ႔ အသီးလိုဘဲ အခ်ိန္မေရြး ေၾကြက်နုိင္တယ္။
*
အားကိုးရာအစစ္ကား ဗုဒၶ၊ ဒမၼ၊ သံဃ။
မိတ္ေဆြအစစ္ကား ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယ။
ရန္သူအစစ္ကား ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ။
ေန႔စဥ္အလုပ္ကား ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ။
အၿမဲႏွလံုးသြင္းရန္ကား အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ။
အၿမဲလက္ကိုင္ထားရန္ကား ခႏီၱ၊ ေမတၱာ၊ သစၥာ။
*
တကယ္႕သူေတာင္ေကာင္းဆိုတာ ရယူျခင္းထက္ ေပးဆပ္ရတာကို ႏွစ္သက္တယ္။
*
တရားအားထုတ္ ကုသိုလ္လုပ္ အဟုတ္မပ်င္းႏွင္႔။
* ငါတို႕႔ျဖစ္ရ ဤ ေလာက၀ယ္၊ ဘ၀သမိုင္း မရိုင္းေစရန္၊ စိတ္မာန္မခ် မာနမပါ၊ တို႔ စြမ္းရာျဖင္႔ တို႔သာသနာ၊ တို႔ ျပည္ရြာကို သာယာေစမႈ လံု႔လျပဳအံ႔။
အေတြးအေခၚပညာရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ဟာ သူမ်ားမွားတာကို သင္ခန္းစာယူတတ္၏။
အေတြးအေခၚပညာနည္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကက်ေတာ႔ ကိုယ္တိုင္မွားမွ သင္ခန္းစာယူတတ္၏။
အေတြးအေခၚပညာမရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ႔ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္မွားတာေတာင္ သင္ခန္းစာမယူတတ္ေပ။
*
ပညာရွိထံ နည္းခံသင္မွ ပညာရ၏။
ထၾကြလံု႔လ ရွိမွ ဥစၥာရ၏။
သစၥာတည္မွ ေက်ာ္ေစာ ရ၏။
ေပးကမ္းတတ္မွ ကုသိုလ္ရ၏။
* မိဘႏွစ္ျဖာ ရွိေနပါလည္း၊ ေက်းဇူးမသိ မဆပ္ဘိက၊ တစ္သက္လံုးလံုး လူျဖစ္႐ႈံး၏။
* ပါရမီဆိုတာ ျမင္႔ျမတ္ သူေတြရဲ႕ အလုပ္လို႔ အဓိပၸာယ္ရ၏။ တနည္းအားျဖင္႔ ပါရမီ ဆိုတာ “ျမင္႔ျမတ္သူ ျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္” လို႔ အဓိပၸာယ္ရ၏။ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္႔ျမတ္သူ ျဖစ္ေစနုိင္တဲ႔ အလုပ္၊ ျမင္႔ျမတ္သူ အျဖစ္ ပို႔ေဆာင္ ဖန္တီးေပးနိုင္တဲ႔ အလုပ္ဟာ ပါရမီရဲ႕ အဓိပၸာယ္ပါပဲ။
*
မိုက္သူသည္ မိမိလုပ္ငန္း မေအာင္ျမင္လွ်င္ တစ္ျခားသူမ်ားအေပၚ အျဖစ္ဖို႔၏။
ထို႔ထက္ လိမၼာသူသည္ မိမိကုိယ္မိမိ အျပစ္ဖို႔၏။
အလိမၼာဆံုးပုဂၢိဳလ္ကေတာ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္မဖို႔။
*
မိုက္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ပဲခံရတာ။
ေကာင္းတယ္ဆိုတာလည္း ကိုယ္ပဲခံရတာ။
*
စိတ္ေလးေနခဲ႔ေသာ္…. သင္႔စိတ္၏အႀကံ မီးဒဏ္သင္႔ ခံေနရရွာၿပီ။
စိတ္ေျပးေနခဲ႔ေသာ္…… သင္႔စိတ္ထဲ မီးစြဲေနေခ်ၿပီ။
စိတ္ေဆြးေနခဲ႔ေသာ္… သင္႔စိတ္တစ္စဥ္လံုး မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ထေခ်ေနေျခၿပီ။
*
အလုပ္႐ႈပ္ရင္ အလုပ္ေျပာင္း ကံ ေကာင္းေအာင္။
အာရံု ရႈပ္ရင္ အာရံုေျပာင္း စ်ာန္ေကာင္းေအာင္။
စိတ္ ရႈပ္ရင္ စိတ္ေျပာင္း ဥာဏ္ေကာင္းေအာင္။
* ေသးသိမ္ညံ႔ဖ်င္းတဲ႔ အမႈကို နည္းနည္းေလးမွ မလုပ္ေလႏွင္႔။
* သင္၏ ေကာင္းမွန္ေသာ ႀကံစည္မႈ၊ ေျပာဆိုမႈ မွန္ေစျခင္း ျဖင္႔သာ အတူေနမ်ား ဂုဏ္ျမင္႔ဖြား၍ အင္အား တတ္ေစရာ၏။
* အကုသိုလ္တရားမွ အက်ိဳး ေပးေသာအခါ ေဒါသ မျဖစ္လိုက္ ပါႏွင္႔၊ ၀မ္းသာ လိုက္ပါ။ “အကုသိုလ္ အေၾကး ေက်ၿပီ” ဟူ၍ ႏွလံုးသြင္းလိုက္ပါ။
*
စိတ္သည္ ဆံုးမရန္ အလြန္ခက္၏၊ အလြန္လွ်င္ျမန္၏၊ ေရာက္ခ်င္ရာသို႔ ေရာက္တတ္၏။
ထိုစိတ္ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုးမနိုင္လွ်င္ ေကာင္း၏။
ယဥ္ေက်းေသာ စိတ္သည္ ခ်မ္းသာကိုေဆာင္နုိင္၏။
* သတိ ဆိုတာ စိတ္ရဲ႕ေနအိမ္ပါပဲ။ သတိ မရွိတဲ႔ စိတ္ဟာ စိတ္မရွိတဲ႔ လူလိုပဲ ႀကံဳရာ၊ ေျခဦးတည္႔ရာ ေလွ်ာက္ သြားေနတတ္တယ္။ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ၊ လံုျခံဳမႈ မရွိဘူး။ ဂုဏ္သိကၡာ မရွိဘူး။
*
“ဥစၥာ” ထဲမွာ အနွစ္ရွာ ေတြ႔တာ “ဒါန”ပဲ။
“ခႏၵာ” ထဲမွာ အႏွစ္ရွာ ေတြ႕တာ “သီလ” ပဲ။
“၀ိဥာဥ္” ထဲမွာ အႏွစ္ရွာ ေတြ႔တာ “ဘာ၀နာ”ပဲ။
* အၾကင္ စကားျဖင္႔ မိမိကိုယ္ကို မပူပန္ေစရာ၊ သူတစ္ပါး တို႔ကိုလည္း မပူပန္ေစရာ။ စင္စစ္ ထိုစကားကို ဆိုရာ၏။ ထိုစကား သည္သာ ေကာင္းစြာဆိုအပ္ေသာ စကားမည္၏။
* ျမတ္ေသာ အက်င္႔သီလမရွိဘဲ အႏွစ္တစ္ရာ အသက္ရွင္ေနရ တာထက္ ျမတ္ေသာ အက်င္႔သီလရွိၿပီး တစ္ရက္မွ် အသက္ရွင္ေနရတာက သာ၍ျမတ္၏။
*
ရန္ကိုရန္ျခင္း မတုန္႔ညွင္းရာ။ ေမတၱာျဖင္႔သာ ေအာင္ျမင္ရာ၏။
သည္းခံျခင္းထက္ လြန္ေသာတရားမရွိ၊ သည္းခံျခင္းသည္ ျမတ္ေသာအက်င္႔တရားျဖစ္၏။
* ေလာကဓံအား သည္းခံနိုင္ျခင္း (ခႏီၱတရား) သည္ အမိႏွင္႔ တူ၏။ ေလာကဓံအား လစ္လွ်ဴရႈနိုင္ျခင္း (ဥပကၡာတရား) သည္ အဖ ႏွင္႔ တူ၏။
*
အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးခ်ရန္ နည္းလမ္းေလးသြယ္….
(က) အခါအားေလ်ာ္စြာ တရားနာျခင္း၊
(ခ) အခါအားေလ်ာ္စြာ တရားေဆြးေႏြးျခင္း၊
(ဂ) အခါအားေလ်ာ္စြာ မိမိ သိရွိထားၿပီးေသာ တရား သေဘာေတြကို ေကာင္းစြာ သံုးသပ္ျခင္း၊ ျပန္လည္ ဆင္ျခင္ စဥ္းစားျခင္း။
(ဃ) အခါအားေလ်ာ္စြာ ေရွ႕ေနာက္ ဆက္စပ္ သတိကပ္၍ ခႏၡာ၏ “အျဖစ္-အပ်က္” ကို ရႈမွတ္ပြားမ်ားျခင္း။
* အရင္ေကာင္းလို႔ အခုေကာင္းသည္။ အခုေကာင္း…. ေနာင္ေကာင္းပါလိမ္႔မည္။
* လူမိုက္တစ္ေသာင္း ခ်ီးမြမ္းေရွာင္းလည္း၊ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျပစ္တင္ေၾကာက္ေလာ႔။
*
အိပ္ယာမွ ခဏခဏႏိုးေနသူတို႔အတြက္ “ည” သည္ ရွည္လ်ားလွစြာ၏။
ခရီးပန္းလာေသာ သူတို႔အတြက္ “ခရီး” သည္ ရွည္လ်ားလွစြာ၏။
သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မသိၾကေသာ သူတို႔အတြက္ “သံသရာခရီး” သည္ရွွည္လ်ားလွစြာ၏။
* ေကာင္းကင္ေျမလွ်ိဳး ေရ၀ယ္တိုး၍၊ ပုန္းလွ်ိဳးေနခို မေသလိုလည္း၊ ဤကိုယ္မုခ် မေနရဘူး။
* ေသျခင္းတရားဟာ မွည္႔ေနတဲ႔ အသီးလိုဘဲ အခ်ိန္မေရြး ေၾကြက်နုိင္တယ္။
*
အားကိုးရာအစစ္ကား ဗုဒၶ၊ ဒမၼ၊ သံဃ။
မိတ္ေဆြအစစ္ကား ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယ။
ရန္သူအစစ္ကား ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ။
ေန႔စဥ္အလုပ္ကား ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ။
အၿမဲႏွလံုးသြင္းရန္ကား အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ။
အၿမဲလက္ကိုင္ထားရန္ကား ခႏီၱ၊ ေမတၱာ၊ သစၥာ။
*
တကယ္႕သူေတာင္ေကာင္းဆိုတာ ရယူျခင္းထက္ ေပးဆပ္ရတာကို ႏွစ္သက္တယ္။
*
တရားအားထုတ္ ကုသိုလ္လုပ္ အဟုတ္မပ်င္းႏွင္႔။
* ငါတို႕႔ျဖစ္ရ ဤ ေလာက၀ယ္၊ ဘ၀သမိုင္း မရိုင္းေစရန္၊ စိတ္မာန္မခ် မာနမပါ၊ တို႔ စြမ္းရာျဖင္႔ တို႔သာသနာ၊ တို႔ ျပည္ရြာကို သာယာေစမႈ လံု႔လျပဳအံ႔။
အေတြးမွတ္စုမ်ား-၃
*
ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာလူ ဆိုသည္မွာ တည္ၾကည္ခိုင္ခံ႔သည္႔ ကိုယ္ပိုင္အရည္အေသြး တစ္သမက္တည္း ေပးနိုင္သူသာ ျဖစ္သည္။
*
မိမိ၏ ကံၾကမၼာ အဆိုးအေကာင္းကို မိမိသာ ဖန္တီးနိုင္သည္။
*
လူတစ္ေယာက္၏ ဘ၀တြင္ မိမိ ကိုယ္တုိင္အေပၚ ထားရွိသည္႔ အထင္အျမင္သည္ အလြန္ အေရးႀကီး၏။ သင္႔ကိုယ္သင္ မည္သို႔ု ထင္ျမင္ထား သနည္း။ မည္သို႔ ျဖစ္မည္ဟု ထင္ျမင္ထား သနည္း။ ေရရွည္တြင္ လူတိုင္း လူတိုင္း မိမိ ထင္ျမင္ ထားသည္႔အတိုင္း တကယ္ ျဖစ္လာရျခင္းမွာ ထံုးစံျဖစ္သည္။ အလကားေကာင္ ဟု ထင္ျမင္ထားလွ်င္ အလကားေကာင္ ျဖစ္လိမ္႔မည္။ ဧရာမပုဂိၢဳလ္ ျဖစ္ရမည္ဟု ယံုၾကည္ထားလွ်င္ တစ္ေန႔ မုခ် ဧရာမပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ရလိမ္႔မည္။
*
ရည္မွန္းခ်က္ ႀကီးႀကီးထားပါ။ တစ္ခုတည္းကိုပဲ ဦးတည္ပါ။ ႀကီးႀကီးမားမား ေအာင္ျမင္ခဲ႔သူ အားလံုးသည္ တစ္ခုတည္းေသာ ဦးတည္ခ်က္၌ မိမိ စြမ္းအားမွန္သမွ်ကို ပံုေအာ စိုက္ထုတ္ခဲ႔ၾက သူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။
*
မိမိကိုယ္ကို မကဲ႔ရဲ႕ မရႈပ္ခ်ႏွင္႔။ မိမိကိုယ္ကို မေလးစားသူအား မည္္္္္္္္သူကမွ် ေလးစားလိမ္႔မည္မဟုတ္။
*
မိမိကုိယ္ကို ေလးစားျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္မႈ၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္သည္။
*
ေလာကတြင္ ထူးျခား ႀကီးၾကယ္ေသာ ေအာင္ျမင္မႈ မွန္သမွ် ထက္သန္ျပင္းျပေသာ စိတ္ျဖင္႔ ေဆာင္ရြက္မွ ရနိုင္၏။
*
လူအမ်ားစုတို႔မွာ မေအာင္ျမင္မွာ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင္႔ အလုပ္ႀကီးအကိုင္ႀကီးမွန္သမွ်ကို ေရွာင္ၾက၏။ မေအာင္ျမင္မႈကို ေရွာင္ေသာအခါ ေအာင္ျမင္မႈ ႏွင္႔လည္း ကင္းေ၀းရေလသည္။
*
အႀကီးက်ယ္ဆံုး ထေျမာက္ေအာင္ျမင္မႈ တစ္ရပ္သည္ အစ ပထမ၌ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္သာ ျဖစ္ခဲ႔သည္။ စိမ္းရြက္ေတြ ေ၀လွ်က္ရွိသည္႔ ပေညာင္ပင္ႀကီးသည္ တစ္ခ်ိန္က ေညာင္ေစ႔ ကေလးထဲတြင္ အိပ္စက္ ေနခဲ႔ဖူးသည္။ ေကာင္းကင္ျပင္တြင္ လြတ္လပ္စြာ ပ်ံ၀ဲေနေသာ သိမ္းစြန္ရဲသည္ ဥခြံငယ္အတြင္းမွ ေစာင္႔ဆိုင္းေနခဲ႔ရဖူးသည္။ ထို႔အတူ ကမာၻေလာကအလယ္ ထည္၀ါခံ႔ညားစြာ ရပ္တည္ေနသည္႔ ပုဂၢိဳလ္ မွန္သမွ်သည္လည္း တစ္ခ်ိန္ေသာ အခါကမူ မထင္မရွားေသာ ရုပ္သြင္ျဖင္႔ ရပ္တည္ခဲ႔ၾကဖူးသည္။
*
သင္သည္ ပထမတစ္ႀကိမ္ လက္ေျမွာက္ ေနာက္ဆုတ္ခဲ႔ပါက ဒုတိယအႀကိမ္၊ တတိယအႀကိမ္မ်ားတြင္ လက္ေျမွာက္ေနာက္ဆုတ္ရန္ ပို၍ပို၍ လြယ္ကူလာတတ္သည္။ ၾကာေသာ္ အလြယ္တကူ ေနာက္ဆုတ္ အရံႈးေပးျခင္းသည္ပင္ သင္၏ အက်င္႔၊ သင္၏ ပံုစံတစ္ခု ျဖစ္လာေပသည္။
*
စြန္ဆိုသည္မွာ စုန္ေလတြင္မတက္၊ ေလကို ဆန္ရင္းသာ အျမင္႔သို႔ တက္စၿမဲျဖစ္သည္။
*
မီးဒဏ္၊ ေရဒဏ္၊ တူဒဏ္ကို ခံၿပီးမွ အသားေကာင္းေသာ ဓားတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္မည္။ ေက်ာက္သားေကာင္းေကာင္းမွာ နာနားေသြးၿပီးမွ အသြားထက္ေသာ ဓားတစ္လက္ျဖစ္မည္။
*
စ ထားသည္႔ ကိစၥတစ္ခုကို ၿပီးျပတ္ေအာင္ လုပ္ပါ။ ေသးသည္႔အလုပ္ျဖစ္ေစ၊ ႀကီးသည္႔အလုပ္ျဖစ္ေစ တန္းလန္း မထားပါႏွင္႔။
*
သင္တည္ေဆာက္နိုင္သမွ် အေတာင္႔တင္း အခိုင္မာဆံုး ေသတၱာႀကီးတစ္လံုး တည္ေဆာက္ပါ။ ၿပီးစီးသည္႔အခါ သင္႔အေအာင္ျမင္မႈမ်ား၊ သင္႔ဒုကၡႏွင္႔ သင္႔ေသာကမ်ား၊ သင္႔ကိုယ္သင္ အဖန္တလဲလဲ ဂရုဏာသက္ေနမႈမ်ားအားလံုးကို ေသတၱာႀကီးထဲထည္႔ ေသာခတ္ပိတ္ၿပီးလွ်င္ ေသတၱာ အဖံုးေပၚထိုင္ကာ အားရပါးရ ရယ္ေမာလိုက္ပါ။
*
ပူေဆြးေသာကငွက္မ်ား သင္႔ေခါင္းေပၚက ျဖတ္သန္းပ်ံသြားျခင္းကို သင္ တားဆီးနိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ သင္႔ေခါင္းေပၚမွာ အသိုက္ေဆာက္ အေျခခ်မေနေအာင္ကား သင္တားဆီးနိုင္ပါသည္။
*
ေအာင္ျမင္ေသာအခါ မိမိရင္ဘတ္ကို ပုတ္ျပၿပီး အမွားအယြင္း ႀကံဳခ်ိန္၌ ေဘးဘီသို႔ လက္ညိွဳး ထိုးတတ္ျခင္းသည္ ရင္႔က်က္မႈနည္းေသာ၊ ကေလးစိတ္ မေပ်ာက္ေသးေသာသူတို႔၏ လကၡဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။
*
ယေန႔စဥ္းစားပါ၊ မနက္ျဖန္မွ ေျပာပါ။
*
ငါမရွိလွ်င္မျဖစ္ဟု သင္႔ကိုယ္သင္ ထင္ေနမိတတ္ပါသလား။ သုသာန္သို႔ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ သခ်ၤဳိင္းအုတ္ဂူေပၚရွိ ကမၸည္း ေက်ာက္စာမ်ားကို ဖတ္ရႈၾကည္႔ပါ…။
*
လူတစ္ေယာက္၏ အေတြးကို သူဘာေတြေတြးေနသည္ ေျပာသျဖင္႔ မသိရ၊ သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား အားျဖင္႔သာ သိရ၏။
*
လွ်ာဟူသည္ သံုးလက္မမွ်သာရွည္၏။ သို႔ေသာ္ ေျခာက္ေပရွည္ေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ေသေစနိုင္သည္။
*
ပညာရွိ၏ ႏႈတ္ခမ္းသည္ ႏွလံုးသားထဲတြင္ ကိန္းေအာင္း၏။ သူမိုက္၏ ႏွလံုးသားကား သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားမွာပင္ တည္ေခ်သည္။
*
ၾသဇာေပးမည္႔သူကို မည္သူမွ်အလိုမရွိ။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကိုကား လူတိုင္းအလိုရွိၾက၏။
*
စိုက္ေသာအပင္၏ အသီးကို သင္စားရလိမ္႔မည္။ သူတပါးအား ေစတနာထားဆက္ဆံလွ်င္ ေစတနာကို ျပန္ရမည္။ သူတစ္ပါးအား အာဃတထားဆက္ဆံလွ်င္ အာဃာတျဖင္႔ တုန္႔ျပန္ျခင္းသာ ခံရမည္။
*
စာဖတ္ပါ။ သင္႔ကုတ္အကၤ်ီအိပ္ကို ခရီးေဆာင္ စာၾကည္႔တိုက္အျဖစ္ အသံုးျပဳပါ။
ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာလူ ဆိုသည္မွာ တည္ၾကည္ခိုင္ခံ႔သည္႔ ကိုယ္ပိုင္အရည္အေသြး တစ္သမက္တည္း ေပးနိုင္သူသာ ျဖစ္သည္။
*
မိမိ၏ ကံၾကမၼာ အဆိုးအေကာင္းကို မိမိသာ ဖန္တီးနိုင္သည္။
*
လူတစ္ေယာက္၏ ဘ၀တြင္ မိမိ ကိုယ္တုိင္အေပၚ ထားရွိသည္႔ အထင္အျမင္သည္ အလြန္ အေရးႀကီး၏။ သင္႔ကိုယ္သင္ မည္သို႔ု ထင္ျမင္ထား သနည္း။ မည္သို႔ ျဖစ္မည္ဟု ထင္ျမင္ထား သနည္း။ ေရရွည္တြင္ လူတိုင္း လူတိုင္း မိမိ ထင္ျမင္ ထားသည္႔အတိုင္း တကယ္ ျဖစ္လာရျခင္းမွာ ထံုးစံျဖစ္သည္။ အလကားေကာင္ ဟု ထင္ျမင္ထားလွ်င္ အလကားေကာင္ ျဖစ္လိမ္႔မည္။ ဧရာမပုဂိၢဳလ္ ျဖစ္ရမည္ဟု ယံုၾကည္ထားလွ်င္ တစ္ေန႔ မုခ် ဧရာမပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ရလိမ္႔မည္။
*
ရည္မွန္းခ်က္ ႀကီးႀကီးထားပါ။ တစ္ခုတည္းကိုပဲ ဦးတည္ပါ။ ႀကီးႀကီးမားမား ေအာင္ျမင္ခဲ႔သူ အားလံုးသည္ တစ္ခုတည္းေသာ ဦးတည္ခ်က္၌ မိမိ စြမ္းအားမွန္သမွ်ကို ပံုေအာ စိုက္ထုတ္ခဲ႔ၾက သူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။
*
မိမိကိုယ္ကို မကဲ႔ရဲ႕ မရႈပ္ခ်ႏွင္႔။ မိမိကိုယ္ကို မေလးစားသူအား မည္္္္္္္္သူကမွ် ေလးစားလိမ္႔မည္မဟုတ္။
*
မိမိကုိယ္ကို ေလးစားျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္မႈ၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္သည္။
*
ေလာကတြင္ ထူးျခား ႀကီးၾကယ္ေသာ ေအာင္ျမင္မႈ မွန္သမွ် ထက္သန္ျပင္းျပေသာ စိတ္ျဖင္႔ ေဆာင္ရြက္မွ ရနိုင္၏။
*
လူအမ်ားစုတို႔မွာ မေအာင္ျမင္မွာ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင္႔ အလုပ္ႀကီးအကိုင္ႀကီးမွန္သမွ်ကို ေရွာင္ၾက၏။ မေအာင္ျမင္မႈကို ေရွာင္ေသာအခါ ေအာင္ျမင္မႈ ႏွင္႔လည္း ကင္းေ၀းရေလသည္။
*
အႀကီးက်ယ္ဆံုး ထေျမာက္ေအာင္ျမင္မႈ တစ္ရပ္သည္ အစ ပထမ၌ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္သာ ျဖစ္ခဲ႔သည္။ စိမ္းရြက္ေတြ ေ၀လွ်က္ရွိသည္႔ ပေညာင္ပင္ႀကီးသည္ တစ္ခ်ိန္က ေညာင္ေစ႔ ကေလးထဲတြင္ အိပ္စက္ ေနခဲ႔ဖူးသည္။ ေကာင္းကင္ျပင္တြင္ လြတ္လပ္စြာ ပ်ံ၀ဲေနေသာ သိမ္းစြန္ရဲသည္ ဥခြံငယ္အတြင္းမွ ေစာင္႔ဆိုင္းေနခဲ႔ရဖူးသည္။ ထို႔အတူ ကမာၻေလာကအလယ္ ထည္၀ါခံ႔ညားစြာ ရပ္တည္ေနသည္႔ ပုဂၢိဳလ္ မွန္သမွ်သည္လည္း တစ္ခ်ိန္ေသာ အခါကမူ မထင္မရွားေသာ ရုပ္သြင္ျဖင္႔ ရပ္တည္ခဲ႔ၾကဖူးသည္။
*
သင္သည္ ပထမတစ္ႀကိမ္ လက္ေျမွာက္ ေနာက္ဆုတ္ခဲ႔ပါက ဒုတိယအႀကိမ္၊ တတိယအႀကိမ္မ်ားတြင္ လက္ေျမွာက္ေနာက္ဆုတ္ရန္ ပို၍ပို၍ လြယ္ကူလာတတ္သည္။ ၾကာေသာ္ အလြယ္တကူ ေနာက္ဆုတ္ အရံႈးေပးျခင္းသည္ပင္ သင္၏ အက်င္႔၊ သင္၏ ပံုစံတစ္ခု ျဖစ္လာေပသည္။
*
စြန္ဆိုသည္မွာ စုန္ေလတြင္မတက္၊ ေလကို ဆန္ရင္းသာ အျမင္႔သို႔ တက္စၿမဲျဖစ္သည္။
*
မီးဒဏ္၊ ေရဒဏ္၊ တူဒဏ္ကို ခံၿပီးမွ အသားေကာင္းေသာ ဓားတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္မည္။ ေက်ာက္သားေကာင္းေကာင္းမွာ နာနားေသြးၿပီးမွ အသြားထက္ေသာ ဓားတစ္လက္ျဖစ္မည္။
*
စ ထားသည္႔ ကိစၥတစ္ခုကို ၿပီးျပတ္ေအာင္ လုပ္ပါ။ ေသးသည္႔အလုပ္ျဖစ္ေစ၊ ႀကီးသည္႔အလုပ္ျဖစ္ေစ တန္းလန္း မထားပါႏွင္႔။
*
သင္တည္ေဆာက္နိုင္သမွ် အေတာင္႔တင္း အခိုင္မာဆံုး ေသတၱာႀကီးတစ္လံုး တည္ေဆာက္ပါ။ ၿပီးစီးသည္႔အခါ သင္႔အေအာင္ျမင္မႈမ်ား၊ သင္႔ဒုကၡႏွင္႔ သင္႔ေသာကမ်ား၊ သင္႔ကိုယ္သင္ အဖန္တလဲလဲ ဂရုဏာသက္ေနမႈမ်ားအားလံုးကို ေသတၱာႀကီးထဲထည္႔ ေသာခတ္ပိတ္ၿပီးလွ်င္ ေသတၱာ အဖံုးေပၚထိုင္ကာ အားရပါးရ ရယ္ေမာလိုက္ပါ။
*
ပူေဆြးေသာကငွက္မ်ား သင္႔ေခါင္းေပၚက ျဖတ္သန္းပ်ံသြားျခင္းကို သင္ တားဆီးနိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ သင္႔ေခါင္းေပၚမွာ အသိုက္ေဆာက္ အေျခခ်မေနေအာင္ကား သင္တားဆီးနိုင္ပါသည္။
*
ေအာင္ျမင္ေသာအခါ မိမိရင္ဘတ္ကို ပုတ္ျပၿပီး အမွားအယြင္း ႀကံဳခ်ိန္၌ ေဘးဘီသို႔ လက္ညိွဳး ထိုးတတ္ျခင္းသည္ ရင္႔က်က္မႈနည္းေသာ၊ ကေလးစိတ္ မေပ်ာက္ေသးေသာသူတို႔၏ လကၡဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။
*
ယေန႔စဥ္းစားပါ၊ မနက္ျဖန္မွ ေျပာပါ။
*
ငါမရွိလွ်င္မျဖစ္ဟု သင္႔ကိုယ္သင္ ထင္ေနမိတတ္ပါသလား။ သုသာန္သို႔ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ သခ်ၤဳိင္းအုတ္ဂူေပၚရွိ ကမၸည္း ေက်ာက္စာမ်ားကို ဖတ္ရႈၾကည္႔ပါ…။
*
လူတစ္ေယာက္၏ အေတြးကို သူဘာေတြေတြးေနသည္ ေျပာသျဖင္႔ မသိရ၊ သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား အားျဖင္႔သာ သိရ၏။
*
လွ်ာဟူသည္ သံုးလက္မမွ်သာရွည္၏။ သို႔ေသာ္ ေျခာက္ေပရွည္ေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ေသေစနိုင္သည္။
*
ပညာရွိ၏ ႏႈတ္ခမ္းသည္ ႏွလံုးသားထဲတြင္ ကိန္းေအာင္း၏။ သူမိုက္၏ ႏွလံုးသားကား သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားမွာပင္ တည္ေခ်သည္။
*
ၾသဇာေပးမည္႔သူကို မည္သူမွ်အလိုမရွိ။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကိုကား လူတိုင္းအလိုရွိၾက၏။
*
စိုက္ေသာအပင္၏ အသီးကို သင္စားရလိမ္႔မည္။ သူတပါးအား ေစတနာထားဆက္ဆံလွ်င္ ေစတနာကို ျပန္ရမည္။ သူတစ္ပါးအား အာဃတထားဆက္ဆံလွ်င္ အာဃာတျဖင္႔ တုန္႔ျပန္ျခင္းသာ ခံရမည္။
*
စာဖတ္ပါ။ သင္႔ကုတ္အကၤ်ီအိပ္ကို ခရီးေဆာင္ စာၾကည္႔တိုက္အျဖစ္ အသံုးျပဳပါ။
အေတြးမွတ္စုမ်ား-၂
*
တာ၀န္ယူျခင္းႏွင္႔ အခြင္႔အေရးရျခင္းသည္ အၿမဲ ဒြန္တြဲေနသည္။ တာ၀န္ယူတတ္သူဆီသို႔ အခြင္႔ အေရးမ်ားႏွင္႔ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားက မလဲမေသြ ဆိုက္ေရာက္လာတတ္သည္။
*
႐ႊငါးတစ္ေကာင္လို အဖိုးတန္ခ်င္ေပမယ္႔လည္း အခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ သင္ဟာ ငါးခံုးမ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေန လိမ္႔မည္။ သင္႔ေၾကာင္႔ တစ္ေလွႀကီးေတာ႔ အပုပ္မခံပါနဲ႔ အလိုက္သိသိ ေလွထဲက ခုန္္ထြက္ လိုက္ပါ။
*
နာက္ဆံုးက်ေတာ႔လည္း အရင္တုန္းက ကိစၥေတြအားလံုးကို ေမ႔ပစ္လိုက္ၾကတာပါပဲ…။
*
အမွတ္တရဆိုသည္မွာ ေမ႔၍ရမည္္….
အမွတ္သည္းေခ်ဆိုသည္မွာ ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔လို႔မရနိုင္….
*
အက်င္႔တစ္ခုကို ျပတင္းေပါက္မွလႊင္႔ပစ္၍မရ။ ေလွကားဆင္းလမ္းအတိုင္း တစ္ႀကိမ္မွာ တစ္ထစ္စီ ေခ်ာ႔ေခၚ ကာ ျဖည္းျဖည္းဆင္းခိုင္းမွရမည္။
*
ယေန႔ဆံုးရႈံးခဲ႔ေသာ အခ်ိန္နာရီသည္ ထာ၀ရဆံုးသြားၿပီျဖစ္သည္။ မနက္ျဖန္၌ သင္ ေနာက္ထပ္ နစ္ဆယ္႔ ေလး နာရီ ရပါလိမ္႔ဦးမည္။ သို႔ေသာ္ မေန႔ကအခ်ိန္ကိုကား တစ္နာရီမွ်ပင္ ျပန္ေခၚလို႔ ရနိုင္မည္ မဟုတ္ ေပ။
*
အစြမ္းသတၱိရွိသည္႔ ပုဂၢိဳလ္တိုင္း၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ အစြမ္းသတၱိရွိသည္႔ ပုဂၢိဳလ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ရွိေန တတ္သည္။
*
လူတစ္ေယာက္ကို သံသယမ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည္႔ေနမည္ဆိုပါက ထိုသူဘာေတြလုပ္ေနလုပ္ေန သံသယ ျဖစ္စရာ ေတြသာ ျမင္ေနလိမ္႔မည္။
*
အလုပ္အားခိုက္ ေၾကာင္ကို ေရခ်ိဳးေပးျခင္းသည္ အေတြ႔အႀကံဳ အသစ္တစ္ခု ျဖစ္နိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေၾကာင္ကို ေရခ်ိဳးေပးရင္း တစ္ေနမကုန္သင္႔ေပ။
*
ေလာကတြင္ လူအမ်ားစုတို႔မေအာင္ျမင္ရျခင္းမွာ
(၁) ရည္မွန္းခ်က္ တိတိက်က် မထားရွိျခင္းေၾကာင္႔
(၂) လုပ္ငန္းအစီအစဥ္မ်ား စနစ္တက် ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္မႈ မရွိျခင္းေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။
(၃) တစ္ႀကိမ္မေအာင္ျမင္ရံုႏွင္႔ ေနာက္ဆုတ္သြားျခင္းေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။
*
ေအာင္ျမင္မႈသာ လြယ္လြယ္ရေနပါက လူတိုင္း ေအာင္ျမင္သူေတြသာ ျဖစ္ေနလိမ္႔မည္။
*
ေျခလွမ္းႀကီးႀကီး လွမ္းရမည္႔ေနရာမ်ိဳးတြင္ ေၾကာက္ရႊံ႕ တြန္႔ဆုတ္မေနပါႏွင္႔။ ေခ်ာက္ကမ္းပါး တစ္ခု ကို ျဖတ္သန္းရာတြင္ ေျခလွမ္းငယ္ ႏွစ္လွမ္းခြဲ၍ လွမ္းေနလို႔မျဖစ္နုိင္။
*
ကၽြန္ုပ္တို႔စိတ္သည္ ဥယ်ာဥ္ေျမကြက္ႏွင္႔တူသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ အေတြးမ်ားက မ်ိဳးေစ႔မ်ားျဖစ္သည္။ ခ်ိဳမိန္ ေသာ အေတြးမ်ားက ပန္းမန္မ်ားကို ပြင္႔ဖူးေစသည္႔ မ်ိဳးေစ႔မ်ားႏွင္႔ တူ၍ ႏွစ္သိမ္႔ ၾကည္ႏူးမႈ မ်ားကို ေပးကာ ခါးသီး ေသာ အေတြးမ်ားက ေပါင္းျမက္မ်ား ကဲ႔သို႔ ရႈပ္ေထြးမႈ၊ စိတ္ပ်က္ အားငယ္မႈ၊ ေဒါသ အာဃာတ ပြားရမႈႏွင္႔ ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းရမႈမ်ားျဖင္႔ နွိပ္စက္တတ္သည္။
*
ျပတင္းေပါက္ သံတိုင္မ်ားၾကားမွ လူႏွစ္ေယာက္ အျပင္သို႔ ၾကည္႔ၾကသည္။ တစ္ေယာက္က ရႊံ႕အိုင္မ်ားကို ျမင္သည္။ တစ္ေယာက္က ၾကယ္မ်ား လင္းလက္ေတာက္ပေနသည္႔ ေကာင္းကင္ကိုျမင္သည္။
*
ခင္မင္ေစလိုလွ်င္ သူတပါးနာမည္ကို ဂရုတစိုက္ မွတ္သားထားပါ။
*
ရႊံ႕ဗြက္အိုင္၌ ေျခတံရွည္အိမ္သာ ေဆာက္လို႔ရမည္။ တိုက္တာ အေဆာက္အအံုတစ္ခု တည္ေဆာက္ လိုက္ ပါက မၾကာခင္မွာပဲ ၿပိဳလဲက်လိမ္႔မည္။
*
ေလာက၌ ထူးျခားတိုင္း ေအာင္ျမင္သည္မဟုတ္။ ထူးသလိုႏွင္႔ ရူးသြားၾကသူေတြ အမ်ားႀကီးရွိသည္။
*
ဦးေခါင္းတြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ၏ ပစၥည္းကို မည္သူမွ် မလုယက္နိုင္။
*
သညာသိသမားက ငါသိတာအမ်ားႀကီးဟု ၀င္႔ၾကြားဂုဏ္ယူတတ္၏။ ပညာရွိကား ငါမသိတာေတြ ရွိေသးသည္ ဟု ဦးႏွိမ္မာန္ေလွ်ာ႔၏။
*
မိမိဘ၀ကို မိမိပံုစံအတိုင္း ေနထိုင္သြားနိုင္သူသည္ ေအာင္ျမင္သူပင္ ျဖစ္သည္။
*
မတူရင္ မတုပါႏွင္႔။ ေစာင္႔ေၾကာင္႔ထိုင္တာျခင္းတူေပမယ္႕ ဖားကေျခေသၤ႔ျဖစ္မလာပါ။
*
လူတို႔ တန္ဖိုးထားသည္႔အရာ သံုးမ်ိဳးရွိသည္။ ရွားပါးေသာ အရာ၊ ျမတ္နိုးေသာ အရာႏွင္႔ အသံုးတည္႔ ေသာ အရာ….။
*
ဆင္းရဲျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္းထက္ စိတ္သေဘာထား ရင္႔က်က္ၿပီး အက်င္႔စာရိတၱျဖဴဆင္ဖို႔သာ အဓိကျဖစ္သည္။
*
အခ်စ္ေရးမွာ အဆင္မေျပတဲ့ မိန္းကေလးမ်ားသည္ အလုပ္ကို စိတ္၀င္တစားမလုပ္တတ္ၾက။ အလုပ္ အဆင္မေျပတဲ့ ေယာက္်ားေလးမ်ားက အခ်စ္ေရးကိုစိတ္၀င္မစားၾကေတာ႔။
*
သစၥာဆိုသည္မွာ မေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ ေစာင္႔သိျခင္းသာ။
တာ၀န္ယူျခင္းႏွင္႔ အခြင္႔အေရးရျခင္းသည္ အၿမဲ ဒြန္တြဲေနသည္။ တာ၀န္ယူတတ္သူဆီသို႔ အခြင္႔ အေရးမ်ားႏွင္႔ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားက မလဲမေသြ ဆိုက္ေရာက္လာတတ္သည္။
*
႐ႊငါးတစ္ေကာင္လို အဖိုးတန္ခ်င္ေပမယ္႔လည္း အခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ သင္ဟာ ငါးခံုးမ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေန လိမ္႔မည္။ သင္႔ေၾကာင္႔ တစ္ေလွႀကီးေတာ႔ အပုပ္မခံပါနဲ႔ အလိုက္သိသိ ေလွထဲက ခုန္္ထြက္ လိုက္ပါ။
*
နာက္ဆံုးက်ေတာ႔လည္း အရင္တုန္းက ကိစၥေတြအားလံုးကို ေမ႔ပစ္လိုက္ၾကတာပါပဲ…။
*
အမွတ္တရဆိုသည္မွာ ေမ႔၍ရမည္္….
အမွတ္သည္းေခ်ဆိုသည္မွာ ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔လို႔မရနိုင္….
*
အက်င္႔တစ္ခုကို ျပတင္းေပါက္မွလႊင္႔ပစ္၍မရ။ ေလွကားဆင္းလမ္းအတိုင္း တစ္ႀကိမ္မွာ တစ္ထစ္စီ ေခ်ာ႔ေခၚ ကာ ျဖည္းျဖည္းဆင္းခိုင္းမွရမည္။
*
ယေန႔ဆံုးရႈံးခဲ႔ေသာ အခ်ိန္နာရီသည္ ထာ၀ရဆံုးသြားၿပီျဖစ္သည္။ မနက္ျဖန္၌ သင္ ေနာက္ထပ္ နစ္ဆယ္႔ ေလး နာရီ ရပါလိမ္႔ဦးမည္။ သို႔ေသာ္ မေန႔ကအခ်ိန္ကိုကား တစ္နာရီမွ်ပင္ ျပန္ေခၚလို႔ ရနိုင္မည္ မဟုတ္ ေပ။
*
အစြမ္းသတၱိရွိသည္႔ ပုဂၢိဳလ္တိုင္း၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ အစြမ္းသတၱိရွိသည္႔ ပုဂၢိဳလ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ရွိေန တတ္သည္။
*
လူတစ္ေယာက္ကို သံသယမ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည္႔ေနမည္ဆိုပါက ထိုသူဘာေတြလုပ္ေနလုပ္ေန သံသယ ျဖစ္စရာ ေတြသာ ျမင္ေနလိမ္႔မည္။
*
အလုပ္အားခိုက္ ေၾကာင္ကို ေရခ်ိဳးေပးျခင္းသည္ အေတြ႔အႀကံဳ အသစ္တစ္ခု ျဖစ္နိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေၾကာင္ကို ေရခ်ိဳးေပးရင္း တစ္ေနမကုန္သင္႔ေပ။
*
ေလာကတြင္ လူအမ်ားစုတို႔မေအာင္ျမင္ရျခင္းမွာ
(၁) ရည္မွန္းခ်က္ တိတိက်က် မထားရွိျခင္းေၾကာင္႔
(၂) လုပ္ငန္းအစီအစဥ္မ်ား စနစ္တက် ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္မႈ မရွိျခင္းေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။
(၃) တစ္ႀကိမ္မေအာင္ျမင္ရံုႏွင္႔ ေနာက္ဆုတ္သြားျခင္းေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။
*
ေအာင္ျမင္မႈသာ လြယ္လြယ္ရေနပါက လူတိုင္း ေအာင္ျမင္သူေတြသာ ျဖစ္ေနလိမ္႔မည္။
*
ေျခလွမ္းႀကီးႀကီး လွမ္းရမည္႔ေနရာမ်ိဳးတြင္ ေၾကာက္ရႊံ႕ တြန္႔ဆုတ္မေနပါႏွင္႔။ ေခ်ာက္ကမ္းပါး တစ္ခု ကို ျဖတ္သန္းရာတြင္ ေျခလွမ္းငယ္ ႏွစ္လွမ္းခြဲ၍ လွမ္းေနလို႔မျဖစ္နုိင္။
*
ကၽြန္ုပ္တို႔စိတ္သည္ ဥယ်ာဥ္ေျမကြက္ႏွင္႔တူသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ အေတြးမ်ားက မ်ိဳးေစ႔မ်ားျဖစ္သည္။ ခ်ိဳမိန္ ေသာ အေတြးမ်ားက ပန္းမန္မ်ားကို ပြင္႔ဖူးေစသည္႔ မ်ိဳးေစ႔မ်ားႏွင္႔ တူ၍ ႏွစ္သိမ္႔ ၾကည္ႏူးမႈ မ်ားကို ေပးကာ ခါးသီး ေသာ အေတြးမ်ားက ေပါင္းျမက္မ်ား ကဲ႔သို႔ ရႈပ္ေထြးမႈ၊ စိတ္ပ်က္ အားငယ္မႈ၊ ေဒါသ အာဃာတ ပြားရမႈႏွင္႔ ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းရမႈမ်ားျဖင္႔ နွိပ္စက္တတ္သည္။
*
ျပတင္းေပါက္ သံတိုင္မ်ားၾကားမွ လူႏွစ္ေယာက္ အျပင္သို႔ ၾကည္႔ၾကသည္။ တစ္ေယာက္က ရႊံ႕အိုင္မ်ားကို ျမင္သည္။ တစ္ေယာက္က ၾကယ္မ်ား လင္းလက္ေတာက္ပေနသည္႔ ေကာင္းကင္ကိုျမင္သည္။
*
ခင္မင္ေစလိုလွ်င္ သူတပါးနာမည္ကို ဂရုတစိုက္ မွတ္သားထားပါ။
*
ရႊံ႕ဗြက္အိုင္၌ ေျခတံရွည္အိမ္သာ ေဆာက္လို႔ရမည္။ တိုက္တာ အေဆာက္အအံုတစ္ခု တည္ေဆာက္ လိုက္ ပါက မၾကာခင္မွာပဲ ၿပိဳလဲက်လိမ္႔မည္။
*
ေလာက၌ ထူးျခားတိုင္း ေအာင္ျမင္သည္မဟုတ္။ ထူးသလိုႏွင္႔ ရူးသြားၾကသူေတြ အမ်ားႀကီးရွိသည္။
*
ဦးေခါင္းတြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ၏ ပစၥည္းကို မည္သူမွ် မလုယက္နိုင္။
*
သညာသိသမားက ငါသိတာအမ်ားႀကီးဟု ၀င္႔ၾကြားဂုဏ္ယူတတ္၏။ ပညာရွိကား ငါမသိတာေတြ ရွိေသးသည္ ဟု ဦးႏွိမ္မာန္ေလွ်ာ႔၏။
*
မိမိဘ၀ကို မိမိပံုစံအတိုင္း ေနထိုင္သြားနိုင္သူသည္ ေအာင္ျမင္သူပင္ ျဖစ္သည္။
*
မတူရင္ မတုပါႏွင္႔။ ေစာင္႔ေၾကာင္႔ထိုင္တာျခင္းတူေပမယ္႕ ဖားကေျခေသၤ႔ျဖစ္မလာပါ။
*
လူတို႔ တန္ဖိုးထားသည္႔အရာ သံုးမ်ိဳးရွိသည္။ ရွားပါးေသာ အရာ၊ ျမတ္နိုးေသာ အရာႏွင္႔ အသံုးတည္႔ ေသာ အရာ….။
*
ဆင္းရဲျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္းထက္ စိတ္သေဘာထား ရင္႔က်က္ၿပီး အက်င္႔စာရိတၱျဖဴဆင္ဖို႔သာ အဓိကျဖစ္သည္။
*
အခ်စ္ေရးမွာ အဆင္မေျပတဲ့ မိန္းကေလးမ်ားသည္ အလုပ္ကို စိတ္၀င္တစားမလုပ္တတ္ၾက။ အလုပ္ အဆင္မေျပတဲ့ ေယာက္်ားေလးမ်ားက အခ်စ္ေရးကိုစိတ္၀င္မစားၾကေတာ႔။
*
သစၥာဆိုသည္မွာ မေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ ေစာင္႔သိျခင္းသာ။
အေတြးမွတ္စု
*
ေန႔စဥ္ႏွင္႔အမွ် လူေတြဟာ တိုက္ပြဲႏွစ္ခုုကို ရင္ဆိုင္ၾကရလိမ္႔မည္....။ တစ္ခုမွာ အသက္ ဆက္လက္ ရွင္သန္ဖို႔ အတြက္ တိုက္ရေသာ တိုက္ပြဲနွင္႔ ေနာက္တစ္ခုမွာ ဂုဏ္သိကၡာ အတြက္ တိုက္ရေသာ တိုက္ပြဲပင္ျဖစ္သည္။ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိရွိနဲ႔ ေနာက္တစ္ရက္ကို ကူးေျမာက္ နိုင္သူမွသာ အမွန္တကယ္ ေအာင္နိုင္သူ ပင္ျဖစ္ေပသည္။
*
တစ္ဆင္႔ၿပီးတစ္ဆင္႔၊ ဘယ္ညာဘယ္ညာ.....၊ ငါတို႔ေတြ နယ္ရုပ္စစ္သားေတြလိုပဲ က်ဆံုးေနၾက၊ အပိုင္းပိုင္းႏွင္႔... တစစီလြင္႔စင္ေနၾကၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ အနိုင္မရေပမယ့္ တိုက္ပြဲေတြကေတာ႔ ငါတို႔အတြက္ ရွိေနဆဲ....။
*
စစ္ဆိုတာ လူငယ္ေတြအတြက္ ေသဆံုးျခင္း၊ လူႀကီးေတြအတြက္ စကားေျပာျခင္း။
*
ေခါင္းေဆာင္ဆိုသည္မွာ စစ္တိုက္ရန္အတြက္သာ စိတ္ကူးေန၍မရေပ…။ ရဲမက္မ်ား၏ ဘ၀ မ်ားကိုလည္း ၾကည္႔ရႈတတ္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။
*
စစ္သည္ေတြက ဘုရင္ကိုမျမင္ဖူးေပ။ သို႔ေသာ္ ဘုရင္ခိုင္းသမွ်ကို လုပ္ၾက၏။ ဘုရင္အတြက္ စစ္တိုက္ ေနၾက၏။ ဘုရင္ေျပာသည္႔အတိုင္း ေသဆိုလွ်င္ေသ၊ ရွင္ဆိုလွ်င္ရွင္ၾက၏။ အဘယ္ေၾကာင္႔နည္း ????အမိန္႔နာခံျခင္းေၾကာင္႔ပင္ျဖစ္သည္။
*
မနက္ျဖန္သို႔ ေရာက္ေသာ္ ယေန႔ဆိုသည္မွာ သမိုင္းျဖစ္သြားလိမ္႔မည္။ ယေန႔ သင္လုပ္ခဲ႔သမွ်အတြက္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ လူေတြက သင္ႏွင္႔ သင္႔ေတာ္ေသာ ေခါင္းစဥ္တစ္ခု တပ္ေပး ၾကပါလိမ္႔မည္။ ထိုေခါင္းစဥ္ကို သင္ ႏွစ္သက္ခ်င္မွ ႏွစ္သက္လိမ္႔မည္၊ သို႔ေသာ္ ၎မွာ သင္ကိုယ္တိုင္ ေရးခဲ႔ေသာ သမိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။
*
ႀကိဳက္မရွက္၊ ငိုက္မရွက္၊ ငတ္မရွက္။ ယိုသူမရွက္ ျမင္သူရွက္ လို႔ ေရွးလူႀကီးေတြ ေျပာခဲ႔ၾကသည္။ ႀကိဳက္၍လည္းမဟုတ္၊ ငိုက္တာလည္းမဟုတ္၊ ငတ္၍လည္းမဟုတ္ ထိုသံုးခုလံုးႏွင္႔ မၿငိစြန္းပဲ ယေန႔ေခတ္တြင္ လူအားလံုး မျမင္လွ်င္ ျမင္ေအာင္ အရွက္ကင္းမဲ႔စြာ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ျပ ေနသူမ်ားကိုေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း ဗီဇေၾကာင္႔ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္သို႔သာ ဆြဲသြင္းရလိမ္႔မည္။
*
ေခတ္ ဟူေသာ စကားလံုးကို ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္ရန္ အကာအကြယ္ယူၿပီး ေျပာၾကသည္႔ အႀကိမ္ အေရအတြက္သည္ က်န္တာအားလံုးထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုေနသည္။
*
ငါေမြးတုန္းက ငါငိုေတာ႔ လူေတြက ၿပံဳးလို႔။ ငါေသခါနီးအခ်ိန္ လူေတြ ငိုေနခ်ိန္မွာ သူတို႔ေတြကို ငါျပန္ၿပံဳးျပရအံုးမယ္။
*
အထက္ကို တက္သြားတိုင္း တက္သြားတိုင္း ေအာက္ကို ျပန္က်နိုင္တာကို သတိထားပါ။ ေအာက္ကို က်သြား ခ်ိန္မ်ားမွာလည္း ျပန္တက္ဖို႔ ဇြဲရွိပါ။
*
သတိ လြတ္တဲ႔အခါမွာ မွားသြားတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ျမတ္စြာဘုရားက သတိနဲ႔ေနဖို႔ ဒီေလာက္ ဦးစားေပးထားတာ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ေနသေဘာထား၊ အက်င္႔သီလ၊ အသိဥာဏ္၊ လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္အားလံုး အဆင္႔ ျမင္႔မားလာဖို႔ အေျခခံအက်ဆံုး အခ်က္က သတိ ပဲ။
*
ေလာကမွာ အခ်ိဳ႕ကိစၥေတြဟာ အေၾကာင္းျပခ်က္မလိုဘူး။ ဥပမာ- အခ်စ္။
*
ပိုက္ဆံ အေၾကြး တင္တာထက္ ေမတၱာ အေၾကြးတင္တာက ပိုၿပီးဆပ္ရခက္တယ္။
*
အခ်စ္ဆိုတာ ကစားစရာ မဟုတ္ဘူးဆိုေပမယ္႔ လူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႔ အခ်စ္ကို ကစားၿပီး ရရွိလာတဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေက်နပ္ ဂုဏ္ယူေနတုန္းပါပဲ…။
*
လူအခ်ိဳ႕က လူေတြကို မုန္းတယ္၊ မုန္းတယ္လို႔ ဟစ္ေအာ္ၾကတယ္၊ အခ်ိဳ႕က လူေတြကိုသနားတယ္လို႔ စုပ္သပ္ၾကတယ္။ လူေတြက မုန္းစရာလား??၊ သနားစရာလား??။ အမွားမရွိပါဘူး။ မုန္းဖို႔ေကာင္းတဲ႔ မေကာင္းမႈေတြထဲမွာ သနားဖို႔ေကာင္းေအာင္ ေမြ႔ေလွ်ာ္ေနတဲ႔ အမ်ားဆံုးသတၱ၀ါက လူသားျဖစ္ေနလို႔ပါ…။
*
အသိအလိမၼာ ပညာရွိေတြကိုေတာင္ နစ္ျမဳပ္ပ်က္စီးေစတဲ႔ ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ႔ မိန္းမေတြကို ေရွာင္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ ဘယ္ေလာက္လွလွ အက်င္႔ယုတ္ ေပြရႈပ္ေနရင္ အနားမကပ္နဲ႔။
*
လူမိုက္တစ္ေယာက္ရဲ႕လွ်ာသည္ သူ၏ အႀကံဥာဏ္မ်ား၊ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို ေျပာဆိုဖို႕အတြက္ အဓိကအရာႀကီး ျဖစ္သည္္။ ပညာရွိတစ္ေယာက္၏ လွွ်ာသည့္ သူ၏ တတ္သိလိမၼာမႈမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားသည္႔ အရာျဖစ္သည္။
*
သဘာ၀တရားႀကီးက ကၽြႏ္ုပ္တို႕ကို နားရြက္ႏွစ္ဖက္၊ မ်က္စိႏွစ္လံုးေပးအပ္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ လွ်ာကိုေတာ့ တစ္ခုသာ ေပးခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ကၽြႏု္ပ္တို႕သည္ ဘ၀နိဂံုးခ်ဳပ္မည္႔ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္အထိ ကၽြႏု္ပ္တို႕ပါးစပ္မွ ေျပာတာေတြထက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕၏ မ်က္လံုးမ်ားႏွင္႔ ၾကည့္ နားမ်ားႏွင္႔ နားေထာင္ျခင္းကို ပုိ၍လုပ္သင့္သည္္။
*
ဘဝဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေျခာက္ပစ္မကင္းခဲ့ပါဘူး။ ရွင္သန္ခြင့္ ရေနတဲ့ လက္ရွိအခ်ိန္ေလးကိုပဲ တန္ဖိုးထားလိုက္ပါ။
*
စမ္းေခ်ာင္းေလးတခုတည္းက တူညီတဲ့ ေရမ်ားပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕က သူ႕ကုိ ေ႐ႊကရားနဲ႔ ထည့္ထားတယ္။ တခ်ိဳ႕က ႐ႊံ႕ေျမနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ ခြက္ငယ္နဲ႔ ေသာက္သုံးၾကတယ္။ ေ႐ႊကရားနဲ႔ ႐ႊံ႕ေျမခြက္ မရွိတဲ့သူတုိ႔က်ေတာ့ လက္ခုပ္နဲ႔ ေသာက္႐ုံပဲ ရွိမယ္ေပါ႔။
*
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေရြးခ်ယ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးမေပးပါနဲ႔။ ငါ ဟာ ငါ ျဖစ္ဖို႔ပဲ ေမြးလာတာပါ။
ေန႔စဥ္ႏွင္႔အမွ် လူေတြဟာ တိုက္ပြဲႏွစ္ခုုကို ရင္ဆိုင္ၾကရလိမ္႔မည္....။ တစ္ခုမွာ အသက္ ဆက္လက္ ရွင္သန္ဖို႔ အတြက္ တိုက္ရေသာ တိုက္ပြဲနွင္႔ ေနာက္တစ္ခုမွာ ဂုဏ္သိကၡာ အတြက္ တိုက္ရေသာ တိုက္ပြဲပင္ျဖစ္သည္။ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိရွိနဲ႔ ေနာက္တစ္ရက္ကို ကူးေျမာက္ နိုင္သူမွသာ အမွန္တကယ္ ေအာင္နိုင္သူ ပင္ျဖစ္ေပသည္။
*
တစ္ဆင္႔ၿပီးတစ္ဆင္႔၊ ဘယ္ညာဘယ္ညာ.....၊ ငါတို႔ေတြ နယ္ရုပ္စစ္သားေတြလိုပဲ က်ဆံုးေနၾက၊ အပိုင္းပိုင္းႏွင္႔... တစစီလြင္႔စင္ေနၾကၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ အနိုင္မရေပမယ့္ တိုက္ပြဲေတြကေတာ႔ ငါတို႔အတြက္ ရွိေနဆဲ....။
*
စစ္ဆိုတာ လူငယ္ေတြအတြက္ ေသဆံုးျခင္း၊ လူႀကီးေတြအတြက္ စကားေျပာျခင္း။
*
ေခါင္းေဆာင္ဆိုသည္မွာ စစ္တိုက္ရန္အတြက္သာ စိတ္ကူးေန၍မရေပ…။ ရဲမက္မ်ား၏ ဘ၀ မ်ားကိုလည္း ၾကည္႔ရႈတတ္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။
*
စစ္သည္ေတြက ဘုရင္ကိုမျမင္ဖူးေပ။ သို႔ေသာ္ ဘုရင္ခိုင္းသမွ်ကို လုပ္ၾက၏။ ဘုရင္အတြက္ စစ္တိုက္ ေနၾက၏။ ဘုရင္ေျပာသည္႔အတိုင္း ေသဆိုလွ်င္ေသ၊ ရွင္ဆိုလွ်င္ရွင္ၾက၏။ အဘယ္ေၾကာင္႔နည္း ????အမိန္႔နာခံျခင္းေၾကာင္႔ပင္ျဖစ္သည္။
*
မနက္ျဖန္သို႔ ေရာက္ေသာ္ ယေန႔ဆိုသည္မွာ သမိုင္းျဖစ္သြားလိမ္႔မည္။ ယေန႔ သင္လုပ္ခဲ႔သမွ်အတြက္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ လူေတြက သင္ႏွင္႔ သင္႔ေတာ္ေသာ ေခါင္းစဥ္တစ္ခု တပ္ေပး ၾကပါလိမ္႔မည္။ ထိုေခါင္းစဥ္ကို သင္ ႏွစ္သက္ခ်င္မွ ႏွစ္သက္လိမ္႔မည္၊ သို႔ေသာ္ ၎မွာ သင္ကိုယ္တိုင္ ေရးခဲ႔ေသာ သမိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။
*
ႀကိဳက္မရွက္၊ ငိုက္မရွက္၊ ငတ္မရွက္။ ယိုသူမရွက္ ျမင္သူရွက္ လို႔ ေရွးလူႀကီးေတြ ေျပာခဲ႔ၾကသည္။ ႀကိဳက္၍လည္းမဟုတ္၊ ငိုက္တာလည္းမဟုတ္၊ ငတ္၍လည္းမဟုတ္ ထိုသံုးခုလံုးႏွင္႔ မၿငိစြန္းပဲ ယေန႔ေခတ္တြင္ လူအားလံုး မျမင္လွ်င္ ျမင္ေအာင္ အရွက္ကင္းမဲ႔စြာ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ျပ ေနသူမ်ားကိုေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း ဗီဇေၾကာင္႔ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္သို႔သာ ဆြဲသြင္းရလိမ္႔မည္။
*
ေခတ္ ဟူေသာ စကားလံုးကို ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္ရန္ အကာအကြယ္ယူၿပီး ေျပာၾကသည္႔ အႀကိမ္ အေရအတြက္သည္ က်န္တာအားလံုးထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုေနသည္။
*
ငါေမြးတုန္းက ငါငိုေတာ႔ လူေတြက ၿပံဳးလို႔။ ငါေသခါနီးအခ်ိန္ လူေတြ ငိုေနခ်ိန္မွာ သူတို႔ေတြကို ငါျပန္ၿပံဳးျပရအံုးမယ္။
*
အထက္ကို တက္သြားတိုင္း တက္သြားတိုင္း ေအာက္ကို ျပန္က်နိုင္တာကို သတိထားပါ။ ေအာက္ကို က်သြား ခ်ိန္မ်ားမွာလည္း ျပန္တက္ဖို႔ ဇြဲရွိပါ။
*
သတိ လြတ္တဲ႔အခါမွာ မွားသြားတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ျမတ္စြာဘုရားက သတိနဲ႔ေနဖို႔ ဒီေလာက္ ဦးစားေပးထားတာ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ေနသေဘာထား၊ အက်င္႔သီလ၊ အသိဥာဏ္၊ လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္အားလံုး အဆင္႔ ျမင္႔မားလာဖို႔ အေျခခံအက်ဆံုး အခ်က္က သတိ ပဲ။
*
ေလာကမွာ အခ်ိဳ႕ကိစၥေတြဟာ အေၾကာင္းျပခ်က္မလိုဘူး။ ဥပမာ- အခ်စ္။
*
ပိုက္ဆံ အေၾကြး တင္တာထက္ ေမတၱာ အေၾကြးတင္တာက ပိုၿပီးဆပ္ရခက္တယ္။
*
အခ်စ္ဆိုတာ ကစားစရာ မဟုတ္ဘူးဆိုေပမယ္႔ လူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႔ အခ်စ္ကို ကစားၿပီး ရရွိလာတဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေက်နပ္ ဂုဏ္ယူေနတုန္းပါပဲ…။
*
လူအခ်ိဳ႕က လူေတြကို မုန္းတယ္၊ မုန္းတယ္လို႔ ဟစ္ေအာ္ၾကတယ္၊ အခ်ိဳ႕က လူေတြကိုသနားတယ္လို႔ စုပ္သပ္ၾကတယ္။ လူေတြက မုန္းစရာလား??၊ သနားစရာလား??။ အမွားမရွိပါဘူး။ မုန္းဖို႔ေကာင္းတဲ႔ မေကာင္းမႈေတြထဲမွာ သနားဖို႔ေကာင္းေအာင္ ေမြ႔ေလွ်ာ္ေနတဲ႔ အမ်ားဆံုးသတၱ၀ါက လူသားျဖစ္ေနလို႔ပါ…။
*
အသိအလိမၼာ ပညာရွိေတြကိုေတာင္ နစ္ျမဳပ္ပ်က္စီးေစတဲ႔ ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ႔ မိန္းမေတြကို ေရွာင္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ ဘယ္ေလာက္လွလွ အက်င္႔ယုတ္ ေပြရႈပ္ေနရင္ အနားမကပ္နဲ႔။
*
လူမိုက္တစ္ေယာက္ရဲ႕လွ်ာသည္ သူ၏ အႀကံဥာဏ္မ်ား၊ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို ေျပာဆိုဖို႕အတြက္ အဓိကအရာႀကီး ျဖစ္သည္္။ ပညာရွိတစ္ေယာက္၏ လွွ်ာသည့္ သူ၏ တတ္သိလိမၼာမႈမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားသည္႔ အရာျဖစ္သည္။
*
သဘာ၀တရားႀကီးက ကၽြႏ္ုပ္တို႕ကို နားရြက္ႏွစ္ဖက္၊ မ်က္စိႏွစ္လံုးေပးအပ္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ လွ်ာကိုေတာ့ တစ္ခုသာ ေပးခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ကၽြႏု္ပ္တို႕သည္ ဘ၀နိဂံုးခ်ဳပ္မည္႔ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္အထိ ကၽြႏု္ပ္တို႕ပါးစပ္မွ ေျပာတာေတြထက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕၏ မ်က္လံုးမ်ားႏွင္႔ ၾကည့္ နားမ်ားႏွင္႔ နားေထာင္ျခင္းကို ပုိ၍လုပ္သင့္သည္္။
*
ဘဝဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေျခာက္ပစ္မကင္းခဲ့ပါဘူး။ ရွင္သန္ခြင့္ ရေနတဲ့ လက္ရွိအခ်ိန္ေလးကိုပဲ တန္ဖိုးထားလိုက္ပါ။
*
စမ္းေခ်ာင္းေလးတခုတည္းက တူညီတဲ့ ေရမ်ားပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕က သူ႕ကုိ ေ႐ႊကရားနဲ႔ ထည့္ထားတယ္။ တခ်ိဳ႕က ႐ႊံ႕ေျမနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ ခြက္ငယ္နဲ႔ ေသာက္သုံးၾကတယ္။ ေ႐ႊကရားနဲ႔ ႐ႊံ႕ေျမခြက္ မရွိတဲ့သူတုိ႔က်ေတာ့ လက္ခုပ္နဲ႔ ေသာက္႐ုံပဲ ရွိမယ္ေပါ႔။
*
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေရြးခ်ယ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးမေပးပါနဲ႔။ ငါ ဟာ ငါ ျဖစ္ဖို႔ပဲ ေမြးလာတာပါ။
Thursday, February 18, 2010
ခႏၶာငါးပါး တရားလကၤာ
ခႏၶာငါးပါး တရားလကၤာ
၁။ ႐ုပ္ဟုတြင္မည္ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္႐ွည္ကာလ၊ မတည္ပဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ၿမဲေက်ာမွာ၊ အႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱ၊ မွန္လွစြာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစၥာ ငါ့လိပ္ျပာတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မဟုတ္ၾကသည္ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။
၂။ ေ၀ဒနာမည္ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္႐ွည္ကာလ၊ မတည္ပဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ၿမဲေက်ာမွာ၊ အႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱ၊ မွန္လွစြာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစၥာ ငါ့လိပ္ျပာတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မဟုတ္ၾကသည္ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။
၃။ သညာတြင္မည္ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္႐ွည္ကာလ၊ မတည္ပဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ၿမဲေက်ာမွာ၊ အႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱ၊ မွန္လွစြာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစၥာ ငါ့လိပ္ျပာတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မဟုတ္ၾကသည္ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။
၄။ သခၤါရမည္ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္႐ွည္ကာလ၊ မတည္ပဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ၿမဲေက်ာမွာ၊ အႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱ၊ မွန္လွစြာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစၥာ ငါ့လိပ္ျပာတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မဟုတ္ၾကသည္ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။
၅။ ၀ိညာဥ္ေျခာက္မည္ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္႐ွည္ကာလ၊ မတည္ပဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ၿမဲေက်ာမွာ၊ အႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱ၊ မွန္လွစြာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစၥာ ငါ့လိပ္ျပာတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မဟုတ္ၾကသည္ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။
၁။ ႐ုပ္ဟုတြင္မည္ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္႐ွည္ကာလ၊ မတည္ပဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ၿမဲေက်ာမွာ၊ အႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱ၊ မွန္လွစြာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစၥာ ငါ့လိပ္ျပာတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မဟုတ္ၾကသည္ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။
၂။ ေ၀ဒနာမည္ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္႐ွည္ကာလ၊ မတည္ပဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ၿမဲေက်ာမွာ၊ အႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱ၊ မွန္လွစြာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစၥာ ငါ့လိပ္ျပာတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မဟုတ္ၾကသည္ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။
၃။ သညာတြင္မည္ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္႐ွည္ကာလ၊ မတည္ပဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ၿမဲေက်ာမွာ၊ အႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱ၊ မွန္လွစြာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစၥာ ငါ့လိပ္ျပာတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မဟုတ္ၾကသည္ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။
၄။ သခၤါရမည္ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္႐ွည္ကာလ၊ မတည္ပဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ၿမဲေက်ာမွာ၊ အႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱ၊ မွန္လွစြာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစၥာ ငါ့လိပ္ျပာတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မဟုတ္ၾကသည္ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။
၅။ ၀ိညာဥ္ေျခာက္မည္ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္႐ွည္ကာလ၊ မတည္ပဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ေၾကာင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ၿမဲေက်ာမွာ၊ အႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱ၊ မွန္လွစြာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစၥာ ငါ့လိပ္ျပာတို႔ ဘာတစ္ခုမွ မဟုတ္ၾကသည္ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။
သမထ ကမၼ႒ာန္း ၄၀
သမထ ကမၼ႒ာန္း ၄၀
ကမၼ႒ာန္းဟူသည္ သမထဘာ၀နာကံ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကံ ႏွစ္ပါးတို႔၏ ျဖစ္ရာျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကသိုဏ္း ပညတ္စေသာ ေတဘုမၼက သခၤါရ တရားတို႔ကို ေခၚဆိုပါသည္။
သမထ (စိတ္တည္ျငိမ္မႈ)ကို ေပါက္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ရန္ အလို႔ငွာ ကမၼ႒ာန္း (စိတ္အာ႐ံုစူးစိုက္ရာ ဌာနမ်ား) ေလးဆယ္အနက္ တစ္ပါးပါးကို စူးစိုက္ အားထုတ္ရေပသည္။
ကသိုဏ္း-----------၁၀-ပါး။
အသုဘ------------၁၀-ပါး။
အႏုႆတိ---------၁၀-ပါး။
ျဗဟၼ၀ိဟာရ----------၄-ပါး။
သညာ---------------၁-ပါး။
စတုဓာတု၀၀တၳာန္---၁-ပါး။
အာ႐ုပၸ---------------၄-ပါး။
စုစုေပါင္း-----------၄၀-ျဖစ္ပါသည္။
ကသိုဏ္း ၁၀-ပါးမွာ-
၁။ ပထ၀ီကသိဏ၊ ေျမ ကသိုဏ္း။
၂။ အာေပါကသိဏ၊ ေရ ကသိုဏ္း။
၃။ ေတေဇာကသိဏ၊ မီး ကသိုဏ္း။
၄။ ၀ါေယာကသိဏ၊ ေလ ကသိုဏ္း။
၅။ နီလကသိဏ၊ အညိဳေရာင္ ကသိုဏ္း။
၆။ ပီတကသိဏ၊ အ၀ါေရာင္ ကသုိဏ္း။
၇။ ေလာဟိတကသိဏ၊ အနီေရာင္ ကသိုဏ္း။
၈။ ၾသဒါတကသိဏ၊ အျဖဴေရာင္ ကသိုဏ္း။
၉။ အာကာသကသိဏ၊ ေကာင္းကင္ ကသိုဏ္း။
၁၀။ အာေလာကကသိဏ၊ အလင္းေရာင္ ကသိုဏ္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။
အသုဘ ၁၀-ပါးမွာ-
၁။ ဥဒၶဳမာတက၊ ဖူးဖူးေရာင္ေသာ သူေသေကာင္။
၂။ ၀ိနီလက၊ အညိဳ အနီစသည္ ေရာယွက္လ်က္ အေရာင္ အဆင္းပ်က္ေနေသာ သူေသေကာင္။
၃။ ၀ိပုဗၺက၊ ပုပ္ရိၿပီး ေသြးျပည္တို႔ျဖင့္ ကြဲအက္ ယိုက်ေနေသာ သူေသေကာင္။
၄။ ၀ိစၧိဒၵက၊ အေရျပားမ်ား အပိုင္းပိုင္း ကြဲအက္ေနေသာ သူေသေကာင္။
၅။ ၀ိကၡာယိတက၊ ေခြး က်ီး လင္းတ စသည္တို႔ ထိုးဆြ ကိုက္ခဲ၍ မြမြႀကဲေနေသာ သူေသေကာင္။
၆။ ၀ိကၡိတၱက၊ ေျခတျခား လက္တျခား ေခါင္း ကိုယ္စသည္တို႔ကို ကစဥ့္ကလ်ား ပစ္လႊင့္ထားအပ္ေသာ သူေသေကာင္။
၇။ ဟတ၀ိကၡိတၱက၊ ေျခ လက္ ကိုယ္ ေခါင္းစသည္ကို တျခားစီ ျဖတ္လ်က္ ဓားရာျခင္းယွက္ေနေအာင္ မႊန္း၍ တကြဲတျခား ပစ္လႊင့္ထားအပ္ေသာ သူေသေကာင္။
၈။ ေလာဟိတက၊ ထိုမွဤမွ ေသြးယိုထြက္၍ အႏွံ႔အျပား ေသြးလိမ္းက်ံေနေသာ သူေသေကာင္။
၉။ ပုဠဳ၀က၊ ပိုးေလာက္မ်ား က်ိက်ိတက္ ျပည့္ေန ေသာ သူေသေကာင္။
၁၀။ အ႒ိက၊ အ႐ိုးစုသာႂကြင္းက်န္ေသာ သူေသေကာင္တို႔ျဖစ္ပါသည္။
အႏုႆတိ ၁၀-ပါးမွာ-
၁။ ဗုဒၶါႏုႆတိ၊ အရဟံ အစရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၂။ ဓမၼာႏုႆတိ၊ သြာကၡာတတာ အစရွိေသာ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ေျခာက္ပါးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၃။ သံဃာႏုႆတိ၊ သုပၸဋိပႏၷ အစရွိေသာ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၄။ သီလာႏုႆတိ၊ မိမိ၏ သီလဂုဏ္ကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၅။ စာဂါႏုႆတိ၊ မိမိျပဳခဲ့ဘူးသည့္ ဒါန အစုစုကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၆။ ေဒ၀တာႏုႆတိ၊ သဒၶါ အစရွိေသာဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္ နတ္ျဖစ္ေလကုန္သည္ ငါလည္း သဒၶါအစရွိေသာ ဂုဏ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏ဟု နတ္တို႔ကို သက္ေသထား၍ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၇။ ဥပသမာႏုႆတိ၊ နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၈။ မရဏာႏုႆတိ၊ ေသျခင္းကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၉။ ကာယဂတာသတိ၊ ဆံပင္ အေမႊး လက္သည္း ေျခသည္း စသည့္ ၃၂-ပါးေသာ ေကာ႒ာသကို အဖန္ တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၁၀။ အာနာပါနႆတိ၊ ႏွာေခါင္းမွ ထြက္သက္၀င္သက္ကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။
ျဗဟၼ၀ိဟာရ ၄-ပါးမွာ-
၁။ ေမတၱာ၊ ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ သတၱ၀ါပညတ္အေပၚ ပြားမ်ား စူးစိုက္ျခင္း။
၂။ က႐ုဏာ၊ သနားၾကင္နာစိတ္ျဖင့္ သတၱ၀ါတို႔အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္း။
၃။ မုဒိတာ၊ သူတစ္ပါးတို႔ ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၌ ၀မ္းေျမာက္ေသာစိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါးတို႔အေပၚ (၀ါ) သတၱ၀ါ တို႔အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္း။
၄။ ဥေပကၡာ၊ မုန္းျခင္း ခ်စ္ျခင္း မထားေသာစိတ္ျဖင့္ သတၱ၀ါတို႔အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။
သညာ ၁-ပါးမွာ-
၁။ အာဟာေရ ပဋိကူလသညာ၊ စားေသာက္ေသာ အာဟာရတို႔အေပၚ စက္ဆုတ္ဖြယ္အေန ထင္ျမင္လာေအာင္ စူးစိုက္႐ႈပြားျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။
စတုဓာတု၀၀တၳာန္ ၁-ပါးမွာ-
၁။ စတုဓာတု၀၀တၳာန၊ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ေရ ေျမ ေလ မီး စေသာ မဟာဘုတ္ႀကီးေလးပါးအေန ထင္ျမင္ေအာင္ စူးစိုက္႐ႈပြားျခင္း ျဖစ္သည္။
အာ႐ုပၸ ၄-ပါးမွာ-
၁။ အာကာသာနဥၥာယတန၊ အစအဆံုးမရွိ အနႏၲ ေကာင္းကင္ပညတ္ကို စူးစိုက္ျခင္း။
၂။ ၀ိညာနဥၥာယတန၊ အစအဆံုးမရွိ အနႏၲ၀ိညာဏ ပညတ္ကို စူးစိုက္ျခင္း။
၃။ အာကိဥၥညာယတန၊ ဘာမွ်မရွိျခင္းသေဘာ နတၳိ သေဘာ ပညတ္ကို စူးစိုက္ျခင္း။
၄။ ေန၀သညာနာသညာယတန၊ သညာရွိသည္လည္း မဟုတ္ မရွိသည္လည္း မဟုတ္ေသာ ပညတ္၌ စူးစိုက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါသည္။
သမထကမၼ႒ာန္း ၄၀-ျပီး၏။
ကမၼ႒ာန္းဟူသည္ သမထဘာ၀နာကံ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကံ ႏွစ္ပါးတို႔၏ ျဖစ္ရာျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကသိုဏ္း ပညတ္စေသာ ေတဘုမၼက သခၤါရ တရားတို႔ကို ေခၚဆိုပါသည္။
သမထ (စိတ္တည္ျငိမ္မႈ)ကို ေပါက္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ရန္ အလို႔ငွာ ကမၼ႒ာန္း (စိတ္အာ႐ံုစူးစိုက္ရာ ဌာနမ်ား) ေလးဆယ္အနက္ တစ္ပါးပါးကို စူးစိုက္ အားထုတ္ရေပသည္။
ကသိုဏ္း-----------၁၀-ပါး။
အသုဘ------------၁၀-ပါး။
အႏုႆတိ---------၁၀-ပါး။
ျဗဟၼ၀ိဟာရ----------၄-ပါး။
သညာ---------------၁-ပါး။
စတုဓာတု၀၀တၳာန္---၁-ပါး။
အာ႐ုပၸ---------------၄-ပါး။
စုစုေပါင္း-----------၄၀-ျဖစ္ပါသည္။
ကသိုဏ္း ၁၀-ပါးမွာ-
၁။ ပထ၀ီကသိဏ၊ ေျမ ကသိုဏ္း။
၂။ အာေပါကသိဏ၊ ေရ ကသိုဏ္း။
၃။ ေတေဇာကသိဏ၊ မီး ကသိုဏ္း။
၄။ ၀ါေယာကသိဏ၊ ေလ ကသိုဏ္း။
၅။ နီလကသိဏ၊ အညိဳေရာင္ ကသိုဏ္း။
၆။ ပီတကသိဏ၊ အ၀ါေရာင္ ကသုိဏ္း။
၇။ ေလာဟိတကသိဏ၊ အနီေရာင္ ကသိုဏ္း။
၈။ ၾသဒါတကသိဏ၊ အျဖဴေရာင္ ကသိုဏ္း။
၉။ အာကာသကသိဏ၊ ေကာင္းကင္ ကသိုဏ္း။
၁၀။ အာေလာကကသိဏ၊ အလင္းေရာင္ ကသိုဏ္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။
အသုဘ ၁၀-ပါးမွာ-
၁။ ဥဒၶဳမာတက၊ ဖူးဖူးေရာင္ေသာ သူေသေကာင္။
၂။ ၀ိနီလက၊ အညိဳ အနီစသည္ ေရာယွက္လ်က္ အေရာင္ အဆင္းပ်က္ေနေသာ သူေသေကာင္။
၃။ ၀ိပုဗၺက၊ ပုပ္ရိၿပီး ေသြးျပည္တို႔ျဖင့္ ကြဲအက္ ယိုက်ေနေသာ သူေသေကာင္။
၄။ ၀ိစၧိဒၵက၊ အေရျပားမ်ား အပိုင္းပိုင္း ကြဲအက္ေနေသာ သူေသေကာင္။
၅။ ၀ိကၡာယိတက၊ ေခြး က်ီး လင္းတ စသည္တို႔ ထိုးဆြ ကိုက္ခဲ၍ မြမြႀကဲေနေသာ သူေသေကာင္။
၆။ ၀ိကၡိတၱက၊ ေျခတျခား လက္တျခား ေခါင္း ကိုယ္စသည္တို႔ကို ကစဥ့္ကလ်ား ပစ္လႊင့္ထားအပ္ေသာ သူေသေကာင္။
၇။ ဟတ၀ိကၡိတၱက၊ ေျခ လက္ ကိုယ္ ေခါင္းစသည္ကို တျခားစီ ျဖတ္လ်က္ ဓားရာျခင္းယွက္ေနေအာင္ မႊန္း၍ တကြဲတျခား ပစ္လႊင့္ထားအပ္ေသာ သူေသေကာင္။
၈။ ေလာဟိတက၊ ထိုမွဤမွ ေသြးယိုထြက္၍ အႏွံ႔အျပား ေသြးလိမ္းက်ံေနေသာ သူေသေကာင္။
၉။ ပုဠဳ၀က၊ ပိုးေလာက္မ်ား က်ိက်ိတက္ ျပည့္ေန ေသာ သူေသေကာင္။
၁၀။ အ႒ိက၊ အ႐ိုးစုသာႂကြင္းက်န္ေသာ သူေသေကာင္တို႔ျဖစ္ပါသည္။
အႏုႆတိ ၁၀-ပါးမွာ-
၁။ ဗုဒၶါႏုႆတိ၊ အရဟံ အစရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၂။ ဓမၼာႏုႆတိ၊ သြာကၡာတတာ အစရွိေသာ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ေျခာက္ပါးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၃။ သံဃာႏုႆတိ၊ သုပၸဋိပႏၷ အစရွိေသာ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၄။ သီလာႏုႆတိ၊ မိမိ၏ သီလဂုဏ္ကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၅။ စာဂါႏုႆတိ၊ မိမိျပဳခဲ့ဘူးသည့္ ဒါန အစုစုကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၆။ ေဒ၀တာႏုႆတိ၊ သဒၶါ အစရွိေသာဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္ နတ္ျဖစ္ေလကုန္သည္ ငါလည္း သဒၶါအစရွိေသာ ဂုဏ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏ဟု နတ္တို႔ကို သက္ေသထား၍ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၇။ ဥပသမာႏုႆတိ၊ နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၈။ မရဏာႏုႆတိ၊ ေသျခင္းကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၉။ ကာယဂတာသတိ၊ ဆံပင္ အေမႊး လက္သည္း ေျခသည္း စသည့္ ၃၂-ပါးေသာ ေကာ႒ာသကို အဖန္ တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၁၀။ အာနာပါနႆတိ၊ ႏွာေခါင္းမွ ထြက္သက္၀င္သက္ကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။
ျဗဟၼ၀ိဟာရ ၄-ပါးမွာ-
၁။ ေမတၱာ၊ ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ သတၱ၀ါပညတ္အေပၚ ပြားမ်ား စူးစိုက္ျခင္း။
၂။ က႐ုဏာ၊ သနားၾကင္နာစိတ္ျဖင့္ သတၱ၀ါတို႔အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္း။
၃။ မုဒိတာ၊ သူတစ္ပါးတို႔ ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၌ ၀မ္းေျမာက္ေသာစိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါးတို႔အေပၚ (၀ါ) သတၱ၀ါ တို႔အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္း။
၄။ ဥေပကၡာ၊ မုန္းျခင္း ခ်စ္ျခင္း မထားေသာစိတ္ျဖင့္ သတၱ၀ါတို႔အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။
သညာ ၁-ပါးမွာ-
၁။ အာဟာေရ ပဋိကူလသညာ၊ စားေသာက္ေသာ အာဟာရတို႔အေပၚ စက္ဆုတ္ဖြယ္အေန ထင္ျမင္လာေအာင္ စူးစိုက္႐ႈပြားျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။
စတုဓာတု၀၀တၳာန္ ၁-ပါးမွာ-
၁။ စတုဓာတု၀၀တၳာန၊ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ေရ ေျမ ေလ မီး စေသာ မဟာဘုတ္ႀကီးေလးပါးအေန ထင္ျမင္ေအာင္ စူးစိုက္႐ႈပြားျခင္း ျဖစ္သည္။
အာ႐ုပၸ ၄-ပါးမွာ-
၁။ အာကာသာနဥၥာယတန၊ အစအဆံုးမရွိ အနႏၲ ေကာင္းကင္ပညတ္ကို စူးစိုက္ျခင္း။
၂။ ၀ိညာနဥၥာယတန၊ အစအဆံုးမရွိ အနႏၲ၀ိညာဏ ပညတ္ကို စူးစိုက္ျခင္း။
၃။ အာကိဥၥညာယတန၊ ဘာမွ်မရွိျခင္းသေဘာ နတၳိ သေဘာ ပညတ္ကို စူးစိုက္ျခင္း။
၄။ ေန၀သညာနာသညာယတန၊ သညာရွိသည္လည္း မဟုတ္ မရွိသည္လည္း မဟုတ္ေသာ ပညတ္၌ စူးစိုက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါသည္။
သမထကမၼ႒ာန္း ၄၀-ျပီး၏။
မိမိကိုယ္ကို သတိေပးလကၤာ စကားလႊာ
ပ႒ာန္းဆရာေတာ္ ဦး၀ိသုဒၶါစာရ၏
မိမိကိုယ္ကို သတိေပးလကၤာ စကားလႊာ-
၁။ ေနထြက္ေန၀င္ ကိုးဂုဏ္႐ွင္ ေန႔စဥ္႐ိွခိုးမည္။
၂။ အနႏၲငါး ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ညႊတ္တြားကန္ေတာ့မည္။
၃။ မ်က္ႏွာသစ္လွ်င္ ေရကိုျမင္ ျမင္စဥ္ေမတၱာပြားရမည္။
၄။ သစ္ရင္းသစ္ရင္း ေလ်ာ့ယိုယြင္း ဂုဏ္ဆင္းသတိထားပါမည္။
၅။ တန္းတူေတြ႕လွ်င္ ေမတၱာ၀င္ မ၀င္ႏိုင္က ၿပိဳင္တတ္တယ္။
၆။ ၿပိဳင္မည့္အစား ေမတၱာပြား စိတ္ထားျပဳျပင္ ေျပာင္းပါ့မယ္။
၇။ ကိုယ့္ေအာက္ေတြ႕လွ်င္ က႐ုဏာ၀င္ မ၀င္ႏိုင္က ႏုိင္တတ္သည္။
၈။ ႏိုင္မည့္အစား က႐ုဏာပြား စိတ္ထားျပဳျပင္ ေျပာင္းပါ့မည္။
၉။ ကိုယ့္ထက္သာလွ်င္ မုဒိတာ၀င္ မ၀င္ဣႆာ ယိုင္တတ္သည္။
၁၀။ ယိုင္မည့္အစား မုဒိတာပြား စိတ္ထားျပဳျပင္ ေျပာင္းပါ့မည္။
၁၁။ စိတ္ကိုလည္းျပင္ ႐ုပ္လည္းျပင္ ျပင္ဆင္တိုင္းရ ျပဳတိုင္းလွ၊ သုခနိဗၺာန္တိုင္လိမ့္မည္။
မိမိကိုယ္ကို သတိေပးလကၤာ စကားလႊာ-
၁။ ေနထြက္ေန၀င္ ကိုးဂုဏ္႐ွင္ ေန႔စဥ္႐ိွခိုးမည္။
၂။ အနႏၲငါး ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ညႊတ္တြားကန္ေတာ့မည္။
၃။ မ်က္ႏွာသစ္လွ်င္ ေရကိုျမင္ ျမင္စဥ္ေမတၱာပြားရမည္။
၄။ သစ္ရင္းသစ္ရင္း ေလ်ာ့ယိုယြင္း ဂုဏ္ဆင္းသတိထားပါမည္။
၅။ တန္းတူေတြ႕လွ်င္ ေမတၱာ၀င္ မ၀င္ႏိုင္က ၿပိဳင္တတ္တယ္။
၆။ ၿပိဳင္မည့္အစား ေမတၱာပြား စိတ္ထားျပဳျပင္ ေျပာင္းပါ့မယ္။
၇။ ကိုယ့္ေအာက္ေတြ႕လွ်င္ က႐ုဏာ၀င္ မ၀င္ႏိုင္က ႏုိင္တတ္သည္။
၈။ ႏိုင္မည့္အစား က႐ုဏာပြား စိတ္ထားျပဳျပင္ ေျပာင္းပါ့မည္။
၉။ ကိုယ့္ထက္သာလွ်င္ မုဒိတာ၀င္ မ၀င္ဣႆာ ယိုင္တတ္သည္။
၁၀။ ယိုင္မည့္အစား မုဒိတာပြား စိတ္ထားျပဳျပင္ ေျပာင္းပါ့မည္။
၁၁။ စိတ္ကိုလည္းျပင္ ႐ုပ္လည္းျပင္ ျပင္ဆင္တိုင္းရ ျပဳတိုင္းလွ၊ သုခနိဗၺာန္တိုင္လိမ့္မည္။
ေဗာဓိပင္ ေရလွဴရေသာအက်ဳိး
၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ျမတ္ကို ပူေဇာ္ပဲြသည္ ျဖစ္၏၊ ထုိအခါ ငါသည္ ရဟန္းဘ၀သို႔ ေရာက္ၿပီးသည္ ျဖစ္လ်က္ ထိုပူေဇာ္ပြဲသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏။
ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေသာ္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးသည္ ျဖစ္၍ ငါတို႔ကုိ လြတ္ေျမာက္ေစလတၱံ႔၊ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဒုကၡၿငိမ္းေအးၿပီးသည္ ျဖစ္၍ ငါတို႔ကို ၿငိမ္းေအးေစလတၱံ႔ဟု ႏွလံုးသြင္းလ်က္ ငါသည္ ပန္းျဖင့္ ထံုးထားေသာ ေရကိုယူ၍ ေဗာဓိပင္၌ သြန္းေလာင္းပူေဇာ္ခဲ့၏။
ဤဘဒၵကမၻာမွ ကုိးဆယ့္တစ္ ကမၻာထက္၌ ေဗာဓိပင္၌ ေညာင္ေရသြန္း ေလာင္းခဲ့ရေသာ အခါမွစ၍ အပါယ္ေလးပါး လားရသည္ကုိ မသိစဖူးေပ။ ဤသို႔ ျဖစ္ရျခင္းသည္ ေဗာဓိပင္၌ ေညာင္ေရ သြန္းေလာင္းရျခင္း၏ အက်ဳိးေပတည္း။
သံုးဆယ့္သံုးကမၻာထက္ ေရာက္လတ္ေသာ္ လူတို႔ကုိ အစိုးရေသာ ဥဒကေသစန မည္ကုန္ေသာ စၾက၀ေတးမင္းတို႔သည္ ရွစ္ႀကိမ္ ျဖစ္ဖူးကုန္၏။
ေလးပါးေသာ ပဋိသမၻိဒါတို႔ကုိ လည္းေကာင္း၊ ရွစ္ပါးေသာ ဤ၀ိေမာကၡတို႔ကုိ လည္းေကာင္း၊ ေျခာက္ပါးေသာ အဘိညာဥ္တို႔ကုိ လည္းေကာင္း မ်က္ေမွာက္ ျပဳအပ္ပါကုန္ၿပီ။ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္ကုိ လိုက္နာက်င့္သံုးၿပီးပါၿပီ။
ဤသို႔လွ်င္ အသွ်င္ေဗာဓိသိကမေထရ္သည္ ဤဂါထာတို႔ကုိ မိန္႔ဆိုေတာ္မူ၏။ ။
တိမိရ၀ဂ္၊ ေဗာဓိသိဥၥကေတၳရအပဒါန္၊ ခုဒၵကပါဠိေတာ္။
ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေသာ္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးသည္ ျဖစ္၍ ငါတို႔ကုိ လြတ္ေျမာက္ေစလတၱံ႔၊ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဒုကၡၿငိမ္းေအးၿပီးသည္ ျဖစ္၍ ငါတို႔ကို ၿငိမ္းေအးေစလတၱံ႔ဟု ႏွလံုးသြင္းလ်က္ ငါသည္ ပန္းျဖင့္ ထံုးထားေသာ ေရကိုယူ၍ ေဗာဓိပင္၌ သြန္းေလာင္းပူေဇာ္ခဲ့၏။
ဤဘဒၵကမၻာမွ ကုိးဆယ့္တစ္ ကမၻာထက္၌ ေဗာဓိပင္၌ ေညာင္ေရသြန္း ေလာင္းခဲ့ရေသာ အခါမွစ၍ အပါယ္ေလးပါး လားရသည္ကုိ မသိစဖူးေပ။ ဤသို႔ ျဖစ္ရျခင္းသည္ ေဗာဓိပင္၌ ေညာင္ေရ သြန္းေလာင္းရျခင္း၏ အက်ဳိးေပတည္း။
သံုးဆယ့္သံုးကမၻာထက္ ေရာက္လတ္ေသာ္ လူတို႔ကုိ အစိုးရေသာ ဥဒကေသစန မည္ကုန္ေသာ စၾက၀ေတးမင္းတို႔သည္ ရွစ္ႀကိမ္ ျဖစ္ဖူးကုန္၏။
ေလးပါးေသာ ပဋိသမၻိဒါတို႔ကုိ လည္းေကာင္း၊ ရွစ္ပါးေသာ ဤ၀ိေမာကၡတို႔ကုိ လည္းေကာင္း၊ ေျခာက္ပါးေသာ အဘိညာဥ္တို႔ကုိ လည္းေကာင္း မ်က္ေမွာက္ ျပဳအပ္ပါကုန္ၿပီ။ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္ကုိ လိုက္နာက်င့္သံုးၿပီးပါၿပီ။
ဤသို႔လွ်င္ အသွ်င္ေဗာဓိသိကမေထရ္သည္ ဤဂါထာတို႔ကုိ မိန္႔ဆိုေတာ္မူ၏။ ။
တိမိရ၀ဂ္၊ ေဗာဓိသိဥၥကေတၳရအပဒါန္၊ ခုဒၵကပါဠိေတာ္။
သည္းမခံျခင္း၏ အျပစ္တုိ႔သည္
ရဟန္းတုိ႔ သည္းမခံျခင္း၏ အျပစ္တုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔တည္း။
သည္းခံျခင္း၏ အက်ဳိးတုိ႔သည္လည္း ၅-မ်ဳိးရွိေပသည္-
ဒုတိယ အကၡႏၴိသုတ္
၁။ လူအမ်ားသည္ မခ်စ္မႏွစ္သက္။
၂။ ၾကမ္းၾကဳတ္၏။
၃။ ႏွလံုး မသာယာ။
၄။ ေတြေ၀လ်က္ ေသရ၏။
၅။ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌
---ခ်မ္းသာကင္းေသာ ငရဲသုိ႔ ေရာက္ရ၏။
ရဟန္းတုိ႔ သည္းမခံျခင္း၏ အျပစ္တုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔တည္း။
- - -
သည္းခံျခင္း၏ အက်ဳိးတုိ႔သည္လည္း ၅-မ်ဳိးရွိေပသည္-
အဘယ္ ၅-မ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ-
၁။ လူအမ်ားသည္ ခ်စ္ႏွစ္သက္၏။
၂။ မၾကမ္းၾကဳတ္။
၃။ ႏွလံုး မသာမယာမျဖစ္။
၄။ မေတြေ၀ဘဲ ေသရ၏။
၅။ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌
---ေကာင္းေသာ လားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ရ၏။
ရဟန္းတုိ႔ သည္းခံျခင္း၏ အက်ဳိးတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔တည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဒုတိယ အကၡႏၴိသုတ္။
သည္းခံျခင္း၏ အက်ဳိးတုိ႔သည္လည္း ၅-မ်ဳိးရွိေပသည္-
ဒုတိယ အကၡႏၴိသုတ္
၁။ လူအမ်ားသည္ မခ်စ္မႏွစ္သက္။
၂။ ၾကမ္းၾကဳတ္၏။
၃။ ႏွလံုး မသာယာ။
၄။ ေတြေ၀လ်က္ ေသရ၏။
၅။ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌
---ခ်မ္းသာကင္းေသာ ငရဲသုိ႔ ေရာက္ရ၏။
ရဟန္းတုိ႔ သည္းမခံျခင္း၏ အျပစ္တုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔တည္း။
- - -
သည္းခံျခင္း၏ အက်ဳိးတုိ႔သည္လည္း ၅-မ်ဳိးရွိေပသည္-
အဘယ္ ၅-မ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ-
၁။ လူအမ်ားသည္ ခ်စ္ႏွစ္သက္၏။
၂။ မၾကမ္းၾကဳတ္။
၃။ ႏွလံုး မသာမယာမျဖစ္။
၄။ မေတြေ၀ဘဲ ေသရ၏။
၅။ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌
---ေကာင္းေသာ လားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ရ၏။
ရဟန္းတုိ႔ သည္းခံျခင္း၏ အက်ဳိးတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔တည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဒုတိယ အကၡႏၴိသုတ္။
ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး ဘုရားရွိခိုး
ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး ဘုရားရွိခိုး
မၾကံဆ မႏႈိင္းယွဥ္ ႏိုင္ေကာင္းေသာ ဂုဏ္ေတာ္အေပါင္းအနႏၲႏွင့္
ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
အရဟံ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္မူပါေပ၏။
သမၼာသမၺဳေဒၶါ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အလံုးစံုေသာတရားတို႔ကို ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူပါေပ၏။
၀ိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အသိဉာဏ္၀ိဇၨာ အက်င့္စရဏႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
သုဂေတာ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ စကားေကာင္းကို ေကာင္းစြာ ေဟာေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။
ေလာက၀ိဒူ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ေလာက ၃-ပါးကို သိေတာ္မူပါေပ၏။
အႏုတၱေရာပုရိသ ဒမၼသာရထိ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆံုးမထိုက္သူကိုသိ၍ ဆံုးမေတာ္ မူတတ္ပါေပ၏။
သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါတို႔၏ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူပါေပ၏။
ဗုေဒၶါ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ သစၥာေလးပါးတရားတို႔ကို သိျမင္ေတာ္မူပါေပ၏။
ဘဂ၀ါ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘုန္းေတာ္ ၆-ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
အရဟံအစ ဘဂ၀ါအဆံုးရွိေသာ ဂုဏ္ေတာ္အနႏၲ ေက်းဇူးေတာ္အေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထို ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကို တပည့္ေတာ္သည္ ႐ိုေသျမတ္ႏိုး လက္အုပ္မိုး၍ ႐ွိခိုးပူေဇာ္ ဖူးေျမာ္မာန္ေလွ်ာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ ျမတ္စြာဘုရား။
သာဓု သာဓု သာဓု။
မၾကံဆ မႏႈိင္းယွဥ္ ႏိုင္ေကာင္းေသာ ဂုဏ္ေတာ္အေပါင္းအနႏၲႏွင့္
ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
အရဟံ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္မူပါေပ၏။
သမၼာသမၺဳေဒၶါ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အလံုးစံုေသာတရားတို႔ကို ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူပါေပ၏။
၀ိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အသိဉာဏ္၀ိဇၨာ အက်င့္စရဏႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
သုဂေတာ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ စကားေကာင္းကို ေကာင္းစြာ ေဟာေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။
ေလာက၀ိဒူ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ေလာက ၃-ပါးကို သိေတာ္မူပါေပ၏။
အႏုတၱေရာပုရိသ ဒမၼသာရထိ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆံုးမထိုက္သူကိုသိ၍ ဆံုးမေတာ္ မူတတ္ပါေပ၏။
သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါတို႔၏ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူပါေပ၏။
ဗုေဒၶါ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ သစၥာေလးပါးတရားတို႔ကို သိျမင္ေတာ္မူပါေပ၏။
ဘဂ၀ါ-
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘုန္းေတာ္ ၆-ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
အရဟံအစ ဘဂ၀ါအဆံုးရွိေသာ ဂုဏ္ေတာ္အနႏၲ ေက်းဇူးေတာ္အေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထို ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကို တပည့္ေတာ္သည္ ႐ိုေသျမတ္ႏိုး လက္အုပ္မိုး၍ ႐ွိခိုးပူေဇာ္ ဖူးေျမာ္မာန္ေလွ်ာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ ျမတ္စြာဘုရား။
သာဓု သာဓု သာဓု။
ဆင္းတုေတာ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ထားျခင္းျဖင့္
မိမိတို႔ အိမ္ေဂဟာတြင္ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြား ဆင္းတုေတာ္မ်ားကို
ဘုရားစင္ႏွင့္ ကိုးကြယ္ထားျခင္းျဖင့္
အက်ဳိးေက်းဇူး ၉-မ်ဳိးကိုရရွိပါသည္။
၁။ ဘုရားစင္ရွိသည့္အတြက္ ဘုရားကို ျမင္ေနရျခင္း၊ ဘုရားေ၀ယ်ာ၀စၥ ျပဳေနရျခင္း၊ ဘုရားကို ကိုင္းညြတ္သည့္စိတ္ျဖင့္ မေမ့ျခင္း၊ ဘုရားတရားႏွင့္ ကင္းကြာမေနျခင္း။
၂။ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေတြ႕ရျခင္းျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာအေပၚ ပို၍ ယံုၾကည္မႈ ေလးနက္လာေပသည္။
၃။ အိမ္တြင္ဘုရားစင္ရွိလွ်င္ စနစ္တက် ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္မႈ ျပဳျခင္းျဖင့္ သတိျမဲျခင္းႏွင့္ ပညာဉာဏ္ ထက္ျမက္ျခင္းမ်ားရွိလာသည္။
၄။ ကုသိုလ္တရားမ်ား တိုးပြားလာသည္။
၅။ စိတ္ညစ္ၫူးမႈရွိလာလွ်င္ ဘုရားစင္ ဘုရားရွင္ေရွ႕ေတာ္သို႔ သြားျပီး ဘုရားပန္းလဲျခင္း၊ ျမတ္စြာဘုရားကို အေသအခ်ာၾကည့္ အာ႐ံုျပဳလိုက္ျခင္းျဖင့္ စိတ္ညစ္ၫူးမႈမ်ား ပေပ်ာက္လာမည္။ အမွားအယြင္းမ်ား မျပဳလုပ္မိေတာ့ဘဲ ရပ္တန္းမွရပ္ၿပီး စိတ္ၾကည္ႏူးမႈ ခ်က္ျခင္းရရွိလာပါသည္။
၆။ အိမ္တြင္ ဘုရားစင္ရွိသျဖင့္ မေကာင္းဆိုး၀ါး သရဲမ်ား၏ အေႏွာက္ အယွက္မ်ားမွကင္းၿပီး မေၾကာက္မ႐ြံ႕ ေနႏိုင္ပါသည္။
၇။ ဆင္းရဲဒုကၡကို သည္းခံလာႏိုင္သည္။
၈။ ဘုရားစင္ကို ပိုးမွ်င္ ဖုန္မ်ား ကင္းစင္ေအာင္ လွည္းက်င္းသုတ္သင္ၿပီး က်က် နနထားလွ်င္ အိမ့္က်က္သေရ၊ လူ႕က်က္သေရတိုးၿပီး ဂုဏ္သိကၡာမ်ား တက္ပါမည္။
၉။ ဘုရားစင္ရွိသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ အတူေနရသကဲ့သို႔ျဖစ္ၿပီး သူတစ္ပါး၏ ခ်ီးေျမႇာက္ ပူေဇာ္မႈကို ခံယူရရွိႏိုင္ပါသည္။
အားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ ဒုကၡဆင္းရဲကင္းၾကပါေစ။
ဘုရားစင္ႏွင့္ ကိုးကြယ္ထားျခင္းျဖင့္
အက်ဳိးေက်းဇူး ၉-မ်ဳိးကိုရရွိပါသည္။
၁။ ဘုရားစင္ရွိသည့္အတြက္ ဘုရားကို ျမင္ေနရျခင္း၊ ဘုရားေ၀ယ်ာ၀စၥ ျပဳေနရျခင္း၊ ဘုရားကို ကိုင္းညြတ္သည့္စိတ္ျဖင့္ မေမ့ျခင္း၊ ဘုရားတရားႏွင့္ ကင္းကြာမေနျခင္း။
၂။ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေတြ႕ရျခင္းျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာအေပၚ ပို၍ ယံုၾကည္မႈ ေလးနက္လာေပသည္။
၃။ အိမ္တြင္ဘုရားစင္ရွိလွ်င္ စနစ္တက် ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္မႈ ျပဳျခင္းျဖင့္ သတိျမဲျခင္းႏွင့္ ပညာဉာဏ္ ထက္ျမက္ျခင္းမ်ားရွိလာသည္။
၄။ ကုသိုလ္တရားမ်ား တိုးပြားလာသည္။
၅။ စိတ္ညစ္ၫူးမႈရွိလာလွ်င္ ဘုရားစင္ ဘုရားရွင္ေရွ႕ေတာ္သို႔ သြားျပီး ဘုရားပန္းလဲျခင္း၊ ျမတ္စြာဘုရားကို အေသအခ်ာၾကည့္ အာ႐ံုျပဳလိုက္ျခင္းျဖင့္ စိတ္ညစ္ၫူးမႈမ်ား ပေပ်ာက္လာမည္။ အမွားအယြင္းမ်ား မျပဳလုပ္မိေတာ့ဘဲ ရပ္တန္းမွရပ္ၿပီး စိတ္ၾကည္ႏူးမႈ ခ်က္ျခင္းရရွိလာပါသည္။
၆။ အိမ္တြင္ ဘုရားစင္ရွိသျဖင့္ မေကာင္းဆိုး၀ါး သရဲမ်ား၏ အေႏွာက္ အယွက္မ်ားမွကင္းၿပီး မေၾကာက္မ႐ြံ႕ ေနႏိုင္ပါသည္။
၇။ ဆင္းရဲဒုကၡကို သည္းခံလာႏိုင္သည္။
၈။ ဘုရားစင္ကို ပိုးမွ်င္ ဖုန္မ်ား ကင္းစင္ေအာင္ လွည္းက်င္းသုတ္သင္ၿပီး က်က် နနထားလွ်င္ အိမ့္က်က္သေရ၊ လူ႕က်က္သေရတိုးၿပီး ဂုဏ္သိကၡာမ်ား တက္ပါမည္။
၉။ ဘုရားစင္ရွိသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ အတူေနရသကဲ့သို႔ျဖစ္ၿပီး သူတစ္ပါး၏ ခ်ီးေျမႇာက္ ပူေဇာ္မႈကို ခံယူရရွိႏိုင္ပါသည္။
အားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ ဒုကၡဆင္းရဲကင္းၾကပါေစ။
၀ိပါက္ေတာ္ ၁၂-ပါး-
ျမတ္စြာဘုရား၌ ထင္ရွားေသာ ၀ိပါက္ေတာ္မ်ား-
ဤတရားမ်ား ေလ့လာၿပီးေနာက္
၀ဋ္ေႂကြးမ်ား မပါရေလေအာင္ ေ႐ွာင္႐ွားႏိုင္ၾကပါေစ-
(၁) ပဌမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ဥ႐ုေ၀ဠ၊ ေတာ၀ၿမိဳင္ခြင္၊ ေျခာက္ႏွစ္ပတ္လံုး က်င့္သံုးအရွင္၊
အားကုန္ခန္းလို႔၊ ၫႈိးႏြမ္းၿငိဳျငင္၊ ပင္ပန္းေရး၊ ၀ဋ္ေႂကြး ဘယ္ေၾကာင့္တင္။
(ေျဖ) ကႆပဖ်ား၊ ထင္ရွားပြင့္ေသာ္၊ ေဇာတိပါလ၊ နာမအေက်ာ္၊
ပုဏၰားမာန္တက္၊ ႏႈတ္ႁမြက္အာေဘာ္၊ ၀စီျပင္းေရွးရင္း ၀ိပါက္ေတာ္။
(၂) ဒုတိယ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) စိဥၥမာဏ၊ မိန္းမေစကြၽန္၊ ကိုယ္၀န္ရွိေသာ၊ ဆိုေျပာအလြန္၊
လက္သယ္ထားလို႔၊ ဘုရားကိုၫႊန္၊ စြပ္စြဲခဲ့အဘယ့္ ၀ိပါက္၀န္။
(ေျဖ) ေသာက္စားလြန္က်ဴး၊ ယစ္မူးေပ်ာ္ရႊင္၊ ေသေသာက္သမား၊ ျဖစ္ျငားယခင္၊
ရဟႏၲာျမတ္၊ ဆြမ္းရပ္သည္ျမင္၊ အက်င့္ယုတ္ ဖြင့္ထုတ္ စြပ္စြဲအင္။
(၃) တတိယ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) တိတၳိ ေစခိုင္း၊ မိုက္႐ိုင္း ဒုႆီ၊ ထင္ေရာင္ ထင္မွား၊ ျပဳျငား သုႏၵရီ၊
လူရွင္အေပါင္း၊ ယံုေၾကာင္းေပြလီ၊ ရွင္ေတာ္ထြတ္၊ ဘယ္၀ဋ္ ေရွးကမွီ။
(ေျဖ) မုနာဠိဟု၊ မည္ရွိေလာင္းေတာ္၊ ေမာက္ႂကြားေမွာက္မွား၊ ေသာက္စားအေပ်ာ္၊
ရွင္ပေစၥက၊ ဗုဒၶျမင္ေသာ္၊ ဒုႆီဘဲ၊ စြပ္စြဲ ၀ဋ္ေႂကြးေပၚ။
(၄) စတုတၳ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) သုႏၵရီမိုက္၊ သတ္လိုက္ ေသရာ၊ တိတၳိအသင္း၊ သတင္းလႊင့္ကာ၊
တပည့္မ်ားႏွင့္၊ ဘုရားကိုသာ၊ လူအမ်ား၊ ယံုမွား ဘယ္တြက္တာ။
(ေျဖ) ေလာင္းေတာ္ရေသ့၊ ေပ်ာ္ေမြ႔စံရာ၊ ရေသ့တဦး၊ စ်ာန္ျမဴးကြန္႔လာ၊
ျငဴစူစိတ္ေဇာ၊ မေနာဣသာ၊ က်င့္ယုတ္ႀကီး၊ ႏႈတ္သီး ခြၽန္သည့္တာ။
(၅) ပဥၥမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ေ၀ဘာေတာင္ေစာင္း၊ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္ကာ၊ ေဒ၀ဒတ္ယုတ္၊
ခလုပ္အသာ၊ သူျဖဳတ္ခ်လို႔၊ ဗုဒၶေျခမွာ၊ ေက်ာက္လႊာၿငိ၊ ဒဏ္ထိ ဘယ္၀ဋ္ပါ။
(ေျဖ) သူႂကြယ္မ်ိဳးဇာတ္၊ ျဖစ္လတ္တံုေခ်၊ ညီကို လွည့္စား၊ ေခၚသြားသေလ၊
ေက်ာက္ႏွင့္ဖိညႇပ္၊ ထုသတ္ႀကိတ္ေခ်၊ ေက်ာက္၀ိပါတ္၊ အဆက္ပါခဲ့ေပ။
(၆) ဆ႒မ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ေက်ာက္လႊာထိပါး၊ ျမတ္ဖ်ားထြတ္တင္၊ တည္ေန၀ပ္ကိန္း၊ ေသြးစိမ္းအရွင္၊
ေျခမေတာ္ထဲ၊ ကိုက္ခဲနာက်င္၊ ၀ိပါက္ရင္း၊ အလင္း ျပေစခ်င္။
(ေျဖ) သူငယ္ျဖစ္ခိုက္၊ လမ္း၌ေပ်ာ္ရႊင္၊ ရွင္ပေစၥက၊ ေ၀းမွအျမင္၊
ခဲႏွင့္ပစ္လိုက္၊ ထိခိုက္ေျခတြင္၊ ေသြးယိုဆင္း၊ ေရွးရင္း ၀ိပါက္ပင္။
(၇) သတၱမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ဆြမ္းခံႂကြျမန္း၊ ထိပ္ပန္းဘုန္းႂကြယ္၊ မုန္က်ဆင္ႀကီး၊ ခရီးအလယ္၊
ေဒ၀ဒတ္မိုက္၊ လႊတ္လိုက္ျပန္တယ္၊ ရင္ဆိုင္ေတြ႔၊ ဆင္ေ၀ွ႔ ဘယ္၀ဋ္ႏြယ္။
(ေျဖ) ဆင္ထိန္းဆင္ေက်ာင္း၊ အေလာင္းျဖစ္တံု၊ ရွင္ပေစၥက၊ လမ္းမအဆံု၊
ေဒါသထားလို႔၊ ျပစ္မွားသုန္မႈန္၊ ဆင္ႏွင့္တိုက္၊ ၀ဋ္လိုက္ ေစဘို႔ႀကံဳ။
(၈) အ႒မ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ေက်ာက္လႊာခတ္လို႔၊ ေသြးဓာတ္ဆူပူ၊ ေျခမေတာ္ဦး၊ ထြတ္ဖူးတဆူ၊
ေသြးၫိုကိန္းလို႔၊ က်ိန္း၀ပ္ေတာ္မူ၊ ဇီ၀က၊ ခြဲရ ဘယ္၀ဋ္ဟူ။
(ေျဖ) ပေဒသရာဇ္၊ မင္းျဖစ္စဥ္၀ယ္၊ မူးယစ္ေသာက္စား၊ ေဖာက္ျပားမဖြယ္၊
လူရွင္လတ္လတ္၊ ထိုးသတ္ ျပန္တယ္၊ ဓား၀ိပါက္၊ အဆက္ သူကႏြယ္။
(၉) န၀မ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) သံုးလူထြတ္ဖူး၊ ၿမိဳက္မွဴးေသွ်ာင္ေက၊ ရံဖန္ခါလဲ၊ ေခါင္းခဲပေလ၊
ေ၀ဒနာ၀ဋ္၊ မလြတ္တံုေခ်၊ ဘယ္၀ိပါက္၊ အဆက္ပါခဲ့ေပ။
(ေျဖ) ေရွးခါကပ္ေဟာင္း၊ မေကာင္းကံေဆာ္၊ တံငါမ်ိဳးဇာတ္၊ ျဖစ္လတ္သေရာ္၊
ငါးတို႔ဦးေခါင္း၊ ထုေထာင္းျမင္ေသာ္၊ ၀မ္းေျမာက္မိ၊ လိုက္ဘိ ၀ိပါက္ေတာ္။
(၁၀) ဒသမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ၀ါေတာ္ကပ္ေတာ့၊ မာရ္နတ္ႏႈိးေဆာ္၊ ေ၀ရဥၨာတိုင္း၊ သမိုင္းအေက်ာ္၊
မုေယာဆြမ္းမို႔၊ ၾကမ္းၾကမ္း ေထာ္ေထာ္၊ ဘုဥ္းေပးရ၊ ေရွးက ဘယ္၀ဋ္ေနာ္။
(ေျဖ) မထင္မရွား၊ မ်ိဳးသားျဖစ္တံု၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ ဆြမ္းစားခိုက္ႀကံဳ၊
ဆြမ္းၾကမ္းစားဟု၊ ျပစ္မွားဆိုပံု၊ ၀စီထြက္၊ ၀ိပါက္ေတာ္တဲ့ယံု။
(၁၁) ဧကာဒသမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) အထြတ္ဆံုးဟု၊ သံုးလူ႔မ်က္မွန္၊ ခါးေတာ္ကိုက္ခဲ၊ အသဲအသန္၊
ေ၀ဒနာမ်ား၊ ခံစားရံဖန္၊ ဘယ္အေၾကာင္း၊ ကံေဟာင္း ထုတ္လို႔ျပန္။
(ေျဖ) လက္ေ၀ွ႔သတ္ေကာင္း၊ အေလာင္း ျဖစ္ေသာ္၊ ၿပိဳင္ပြဲဆိုင္ပြဲ၊ ႏိုင္ၿမဲ အေက်ာ္၊
ႏိုင္လွ်င္ ခါး႐ိုး ႐ိုက္ခ်ိဳးေျမေပၚ၊ အသတ္ေကာင္း၊ ဇာတ္ေဟာင္း၀ိပါက္ေတာ္။
(၁၂) ဒြါဒသမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ဆဒၵန္ဆယ္စီး၊ အားႀကီးလ်င္ျမန္၊ ၀မ္းေတာ္သြန္ျငား၊ ေရႊအားမသန္၊
ေခြယိုင္ႏြဲ႔လို႔၊ ျမန္းခဲ့နိဗၺာန္၊ ေျဖေစေၾကာင္း၊ ကံေဟာင္း သိဘို႔ရန္။
(ေျဖ) ေရာဂါကုစား၊ သမားဉာဏ္က်ယ္၊ ရွင္သူေဌးသား၊ ေဆး၀ါးကုတယ္၊
ခ မေပးလို႔၊ ဟိုေရွးဘုန္းႂကြယ္၊ ၀မ္းလားေဆး၊ တိုက္ေကြၽး ၀ဋ္ေဟာင္းလယ္။
သတိေပး ဥေယ်ာဇဥ္ ျမန္မာဂါထာ။
(က) ၀ိပါက္ေရာက္ေရး၊ ေၾကာက္ေသြးတုန္ဘြယ္၊ ဘုရားေသာ္လဲ၊ ေရွာင္လႊဲမလြယ္၊
ေတြ႔ႀကံဳၿမဲမို႔၊ တ၀ဲလယ္လယ္၊ မလြတ္ေသး၊ ၀ဋ္ေႂကြး ခက္လွတယ္။
(ခ) ၾကင္နာေထာက္ထား၊ သနားေျမႇာ္ေခၚ၊ ကုသိုလ္ပြားမႈ၊ အားျပဳၾကေနာ္၊
ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္း၊ သရမ္းပ်က္ေခ်ာ္၊ ေရွာင္ၾကဥ္ေရး၊ ၀ဋ္ေႂကြး စင္ဘို႔ေျမႇာ္။
အပါဒါန္ ။ပါ။ ပ-အုပ္။၃၄၆။
ဤတရားမ်ား ေလ့လာၿပီးေနာက္
၀ဋ္ေႂကြးမ်ား မပါရေလေအာင္ ေ႐ွာင္႐ွားႏိုင္ၾကပါေစ-
(၁) ပဌမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ဥ႐ုေ၀ဠ၊ ေတာ၀ၿမိဳင္ခြင္၊ ေျခာက္ႏွစ္ပတ္လံုး က်င့္သံုးအရွင္၊
အားကုန္ခန္းလို႔၊ ၫႈိးႏြမ္းၿငိဳျငင္၊ ပင္ပန္းေရး၊ ၀ဋ္ေႂကြး ဘယ္ေၾကာင့္တင္။
(ေျဖ) ကႆပဖ်ား၊ ထင္ရွားပြင့္ေသာ္၊ ေဇာတိပါလ၊ နာမအေက်ာ္၊
ပုဏၰားမာန္တက္၊ ႏႈတ္ႁမြက္အာေဘာ္၊ ၀စီျပင္းေရွးရင္း ၀ိပါက္ေတာ္။
(၂) ဒုတိယ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) စိဥၥမာဏ၊ မိန္းမေစကြၽန္၊ ကိုယ္၀န္ရွိေသာ၊ ဆိုေျပာအလြန္၊
လက္သယ္ထားလို႔၊ ဘုရားကိုၫႊန္၊ စြပ္စြဲခဲ့အဘယ့္ ၀ိပါက္၀န္။
(ေျဖ) ေသာက္စားလြန္က်ဴး၊ ယစ္မူးေပ်ာ္ရႊင္၊ ေသေသာက္သမား၊ ျဖစ္ျငားယခင္၊
ရဟႏၲာျမတ္၊ ဆြမ္းရပ္သည္ျမင္၊ အက်င့္ယုတ္ ဖြင့္ထုတ္ စြပ္စြဲအင္။
(၃) တတိယ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) တိတၳိ ေစခိုင္း၊ မိုက္႐ိုင္း ဒုႆီ၊ ထင္ေရာင္ ထင္မွား၊ ျပဳျငား သုႏၵရီ၊
လူရွင္အေပါင္း၊ ယံုေၾကာင္းေပြလီ၊ ရွင္ေတာ္ထြတ္၊ ဘယ္၀ဋ္ ေရွးကမွီ။
(ေျဖ) မုနာဠိဟု၊ မည္ရွိေလာင္းေတာ္၊ ေမာက္ႂကြားေမွာက္မွား၊ ေသာက္စားအေပ်ာ္၊
ရွင္ပေစၥက၊ ဗုဒၶျမင္ေသာ္၊ ဒုႆီဘဲ၊ စြပ္စြဲ ၀ဋ္ေႂကြးေပၚ။
(၄) စတုတၳ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) သုႏၵရီမိုက္၊ သတ္လိုက္ ေသရာ၊ တိတၳိအသင္း၊ သတင္းလႊင့္ကာ၊
တပည့္မ်ားႏွင့္၊ ဘုရားကိုသာ၊ လူအမ်ား၊ ယံုမွား ဘယ္တြက္တာ။
(ေျဖ) ေလာင္းေတာ္ရေသ့၊ ေပ်ာ္ေမြ႔စံရာ၊ ရေသ့တဦး၊ စ်ာန္ျမဴးကြန္႔လာ၊
ျငဴစူစိတ္ေဇာ၊ မေနာဣသာ၊ က်င့္ယုတ္ႀကီး၊ ႏႈတ္သီး ခြၽန္သည့္တာ။
(၅) ပဥၥမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ေ၀ဘာေတာင္ေစာင္း၊ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္ကာ၊ ေဒ၀ဒတ္ယုတ္၊
ခလုပ္အသာ၊ သူျဖဳတ္ခ်လို႔၊ ဗုဒၶေျခမွာ၊ ေက်ာက္လႊာၿငိ၊ ဒဏ္ထိ ဘယ္၀ဋ္ပါ။
(ေျဖ) သူႂကြယ္မ်ိဳးဇာတ္၊ ျဖစ္လတ္တံုေခ်၊ ညီကို လွည့္စား၊ ေခၚသြားသေလ၊
ေက်ာက္ႏွင့္ဖိညႇပ္၊ ထုသတ္ႀကိတ္ေခ်၊ ေက်ာက္၀ိပါတ္၊ အဆက္ပါခဲ့ေပ။
(၆) ဆ႒မ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ေက်ာက္လႊာထိပါး၊ ျမတ္ဖ်ားထြတ္တင္၊ တည္ေန၀ပ္ကိန္း၊ ေသြးစိမ္းအရွင္၊
ေျခမေတာ္ထဲ၊ ကိုက္ခဲနာက်င္၊ ၀ိပါက္ရင္း၊ အလင္း ျပေစခ်င္။
(ေျဖ) သူငယ္ျဖစ္ခိုက္၊ လမ္း၌ေပ်ာ္ရႊင္၊ ရွင္ပေစၥက၊ ေ၀းမွအျမင္၊
ခဲႏွင့္ပစ္လိုက္၊ ထိခိုက္ေျခတြင္၊ ေသြးယိုဆင္း၊ ေရွးရင္း ၀ိပါက္ပင္။
(၇) သတၱမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ဆြမ္းခံႂကြျမန္း၊ ထိပ္ပန္းဘုန္းႂကြယ္၊ မုန္က်ဆင္ႀကီး၊ ခရီးအလယ္၊
ေဒ၀ဒတ္မိုက္၊ လႊတ္လိုက္ျပန္တယ္၊ ရင္ဆိုင္ေတြ႔၊ ဆင္ေ၀ွ႔ ဘယ္၀ဋ္ႏြယ္။
(ေျဖ) ဆင္ထိန္းဆင္ေက်ာင္း၊ အေလာင္းျဖစ္တံု၊ ရွင္ပေစၥက၊ လမ္းမအဆံု၊
ေဒါသထားလို႔၊ ျပစ္မွားသုန္မႈန္၊ ဆင္ႏွင့္တိုက္၊ ၀ဋ္လိုက္ ေစဘို႔ႀကံဳ။
(၈) အ႒မ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ေက်ာက္လႊာခတ္လို႔၊ ေသြးဓာတ္ဆူပူ၊ ေျခမေတာ္ဦး၊ ထြတ္ဖူးတဆူ၊
ေသြးၫိုကိန္းလို႔၊ က်ိန္း၀ပ္ေတာ္မူ၊ ဇီ၀က၊ ခြဲရ ဘယ္၀ဋ္ဟူ။
(ေျဖ) ပေဒသရာဇ္၊ မင္းျဖစ္စဥ္၀ယ္၊ မူးယစ္ေသာက္စား၊ ေဖာက္ျပားမဖြယ္၊
လူရွင္လတ္လတ္၊ ထိုးသတ္ ျပန္တယ္၊ ဓား၀ိပါက္၊ အဆက္ သူကႏြယ္။
(၉) န၀မ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) သံုးလူထြတ္ဖူး၊ ၿမိဳက္မွဴးေသွ်ာင္ေက၊ ရံဖန္ခါလဲ၊ ေခါင္းခဲပေလ၊
ေ၀ဒနာ၀ဋ္၊ မလြတ္တံုေခ်၊ ဘယ္၀ိပါက္၊ အဆက္ပါခဲ့ေပ။
(ေျဖ) ေရွးခါကပ္ေဟာင္း၊ မေကာင္းကံေဆာ္၊ တံငါမ်ိဳးဇာတ္၊ ျဖစ္လတ္သေရာ္၊
ငါးတို႔ဦးေခါင္း၊ ထုေထာင္းျမင္ေသာ္၊ ၀မ္းေျမာက္မိ၊ လိုက္ဘိ ၀ိပါက္ေတာ္။
(၁၀) ဒသမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ၀ါေတာ္ကပ္ေတာ့၊ မာရ္နတ္ႏႈိးေဆာ္၊ ေ၀ရဥၨာတိုင္း၊ သမိုင္းအေက်ာ္၊
မုေယာဆြမ္းမို႔၊ ၾကမ္းၾကမ္း ေထာ္ေထာ္၊ ဘုဥ္းေပးရ၊ ေရွးက ဘယ္၀ဋ္ေနာ္။
(ေျဖ) မထင္မရွား၊ မ်ိဳးသားျဖစ္တံု၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ ဆြမ္းစားခိုက္ႀကံဳ၊
ဆြမ္းၾကမ္းစားဟု၊ ျပစ္မွားဆိုပံု၊ ၀စီထြက္၊ ၀ိပါက္ေတာ္တဲ့ယံု။
(၁၁) ဧကာဒသမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) အထြတ္ဆံုးဟု၊ သံုးလူ႔မ်က္မွန္၊ ခါးေတာ္ကိုက္ခဲ၊ အသဲအသန္၊
ေ၀ဒနာမ်ား၊ ခံစားရံဖန္၊ ဘယ္အေၾကာင္း၊ ကံေဟာင္း ထုတ္လို႔ျပန္။
(ေျဖ) လက္ေ၀ွ႔သတ္ေကာင္း၊ အေလာင္း ျဖစ္ေသာ္၊ ၿပိဳင္ပြဲဆိုင္ပြဲ၊ ႏိုင္ၿမဲ အေက်ာ္၊
ႏိုင္လွ်င္ ခါး႐ိုး ႐ိုက္ခ်ိဳးေျမေပၚ၊ အသတ္ေကာင္း၊ ဇာတ္ေဟာင္း၀ိပါက္ေတာ္။
(၁၂) ဒြါဒသမ ၀ိပါက္ေတာ္။
(ေမး) ဆဒၵန္ဆယ္စီး၊ အားႀကီးလ်င္ျမန္၊ ၀မ္းေတာ္သြန္ျငား၊ ေရႊအားမသန္၊
ေခြယိုင္ႏြဲ႔လို႔၊ ျမန္းခဲ့နိဗၺာန္၊ ေျဖေစေၾကာင္း၊ ကံေဟာင္း သိဘို႔ရန္။
(ေျဖ) ေရာဂါကုစား၊ သမားဉာဏ္က်ယ္၊ ရွင္သူေဌးသား၊ ေဆး၀ါးကုတယ္၊
ခ မေပးလို႔၊ ဟိုေရွးဘုန္းႂကြယ္၊ ၀မ္းလားေဆး၊ တိုက္ေကြၽး ၀ဋ္ေဟာင္းလယ္။
သတိေပး ဥေယ်ာဇဥ္ ျမန္မာဂါထာ။
(က) ၀ိပါက္ေရာက္ေရး၊ ေၾကာက္ေသြးတုန္ဘြယ္၊ ဘုရားေသာ္လဲ၊ ေရွာင္လႊဲမလြယ္၊
ေတြ႔ႀကံဳၿမဲမို႔၊ တ၀ဲလယ္လယ္၊ မလြတ္ေသး၊ ၀ဋ္ေႂကြး ခက္လွတယ္။
(ခ) ၾကင္နာေထာက္ထား၊ သနားေျမႇာ္ေခၚ၊ ကုသိုလ္ပြားမႈ၊ အားျပဳၾကေနာ္၊
ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္း၊ သရမ္းပ်က္ေခ်ာ္၊ ေရွာင္ၾကဥ္ေရး၊ ၀ဋ္ေႂကြး စင္ဘို႔ေျမႇာ္။
အပါဒါန္ ။ပါ။ ပ-အုပ္။၃၄၆။
ပါရမီ ၁၀-ပါး အျပား ၃၀-
ပါရမီ ၃၀
၁. ဒါန ပါရမီ= ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၂. သီလ ပါရမီ= သီလေစာင့္ထိန္းမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၃. နိကၡမ ပါရမီ= ကာမဂုဏ္မွ ထြက္ေျမာက္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၄. ပညာ ပါရမီ= ဉာဏ္ပညာတိုးပြါး ရင့္က်က္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၅. ၀ီရိယ ပါရမီ= ဇြဲလံု႔လ စြမ္းပကားႀကီးမားရန္ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၆. ခႏၲီ ပါရမီ= သည္းခံခြင့္လႊတ္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၇. သစၥာ ပါရမီ= အမွန္အတိုင္းေျပာ၍ ေျပာသည္အတိုင္း ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၈. အဓိ႒ာန ပါရမီ= စိတ္ဆံုးျဖတ္သည့္အတိုင္း ခိုင္ျမဲစြာလိုက္နာ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၉. ေမတၱာ ပါရမီ= သူတပါးအက်ဳိးစီးပြါး လိုလားမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၁၀. ဥေပကၡာ ပါရမီ= ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းမ႐ွိ ေကာင္းဆိုးႏွစ္တန္ ခံႏိုင္ရည္႐ွိေစရန္ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၁။ ႐ိုး႐ိုး ပါရမီ= ကိုယ္ခႏၡာမွအပျဖစ္ေသာ အရာမ်ားအတြက္ မငဲ့ကြက္မႈ။
၂။ ဥပ ပါရမီ= ကိုယ္အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းကို မငဲ့ကြက္မႈ။
၃။ ပရမတၳ ပါရမီ= ကိုယ္အသက္ကိုပင္ မငဲ့ကြက္မႈ။
ပါရမီ ၁၀-ပါးကို ဤ ၃-ပါးႏွင့္ေျမႇာက္ေသာ္ ပါရမီ ၃၀-ျဖစ္၏။
၁. ဒါန ပါရမီ= ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၂. သီလ ပါရမီ= သီလေစာင့္ထိန္းမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၃. နိကၡမ ပါရမီ= ကာမဂုဏ္မွ ထြက္ေျမာက္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၄. ပညာ ပါရမီ= ဉာဏ္ပညာတိုးပြါး ရင့္က်က္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၅. ၀ီရိယ ပါရမီ= ဇြဲလံု႔လ စြမ္းပကားႀကီးမားရန္ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၆. ခႏၲီ ပါရမီ= သည္းခံခြင့္လႊတ္မႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၇. သစၥာ ပါရမီ= အမွန္အတိုင္းေျပာ၍ ေျပာသည္အတိုင္း ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၈. အဓိ႒ာန ပါရမီ= စိတ္ဆံုးျဖတ္သည့္အတိုင္း ခိုင္ျမဲစြာလိုက္နာ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၉. ေမတၱာ ပါရမီ= သူတပါးအက်ဳိးစီးပြါး လိုလားမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၁၀. ဥေပကၡာ ပါရမီ= ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းမ႐ွိ ေကာင္းဆိုးႏွစ္တန္ ခံႏိုင္ရည္႐ွိေစရန္ ျဖည့္က်င့္ျခင္း။
၁။ ႐ိုး႐ိုး ပါရမီ= ကိုယ္ခႏၡာမွအပျဖစ္ေသာ အရာမ်ားအတြက္ မငဲ့ကြက္မႈ။
၂။ ဥပ ပါရမီ= ကိုယ္အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းကို မငဲ့ကြက္မႈ။
၃။ ပရမတၳ ပါရမီ= ကိုယ္အသက္ကိုပင္ မငဲ့ကြက္မႈ။
ပါရမီ ၁၀-ပါးကို ဤ ၃-ပါးႏွင့္ေျမႇာက္ေသာ္ ပါရမီ ၃၀-ျဖစ္၏။
ေကာသလအိပ္မက္ ၁၆-ခ်က္-
အိပ္မက္
ေကာသလအိပ္မက္ ၁၆-ခ်က္ ရွစ္လံုးဖြဲ႕ျမန္မာကဗ်ာ-
(၁) အေမး။ ။ႏြားနက္ေလးခု၊ ေ၀ွ႔မႈဟန္ျပင္၊ မေ၀ွ႔ၾကဘဲ၊ ေရွာင္လြဲသည္ျမင္။
အေျဖ။ ။အေရွ႕အေနာက္၊ ေတာင္ေျမာက္ မိုးဆင္၊ ျခိမ္းသံေပး မိုးေ၀းလြင့္ေပ်ာက္စင္။
(၂) အေမး။ ။ေျမကမႂကြ၊ ငယ္လွသစ္ပင္၊ ဖူးငံုရင့္ၿပီး၊ ပြင့္သီးေတြ႕ျမင္။
အေျဖ။ ။အရြယ္မမွ်၊ ပ်ိဳမ လံုခင္၊ သမီးသား၊ လင္ထား အိမ္ေထာင္ဆင္။
(၃) အေမး။ ။ယေန႔ဖြားစ၊ ႏြားမႏို႔သာ၊ မိခင္ႏြားႀကီး၊ စို႔ၿပီးေနရွာ။
အေျဖ။ ။သမီးႏွင့္သား၊ စီးပြားဆိုင္ရာ၊ မိႏွင့္ဖ၊ ေကြၽးမွစားရမွာ။
(၄) အေမး။ ။ႏြားႀကီးမႀကိဳက္၊ ၀န္တိုက္ႏြားငယ္၊ မ႐ုန္းႏိုင္ဘဲ၊ ၀ပ္လဲေနတယ္။
အေျဖ။ ။ႀကီးသူပယ္ရွား၊ ေျမႇာက္ထားလူငယ္၊ တိုင္းျပည္ေရး၊ ႐ႈပ္ေထြးေပြေတာ့မယ္။
(၅) အေမး။ ။ခံတြင္းႏွစ္ခြ၊ ျမင္းလွရာဇာ၊ ေကြၽးေမြးသမွ်၊ မ၀ႏိုင္ပါ။
အေျဖ။ ။မွဴးမတ္မင္းစိုး၊ လာဘ္ထိုးသူရွာ၊ ႏွစ္ဘက္စား၊ တရားစီရင္မွာ။
(၆) အေမး။ ။ေခြးအိုထံဆက္၊ ေရႊခြက္သိန္းတန္၊ က်င္ငယ္အျမဲ၊ ခြက္ထဲစြန္႔ျပန္။
အေျဖ။ ။မ်ိဳးျမတ္သမီး၊ ပစၥည္းမက္ဟန္၊ အမ်ိဳးယုတ္၊ လင္လုပ္ေပါင္းဆက္ဆံ။
(၇) အေမး။ ။ေရွ႕ကက်စ္ခ်၊ လြန္စႀကိဳးကုိ၊ ေခြးမခုိးစား၊ ကိုက္၀ါးကာမ်ိဳ။
အေျဖ။ ။လင္ႀကီးပစၥည္း၊ သိမ္းဆည္းမသို၊ လင္ငယ္အား မယားေလာကြတ္ပို။
(၈) အေမး။ ။အိုးငယ္ခ်ည္းႏွီး၊ အိုးႀကီးေရလွ်ံ၊ အိုးႀကီးကိုဘဲ၊ ေရဆြဲေလာင္းျပန္။
အေျဖ။ ။ဆင္းရဲသူမ်ား၊ ၀တ္စားမက်န္၊ အခြန္တြက္၊ ႏွိပ္စက္ေငြေကာက္ခံ။
(၉) အေမး။ ။ၾကာမ်ိဳးငါး၀၊ ပြင့္ၾကေရကန္၊ ေရလယ္ေနာက္လ်က္၊ ကမ္းဘက္ၾကည္ျပန္။
အေျဖ။ ။ၿမိဳ႕တြင္းေပြ႐ႈပ္၊ ခြန္တုတ္ေကာက္ခံ၊ ၿမိဳ႕ျပင္ထြက္၊ ျပည့္ႏွက္စည္ကားရန္။
(၁၀) အေမး။ ။တစ္အိုးတည္းခ်က္၊ အက်က္မညီ၊ ထမင္းမာဆတ္၊ ေပ်ာ့နပ္သံုးလီ။
အေျဖ။ ။မင္းႏွင့္လူမ်ား၊ တရားမညီ၊ မိုးသံုးစား၊ ကြက္ၾကားရြာခ်မည္။
(၁၁) အေမး။ ။ေမႊးထံုနဲ႔ၾကဴး၊ စႏၵကူးသိန္းတန္၊ ပုန္းရည္ႏွင့္လဲ၊ သံုးစြဲစားျပန္။
အေျဖ။ ။အလဇၨီမ်ား၊ တရားဖိုးတန္၊ ေငြႏွင့္လဲ၊ အျမဲေဟာမည္မွန္။
(၁၂) အေမး။ ။သံေၾကးမေပါင္း၊ ဘူးေတာင္း ဘူးအံု၊ ေရတြင္စုပ္စုပ္၊ နစ္ျမဳပ္လံုးစံု။
အေျဖ။ ။ပညာရွိမ်ား၊ စကားဥႆံု၊ ေျပာသမွ်၊ ေလာကမသံုးကုန္။
(၁၃) အေမး။ ။အိမ္လံုး ေတာင္လံုး၊ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ဖ်ာ၊ ေရမွာဘြားဘြား၊ ထင္ရွားေပၚလာ။
အေျဖ။ ။ရဟန္းရွင္ဆိုး၊ လူဆိုးမ်ားသာ၊ ဂုဏ္ေရာင္တိုး၊ တန္ခိုးေပၚထြက္မွာ။
(၁၄) အေမး။ ။အဆိပ္ျပင္းေတာက္၊ ေႁမြေဟာက္ႀကီးကို၊ ဖားငယ္မမ်ား၊ ကိုက္၀ါးကာမ်ိဳ။
အေျဖ။ ။ကညာယူထား၊ သက္ၾကားဘိုးအို၊ မယားဆဲ၊ အျမဲေအာ္ေငါက္ဆို။
(၁၅) အေမး။ ။အဆင္းမည္းနက္၊ က်ီးငွက္ထံမွာ၊ ေရႊဟသၤာမ်ား၊ ခစားေနရွာ။
အေျဖ။ ။ပညာသီလ၊ ျပည့္၀သူဟာ၊ သူယုတ္အား၊ ၀ပ္တြားေနရမွာ။
(၁၆) အေမး။ ။ဆိတ္ကိုျမင္ျငား၊ ေၾကာက္အားျပင္းထန္၊ ျခေသၤ့သစ္က်ား၊ ခုန္လႊားေျပးျပန္။
အေျဖ။ ။သူယုတ္မာမ်ား၊ ေထာင္လႊားႏိုင္ငံ၊ သူေတာ္ေကာင္း ပုန္းေအာင္းေတာၿမိဳင္ယံ။
ေကာသလအိပ္မက္ ၁၆-ခ်က္ ရွစ္လံုးဖြဲ႕ျမန္မာကဗ်ာ-
(၁) အေမး။ ။ႏြားနက္ေလးခု၊ ေ၀ွ႔မႈဟန္ျပင္၊ မေ၀ွ႔ၾကဘဲ၊ ေရွာင္လြဲသည္ျမင္။
အေျဖ။ ။အေရွ႕အေနာက္၊ ေတာင္ေျမာက္ မိုးဆင္၊ ျခိမ္းသံေပး မိုးေ၀းလြင့္ေပ်ာက္စင္။
(၂) အေမး။ ။ေျမကမႂကြ၊ ငယ္လွသစ္ပင္၊ ဖူးငံုရင့္ၿပီး၊ ပြင့္သီးေတြ႕ျမင္။
အေျဖ။ ။အရြယ္မမွ်၊ ပ်ိဳမ လံုခင္၊ သမီးသား၊ လင္ထား အိမ္ေထာင္ဆင္။
(၃) အေမး။ ။ယေန႔ဖြားစ၊ ႏြားမႏို႔သာ၊ မိခင္ႏြားႀကီး၊ စို႔ၿပီးေနရွာ။
အေျဖ။ ။သမီးႏွင့္သား၊ စီးပြားဆိုင္ရာ၊ မိႏွင့္ဖ၊ ေကြၽးမွစားရမွာ။
(၄) အေမး။ ။ႏြားႀကီးမႀကိဳက္၊ ၀န္တိုက္ႏြားငယ္၊ မ႐ုန္းႏိုင္ဘဲ၊ ၀ပ္လဲေနတယ္။
အေျဖ။ ။ႀကီးသူပယ္ရွား၊ ေျမႇာက္ထားလူငယ္၊ တိုင္းျပည္ေရး၊ ႐ႈပ္ေထြးေပြေတာ့မယ္။
(၅) အေမး။ ။ခံတြင္းႏွစ္ခြ၊ ျမင္းလွရာဇာ၊ ေကြၽးေမြးသမွ်၊ မ၀ႏိုင္ပါ။
အေျဖ။ ။မွဴးမတ္မင္းစိုး၊ လာဘ္ထိုးသူရွာ၊ ႏွစ္ဘက္စား၊ တရားစီရင္မွာ။
(၆) အေမး။ ။ေခြးအိုထံဆက္၊ ေရႊခြက္သိန္းတန္၊ က်င္ငယ္အျမဲ၊ ခြက္ထဲစြန္႔ျပန္။
အေျဖ။ ။မ်ိဳးျမတ္သမီး၊ ပစၥည္းမက္ဟန္၊ အမ်ိဳးယုတ္၊ လင္လုပ္ေပါင္းဆက္ဆံ။
(၇) အေမး။ ။ေရွ႕ကက်စ္ခ်၊ လြန္စႀကိဳးကုိ၊ ေခြးမခုိးစား၊ ကိုက္၀ါးကာမ်ိဳ။
အေျဖ။ ။လင္ႀကီးပစၥည္း၊ သိမ္းဆည္းမသို၊ လင္ငယ္အား မယားေလာကြတ္ပို။
(၈) အေမး။ ။အိုးငယ္ခ်ည္းႏွီး၊ အိုးႀကီးေရလွ်ံ၊ အိုးႀကီးကိုဘဲ၊ ေရဆြဲေလာင္းျပန္။
အေျဖ။ ။ဆင္းရဲသူမ်ား၊ ၀တ္စားမက်န္၊ အခြန္တြက္၊ ႏွိပ္စက္ေငြေကာက္ခံ။
(၉) အေမး။ ။ၾကာမ်ိဳးငါး၀၊ ပြင့္ၾကေရကန္၊ ေရလယ္ေနာက္လ်က္၊ ကမ္းဘက္ၾကည္ျပန္။
အေျဖ။ ။ၿမိဳ႕တြင္းေပြ႐ႈပ္၊ ခြန္တုတ္ေကာက္ခံ၊ ၿမိဳ႕ျပင္ထြက္၊ ျပည့္ႏွက္စည္ကားရန္။
(၁၀) အေမး။ ။တစ္အိုးတည္းခ်က္၊ အက်က္မညီ၊ ထမင္းမာဆတ္၊ ေပ်ာ့နပ္သံုးလီ။
အေျဖ။ ။မင္းႏွင့္လူမ်ား၊ တရားမညီ၊ မိုးသံုးစား၊ ကြက္ၾကားရြာခ်မည္။
(၁၁) အေမး။ ။ေမႊးထံုနဲ႔ၾကဴး၊ စႏၵကူးသိန္းတန္၊ ပုန္းရည္ႏွင့္လဲ၊ သံုးစြဲစားျပန္။
အေျဖ။ ။အလဇၨီမ်ား၊ တရားဖိုးတန္၊ ေငြႏွင့္လဲ၊ အျမဲေဟာမည္မွန္။
(၁၂) အေမး။ ။သံေၾကးမေပါင္း၊ ဘူးေတာင္း ဘူးအံု၊ ေရတြင္စုပ္စုပ္၊ နစ္ျမဳပ္လံုးစံု။
အေျဖ။ ။ပညာရွိမ်ား၊ စကားဥႆံု၊ ေျပာသမွ်၊ ေလာကမသံုးကုန္။
(၁၃) အေမး။ ။အိမ္လံုး ေတာင္လံုး၊ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ဖ်ာ၊ ေရမွာဘြားဘြား၊ ထင္ရွားေပၚလာ။
အေျဖ။ ။ရဟန္းရွင္ဆိုး၊ လူဆိုးမ်ားသာ၊ ဂုဏ္ေရာင္တိုး၊ တန္ခိုးေပၚထြက္မွာ။
(၁၄) အေမး။ ။အဆိပ္ျပင္းေတာက္၊ ေႁမြေဟာက္ႀကီးကို၊ ဖားငယ္မမ်ား၊ ကိုက္၀ါးကာမ်ိဳ။
အေျဖ။ ။ကညာယူထား၊ သက္ၾကားဘိုးအို၊ မယားဆဲ၊ အျမဲေအာ္ေငါက္ဆို။
(၁၅) အေမး။ ။အဆင္းမည္းနက္၊ က်ီးငွက္ထံမွာ၊ ေရႊဟသၤာမ်ား၊ ခစားေနရွာ။
အေျဖ။ ။ပညာသီလ၊ ျပည့္၀သူဟာ၊ သူယုတ္အား၊ ၀ပ္တြားေနရမွာ။
(၁၆) အေမး။ ။ဆိတ္ကိုျမင္ျငား၊ ေၾကာက္အားျပင္းထန္၊ ျခေသၤ့သစ္က်ား၊ ခုန္လႊားေျပးျပန္။
အေျဖ။ ။သူယုတ္မာမ်ား၊ ေထာင္လႊားႏိုင္ငံ၊ သူေတာ္ေကာင္း ပုန္းေအာင္းေတာၿမိဳင္ယံ။
ယုတ္မာေသာသူတို႔၏ အမွတ္အသား ၁၈-မ်ဳိး-
ယုတ္မာေသာသူတို႔၏ အမွတ္အသား ၁၈-မ်ဳိး
၁။ ေျခဖ၀ါးျပန္႔က်ယ္လွျခင္း၊ (ဗလကၤပါဒ)
၂။ ေျခသည္းလက္သည္းပုတ္ျခင္း၊ (အႏၶနခ)
၃။ ေလ်ာက်ေသာအသားစိုင္ရွိျခင္း၊ (ၾသ၀ဒၶပိ႑ိက)
၄။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းတြဲျခင္း၊ (ဒီဃုတၱေရာ႒)
၅။ ပါးစပ္မွ အရိအရြဲယိုက်ျခင္း၊ (စပလ)
၆။ သြားမ်ား ကိုးယို႔ကားယားရွိျခင္း၊ (ကဠာရ)
၇။ ႏွာေယာင္ေကာက္ျခင္း၊ ႏွာေခါင္းအထက္လန္ျခင္း၊ (ဘဂၢနာသိက)
၈။ ၀မ္းဗိုက္ႀကီးျခင္း၊ (ကုေမၻာဒရ)
၉။ ေက်ာက္ကုန္း(ေက်ာကုန္း)တိုျခင္း၊ (ဘဂၢပါ႒ိ)
၁၀။ မ်က္စိေစြေစာင္းျခင္း၊ (၀ိသမစကၡဳက)
၁၁။ ေၾကးနီေရာင္အေမြးအမွ်င္မ်ားရွိျခင္း၊ (ေလာမႆု)
၁၂။ ဆံပင္အ၀ါေရာင္ရွိျခင္း၊ (ဟိရိတေကသ)
၁၃။ တြန္႔ေသာအေရရွိျခင္း၊ (၀လီန)
၁၄။ မွဲ႔မည္းေျပာက္တို႔ျပည့္ႏွက္ေနျခင္း၊ (တိလကာဟတ)
၁၅။ ျပဴးထြက္ေသာမ်က္စိရွိျခင္း၊ (ပဂၤလ)
၁၆။ ခါး ေက်ာက္ကုန္း ပခံုးတို႔၌ ေကာက္ေကြးေနျခင္း၊ (၀ိနတ)
၁၇။ သြားလာေသာအခါ အဆစ္မ်ားမွမည္ျခင္း၊ (၀ိကဋ)
၁၈။ အရပ္ရွည္လြန္းျခင္း၊ (ျဗဟာ)
ဇာတက၊ ပါ၊ ဒု၊ စာ-၃၅၁။
၁။ ေျခဖ၀ါးျပန္႔က်ယ္လွျခင္း၊ (ဗလကၤပါဒ)
၂။ ေျခသည္းလက္သည္းပုတ္ျခင္း၊ (အႏၶနခ)
၃။ ေလ်ာက်ေသာအသားစိုင္ရွိျခင္း၊ (ၾသ၀ဒၶပိ႑ိက)
၄။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းတြဲျခင္း၊ (ဒီဃုတၱေရာ႒)
၅။ ပါးစပ္မွ အရိအရြဲယိုက်ျခင္း၊ (စပလ)
၆။ သြားမ်ား ကိုးယို႔ကားယားရွိျခင္း၊ (ကဠာရ)
၇။ ႏွာေယာင္ေကာက္ျခင္း၊ ႏွာေခါင္းအထက္လန္ျခင္း၊ (ဘဂၢနာသိက)
၈။ ၀မ္းဗိုက္ႀကီးျခင္း၊ (ကုေမၻာဒရ)
၉။ ေက်ာက္ကုန္း(ေက်ာကုန္း)တိုျခင္း၊ (ဘဂၢပါ႒ိ)
၁၀။ မ်က္စိေစြေစာင္းျခင္း၊ (၀ိသမစကၡဳက)
၁၁။ ေၾကးနီေရာင္အေမြးအမွ်င္မ်ားရွိျခင္း၊ (ေလာမႆု)
၁၂။ ဆံပင္အ၀ါေရာင္ရွိျခင္း၊ (ဟိရိတေကသ)
၁၃။ တြန္႔ေသာအေရရွိျခင္း၊ (၀လီန)
၁၄။ မွဲ႔မည္းေျပာက္တို႔ျပည့္ႏွက္ေနျခင္း၊ (တိလကာဟတ)
၁၅။ ျပဴးထြက္ေသာမ်က္စိရွိျခင္း၊ (ပဂၤလ)
၁၆။ ခါး ေက်ာက္ကုန္း ပခံုးတို႔၌ ေကာက္ေကြးေနျခင္း၊ (၀ိနတ)
၁၇။ သြားလာေသာအခါ အဆစ္မ်ားမွမည္ျခင္း၊ (၀ိကဋ)
၁၈။ အရပ္ရွည္လြန္းျခင္း၊ (ျဗဟာ)
ဇာတက၊ ပါ၊ ဒု၊ စာ-၃၅၁။
ဗုဒၶေဟာၾကား လူ ၄-မ်ဳိး ၄-စား-
လူ ၄-မ်ဳိး
ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေဟာၾကားခ်က္အရ လူေလးမ်ဳိးေလးစားရွိေလသည္။
၁။ မိမိအက်ဳိး၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိး၊
ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးကို မေဆာင္ရြက္သူသည္ အနိမ့္စားျဖစ္သည္။
၂။ သူတစ္ပါး၏ အက်ဳိးကို မေဆာင္ရြက္ဘဲ
မိမိ၏အက်ဳိးကိုသာ ေဆာင္ရြက္သူက ထုိထက္ျမတ္သည္။
၃။ မိမိ၏အက်ဳိးကို မေဆာင္ရြက္ဘဲ၊
သူတစ္ပါး၏ အက်ဳိးကိုသာ ေဆာင္ရြက္သူက ထုိထက္ျမတ္သည္။
၄။ မိမိ၏အက်ဳိးကိုေရာ၊ သူတစ္ပါး၏အက်ဳိးကိုပါ
ေဆာင္ရြက္သူသည္ကား အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေလသည္။
အိပ္စားကာမ ဤသံုး၀တြင္ လူအားလံုးအတူတူပင္ျဖစ္သည္။
ထိုထက္ပို၍ မိမိအက်ဳိး သူတစ္ပါးအက်ဳိးကို မည္ေရြ႕မည္မွ်အထိ
သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ သြားသနည္းဆိုေသာ အခ်က္ေပၚတြင္သာ
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ျခားနားခ်က္ ျဖစ္ေပၚေပလိမ့္မည္။
ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေဟာၾကားခ်က္အရ လူေလးမ်ဳိးေလးစားရွိေလသည္။
၁။ မိမိအက်ဳိး၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိး၊
ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးကို မေဆာင္ရြက္သူသည္ အနိမ့္စားျဖစ္သည္။
၂။ သူတစ္ပါး၏ အက်ဳိးကို မေဆာင္ရြက္ဘဲ
မိမိ၏အက်ဳိးကိုသာ ေဆာင္ရြက္သူက ထုိထက္ျမတ္သည္။
၃။ မိမိ၏အက်ဳိးကို မေဆာင္ရြက္ဘဲ၊
သူတစ္ပါး၏ အက်ဳိးကိုသာ ေဆာင္ရြက္သူက ထုိထက္ျမတ္သည္။
၄။ မိမိ၏အက်ဳိးကိုေရာ၊ သူတစ္ပါး၏အက်ဳိးကိုပါ
ေဆာင္ရြက္သူသည္ကား အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေလသည္။
အိပ္စားကာမ ဤသံုး၀တြင္ လူအားလံုးအတူတူပင္ျဖစ္သည္။
ထိုထက္ပို၍ မိမိအက်ဳိး သူတစ္ပါးအက်ဳိးကို မည္ေရြ႕မည္မွ်အထိ
သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ သြားသနည္းဆိုေသာ အခ်က္ေပၚတြင္သာ
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ျခားနားခ်က္ ျဖစ္ေပၚေပလိမ့္မည္။
ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါး
ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးမွာ-
၁။ သဗၺညဳဘုရား။
၂။ ပေစၥကဗုဒၶဘုရား။
၃။ ရဟႏၲာ။
၄။ အဂၢသာ၀က ၂-ပါး။
၅။ မာတာ= မိခင္။
၆။ ပိတာ= ဖခင္။
၇။ ၀ုဒၶါပစာယန= အသက္ သိကၡာ သီလ အမ်ဳိး စသည္ မိမိထက္ႀကီးျမတ္ ႐ိုေသအပ္သူ။
၈။ အာစရိယ= သြန္သင္ဆံုးမ ပညာသင္ေပးအပ္ေသာ ဆရာျမတ္။
၉။ ဓမၼကထိက= သူေတာ္ေကာင္းတရား ေဟာေျပာျပသသူ။
၁၀။ ဟိတ ကရ= အစားအေသာက္ ေနရာထိုင္ခင္း ေပးေသာသူ။
ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးကို ပူေဇာ္႐ိုေသသူတို႔ရရွိမည့္ အက်ဳိး ၁၀-ပါးမွာ-
၁။ တစ္ပါးရြာသို႔သြားလွ်င္ အစားအစာမရွားပါးျခင္း။
၂။ ေရာက္ရာအရပ္၌ အပူေဇာ္ခံရျခင္း။
၃။ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါး မႏွိပ္စက္ႏိုင္ျခင္း။
၄။ မ်က္ႏွာျမင္က ခ်စ္ခင္သူေပါမ်ားျခင္း။
၅။ ပြဲလယ္၌ ရဲရင့္ျခင္း။
၆။ မိမိ၏ ေက်းဇူးသတင္း ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း။
၇။ အျခံအရံ အျမဲမျပတ္ရွိျခင္း။
၈။ ဆင္ ျမင္း ကြၽဲ ႏြားေပါမ်ား၍ စပါးဆန္ေရ မပ်က္စီးျခင္း။
၉။ ေတာင္ေစာက္ ေခ်ာက္ကမ္းပါး၌ က်ေသာ္လည္း မေသျခင္း။
၁၀။ သားသမီးႏွင့္တစ္ကြ အေျခအျမစ္ႀကီးက်ယ္ျခင္း။
ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးအမည္ျဖင့္ေတာ့ ဘုရားေဟာမရွိပါ၊ တူရာစု၍သာ။
၁။ သဗၺညဳဘုရား။
၂။ ပေစၥကဗုဒၶဘုရား။
၃။ ရဟႏၲာ။
၄။ အဂၢသာ၀က ၂-ပါး။
၅။ မာတာ= မိခင္။
၆။ ပိတာ= ဖခင္။
၇။ ၀ုဒၶါပစာယန= အသက္ သိကၡာ သီလ အမ်ဳိး စသည္ မိမိထက္ႀကီးျမတ္ ႐ိုေသအပ္သူ။
၈။ အာစရိယ= သြန္သင္ဆံုးမ ပညာသင္ေပးအပ္ေသာ ဆရာျမတ္။
၉။ ဓမၼကထိက= သူေတာ္ေကာင္းတရား ေဟာေျပာျပသသူ။
၁၀။ ဟိတ ကရ= အစားအေသာက္ ေနရာထိုင္ခင္း ေပးေသာသူ။
ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးကို ပူေဇာ္႐ိုေသသူတို႔ရရွိမည့္ အက်ဳိး ၁၀-ပါးမွာ-
၁။ တစ္ပါးရြာသို႔သြားလွ်င္ အစားအစာမရွားပါးျခင္း။
၂။ ေရာက္ရာအရပ္၌ အပူေဇာ္ခံရျခင္း။
၃။ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါး မႏွိပ္စက္ႏိုင္ျခင္း။
၄။ မ်က္ႏွာျမင္က ခ်စ္ခင္သူေပါမ်ားျခင္း။
၅။ ပြဲလယ္၌ ရဲရင့္ျခင္း။
၆။ မိမိ၏ ေက်းဇူးသတင္း ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း။
၇။ အျခံအရံ အျမဲမျပတ္ရွိျခင္း။
၈။ ဆင္ ျမင္း ကြၽဲ ႏြားေပါမ်ား၍ စပါးဆန္ေရ မပ်က္စီးျခင္း။
၉။ ေတာင္ေစာက္ ေခ်ာက္ကမ္းပါး၌ က်ေသာ္လည္း မေသျခင္း။
၁၀။ သားသမီးႏွင့္တစ္ကြ အေျခအျမစ္ႀကီးက်ယ္ျခင္း။
ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးအမည္ျဖင့္ေတာ့ ဘုရားေဟာမရွိပါ၊ တူရာစု၍သာ။
အကုသိုလ္ ေစတသိက္ ၁၄-ပါး- ကုသိုလ္ ေစတသိက္မ်ား
အကုသိုလ္ ျဖစ္ေစေသာ ေစတသိက္ ၁၄-ပါး-
၁။ ေမာဟ၊ မသိတတ္ျခင္း။
၂။ အဟိရိက၊ အကုသိုလ္ျပဳရန္ မရွက္ျခင္း။
၃။ အေနာတၱပၸ၊ အကုသိုလ္ျပဳရန္ မေၾကာက္လန္႔ျခင္း။
၄။ ဥဒၶစၥ၊ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း။
၅။ ေလာဘ၊ လိုခ်င္မႈသေဘာ။
၆။ ဒိ႒ိ၊ မွားမွားယြင္းယြင္း သိျမင္ျခင္း။
၇။ မာန၊ ေထာင္လႊားတက္ႂကြျခင္းသေဘာ။
၈။ ေဒါသ၊ စိတ္၏ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းျခင္းသေဘာ။
၉။ ဣႆာ၊ ျငဴစူ မနာလိုျခင္းသေဘာ။
၁၀။ မစၦရိယ၊ ၀န္တိုျခင္းသေဘာ။
၁၁။ ကုကၠဳစၥ၊ ေနာင္တတစ္ဖန္ ပူပန္ျခင္းသေဘာ။
၁၂။ ထိန၊ ထိုင္းျခင္း။
၁၃။ မိဒၶ၊ မိႈင္းျခင္း။
၁၄။ ၀ိစိကိစၧာ၊ ယံုမွားျခင္း။ မယံုတ၀က္ ယံုတ၀က္။
ကုသိုလ္ ျဖစ္ေစေသာ ေစတသိက္မ်ား-
၁။ သဒၶါ၊ ယံုၾကည္ျခင္းသေဘာ။
၂။ သတိ၊ ေအာက္ေမ့ျခင္း အမွတ္ရျခင္းသေဘာ။
၃။ ဟိရိ၊ မေကာင္းမႈျပဳရမည္ကို ရွက္ျခင္း။
၄။ ၾသတၱပၸ၊ မေကာင္းမႈျပဳရမည္ကို ေၾကာက္ျခင္း။
၅။ အေလာဘ၊ မလိုျခင္မႈ။
၆။ အေဒါသ၊ မခက္ထန္ မၾကမ္းတမ္းျခင္းသေဘာ။
၇။ အေမာဟ၊ ဉာဏ္ပညာ။
၈။ ေမတၱာ၊ သတၱ၀ါမ်ား၏ စီးပြားခ်မ္းသာ လိုလားျခင္းသေဘာ။
၉။ က႐ုဏာ၊ သနားၾကင္နာမႈသေဘာ။
၁၀။ မုဒိတာ၊ သူတစ္ပါး၏ ျပည့္စံုမႈကို ၀မ္းေျမာက္ျခင္းသေဘာ။
၁၁။ ဥေပကၡာ၊ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္းသေဘာ။
၁၂။ သမၼာ၀ါစာ၊ မွန္စြာေျပာဆိုျခင္း။
၁၃။ သမၼာကမၼႏၲ၊ မွန္စြာျပဳလုပ္ျခင္း။
၁၄။ သမၼာအာဇီ၀၊ မွန္စြာအသက္ေမြးျခင္း။
၁။ ေမာဟ၊ မသိတတ္ျခင္း။
၂။ အဟိရိက၊ အကုသိုလ္ျပဳရန္ မရွက္ျခင္း။
၃။ အေနာတၱပၸ၊ အကုသိုလ္ျပဳရန္ မေၾကာက္လန္႔ျခင္း။
၄။ ဥဒၶစၥ၊ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း။
၅။ ေလာဘ၊ လိုခ်င္မႈသေဘာ။
၆။ ဒိ႒ိ၊ မွားမွားယြင္းယြင္း သိျမင္ျခင္း။
၇။ မာန၊ ေထာင္လႊားတက္ႂကြျခင္းသေဘာ။
၈။ ေဒါသ၊ စိတ္၏ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းျခင္းသေဘာ။
၉။ ဣႆာ၊ ျငဴစူ မနာလိုျခင္းသေဘာ။
၁၀။ မစၦရိယ၊ ၀န္တိုျခင္းသေဘာ။
၁၁။ ကုကၠဳစၥ၊ ေနာင္တတစ္ဖန္ ပူပန္ျခင္းသေဘာ။
၁၂။ ထိန၊ ထိုင္းျခင္း။
၁၃။ မိဒၶ၊ မိႈင္းျခင္း။
၁၄။ ၀ိစိကိစၧာ၊ ယံုမွားျခင္း။ မယံုတ၀က္ ယံုတ၀က္။
ကုသိုလ္ ျဖစ္ေစေသာ ေစတသိက္မ်ား-
၁။ သဒၶါ၊ ယံုၾကည္ျခင္းသေဘာ။
၂။ သတိ၊ ေအာက္ေမ့ျခင္း အမွတ္ရျခင္းသေဘာ။
၃။ ဟိရိ၊ မေကာင္းမႈျပဳရမည္ကို ရွက္ျခင္း။
၄။ ၾသတၱပၸ၊ မေကာင္းမႈျပဳရမည္ကို ေၾကာက္ျခင္း။
၅။ အေလာဘ၊ မလိုျခင္မႈ။
၆။ အေဒါသ၊ မခက္ထန္ မၾကမ္းတမ္းျခင္းသေဘာ။
၇။ အေမာဟ၊ ဉာဏ္ပညာ။
၈။ ေမတၱာ၊ သတၱ၀ါမ်ား၏ စီးပြားခ်မ္းသာ လိုလားျခင္းသေဘာ။
၉။ က႐ုဏာ၊ သနားၾကင္နာမႈသေဘာ။
၁၀။ မုဒိတာ၊ သူတစ္ပါး၏ ျပည့္စံုမႈကို ၀မ္းေျမာက္ျခင္းသေဘာ။
၁၁။ ဥေပကၡာ၊ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္းသေဘာ။
၁၂။ သမၼာ၀ါစာ၊ မွန္စြာေျပာဆိုျခင္း။
၁၃။ သမၼာကမၼႏၲ၊ မွန္စြာျပဳလုပ္ျခင္း။
၁၄။ သမၼာအာဇီ၀၊ မွန္စြာအသက္ေမြးျခင္း။
၀ိနည္းပညတ္ျခင္းအက်ဳိး ၁၀မ်ဳိး-
၀ိနည္း
အသွ်င္ဥပါလိသည္
ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္
ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွိခုိး၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးလွ်င္
ျမတ္စြာဘုရားအား -
အသွ်င္ဘုရား အဘယ္မွ်ေသာ အက်ဳိးထူးတို႔ကုိ အစဲြျပဳ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တပည့္သာ၀ကတို႔အား သိကၡာပုဒ္ကုိ ပညတ္ေတာ္ မူပါသနည္း၊ ပါတိေမာက္ကို ျပေတာ္မူပါသနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ဥပါလိ အက်ဳိးထူး ၁၀-မ်ဳိးတို႔ကုိ အစဲြျပဳ၍
ျမတ္စြာဘုရားသည္ တပည့္သာ၀ကတို႔အား သိကၡာပုဒ္ကို ပညတ္ေတာ္မူ၏၊
အဘယ္ ၁၀-မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –
၁. သံဃာေတာ္၏ ေကာင္းပါၿပီ ဟု ၀န္ခံက်င့္သုံးရန္၊
၂. သံဃာေတာ္မ်ားခ်မ္းသာေစရန္၊
၃. အက်င့္သီလ ေဖာက္ဖ်က္သူတို႔ကုိ ႏွိမ္နင္းရန္၊
၄. အက်င့္သီလ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေသာ ရဟန္းတို႔ခ်မ္းသာစြာ ေနႏိုင္ရန္၊
၅. မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္းရဲ အထူးတို႔ကုိ ေစာင့္စည္းရန္၊
၆. ေနာင္တမလြန္၌ ျဖစ္လတၱံ႕ကုန္ေသာ ဆင္းရဲအထူးတို႔ကုိ ပယ္ရွားရန္၊
၇. မၾကည္ညဳိေသးေသာ သူတို႔ကုိ ၾကည္ညဳိေစရန္၊
၈. ၾကည္ညဳိၿပီးေသာ သူတို႔ကို တုိး၍ ၾကည္ၫိုေစရန္၊
၉. သူေတာ္ေကာင္းတရား သာသနာသံုးရပ္ တည္တံ့ရန္၊
၁၀. ၀ိနည္း စည္းမ်ဥ္းဥပေဒကုိ ခ်ီးေျမႇာက္ရန္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဥပါလိသုတ္၊ ဥပါလိဝဂ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
အသွ်င္ဥပါလိသည္
ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္
ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွိခုိး၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးလွ်င္
ျမတ္စြာဘုရားအား -
အသွ်င္ဘုရား အဘယ္မွ်ေသာ အက်ဳိးထူးတို႔ကုိ အစဲြျပဳ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တပည့္သာ၀ကတို႔အား သိကၡာပုဒ္ကုိ ပညတ္ေတာ္ မူပါသနည္း၊ ပါတိေမာက္ကို ျပေတာ္မူပါသနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ဥပါလိ အက်ဳိးထူး ၁၀-မ်ဳိးတို႔ကုိ အစဲြျပဳ၍
ျမတ္စြာဘုရားသည္ တပည့္သာ၀ကတို႔အား သိကၡာပုဒ္ကို ပညတ္ေတာ္မူ၏၊
အဘယ္ ၁၀-မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ –
၁. သံဃာေတာ္၏ ေကာင္းပါၿပီ ဟု ၀န္ခံက်င့္သုံးရန္၊
၂. သံဃာေတာ္မ်ားခ်မ္းသာေစရန္၊
၃. အက်င့္သီလ ေဖာက္ဖ်က္သူတို႔ကုိ ႏွိမ္နင္းရန္၊
၄. အက်င့္သီလ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေသာ ရဟန္းတို႔ခ်မ္းသာစြာ ေနႏိုင္ရန္၊
၅. မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္းရဲ အထူးတို႔ကုိ ေစာင့္စည္းရန္၊
၆. ေနာင္တမလြန္၌ ျဖစ္လတၱံ႕ကုန္ေသာ ဆင္းရဲအထူးတို႔ကုိ ပယ္ရွားရန္၊
၇. မၾကည္ညဳိေသးေသာ သူတို႔ကုိ ၾကည္ညဳိေစရန္၊
၈. ၾကည္ညဳိၿပီးေသာ သူတို႔ကို တုိး၍ ၾကည္ၫိုေစရန္၊
၉. သူေတာ္ေကာင္းတရား သာသနာသံုးရပ္ တည္တံ့ရန္၊
၁၀. ၀ိနည္း စည္းမ်ဥ္းဥပေဒကုိ ခ်ီးေျမႇာက္ရန္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဥပါလိသုတ္၊ ဥပါလိဝဂ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ေရွး႐ိုးစဥ္လာ ေမတၱာပို႔-
ငါဟုေခၚစရာ ဤခႏၶာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
မိဘႏွစ္ျဖာ ႐ိုေသစြာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
သင္ၾကားပညာ ျမတ္ဆရာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
မ်ိဳးေဆြေတာ္ရာ မိတ္သဟာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ကိုယ္မွာေစာင့္လာ နတ္ေဒ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ေျမ၌တည္လာ နတ္ေဒ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
သစ္ပင္တည္လာ နတ္ေဒ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ေကာင္းကင္တည္လာ နတ္ေဒ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ေယာက္်ားမည္ရာ ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
မိန္းမမည္ရာ ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
သူမြန္ျမတ္စြာ အရိယာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ပုထုဇဥ္သာ အနရိယာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
လံုးစံုေဒ၀ါ နတ္မ်ားစြာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
လံုးစံုလူ႔ရြာ မ်ားသတၱ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
အပါယ္ဘံုမွာ မ်ားသတၱ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ဆင္းရဲမွန္စြ ေဘးဒုကၡ အားလံုး လြတ္ၾကပါေစေသာ္။
လံုးစံုမ်ားစြာ သတၱ၀ါ ကံသာမူလ ရွိေပစြ။
မိဘႏွစ္ျဖာ ႐ိုေသစြာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
သင္ၾကားပညာ ျမတ္ဆရာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
မ်ိဳးေဆြေတာ္ရာ မိတ္သဟာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ကိုယ္မွာေစာင့္လာ နတ္ေဒ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ေျမ၌တည္လာ နတ္ေဒ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
သစ္ပင္တည္လာ နတ္ေဒ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ေကာင္းကင္တည္လာ နတ္ေဒ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ေယာက္်ားမည္ရာ ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
မိန္းမမည္ရာ ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
သူမြန္ျမတ္စြာ အရိယာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ပုထုဇဥ္သာ အနရိယာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
လံုးစံုေဒ၀ါ နတ္မ်ားစြာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
လံုးစံုလူ႔ရြာ မ်ားသတၱ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
အပါယ္ဘံုမွာ မ်ားသတၱ၀ါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ျမဲပါေစ။
ဆင္းရဲမွန္စြ ေဘးဒုကၡ အားလံုး လြတ္ၾကပါေစေသာ္။
လံုးစံုမ်ားစြာ သတၱ၀ါ ကံသာမူလ ရွိေပစြ။
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ စက္၀ိုင္း လည္ပုံ
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ မူအရ
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ စက္၀ိုင္း လည္ပုံ , ျဖတ္ပုံ, ေဒသနာေတာ္
------လကၤာေဆာင္ပုဒ္------
မူလႏွစ္ၿဖာ၊ သစၥာႏွစ္ခု၊ ေလးလႊာ၊ အဂၤါတစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး၊ တရားကိုယ္မ်ားႏွင့္ သုံးပါးအစပ္၊
ႏွစ္ရပ္မူလ၊ ၀ဋ္ သုံး၀ႏွင့္၊ ကာလသုံးၿဖာ၊ ၿခင္းရာႏွစ္ဆယ္၊ ဤရွစ္ဆယ္ကို။ အလြယ္က်က္မွတ္၊ သိေစအပ္သည္၊ သံသရာမွ လြတ္ေၾကာင္းတည္း။
လကၤာေဆာင္ပုဒ္ အေျဖ
၁။ မူလႏွစ္ျဖာ …. …. အ၀ိဇၨာႏွင့္ တဏွာ။
၂။သစၥာႏွစ္ခု …. …. သမုဒယသစၥာ - ဒုကၡသစၥာ။
၃။ေလးခုအလႊာ …. …. အတိတ္အေၾကာင္းတလႊာ၊ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးတလႊာ။
ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္းတလႊာ၊ အနာဂတ္အက်ိဳးတလႊာ။
၄။အဂၤါတစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး …. …. အ၀ိဇၨာ , သခၤါရ , ၀ိညာဏ္, နာမ္ရုပ္ , သဠာယတန ,ဖႆ, ေ၀ဒနာ, တဏွာ, ဥပါဒါန္ , ကမၸဘသ, ဇာတိ , ဇရာ မရဏ။
၅။သုံးပါးအစပ္ …. …. သခၤါရ ႏွင့္ ၀ိညာဏ္တစပ္ ၊ ေ၀ဒနာႏွင့္ တဏွာတစပ ၊ ကမၼဘ၀ႏွင့္ ဇာတိတစပ္။
၆။၀ဋ္သုံး၀ႏွင့္ …. …. >>ကိေလသ၀ဋ္ (၃)ပါး - အ၀ိဇၨာ , တဏွာ , ဥပါဒါန္
>>ကမၼ၀ဋ္ (၂)ပါး- သခၤါရႏွင့္ ကမၼဘ၀
>>၀ိပါက၀ဋ္ (၈)ပါး-, ၀ိညာဏ္, နာမ္ရုပ္ , သဠာယတန ,ဖႆ, ေ၀ဒနာ, တဏွာ, ဥပါဒါန္ , ကမၸဘသ, ဇာတိ , ဇရာ, မရဏ (ဥပပၸတၱိဘ၀)
၇။ကာလသုံးျဖာ …. …. >>လြန္ေလျပီးေသာ အတိတ္ကာလ - အ၀ိဇၨာ , သခၤါရ
>>ယခုျဖစ္ဆဲ ပစၥဳပၸန္ ကာလ - ၀ိညာဏ္, နာမ္ရုပ္, >>သဠာယတန ,ဖႆ, ေ၀ဒနာ, တဏွာ, ဥပါဒါန္ , ကမၼဘ၀
>>ေနာင္ျဖစ္လတၱံ႕ အနာဂတ္ကာလ- ဇာတိ , ဇရာမရဏ။
၈။ျခင္းရာႏွစ္ဆယ္ …. …. >>အတိတ္အေၾကာင္းျခင္းရာ ငါးပါး- အ၀ိဇၨာ , သခၤါရ , တဏွာ, ဥပါဒါန္ , ဘ၀
>>ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးျခင္းရာငါးပါး - ၀ိညာဏ္, နာမ္ရုပ္, သဠာယတန ,ဖႆ, ေ၀ဒနာ
အ၀ိဇၹာႏွင့္ တဏွာ ရင္းခံ၊ ဥပါဒါန္၊ကံေၾကာင့္ရုပ္နာမ္ေပၚအပင္မွမ်ိဳး ၊မ်ိဳးမွအပင္၊ အမွ်င္မၿပတ္၊ ဆက္စပ္သည့္ဟန္၊ ကံေၾကာင့္နာမ္ရုပ္ေၾကာင့္ကံ၊ အဖန္ဖန္ၿဖစ္ၿပန္နည္းအေလွ်ာ္၊ ၿဗဟၼာ-သိၾကားစသည္မ်ားက ထင္ရွားၿပဳၿပင္၊ စီရင္ဖန္ဆင္း၊ အေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္၊ လူနတ္မ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါတို႕၊ ၿဖစ္လာရမႈ မဟုတ္ဟုညဏ္ၿဖင့္ ရႈ၍ေမွ်ာ္။
ခႏၡာ (၅ )ပါး
ရုပ္တရား ၁။ရူပကၡႏၶာ ... ေဖာက္ျပန္တတ္ေသာ သေဘာအစု သေဘာအစု ျဖစ္-ပ်က္မႈ။
နာမ္တရား ၂။ေ၀ဒနကၡႏၶာ ... ခံစားတတ္ေသာ သေဘာအစု သေဘာအစု ျဖစ္-ပ်က္မႈ။
၃။သညာကၡႏၶာ ... မွတ္သားတတ္ေသာ သေဘာအစု သေဘာအစု ျဖစ္-ပ်က္မႈ။
၄။သခၤါရကၡႏၶာ ... ျပဳျပင္္တတ္ေသာ သေဘာအစု သေဘာအစု ျဖစ္-ပ်က္မႈ။
၅။၀ိညာဏကၡႏၶာ ... သိတတ္ေသာ သေဘာအစု သေဘာအစု ျဖစ္-ပ်က္မႈ။
အာယတနာ(၁၂)ပါး
အခံဓာတ္(၆)ပါး
အတိုက္ဓာတ္(၆)ပါး
အပြင့္ဓာတ္(၆)ပါး
ဓာတ္(၁၈)ပါး
၁။မ်က္စိအၾကည္
၂။နားအၾကည္
၃။ႏွာေခါင္းအၾကည္
၄။လွ်ာအၾကည္
၅။ကိုယ္အၾကည္
၆ ၊စိတ္(ဘ၀င္စိတ္) ၁။အဆင္း
၂။အသံ
၃။အနံ
၄။အရသာ
၅။ေတြ႕ထိစရာ
၆။ၾကံေတြးစရာ ၁။ၿမင္စိတ္
၂။ၾကားစိတ္
၃။နံစိတ္
၄။စားစိတ္
၅။ယားနာေကာင္းစိတ္
၆။ေတြးေတာစိတ္
သစၥာ(၄)ပါး ဒုကၡသစၥာ
ဆင္းရဲၿခင္းအမွန္တရား၊ ၿဖစ္ဒုကၡ-ပ်က္ဒုကၡပိုင္းၿခားသိရမည့္တရား။
သမုဒယသစၥာ ဒုကၡၿဖစ္ေၾကာင္းအမွန္တရား၊(တဏွာ-ေလာဘ)ပယ္ရမည့္တရား။
နိေရာဓသစၥာ ဒုကၡခပ္သိမ္းခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာအမွန္(နိဗၺာန္)မ်က္ေမွာက္ၿပဳရမည့္တရာ။
မဂၢသစၥာ ဒုကၡသစၥာ၏ ခ်ဳပ္ေၾကာင္း၊ သမုဒယသစၥာကိုပယ္ေၾကာင္း။
နိေရာဓသစၥာကို မ်က္ေမွာက္ၿပဳေၾကာင္း
အက်င့္အမွန္တရား(မဂၢင္၈ပါး)ပြားမ်ားရမည့္တရား။
ေလာကီးမဂၢင္(၅)ပါး ရႈညဏ္တရား
သမၼဒီ႒ိ
သမၼာသကၤပၸ
ပညာမဂၢင္ (၂)ပါး
သမၼာ၀ါယာမ သမၼာသတိ သမၼာသမာဓိ သမာဓိမဂၢင္(၃)ပါး
ေလာကုတၱရာ မဂၢင္(၈)ပါး
သမၼာဒိ႒ိ
သမၼာသကၤပၸ
ပညာမဂၢင္(၂)ပါး
သမၼာ၀ါယာမ
သမၼာသတိ
သမၼာသမာဓိ
သမာဓိမဂၢင္(၃)ပါး
သမၼာ၀ါစာ သမၼာကမၼႏ ၱ
သမၼာအာဇိ၀
သီလမဂၢင္(၃)ပါး
စိတၱါႏုပႆနာရႈပြားနည္း
၁။ၿမင္စိတ္
အၿပင္ဧည္သည္စိတ္(၅)ခု
၁။ေလာဘစိတ္ အတြင္းဧည္သည္စိတ္(၅)ခု
၂။ၾကားစိတ္ ၂။ေဒါသစိတ္
၃။နံစိတ္ ၃။ေမာဟစိတ္
၄။စားစိတ္ ၄။အေလာဘစိတ္
၅။ယား၊ နာ၊ ေကာင္းစိတ္ ၅။အေဒါသစိတ္
၆။ေတြးေတာစိတ္
၁။ေလကိုထုတ္ေသာစိတ္ ရႈပြားပုံရႈနည္းမွာ
၂၊ေလကိုသြင္းေသာစိတ္
၃။အိမ္သည္စိတ္(၂)ခု
အိမ္သည္စိတ္ကို(၂)ခုကို အရင္းခံထား၍ မည္သည့္စိတ္ေပၚေပၚ၊
ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း ၿဖစ္ပ်က္မလြတ္ေအာင္ ရႈရမည္ၿဖစ္ပါသည္။
ေ၀ဒနာႏုပႆနာ ရႈပြားနည္း
စိတ္ႏွင့္ ေ၀ဒနာသည္ ၿဖစ္အတူ ပ်က္အတူသဟဇာတ တရားၿဖစ္သည္။
အၿပင္ ဧည့္သည္ ေ၀ဒနာ(၆)ခု
၁။ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာသည္
၂။ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာသည္
၃။ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာသည္
၄။ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာသည္
၅။ သုခ ေ၀ဒနာသည္
၆။ ဒုကၡ ေ၀ဒနာသည္ မ်က္လုံးမွာ ေပၚသည္။
နားမွာေပၚသည္။
ႏွာေခါင္းမွာေပၚသည္။
လွ်ာမွာ ေပၚသည္။
ကိုယ္ေပၚမွာ ေပၚသည္။
ကုိယ္ေပၚမွာ ေပၚသည္။
အထက္ပါ ေ၀ဒနာမ်ားကို အၿပင္ဧည့္သည္ (၆)ပါးခု ဟုေခၚသည္။
အတြင္းဧည့္သည္ ေ၀ဒနာ(၃)ခု
၁။ ေသာမႏွႆ ေ၀ဒနာသည္
၂။ ေဒါမနႆ ေ၀ဒနာသည္
၃။ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာသည္ စိတ္မွာေပၚသည္။
စိတ္မွာေပၚသည္။
စိတ္မွာေပၚသည္။
အထက္ပါ ေ၀ဒနာမ်ားကို အတြင္းဧည့္သည္ (၆)ပါးခု ဟုေခၚသည္။
အိမ္သည္ ေ၀ဒနာ (၃)ခု
၁။ သားေရး၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရးမွ စ၍အရပ္ရပ္ အဆင္ေၿပေနေသာအခါ (၀င္ေလ-ထြက္ေလကို) ေသာမနႆ ေ၀ဒနာႏွင့္ ရွဴရႈိက္ေနသည္။
၂။ သားေရး၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရးမွ စ၍အရပ္ရပ္ အဆင္မေၿပေနေသာအခါ (၀င္ေလ-ထြက္ေလကို) ေဒါမနႆ ေ၀ဒနာႏွင့္ ရွဴရႈိက္ေနသည္။
၃။တစ္ခါတစ္ရံ(၀င္ေလ-ထြက္ေလကို) ေသာမနာႆလည္းမဟုတ္ ၊ ေဒါမနႆလည္း မဟုတ္၊ ဥေပကၡာေ၀ဒနာႏွင့္ အမွတ္မထင္ရွဴရိႈက္ေနသည္။
အထက္ပါေ၀ဒနာမ်ားကို အိမ္သည္ ဟုေခၚသည္။
ေ၀ဒနာႏုပႆနာ ရႈရာ၌ ေပၚသည္ အခ်ိန္၊ ေပၚသည့္ေနရာကို ေစာင့္၍ ရႈရမည္ၿဖစ္သည္။ ေ၀ဒနာသည္ ဒြါရ (၆)ေပါက္၌ အၿမဲၿဖစ္သည္။ မၿဖစ္သည့္အခါ မရွိ၊ ဖႆၿဖစ္တုိင္းေ၀ဒနာၿဖစ္သည္။ ေ၀ဒနာကို ရႈရာ၌ နာမွ က်င္မွ ေ၀ဒနာမဟုတ္ပါ၊ နာမႈ က်င္မႈ မခံသာသည့္ ေ၀ဒနာရွိသလို ၊ နာမႈ က်င္မႈ ေပ်ာက္ကင္းၿပီး ခံသာသည့္ ေ၀ဒနာလည္းရွိသည္။ ခံသာသည္လည္း မဟုတ္၊ မခံသာသည္လည္း မဟုတ္၊ အလယ္အလတ္ အမွတ္မဲ့ ခံစားမႈ ၀ဒနာမ်ိဳးလည္းရွိသည္။ စိတ္ႏွင့္ ေ၀ဒနာသည္ သဟဇာတ တရားၿဖစ္၍ စိတ္ၿဖစ္တိုင္း ေ၀ဒနာၿဖစ္သည္။
ေ၀ဒနာသည္ ေပၚလည္း ေပၚသည္၊ ပ်က္လည္း ပ်က္သည္၊ ေ၀ဒနာႏွင့္ငါ-မေရာေစႏွင့္ ၊ ေ၀ဒနာခြာ၍ အနိစၥ ၿမင္ေအာင္ၿကည့္ ၊ အနိစၥေတြ႕မွ လမ္းမွန္က်မည္။
(ဤကား အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွ်သာ ၿဖစ္သည္။)
အရႇင္မ႑လ
မေနအပ္ေသာအရပ္
ျမတ္ႏိုးသူ ခ်စ္ခင္သူ
မ႐ွိမႈ ထိုအရပ္။
တစ္ရက္ပင္ အေျခခ်လို႔
လံုး၀ မေနအပ္။
ခ်စ္ကြၽမ္းသူ မိတ္ေဆြ
မ႐ွိေပ ထိုအရပ္။
တစ္ရက္ပင္ အေျခခ်လို႔
လံုး၀ မေနအပ္။
ပညာတတ္ ျမတ္ဆရာ
မ႐ွိပါ ထိုအရပ္။
တစ္ရက္ပင္ အေျခခ်လို႔
လံုး၀ မေနအပ္။
မ႐ွိမႈ ထိုအရပ္။
တစ္ရက္ပင္ အေျခခ်လို႔
လံုး၀ မေနအပ္။
ခ်စ္ကြၽမ္းသူ မိတ္ေဆြ
မ႐ွိေပ ထိုအရပ္။
တစ္ရက္ပင္ အေျခခ်လို႔
လံုး၀ မေနအပ္။
ပညာတတ္ ျမတ္ဆရာ
မ႐ွိပါ ထိုအရပ္။
တစ္ရက္ပင္ အေျခခ်လို႔
လံုး၀ မေနအပ္။
ျမတ္ဆရာ...
ျမတ္ဆရာ...
ေရွး႐ႈေမတၱာ ၊ ဂ႐ုဏာႏွင့္ ၊
နာနာက်င္က်င္ ၊ အျပစ္ျမင္တိုင္း ၊
၀မ္းတြင္းမသို ၊ ဟုတ္တိုင္းဆို၍ ၊
က်ိဳးလိုစိတ္က ၊ ဆံုးမတတ္သူ ၊
ဆရာဟူေလာ႔ ။
မဃေဒ၀လကၤာ
ေရွး႐ႈေမတၱာ ၊ ဂ႐ုဏာႏွင့္ ၊
နာနာက်င္က်င္ ၊ အျပစ္ျမင္တိုင္း ၊
၀မ္းတြင္းမသို ၊ ဟုတ္တိုင္းဆို၍ ၊
က်ိဳးလိုစိတ္က ၊ ဆံုးမတတ္သူ ၊
ဆရာဟူေလာ႔ ။
မဃေဒ၀လကၤာ
ေမေမ့ေမတၱာ
ခ်ိဳအိေမြးၾကိဳင္
ထံုသင္းျမိဳင္တဲ့
မာယာပန္းကမၻာထဲ
သား..........
လမ္းေပ်ာက္ေနျပီ ေမေမ..........။
အခ်စ္ဆိုတဲ့ ပန္းကို
ကိုက္ခ်ီ ပ်ံသန္းေနတဲ့
ေတာင္ပံတစ္စံုအတြက္
နားခိုစရာ
ေက်ာက္ေတာင္ေတြထက္မွာ
သားဘဝလည္း
ခက္ထန္ေနရျပီ ေမေမ..........။
ကယ္တင္သူမဲ့ေနတဲ့
လမ္းမထက္မွာ
ေမ့ေမ့ေခ်ာ့သိပ္ေတးကို
ေတာင့္တမိပါတယ္...........
ပုခက္ထဲက ေကာင္ေလးနဲ႔
ေလာက ပင္လယ္ျပင္ထဲက ေကာင္ေလးကို
အတူတူပဲ ျမင္ေနတံုန္းလား ေမေမရယ္..........။
ေမေမ....ေမေမ......
ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ ဖိနပ္တစ္စံု
အပ္ႏွင္းခဲ့ေပမယ့္
သား ..ခါးၾကားထိုးမိခဲ့တယ္.......
ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
မလံုေလာက္တဲ့ သားဘဝကို
ေမေမေပးတဲ့ ဖိနပ္တစ္စံုက
ရယ္ေမာသံေတြ ထြက္ေနျပီ ေမေမ........။
ထံုသင္းျမိဳင္တဲ့
မာယာပန္းကမၻာထဲ
သား..........
လမ္းေပ်ာက္ေနျပီ ေမေမ..........။
အခ်စ္ဆိုတဲ့ ပန္းကို
ကိုက္ခ်ီ ပ်ံသန္းေနတဲ့
ေတာင္ပံတစ္စံုအတြက္
နားခိုစရာ
ေက်ာက္ေတာင္ေတြထက္မွာ
သားဘဝလည္း
ခက္ထန္ေနရျပီ ေမေမ..........။
ကယ္တင္သူမဲ့ေနတဲ့
လမ္းမထက္မွာ
ေမ့ေမ့ေခ်ာ့သိပ္ေတးကို
ေတာင့္တမိပါတယ္...........
ပုခက္ထဲက ေကာင္ေလးနဲ႔
ေလာက ပင္လယ္ျပင္ထဲက ေကာင္ေလးကို
အတူတူပဲ ျမင္ေနတံုန္းလား ေမေမရယ္..........။
ေမေမ....ေမေမ......
ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ ဖိနပ္တစ္စံု
အပ္ႏွင္းခဲ့ေပမယ့္
သား ..ခါးၾကားထိုးမိခဲ့တယ္.......
ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
မလံုေလာက္တဲ့ သားဘဝကို
ေမေမေပးတဲ့ ဖိနပ္တစ္စံုက
ရယ္ေမာသံေတြ ထြက္ေနျပီ ေမေမ........။
ျမတ္ဆရာ
ဆရာသည္ အတိုင္းမသိ ၾကီးျမတ္သူျဖစ္၏။ တပည့္ငယ္မ်ား လူတစ္လံုးသူတစ္လံုးျဖစ္လာေအာင္ ေသာကကို ရင္ဝယ္ပိုက္လ်က္ အနစ္နာခံကာ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးသူ ျဖစ္၏။ေရွးလာမည့္ ႏွစ္ေပါင္း ရာေထာင္ႏွင့္ ခ်ီျပီး လူ႔ေလာကၾကီး ခ်မ္းေျမ႕သာယာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္သည့္ အေျမာ္အျမင္ရိွသူျဖစ္သည္။ ကမၻာတည္သေရြ႕ ထာဝရ ရွိေနရမည့္ ပုဂၢိဳလ္လည္းျဖစ္သည္။လူသားဟူ၍ ရိွေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ေလာကၾကီးထဲတြင္ ဆံုးမသူ၊ လမ္းညြန္သူ၊ ဖန္တီးသူ၊ ပ်ိဳးေထာင္သူ၊ ဆီမီးတိုင္မ်ားစြာကို ထြန္းညိွေပးေနသူ၊ အလင္းတံခါးဖြင့္ေပးသူမ်ားအျဖစ္ ထာဝရ ရပ္တည္သြားမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာ (TEACHER) ၏ အဓိပၸယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္
T = Teaching
E = Education
A = Active
C = Clever
H = Honest
E = Expert
R = Research Minded
ျမန္မာ ဖြင့္ဆိုခ်က္
ဆ + ရာ = ေတြးေတြးဆဆႏွင့္ ၾကိဳတင္လွ်ာထားေဆာင္ရြက္တတ္သူ
ဆရာ = သူတစ္ထူးကို သင္ျပသူ
ဆာယာ = တပည့္မ်ားကို အရိပ္ေပးသူ
စရာ = (စရ) ပါဠိစကားမွ လာျပီး အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္သူ
ျမန္မာတို႔ႏွင့္ ဆရာ
ျမန္မာတို႔သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီျပီး ဆရာမ်ားကို ပူေဇာ္၊ ကန္ေတာ့ေသာ အေလ့ရိွျပီးျဖစ္၏။
ဆရာသည္ ျမန္မာတို႔႔၌ အနေႏၱာ အနႏၱ ဂိုဏ္းဝင္ျဖစ္ျပီး ေက်းဇူးအထူးၾကီးျမတ္လွေပသည္။
ဆရာတို႔၏ ဂုဏ္အဂါၤမ်ား
မစြန္႔ျခင္းဟူသည့္အဂၤါ (၂)ပါး
အေပါင္းအသင္းကိုသိျခင္းအဂၤါ (၄)ပါး
စစ္ေဆးေဝဖန္ျခင္းအဂၤါ (၄)ပါး
ထိေရာက္စြာသင္ေပးျခင္းအဂၤါ (၆)ပါး
မေမ့ေလွ်ာ့ျခင္းအဂၤါ (၂)ပါး
ခ်ီးျမင့္ျခင္းအဂၤါ (၃)ပါး
အေျခအေနကို သိျခင္းအဂၤါ (၄)ပါး
စုစုေပါင္း------- (၂၅)ပါး
ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔
WORLD TEACHER"S DAY
(ေအာက္တိုဘာလ- ၅ ရက္)
ဂုဏ္ျပဳေဆာင္ပုဒ္
®®® ေအးခ်မ္းသာယာလွပေသာ ကမၻာၾကီးျဖစ္လာရန္ အလင္းတံခါးဖြင့္ေပးသူမွာ တို႔ဆရာ။
®®®Teachers Opening Doors to a better world
ရည္ရြယ္ခ်က္
®®® ကမၻာ႔ႏိူင္ငံအသီးသီး၏ ဖံြ႕ျဖိဳးတိုးတက္မူအတြက္ အေျခခံအက်ဆံုးျဖစ္သည့္ လူသားအရင္းအျမစ္
ပ်ိဳးေထာင္ေရးတြင္ ပဓာနက်ေသာ ဆရာမ်ား၏ တန္းဖိုးၾကီးမားပံုကို ေပၚလြင္ထင္ရွားလာေစရန္။
®®® ဆရာမ်ား၏ ဂုဏ္ရည္ က်င့္ဝတ္သိကၡာႏွင့္ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို ေဖာ္က်ဴးဂုဏ္ျပဳႏိုင္ရန္။
®®® ပစၥဳပန္ႏွင့္ အနာဂတ္ကာလတို႔တြင္ လူေဘာင္အဖဲြ႕အစည္းၾကီးက လိုလားအပ္သည့္ သားေကာင္းရတနာ
မ်ား ေပၚထြက္လာေရးအတြက္ ပံုေဖာ္ေပးမည့္ ဆရာေကာင္း ဆရာျမတ္မ်ား ကမၻာအႏံွ႔အျပား၌ ေပၚ
ေပါက္လာေစရန္။
အဆိုအမိန္႔မ်ား
၁။ အာစရိယဂုေဏာ အေနေႏၱာ---ဆရာမ်ား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးသည္ အဆံုးမရိွ ၾကီးျမတ္လွ၏။ (ျမတ္ဗုဒၶ)
၂။ ေရွးရူေမတၱာ၊ ေစတနာႏွင့္၊ နာနာက်င္က်င္၊ အျပစ္ျမင္တိုင္း၊ ဝမ္းတြင္းမသို၊ ဟုတ္တိုင္းဆို၍၊ က်ိဳးလိုစိတ္က၊
ဆံုးမတတ္သူ၊ ဆရာဟူေလာ့။ (မန္လည္ဆရာေတာ္)
၃။ အတတ္လည္းသင္၊ ပဲ့ျပင္ဆံုးမ၊ သိပၸမခ်န္၊ ေဘးရန္ဆီးကာ၊ သင့္ရာအပ္ပို႔၊ ဆရာတို႔၊ က်င့္ဖို႔ဝတ္ငါးျဖာ။
(သိဂၤါေလာဝါဒသုတ္)
ဆရာ (TEACHER) ၏ အဓိပၸယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္
T = Teaching
E = Education
A = Active
C = Clever
H = Honest
E = Expert
R = Research Minded
ျမန္မာ ဖြင့္ဆိုခ်က္
ဆ + ရာ = ေတြးေတြးဆဆႏွင့္ ၾကိဳတင္လွ်ာထားေဆာင္ရြက္တတ္သူ
ဆရာ = သူတစ္ထူးကို သင္ျပသူ
ဆာယာ = တပည့္မ်ားကို အရိပ္ေပးသူ
စရာ = (စရ) ပါဠိစကားမွ လာျပီး အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္သူ
ျမန္မာတို႔ႏွင့္ ဆရာ
ျမန္မာတို႔သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီျပီး ဆရာမ်ားကို ပူေဇာ္၊ ကန္ေတာ့ေသာ အေလ့ရိွျပီးျဖစ္၏။
ဆရာသည္ ျမန္မာတို႔႔၌ အနေႏၱာ အနႏၱ ဂိုဏ္းဝင္ျဖစ္ျပီး ေက်းဇူးအထူးၾကီးျမတ္လွေပသည္။
ဆရာတို႔၏ ဂုဏ္အဂါၤမ်ား
မစြန္႔ျခင္းဟူသည့္အဂၤါ (၂)ပါး
အေပါင္းအသင္းကိုသိျခင္းအဂၤါ (၄)ပါး
စစ္ေဆးေဝဖန္ျခင္းအဂၤါ (၄)ပါး
ထိေရာက္စြာသင္ေပးျခင္းအဂၤါ (၆)ပါး
မေမ့ေလွ်ာ့ျခင္းအဂၤါ (၂)ပါး
ခ်ီးျမင့္ျခင္းအဂၤါ (၃)ပါး
အေျခအေနကို သိျခင္းအဂၤါ (၄)ပါး
စုစုေပါင္း------- (၂၅)ပါး
ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔
WORLD TEACHER"S DAY
(ေအာက္တိုဘာလ- ၅ ရက္)
ဂုဏ္ျပဳေဆာင္ပုဒ္
®®® ေအးခ်မ္းသာယာလွပေသာ ကမၻာၾကီးျဖစ္လာရန္ အလင္းတံခါးဖြင့္ေပးသူမွာ တို႔ဆရာ။
®®®Teachers Opening Doors to a better world
ရည္ရြယ္ခ်က္
®®® ကမၻာ႔ႏိူင္ငံအသီးသီး၏ ဖံြ႕ျဖိဳးတိုးတက္မူအတြက္ အေျခခံအက်ဆံုးျဖစ္သည့္ လူသားအရင္းအျမစ္
ပ်ိဳးေထာင္ေရးတြင္ ပဓာနက်ေသာ ဆရာမ်ား၏ တန္းဖိုးၾကီးမားပံုကို ေပၚလြင္ထင္ရွားလာေစရန္။
®®® ဆရာမ်ား၏ ဂုဏ္ရည္ က်င့္ဝတ္သိကၡာႏွင့္ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို ေဖာ္က်ဴးဂုဏ္ျပဳႏိုင္ရန္။
®®® ပစၥဳပန္ႏွင့္ အနာဂတ္ကာလတို႔တြင္ လူေဘာင္အဖဲြ႕အစည္းၾကီးက လိုလားအပ္သည့္ သားေကာင္းရတနာ
မ်ား ေပၚထြက္လာေရးအတြက္ ပံုေဖာ္ေပးမည့္ ဆရာေကာင္း ဆရာျမတ္မ်ား ကမၻာအႏံွ႔အျပား၌ ေပၚ
ေပါက္လာေစရန္။
အဆိုအမိန္႔မ်ား
၁။ အာစရိယဂုေဏာ အေနေႏၱာ---ဆရာမ်ား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးသည္ အဆံုးမရိွ ၾကီးျမတ္လွ၏။ (ျမတ္ဗုဒၶ)
၂။ ေရွးရူေမတၱာ၊ ေစတနာႏွင့္၊ နာနာက်င္က်င္၊ အျပစ္ျမင္တိုင္း၊ ဝမ္းတြင္းမသို၊ ဟုတ္တိုင္းဆို၍၊ က်ိဳးလိုစိတ္က၊
ဆံုးမတတ္သူ၊ ဆရာဟူေလာ့။ (မန္လည္ဆရာေတာ္)
၃။ အတတ္လည္းသင္၊ ပဲ့ျပင္ဆံုးမ၊ သိပၸမခ်န္၊ ေဘးရန္ဆီးကာ၊ သင့္ရာအပ္ပို႔၊ ဆရာတို႔၊ က်င့္ဖို႔ဝတ္ငါးျဖာ။
(သိဂၤါေလာဝါဒသုတ္)
သင္ေသသြားေသာ္
ေၾသာ္…..လူ႔ျပည္ေလာက လူ႔ဘဝ
အိုရ ၊ နာရ ၊ ေသရဦးမည္ မွန္ေပ
သည္တည္း ။ သို႔ တျပီးကား ၊
သင္ေသသြားေသာ္ သင္ဖြားရာေျမ ၊
သင္တို႔ေျမသည္ အေျခတိုးျမင့္ ၊
က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။
သင္၏ မ်ိဳးသား ၊ စာစကားလည္း
ၾကီးပြားတက္ျမင့္ ၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏
သင္ဦးခ်၍ ၊ အမွ်ေဝရာ ၊ ေစတီသာလွ်င
္ သစၥၥာအေရာင္ ၊ ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္ ဝင္းလွ်က္ က်န္ေစသတည္း ။
အိုရ ၊ နာရ ၊ ေသရဦးမည္ မွန္ေပ
သည္တည္း ။ သို႔ တျပီးကား ၊
သင္ေသသြားေသာ္ သင္ဖြားရာေျမ ၊
သင္တို႔ေျမသည္ အေျခတိုးျမင့္ ၊
က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။
သင္၏ မ်ိဳးသား ၊ စာစကားလည္း
ၾကီးပြားတက္ျမင့္ ၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏
သင္ဦးခ်၍ ၊ အမွ်ေဝရာ ၊ ေစတီသာလွ်င
္ သစၥၥာအေရာင္ ၊ ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္ ဝင္းလွ်က္ က်န္ေစသတည္း ။
အို...ျမတ္ဆရာ
ရႊင္ေသာႏွလံုး ၿပံဳး၏မ်က္ႏွာ
ၾကည္စင္ေသာစိတ္ ဖိတ္ေထြလဲ့ခင္
ၾကင္နာစိတ္ထား ပြားမ်ား(က)ရုဏာ
စိတ္ေစတနာ နာသံုးနာထား
ၾကားျမင္သင္ၾက ဆရာေပါင္းကို
လက္အုပ္ေဆာင္း၍ ေထြ႔ေလမလဲ
ခိုင္ခိုင္ၿမဲစြာ ရိုေသဦးခ်
ကန္ေတာ့ပါ၏
မဂၤလာမိုးသို႔ သြန္းၿဖိဳးရြာ၏
ေမတၱာဓာတ္စံု ျပည့္စံုပါသည္။
မ်က္ရည္ျပည့္လွ်ံ ခ်စ္စိတ္သန္သည္
တပည့္ဆိုးမ်ိဳး မရိုက်ိဳးလဲ
မကြက္စိတ္သေဘာ ၾကည္ေသြးေႏွာလွ်က္
သီးခံဆံုးမ သင္ၾကားၾကသည့္
ျမတ္လွစြာသည့္ အိုျမတ္ဆရာ….
သင္သည္အဘယ္သို႔
တပည့္တို႔ေဘး ရွာကာပူေပးတတ္သနည္း
လာမည္ရန္ေဘး ေဝးသို႔မေရွာင္
မိမိေရွ႕ကတားဆီးေပးသည့္
ရင္အုပ္သားငယ္ တပည့္တဖြယ္
သာရင္းတမ်ိဳး ခ်စ္ၾကည္ႏိုးတတ္ပါသည့္
အို ျမတ္ဆရာ…
ပညာကုန္စင္ တတ္လွေစခ်င္
တပည့္တို႔ကို ေခ်ာ့ကာတမ်ိဳး
ေျခာက္တလွည့္ႏွင့္ မႈပူဟန္ရာ
စိတ္တကယ္အမွန္ဟာကို
အကြယ္က ေလေဖ်ာက္ စိတ္တိုပံုစံ
လုပ္ျပသဖန္ အမွန္စိတ္ရင္း
တပည့္တြင္းတို႔ႏွင့္ ခ်စ္တင္းသည္သာ
ဆိုတတ္ခ်င္ပါသည့္ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေသာ
အိုျမတ္ဆရာ…
အကၽြန္႔မိုက္ျပစ္ ခုမွသိလို႔
ဆရာေက်ဇူး ေမွ်ာ္ကာဖူးလွ်က္
မာနရယ္ခ်ိဳးလက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးမိပါသည္
ခြင့္လႊတ္ပါရဲ့လား အိုျမတ္ဆရာ…
ၾကည္စင္ေသာစိတ္ ဖိတ္ေထြလဲ့ခင္
ၾကင္နာစိတ္ထား ပြားမ်ား(က)ရုဏာ
စိတ္ေစတနာ နာသံုးနာထား
ၾကားျမင္သင္ၾက ဆရာေပါင္းကို
လက္အုပ္ေဆာင္း၍ ေထြ႔ေလမလဲ
ခိုင္ခိုင္ၿမဲစြာ ရိုေသဦးခ်
ကန္ေတာ့ပါ၏
မဂၤလာမိုးသို႔ သြန္းၿဖိဳးရြာ၏
ေမတၱာဓာတ္စံု ျပည့္စံုပါသည္။
မ်က္ရည္ျပည့္လွ်ံ ခ်စ္စိတ္သန္သည္
တပည့္ဆိုးမ်ိဳး မရိုက်ိဳးလဲ
မကြက္စိတ္သေဘာ ၾကည္ေသြးေႏွာလွ်က္
သီးခံဆံုးမ သင္ၾကားၾကသည့္
ျမတ္လွစြာသည့္ အိုျမတ္ဆရာ….
သင္သည္အဘယ္သို႔
တပည့္တို႔ေဘး ရွာကာပူေပးတတ္သနည္း
လာမည္ရန္ေဘး ေဝးသို႔မေရွာင္
မိမိေရွ႕ကတားဆီးေပးသည့္
ရင္အုပ္သားငယ္ တပည့္တဖြယ္
သာရင္းတမ်ိဳး ခ်စ္ၾကည္ႏိုးတတ္ပါသည့္
အို ျမတ္ဆရာ…
ပညာကုန္စင္ တတ္လွေစခ်င္
တပည့္တို႔ကို ေခ်ာ့ကာတမ်ိဳး
ေျခာက္တလွည့္ႏွင့္ မႈပူဟန္ရာ
စိတ္တကယ္အမွန္ဟာကို
အကြယ္က ေလေဖ်ာက္ စိတ္တိုပံုစံ
လုပ္ျပသဖန္ အမွန္စိတ္ရင္း
တပည့္တြင္းတို႔ႏွင့္ ခ်စ္တင္းသည္သာ
ဆိုတတ္ခ်င္ပါသည့္ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေသာ
အိုျမတ္ဆရာ…
အကၽြန္႔မိုက္ျပစ္ ခုမွသိလို႔
ဆရာေက်ဇူး ေမွ်ာ္ကာဖူးလွ်က္
မာနရယ္ခ်ိဳးလက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးမိပါသည္
ခြင့္လႊတ္ပါရဲ့လား အိုျမတ္ဆရာ…
ျမတ္ဆရာ
မလင့္မွန္စြာ သင္ၾကားပို ့ခ်
က မွ အ အဆံုး ေမတၱာသံုးလ်က္
သင္ေပး လက္ထပ္ စနစ္ကပ္ေစ
ေခ်ာ့ခ်ီ ေျခာက္ခ်ီ နည္းအလီလီျဖင္ ့
တပည္ ့သားမွာ ပညာျဖာ....
ေန ့ရက္စဥ္သြန္သင္ မွားခဲ့လွ်င္ျပင္၍
စိတ္ရွည္ သည္းခံ ကရုဏာမွန္ျဖင့္
ညီရင္း ေသြးသား ပမာထားကာ
ၾကိဳးပမ္း အတည္ ျပဳခဲ့အလီလီမွ
တပည့္သားမွာ စာရိတၱျဖာ....
မျပတ္အားေပး နိႈးေဆာ္ေဖးလ်က္
ခ်ိန္ဆေတြးကာ ေမွ်ာ္္ျမင္လာဘို ့
ဘ၀တန္ဘိုး ခ်စ္ျမတ္နိုးဘို ့
အေလးထားကာ ေျပာခါခါက
တပည့္သားမွာ ပန္းတိုင္ျဖာ.....
ဆရာ ့စြမ္းရည္ ေထြေထြသည္ေၾကာင့္
တပည့္သားမွာ ေအာင္ေျမသာဆဲ
ဦးညြတ္ရုိက်ိဳး ၾကည္ညိဳတိုးလ်က္
နွလုံးထက္တြင္ မွတ္တမ္းတင္၏
တုနႈိင္းမဲ့လွစြာ အဘယ့္...ျမတ္ဆရာ ။ ။
ဆင္ျမဴရယ္စိုးလြင္
က မွ အ အဆံုး ေမတၱာသံုးလ်က္
သင္ေပး လက္ထပ္ စနစ္ကပ္ေစ
ေခ်ာ့ခ်ီ ေျခာက္ခ်ီ နည္းအလီလီျဖင္ ့
တပည္ ့သားမွာ ပညာျဖာ....
ေန ့ရက္စဥ္သြန္သင္ မွားခဲ့လွ်င္ျပင္၍
စိတ္ရွည္ သည္းခံ ကရုဏာမွန္ျဖင့္
ညီရင္း ေသြးသား ပမာထားကာ
ၾကိဳးပမ္း အတည္ ျပဳခဲ့အလီလီမွ
တပည့္သားမွာ စာရိတၱျဖာ....
မျပတ္အားေပး နိႈးေဆာ္ေဖးလ်က္
ခ်ိန္ဆေတြးကာ ေမွ်ာ္္ျမင္လာဘို ့
ဘ၀တန္ဘိုး ခ်စ္ျမတ္နိုးဘို ့
အေလးထားကာ ေျပာခါခါက
တပည့္သားမွာ ပန္းတိုင္ျဖာ.....
ဆရာ ့စြမ္းရည္ ေထြေထြသည္ေၾကာင့္
တပည့္သားမွာ ေအာင္ေျမသာဆဲ
ဦးညြတ္ရုိက်ိဳး ၾကည္ညိဳတိုးလ်က္
နွလုံးထက္တြင္ မွတ္တမ္းတင္၏
တုနႈိင္းမဲ့လွစြာ အဘယ့္...ျမတ္ဆရာ ။ ။
ဆင္ျမဴရယ္စိုးလြင္
Wednesday, February 17, 2010
အပယ္မက်ႏူိင္တဲ႔ ကုသုိလ္(၇)မ်ဳိး
(၁) ဘုရား တရား သံဃာ သံရဏဂုံသုံးပါး စြဲၿမဲတဲ႔ပုဂၢိဳလ္
(၂) ငါးပါးသီလၿမဲေသာ ပုဂၢိဳလ္
(၃) အာရုံဆြမ္း ေနဆြမ္း ေန႔စဥ္ လွဴဒါန္းတဲ႔ပုဂၢိဳလ္
(၄) စာေရးတံမဲ လွဴဒါန္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္
(၅) ၀ါဆုိသကၤန္းလွဴဒါန္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္
(၆) ေရတြင္းေရကန္ လွဴဒါန္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္
(၇) ေက်ာင္းေဆာင္လွဴဒါန္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္
အဲဒီပုဂၢိဳလ္မ်ား ေသရင္ အပယ္မက်ပါဘူး ဆရာေတာ္အရွင္ဇ၀နေဟာၾကားတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာအေၿခခံ တရားေတာ္မ်ားထဲမွာ နားၾကားရလုိ႔ ၿပန္လည္မွ်ေ၀လုိက္ပါတယ္ လွဴတဲ႔အခါမွာစိတ္ထားတက္ဖုိ႔ေတာ႔လုိပါတယ္ခင္ဗ်ာ..
(၂) ငါးပါးသီလၿမဲေသာ ပုဂၢိဳလ္
(၃) အာရုံဆြမ္း ေနဆြမ္း ေန႔စဥ္ လွဴဒါန္းတဲ႔ပုဂၢိဳလ္
(၄) စာေရးတံမဲ လွဴဒါန္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္
(၅) ၀ါဆုိသကၤန္းလွဴဒါန္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္
(၆) ေရတြင္းေရကန္ လွဴဒါန္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္
(၇) ေက်ာင္းေဆာင္လွဴဒါန္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္
အဲဒီပုဂၢိဳလ္မ်ား ေသရင္ အပယ္မက်ပါဘူး ဆရာေတာ္အရွင္ဇ၀နေဟာၾကားတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာအေၿခခံ တရားေတာ္မ်ားထဲမွာ နားၾကားရလုိ႔ ၿပန္လည္မွ်ေ၀လုိက္ပါတယ္ လွဴတဲ႔အခါမွာစိတ္ထားတက္ဖုိ႔ေတာ႔လုိပါတယ္ခင္ဗ်ာ..
(၁) ေကာင္း = ေကာင္းေသာအက်င့္ရွိျခင္း။
(၂) ေျဖာင့္ = ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ၾကံျခင္း။
(၃) နိဗ္ = နိဗၺာန္ေရာက္ေရးက်င့္ျခင္း။
(၄) ေလာ = ေလာကုတၱရာတရားနဲ႔ အညီက်င့္ျခင္း။
(၅) ေ၀း = အေ၀းကသယ္ေဆာင္လာသည့္ ပစၥည္းကိုပင္ ခံယူထိုက္ျခင္း။
(၆) ဧည့္ = ဧည့္သည္အတြက္ အထူးစီမံထားသည့္ပစၥည္းကိုပင္ အလွဴခံထိုက္ျခင္း။
(၇) ျမင့္ = ျမင့္ျမတ္ေသာအလွဴကို ခံထိုက္ျခင္း
(၈) လက္ = လက္အုပ္ခ်ီမိုး ရွိခိုးျခင္းကို ခံထိုက္ျခင္း။
(၉) လယ္ = သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔၏ ဒါနမ်ဳိးေစ့ စိုက္ပ်ဳိးရာ လယ္ေျမ ေကာင္းျဖစ္ျခင္း။
(၂) ေျဖာင့္ = ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ၾကံျခင္း။
(၃) နိဗ္ = နိဗၺာန္ေရာက္ေရးက်င့္ျခင္း။
(၄) ေလာ = ေလာကုတၱရာတရားနဲ႔ အညီက်င့္ျခင္း။
(၅) ေ၀း = အေ၀းကသယ္ေဆာင္လာသည့္ ပစၥည္းကိုပင္ ခံယူထိုက္ျခင္း။
(၆) ဧည့္ = ဧည့္သည္အတြက္ အထူးစီမံထားသည့္ပစၥည္းကိုပင္ အလွဴခံထိုက္ျခင္း။
(၇) ျမင့္ = ျမင့္ျမတ္ေသာအလွဴကို ခံထိုက္ျခင္း
(၈) လက္ = လက္အုပ္ခ်ီမိုး ရွိခိုးျခင္းကို ခံထိုက္ျခင္း။
(၉) လယ္ = သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔၏ ဒါနမ်ဳိးေစ့ စိုက္ပ်ဳိးရာ လယ္ေျမ ေကာင္းျဖစ္ျခင္း။
Tuesday, February 16, 2010
တရားဂုဏ္ေတာ္ (၆)ပါး
(၁) ေဟာ = ဘုရားကိုယ္တိုင္ေဟာျခင္း။
(၂)ကိုယ္ = က်င့္ၾကံသူအတြက္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ ကိုယ္တိုင္႐ႈျမင္ႏိုင္ျခင္း။
(၃) ဆိုင္း = ႐ႈပြားသူအတြက္ မဂ္ၿပီးလွ်င္ ဖိုလ္အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲျဖစ္ျခင္း။
(၄) ဖိတ္ = တရားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ဖိတ္ေခၚရဲျခင္း။
(၅) ကပ္ = မိမိသႏၲာန္၌ အစဥ္ကပ္၍ ေဆာင္ထားသင့္ျခင္း။
(၆) လက္ = မဂ္၊ ဖိုလ္၊ နိဗၺာန္ ဓမၼရသကိုလက္ေတြ႕ခံစားႏိုင္ျခင္း။
(၂)ကိုယ္ = က်င့္ၾကံသူအတြက္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ ကိုယ္တိုင္႐ႈျမင္ႏိုင္ျခင္း။
(၃) ဆိုင္း = ႐ႈပြားသူအတြက္ မဂ္ၿပီးလွ်င္ ဖိုလ္အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲျဖစ္ျခင္း။
(၄) ဖိတ္ = တရားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ဖိတ္ေခၚရဲျခင္း။
(၅) ကပ္ = မိမိသႏၲာန္၌ အစဥ္ကပ္၍ ေဆာင္ထားသင့္ျခင္း။
(၆) လက္ = မဂ္၊ ဖိုလ္၊ နိဗၺာန္ ဓမၼရသကိုလက္ေတြ႕ခံစားႏိုင္ျခင္း။
ပါရမီ (၁၀)ပါး
၁။ ဒါန = ေပးလွဴျခင္း ။
၂။ သီလ = ကိုယ္ႏႈတ္ေစာင့္ထိန္းျခင္း ။
၃။ ေနကၡမၼ = ကိေလသာေတာမွထြက္ျခင္း ။
၄။ ပညာ = အေၾကာင္းအက်ဳိး ဆင္ျခင္ထိုးထြင္းသိျခင္း ။
၅။ ၀ီရိယ = အားစိုက္ႀကိဳးစား လံု႔လရွိျခင္း ။
၆။ ခႏၲီ = သည္းခံျခင္း ။
၇။ သစၥာ = ေျဖာင့္မတ္/မွန္ကန္ျခင္း ။
၈။ အဓိ႒ာန္ = အဓိ႒ာန္တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ျပတ္သားေသာဆႏၵ ။
၉။ ေမတၱာ = စင္ၾကယ္ေသာခ်စ္ျခင္း ။
၁၀။ ဥေပကၡာ = လစ္လ်ဴ႐ႈျခင္း/အသင့္အားျဖင့္ ။
အတုိမွတ္ရန္ …ဒါ ၊ သီ ၊ ေတာ ၊ ပ ၊ အား ၊ ခံ ၊ ေၿဖာင္႔ ၊ ဌာန္ ၊ ပြား ၊ လစ္လ်ဴ ။
၂။ သီလ = ကိုယ္ႏႈတ္ေစာင့္ထိန္းျခင္း ။
၃။ ေနကၡမၼ = ကိေလသာေတာမွထြက္ျခင္း ။
၄။ ပညာ = အေၾကာင္းအက်ဳိး ဆင္ျခင္ထိုးထြင္းသိျခင္း ။
၅။ ၀ီရိယ = အားစိုက္ႀကိဳးစား လံု႔လရွိျခင္း ။
၆။ ခႏၲီ = သည္းခံျခင္း ။
၇။ သစၥာ = ေျဖာင့္မတ္/မွန္ကန္ျခင္း ။
၈။ အဓိ႒ာန္ = အဓိ႒ာန္တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ျပတ္သားေသာဆႏၵ ။
၉။ ေမတၱာ = စင္ၾကယ္ေသာခ်စ္ျခင္း ။
၁၀။ ဥေပကၡာ = လစ္လ်ဴ႐ႈျခင္း/အသင့္အားျဖင့္ ။
အတုိမွတ္ရန္ …ဒါ ၊ သီ ၊ ေတာ ၊ ပ ၊ အား ၊ ခံ ၊ ေၿဖာင္႔ ၊ ဌာန္ ၊ ပြား ၊ လစ္လ်ဴ ။
ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ (၉)ပါး
Archive for the ‘ဘာသာေရး ဗဟုသုတ’ Category
ပုဗၺ မုဥၥ အပရေစတနာ ဆုိတာ..
Posted by admin under ဘာသာေရး ဗဟုသုတ
က်ေနာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အားလုံးလုိလို ဒါနျပဳျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပုဗၺ မုဥၥ အပရ ေစတနာ ဆုိတာေလးကို ၾကားဖူးၾကမွာပါ..
ဒါေပမယ္႔ ဘာကိုဆုိလုိတယ္ အဓိပၸါယ္ကဘာဆုိတာကုိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကမွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္..
က်ေနာ္လည္း အရင္ကမသိခဲ႔ပါဘူး ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသေရးသားတဲ႔ ကိုယ္က်င္႔အဘိဓမၼာက်မ္းထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရလုိ႔
အားလုံးကိုလည္း သိေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ ျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ….
ပုဗၺေစတနာ
အလွဴတစ္မ်ဳိးကုိ လွဴဒါန္းရာ၌ ပုဗၺေစတနာ ၊ မုဥၥေစတနာ ၊ အပရေစတနာ ဟု ၃ မ်ဳိးရႏူိင္၏ ။
ထုိ႔တြင္ အလွဴေပးမည္ဟု ၾကံစည္ကာ ထုိအလွဴႏွင္႔ဆုိင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ရွာေဖြစုေဆာင္း ေနေသာ အခါမွစ၍ မလွဴမီ ေ႔ရွအဖုိ႔၌
ျဖစ္သမွ်ကုသုိလ္ေစတနာေတြသည္ ပုဗၺေစတနာ မည္၏ ။ ထုိသုိ႔ ပုဗၺေစတနာ နယ္အတြင္း၌ ဤအလွဴဒါနကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍
အလွဴ ႔ဒကာ အလွဴ ႔ဒကာမ ၊ ေက်ာင္းဒကာ ၊ ေက်ာင္းအမ စသည္ျဖင္႔ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေစလုိေသာစိတ္ ၊ ေက်ာ္ေစာလုိေသာစိတ္ ၊
မိမိလွဴႏူိင္ေၾကာင္း ၾကြားလုိေသာစိတ္မ်ား မျဖစ္ေစရပါ ။ လွဴဖုိ႔ရာ ပစၥည္းစုခုိက္ အိမ္သားအခ်င္းခ်င္း အလွဴႏွင္႔ စပ္၍ မေက်မနပ္ ေဒါသ
မာန စေသာ အကုသုိလ္မ်ား ၊ အလွဴကို လွဴမည္ဟု ၾကံခဲ႔ၿပီးမွ တစ္စုံတစ္ခုအတြက္ စိတ္ပ်က္ၿပီး တြန္းဆုတ္ေသာ မလွဴလိုေသာ စိတ္မ်ား
မျဖစ္ေစရ ။ ထုိသုိ႔ မျဖစ္ေစဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းေျမာက္စြာ အရာရာေက်နပ္လ်က္ လွဴဖြယ္ အရပ္ရပ္တုိ႔ကုိ စီမံႏူိင္လွ်င္ “ပုဗၺေစတနာ ေတြ
အလြန္စင္ၾကယ္စြာ ျဖစ္ေနၿပီ” ဟုမွတ္ပါ ။
မုဥၥေစတနာ
မုဥၥ - သဒၵါသည္ စြန္႔လြတ္ျခင္း ဟူေသာ အနက္ကုိ ေဟာ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ စြန္႔လြတ္ လွဴဒါန္းေနတုန္း အခိုက္၌ ျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္
(ဆြမ္းလွဴရာ၌ ဆြမ္းကုိ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္အား ကပ္လွဴေနတုန္းမွာ ျဖစ္ေသာ ေစတနာႏွင္႔ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ မကပ္ဘဲ ႏႈတ္ျဖင္႔
ေလွ်ာက္ထား၍ လွဴရာ၌ “လွဴပါ၏” ဟု ဆုိခုိက္မွာ ျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္) မုဥၥေစတနာ မည္၏ ။ ဤမုဥၥေစတနာ အခုိက္လည္း
ျပခဲ႔ေသာ အကုသုိလ္စိတ္မ်ား မျဖစ္ေစဘဲ ၊ အလွဴခံမည္႔ ပုဂၢိဳလ္ကုိလည္း ကပ္ၿငိတြယ္တာေသာ တဏွာေလာဘစိတ္ မျဖစ္ေစဘဲ ယခု
လွဴဒါန္းလိုက္သည္႔ အတြက္ေၾကာင္႔ ငါ၏ ကိစၥကို ကူညီေဆာင္ရြက္လိမ္႔မည္ဟု တစ္စုံတစ္ခုေသာ ေလာကီအက်ဳိးကုိ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ
ရက္ရက္ေရာေရာ လွဴဒါန္းႏူိင္ပါလွ်င္ “မုဥၥေစတနာေတြ စင္ၾကယ္စြာ ျဖစ္ၿပီ” ဟု မွတ္ပါ ။
အပရေစတနာ
အလွဴအထေျမာက္ၿပီးေနာက္ ထုိကုသုိလ္ႏွင္႔ စပ္၍ျဖစ္သမွ်ေစတနာကုိ အပရေစတနာ ဟုေခၚ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဒါနျပဳၿပီးေနာက္ထုိဒါနကုိ
သတိရတုိင္း “အလွဴအထေျမာက္ေပၿပီ ၊ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ ေကာင္းေပသည္ ။ ေနာက္ထပ္ လွဴခ်င္ေသးသည္” ဟု ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ
ျဖစ္ေနလွ်င္ အပရေစတနာ နယ္၌လည္း ကုသုိလ္ ေစတနာေတြ ထပ္မံတုိးပြားျပန္၏ ။ အလွဴေပးၿပီးေနာက္ ပစၥည္းပ်က္ျပား၍ ျဖစ္ေစ ၊
ေက်ာင္းေဆာက္ ကုိးကြယ္ၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းထုိင္ ဘုန္းၾကီးအေပၚ၌ မေက်နပ္၍ ျဖစ္ေစ “ငါလွဴမိတာ မွားေလစြ” ဟု အပရေစတနာ
ပ်က္လွ်င္ အလွဴႏွင္႔စပ္၍ မေက်နပ္ျခင္းဟူေသာ ေဒါသ အကုသုိလ္ပင္ ျဖစ္ပါေသးသည္ ။
သတိထားဖြယ္
ဒါနျပဳရာ၌ ေက်ာင္းေဆာက္မႈ ၊ ဘုရားတည္မႈ ၊ အလွဴၾကီးေပးမႈ စသည္တုိ႔ျဖင္႔ ၾကီးက်ယ္ေသာ ဒါနလည္းရွိ၏ ။ ဆြမ္း ၊ သကၤန္း ၊ ေဆး
အစရွိသည္တုိ႔ျဖင္႔လည္းေကာင္း ၊ မရွိဆင္းရဲသားတုိ႔အား စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းမႈ စသည္တုိ႔ျဖင္႔လည္းေကာင္း အနည္းအပါး ဒါနလည္းရွိ၏ ။
ထုိ႔တြင္ ၾကီးက်ယ္ေသာ ဒါနတုိ႔၌ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ အတြက္ျဖစ္ေစ ၊ သူတစ္ပါးတုိ႔လာေရာက္ ေႏွာင္႔ယွက္ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ေစ
ေစတနာပ်က္ဖြယ္ေတြ (စိတ္ထားမတက္သူ ၊ ဥာဏ္မရွိသူမွာ) မ်ားလွ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ထုိသုိ႔ ဒါန အၾကီးအက်ယ္ လွဴရာ၌ မိမိကိုယ္တုိင္
စြမ္းႏူိင္သမွ် စဥ္းစားရုံသာမကဘဲ မိတ္ေဆြေကာင္းဆရာေကာင္းတုိ႔ႏွင္႔ တုိင္ပင္ကာ ပုဂၢိဳလ္ေကာင္းမ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္၍
ျပဳလုပ္ထုိက္ၾကေပသည္ ။ အနည္းငယ္ျပဳၾကေသာ ဒါနတုိ႔ကားေခြး တိရစၧာန္မ်ားကို ေကြ်းေမြးရျခင္းသည္ပင္ အက်ဳိးမ်ားလွၿပီ
ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကုိ မေရြးခ်ယ္ေသာ္လည္း အေရးမၾကီးလွ ၊ အခ်ဳိ ႔အရာ၌ သံဃိတဒါန ေျမာက္ေအာင္ စိတ္ထား၍
အခ်ဳိ ႔အရာ၀ယ္ လွဴဖြယ္၀တၱဳမ်ား၌ မတြယ္တာဘဲ မုတၱစာဂီ ျဖစ္ေအာင္ စြန္႔လႊတ္ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းၾကရမည္ ။ (မုတၱ = မတြယ္တာဘဲ
လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ + စာဂီ = စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းေလ႔ရွိသူ ) “အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၌လည္း မတြယ္တာ ၊ လွဴဖြယ္ပစၥည္း၌လည္း မတြယ္တာ ၊
ေနာက္ဘ၀၌ လူနတ္စည္းစိမ္ကုိလည္း မတြယ္တာ မေတာင္႔တဘဲ နိဗၺာန္ကုိရည္မွန္းလ်က္ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ လွဴဒါန္းသူ”ဟုဆုိလုိသည္ ။
6 COMMENTS
သရဏဂုံတည္ၿခင္း အက်ဳိး
Posted by admin under ဘာသာေရး ဗဟုသုတ
ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသုံးပါးကို ယုံၾကည္ဆည္းကပ္ၿခင္းသည္ သရဏဂုံတည္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္ ။
သရဏဂုံတည္ၿခင္း အက်ဳိး (၅) မ်ဳိးရွိပါတယ္
(၁) ဘယ - ေဘးရန္ကင္းရွင္း ေစပါသည္ ။
(၂) သႏၱာသ - ေၾကာက္ရြံမႈ ပူေလာင္မႈ မွန္သမွ်ကုိ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္ ။
(၃) ဒုကၡ - ကိုယ္ဆင္းရဲၿခင္း စိတ္ဆင္းရဲၿခင္းကုိလည္း ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္ ။
(၄) ဒုဂတိ - အပါယ္ေလးဘုံ က်ေရာက္မည္႔ ေဘးကိုလည္း ပယ္ေပ်ာက္ေစပါသည္ ။
(၅) ပရိကိေလသ - မိမိစိတ္၏ ညစ္ႏြမ္းမႈ မွန္သမွ်ေတြကိုလည္း ပယ္ေပ်ာက္ေစပါသည္ ။
သရဏဂုံ ေဆာက္တည္ရၿခင္းအေၾကာင္း ကေတာ႔ ေလးမ်ဳိးရွိပါတယ္
(၁) မိမိကုိယ္တုိင္ ယုံၾကည္မႈ မရွိပဲ အမ်ဳိး အမွတ္ၿဖင္႔ ကုိးကြယ္ၿခင္္းဟာ သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၂) ေဘးအႏၱရာယ္ကို ေၾကာက္ေသာအားၿဖင္႔ ကိုးကြယ္ၿခင္းဟာ သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၃) လာဘ္ လာဘ ကုိုေမွ်ာ္ကုိးၿပီး ကုိးကြယ္ၿခင္းဟာလည္း သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၄) ၿမတ္ေသာအလွဴကုိခံေတာ္မူထုိက္ေသာအားၿဖင္႔ ကိုးကြယ္ၿခင္းဟာ သရဏဂုံေၿမာက္ပါတယ္ ။
အေပၚက ေရးသားထားတဲ႔ သရဏဂုံေဆာက္တည္ရၿခင္းအေၾကာင္း ေလးမ်ဳိးထဲက မိမိတုိ႔ ဘယ္ကုိးကြယ္မႈထဲမွာ ပါတယ္ဆုိတာကုိ္ ဆင္ၿခင္ႏူိင္ေအာင္ ေရးသားေဖာ္ၿပလုိက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..မွန္ကန္တဲ႔ ကုိးကြယ္ၿခင္းနဲ႔ သရဏဂုံၿမဲတဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားၿဖစ္ၾကပါေစ……
1 COMMENT
ပါရမီ (၁၀)ပါး
Posted by admin under ဘာသာေရး ဗဟုသုတ
၁။ ဒါန = ေပးလွဴျခင္း ။
၂။ သီလ = ကိုယ္ႏႈတ္ေစာင့္ထိန္းျခင္း ။
၃။ ေနကၡမၼ = ကိေလသာေတာမွထြက္ျခင္း ။
၄။ ပညာ = အေၾကာင္းအက်ဳိး ဆင္ျခင္ထိုးထြင္းသိျခင္း ။
၅။ ၀ီရိယ = အားစိုက္ႀကိဳးစား လံု႔လရွိျခင္း ။
၆။ ခႏၲီ = သည္းခံျခင္း ။
၇။ သစၥာ = ေျဖာင့္မတ္/မွန္ကန္ျခင္း ။
၈။ အဓိ႒ာန္ = အဓိ႒ာန္တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ျပတ္သားေသာဆႏၵ ။
၉။ ေမတၱာ = စင္ၾကယ္ေသာခ်စ္ျခင္း ။
၁၀။ ဥေပကၡာ = လစ္လ်ဴ႐ႈျခင္း/အသင့္အားျဖင့္ ။
အတုိမွတ္ရန္ …ဒါ ၊ သီ ၊ ေတာ ၊ ပ ၊ အား ၊ ခံ ၊ ေၿဖာင္႔ ၊ ဌာန္ ၊ ပြား ၊ လစ္လ်ဴ ။
2 COMMENTS
ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ (၉)ပါး
Posted by admin under ဘာသာေရး ဗဟုသုတ
(၁) အရဟံ
(က) အရဟံ = လူနတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ျခင္း။
(ခ) အရ ဟံ = ကိေလသာရန္သူတို႔ကို ပယ္သတ္ေတာ္မူၿပီးျဖစ္ျခင္း။
(ဂ) အ ရဟံ = ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ပင္ မေကာင္းမႈ မျပဳျခင္း။
(၂) သမၼာသမၺဳဒၶ = အလံုးစံုေသာတရားတို႔ကို ဆရာမရွိပါဘဲ ပါရမီစြမ္းအားျဖင့္သိျခင္း။
(၃) ၀ိဇၨာစရဏသမၸႏၷ = အသိဥာဏ္ (၀ိဇၨာ)၊ အက်င့္တရား (စရဏ) တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုုျခင္း။
(၄) သုဂတ = ေကာင္းျမတ္ေသာစကား (သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ) ကိုသာေျပာျခင္း (ေကာင္းေသာလာျခင္း သြားျခင္း)
(၅) ေလာက၀ိဒူ = ေလာကႀကီးသံုးပါးကို သိျခင္း။ (သတၱ၊ ၾသကာသ၊ သခၤါရ)
(၆) အႏုတၱေရာပုရိသ = ႐ိိုင္းစိုင္းေသာ တိရိစာၦန္၊ လူ၊ နတ္တို႔ကို ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေအာင္ ဆံုးမျခင္း။
(၇) သတၴာေဒ၀ မႏုႆာနံ = လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါ အားလံုးတို႔၏ ဆရာျဖစ္ျခင္း။
(၈) ဗုဒၶ = အမွန္ (သစၥာ) တရားေလးပါးကို သိျခင္း၊ ေဟာၾကားျပသျခင္း။
(၉) ဘဂ၀ါ = ဘုန္းေတာ္ (၆) ပါးႏွင့္ျပည့္စံုုျခင္း။
ပုဗၺ မုဥၥ အပရေစတနာ ဆုိတာ..
Posted by admin under ဘာသာေရး ဗဟုသုတ
က်ေနာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အားလုံးလုိလို ဒါနျပဳျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပုဗၺ မုဥၥ အပရ ေစတနာ ဆုိတာေလးကို ၾကားဖူးၾကမွာပါ..
ဒါေပမယ္႔ ဘာကိုဆုိလုိတယ္ အဓိပၸါယ္ကဘာဆုိတာကုိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကမွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္..
က်ေနာ္လည္း အရင္ကမသိခဲ႔ပါဘူး ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသေရးသားတဲ႔ ကိုယ္က်င္႔အဘိဓမၼာက်မ္းထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရလုိ႔
အားလုံးကိုလည္း သိေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ ျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ….
ပုဗၺေစတနာ
အလွဴတစ္မ်ဳိးကုိ လွဴဒါန္းရာ၌ ပုဗၺေစတနာ ၊ မုဥၥေစတနာ ၊ အပရေစတနာ ဟု ၃ မ်ဳိးရႏူိင္၏ ။
ထုိ႔တြင္ အလွဴေပးမည္ဟု ၾကံစည္ကာ ထုိအလွဴႏွင္႔ဆုိင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ရွာေဖြစုေဆာင္း ေနေသာ အခါမွစ၍ မလွဴမီ ေ႔ရွအဖုိ႔၌
ျဖစ္သမွ်ကုသုိလ္ေစတနာေတြသည္ ပုဗၺေစတနာ မည္၏ ။ ထုိသုိ႔ ပုဗၺေစတနာ နယ္အတြင္း၌ ဤအလွဴဒါနကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍
အလွဴ ႔ဒကာ အလွဴ ႔ဒကာမ ၊ ေက်ာင္းဒကာ ၊ ေက်ာင္းအမ စသည္ျဖင္႔ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေစလုိေသာစိတ္ ၊ ေက်ာ္ေစာလုိေသာစိတ္ ၊
မိမိလွဴႏူိင္ေၾကာင္း ၾကြားလုိေသာစိတ္မ်ား မျဖစ္ေစရပါ ။ လွဴဖုိ႔ရာ ပစၥည္းစုခုိက္ အိမ္သားအခ်င္းခ်င္း အလွဴႏွင္႔ စပ္၍ မေက်မနပ္ ေဒါသ
မာန စေသာ အကုသုိလ္မ်ား ၊ အလွဴကို လွဴမည္ဟု ၾကံခဲ႔ၿပီးမွ တစ္စုံတစ္ခုအတြက္ စိတ္ပ်က္ၿပီး တြန္းဆုတ္ေသာ မလွဴလိုေသာ စိတ္မ်ား
မျဖစ္ေစရ ။ ထုိသုိ႔ မျဖစ္ေစဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းေျမာက္စြာ အရာရာေက်နပ္လ်က္ လွဴဖြယ္ အရပ္ရပ္တုိ႔ကုိ စီမံႏူိင္လွ်င္ “ပုဗၺေစတနာ ေတြ
အလြန္စင္ၾကယ္စြာ ျဖစ္ေနၿပီ” ဟုမွတ္ပါ ။
မုဥၥေစတနာ
မုဥၥ - သဒၵါသည္ စြန္႔လြတ္ျခင္း ဟူေသာ အနက္ကုိ ေဟာ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ စြန္႔လြတ္ လွဴဒါန္းေနတုန္း အခိုက္၌ ျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္
(ဆြမ္းလွဴရာ၌ ဆြမ္းကုိ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္အား ကပ္လွဴေနတုန္းမွာ ျဖစ္ေသာ ေစတနာႏွင္႔ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ မကပ္ဘဲ ႏႈတ္ျဖင္႔
ေလွ်ာက္ထား၍ လွဴရာ၌ “လွဴပါ၏” ဟု ဆုိခုိက္မွာ ျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္) မုဥၥေစတနာ မည္၏ ။ ဤမုဥၥေစတနာ အခုိက္လည္း
ျပခဲ႔ေသာ အကုသုိလ္စိတ္မ်ား မျဖစ္ေစဘဲ ၊ အလွဴခံမည္႔ ပုဂၢိဳလ္ကုိလည္း ကပ္ၿငိတြယ္တာေသာ တဏွာေလာဘစိတ္ မျဖစ္ေစဘဲ ယခု
လွဴဒါန္းလိုက္သည္႔ အတြက္ေၾကာင္႔ ငါ၏ ကိစၥကို ကူညီေဆာင္ရြက္လိမ္႔မည္ဟု တစ္စုံတစ္ခုေသာ ေလာကီအက်ဳိးကုိ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ
ရက္ရက္ေရာေရာ လွဴဒါန္းႏူိင္ပါလွ်င္ “မုဥၥေစတနာေတြ စင္ၾကယ္စြာ ျဖစ္ၿပီ” ဟု မွတ္ပါ ။
အပရေစတနာ
အလွဴအထေျမာက္ၿပီးေနာက္ ထုိကုသုိလ္ႏွင္႔ စပ္၍ျဖစ္သမွ်ေစတနာကုိ အပရေစတနာ ဟုေခၚ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဒါနျပဳၿပီးေနာက္ထုိဒါနကုိ
သတိရတုိင္း “အလွဴအထေျမာက္ေပၿပီ ၊ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ ေကာင္းေပသည္ ။ ေနာက္ထပ္ လွဴခ်င္ေသးသည္” ဟု ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ
ျဖစ္ေနလွ်င္ အပရေစတနာ နယ္၌လည္း ကုသုိလ္ ေစတနာေတြ ထပ္မံတုိးပြားျပန္၏ ။ အလွဴေပးၿပီးေနာက္ ပစၥည္းပ်က္ျပား၍ ျဖစ္ေစ ၊
ေက်ာင္းေဆာက္ ကုိးကြယ္ၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းထုိင္ ဘုန္းၾကီးအေပၚ၌ မေက်နပ္၍ ျဖစ္ေစ “ငါလွဴမိတာ မွားေလစြ” ဟု အပရေစတနာ
ပ်က္လွ်င္ အလွဴႏွင္႔စပ္၍ မေက်နပ္ျခင္းဟူေသာ ေဒါသ အကုသုိလ္ပင္ ျဖစ္ပါေသးသည္ ။
သတိထားဖြယ္
ဒါနျပဳရာ၌ ေက်ာင္းေဆာက္မႈ ၊ ဘုရားတည္မႈ ၊ အလွဴၾကီးေပးမႈ စသည္တုိ႔ျဖင္႔ ၾကီးက်ယ္ေသာ ဒါနလည္းရွိ၏ ။ ဆြမ္း ၊ သကၤန္း ၊ ေဆး
အစရွိသည္တုိ႔ျဖင္႔လည္းေကာင္း ၊ မရွိဆင္းရဲသားတုိ႔အား စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းမႈ စသည္တုိ႔ျဖင္႔လည္းေကာင္း အနည္းအပါး ဒါနလည္းရွိ၏ ။
ထုိ႔တြင္ ၾကီးက်ယ္ေသာ ဒါနတုိ႔၌ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ အတြက္ျဖစ္ေစ ၊ သူတစ္ပါးတုိ႔လာေရာက္ ေႏွာင္႔ယွက္ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ေစ
ေစတနာပ်က္ဖြယ္ေတြ (စိတ္ထားမတက္သူ ၊ ဥာဏ္မရွိသူမွာ) မ်ားလွ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ထုိသုိ႔ ဒါန အၾကီးအက်ယ္ လွဴရာ၌ မိမိကိုယ္တုိင္
စြမ္းႏူိင္သမွ် စဥ္းစားရုံသာမကဘဲ မိတ္ေဆြေကာင္းဆရာေကာင္းတုိ႔ႏွင္႔ တုိင္ပင္ကာ ပုဂၢိဳလ္ေကာင္းမ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္၍
ျပဳလုပ္ထုိက္ၾကေပသည္ ။ အနည္းငယ္ျပဳၾကေသာ ဒါနတုိ႔ကားေခြး တိရစၧာန္မ်ားကို ေကြ်းေမြးရျခင္းသည္ပင္ အက်ဳိးမ်ားလွၿပီ
ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကုိ မေရြးခ်ယ္ေသာ္လည္း အေရးမၾကီးလွ ၊ အခ်ဳိ ႔အရာ၌ သံဃိတဒါန ေျမာက္ေအာင္ စိတ္ထား၍
အခ်ဳိ ႔အရာ၀ယ္ လွဴဖြယ္၀တၱဳမ်ား၌ မတြယ္တာဘဲ မုတၱစာဂီ ျဖစ္ေအာင္ စြန္႔လႊတ္ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းၾကရမည္ ။ (မုတၱ = မတြယ္တာဘဲ
လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ + စာဂီ = စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းေလ႔ရွိသူ ) “အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၌လည္း မတြယ္တာ ၊ လွဴဖြယ္ပစၥည္း၌လည္း မတြယ္တာ ၊
ေနာက္ဘ၀၌ လူနတ္စည္းစိမ္ကုိလည္း မတြယ္တာ မေတာင္႔တဘဲ နိဗၺာန္ကုိရည္မွန္းလ်က္ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ လွဴဒါန္းသူ”ဟုဆုိလုိသည္ ။
6 COMMENTS
သရဏဂုံတည္ၿခင္း အက်ဳိး
Posted by admin under ဘာသာေရး ဗဟုသုတ
ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသုံးပါးကို ယုံၾကည္ဆည္းကပ္ၿခင္းသည္ သရဏဂုံတည္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္ ။
သရဏဂုံတည္ၿခင္း အက်ဳိး (၅) မ်ဳိးရွိပါတယ္
(၁) ဘယ - ေဘးရန္ကင္းရွင္း ေစပါသည္ ။
(၂) သႏၱာသ - ေၾကာက္ရြံမႈ ပူေလာင္မႈ မွန္သမွ်ကုိ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္ ။
(၃) ဒုကၡ - ကိုယ္ဆင္းရဲၿခင္း စိတ္ဆင္းရဲၿခင္းကုိလည္း ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္ ။
(၄) ဒုဂတိ - အပါယ္ေလးဘုံ က်ေရာက္မည္႔ ေဘးကိုလည္း ပယ္ေပ်ာက္ေစပါသည္ ။
(၅) ပရိကိေလသ - မိမိစိတ္၏ ညစ္ႏြမ္းမႈ မွန္သမွ်ေတြကိုလည္း ပယ္ေပ်ာက္ေစပါသည္ ။
သရဏဂုံ ေဆာက္တည္ရၿခင္းအေၾကာင္း ကေတာ႔ ေလးမ်ဳိးရွိပါတယ္
(၁) မိမိကုိယ္တုိင္ ယုံၾကည္မႈ မရွိပဲ အမ်ဳိး အမွတ္ၿဖင္႔ ကုိးကြယ္ၿခင္္းဟာ သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၂) ေဘးအႏၱရာယ္ကို ေၾကာက္ေသာအားၿဖင္႔ ကိုးကြယ္ၿခင္းဟာ သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၃) လာဘ္ လာဘ ကုိုေမွ်ာ္ကုိးၿပီး ကုိးကြယ္ၿခင္းဟာလည္း သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၄) ၿမတ္ေသာအလွဴကုိခံေတာ္မူထုိက္ေသာအားၿဖင္႔ ကိုးကြယ္ၿခင္းဟာ သရဏဂုံေၿမာက္ပါတယ္ ။
အေပၚက ေရးသားထားတဲ႔ သရဏဂုံေဆာက္တည္ရၿခင္းအေၾကာင္း ေလးမ်ဳိးထဲက မိမိတုိ႔ ဘယ္ကုိးကြယ္မႈထဲမွာ ပါတယ္ဆုိတာကုိ္ ဆင္ၿခင္ႏူိင္ေအာင္ ေရးသားေဖာ္ၿပလုိက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..မွန္ကန္တဲ႔ ကုိးကြယ္ၿခင္းနဲ႔ သရဏဂုံၿမဲတဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားၿဖစ္ၾကပါေစ……
1 COMMENT
ပါရမီ (၁၀)ပါး
Posted by admin under ဘာသာေရး ဗဟုသုတ
၁။ ဒါန = ေပးလွဴျခင္း ။
၂။ သီလ = ကိုယ္ႏႈတ္ေစာင့္ထိန္းျခင္း ။
၃။ ေနကၡမၼ = ကိေလသာေတာမွထြက္ျခင္း ။
၄။ ပညာ = အေၾကာင္းအက်ဳိး ဆင္ျခင္ထိုးထြင္းသိျခင္း ။
၅။ ၀ီရိယ = အားစိုက္ႀကိဳးစား လံု႔လရွိျခင္း ။
၆။ ခႏၲီ = သည္းခံျခင္း ။
၇။ သစၥာ = ေျဖာင့္မတ္/မွန္ကန္ျခင္း ။
၈။ အဓိ႒ာန္ = အဓိ႒ာန္တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ျပတ္သားေသာဆႏၵ ။
၉။ ေမတၱာ = စင္ၾကယ္ေသာခ်စ္ျခင္း ။
၁၀။ ဥေပကၡာ = လစ္လ်ဴ႐ႈျခင္း/အသင့္အားျဖင့္ ။
အတုိမွတ္ရန္ …ဒါ ၊ သီ ၊ ေတာ ၊ ပ ၊ အား ၊ ခံ ၊ ေၿဖာင္႔ ၊ ဌာန္ ၊ ပြား ၊ လစ္လ်ဴ ။
2 COMMENTS
ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ (၉)ပါး
Posted by admin under ဘာသာေရး ဗဟုသုတ
(၁) အရဟံ
(က) အရဟံ = လူနတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ျခင္း။
(ခ) အရ ဟံ = ကိေလသာရန္သူတို႔ကို ပယ္သတ္ေတာ္မူၿပီးျဖစ္ျခင္း။
(ဂ) အ ရဟံ = ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ပင္ မေကာင္းမႈ မျပဳျခင္း။
(၂) သမၼာသမၺဳဒၶ = အလံုးစံုေသာတရားတို႔ကို ဆရာမရွိပါဘဲ ပါရမီစြမ္းအားျဖင့္သိျခင္း။
(၃) ၀ိဇၨာစရဏသမၸႏၷ = အသိဥာဏ္ (၀ိဇၨာ)၊ အက်င့္တရား (စရဏ) တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုုျခင္း။
(၄) သုဂတ = ေကာင္းျမတ္ေသာစကား (သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ) ကိုသာေျပာျခင္း (ေကာင္းေသာလာျခင္း သြားျခင္း)
(၅) ေလာက၀ိဒူ = ေလာကႀကီးသံုးပါးကို သိျခင္း။ (သတၱ၊ ၾသကာသ၊ သခၤါရ)
(၆) အႏုတၱေရာပုရိသ = ႐ိိုင္းစိုင္းေသာ တိရိစာၦန္၊ လူ၊ နတ္တို႔ကို ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေအာင္ ဆံုးမျခင္း။
(၇) သတၴာေဒ၀ မႏုႆာနံ = လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါ အားလံုးတို႔၏ ဆရာျဖစ္ျခင္း။
(၈) ဗုဒၶ = အမွန္ (သစၥာ) တရားေလးပါးကို သိျခင္း၊ ေဟာၾကားျပသျခင္း။
(၉) ဘဂ၀ါ = ဘုန္းေတာ္ (၆) ပါးႏွင့္ျပည့္စံုုျခင္း။
သရဏဂုံတည္ၿခင္း အက်ဳိး
ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသုံးပါးကို ယုံၾကည္ဆည္းကပ္ၿခင္းသည္ သရဏဂုံတည္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္ ။
သရဏဂုံတည္ၿခင္း အက်ဳိး (၅) မ်ဳိးရွိပါတယ္
(၁) ဘယ - ေဘးရန္ကင္းရွင္း ေစပါသည္ ။
(၂) သႏၱာသ - ေၾကာက္ရြံမႈ ပူေလာင္မႈ မွန္သမွ်ကုိ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္ ။
(၃) ဒုကၡ - ကိုယ္ဆင္းရဲၿခင္း စိတ္ဆင္းရဲၿခင္းကုိလည္း ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္ ။
(၄) ဒုဂတိ - အပါယ္ေလးဘုံ က်ေရာက္မည္႔ ေဘးကိုလည္း ပယ္ေပ်ာက္ေစပါသည္ ။
(၅) ပရိကိေလသ - မိမိစိတ္၏ ညစ္ႏြမ္းမႈ မွန္သမွ်ေတြကိုလည္း ပယ္ေပ်ာက္ေစပါသည္ ။
သရဏဂုံ ေဆာက္တည္ရၿခင္းအေၾကာင္း ကေတာ႔ ေလးမ်ဳိးရွိပါတယ္
(၁) မိမိကုိယ္တုိင္ ယုံၾကည္မႈ မရွိပဲ အမ်ဳိး အမွတ္ၿဖင္႔ ကုိးကြယ္ၿခင္္းဟာ သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၂) ေဘးအႏၱရာယ္ကို ေၾကာက္ေသာအားၿဖင္႔ ကိုးကြယ္ၿခင္းဟာ သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၃) လာဘ္ လာဘ ကုိုေမွ်ာ္ကုိးၿပီး ကုိးကြယ္ၿခင္းဟာလည္း သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၄) ၿမတ္ေသာအလွဴကုိခံေတာ္မူထုိက္ေသာအားၿဖင္႔ ကိုးကြယ္ၿခင္းဟာ သရဏဂုံေၿမာက္ပါတယ္ ။
အေပၚက ေရးသားထားတဲ႔ သရဏဂုံေဆာက္တည္ရၿခင္းအေၾကာင္း ေလးမ်ဳိးထဲက မိမိတုိ႔ ဘယ္ကုိးကြယ္မႈထဲမွာ ပါတယ္ဆုိတာကုိ္ ဆင္ၿခင္ႏူိင္ေအာင္ ေရးသားေဖာ္ၿပလုိက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..မွန္ကန္တဲ႔ ကုိးကြယ္ၿခင္းနဲ႔ သရဏဂုံၿမဲတဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားၿဖစ္ၾကပါေစ……
သရဏဂုံတည္ၿခင္း အက်ဳိး (၅) မ်ဳိးရွိပါတယ္
(၁) ဘယ - ေဘးရန္ကင္းရွင္း ေစပါသည္ ။
(၂) သႏၱာသ - ေၾကာက္ရြံမႈ ပူေလာင္မႈ မွန္သမွ်ကုိ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္ ။
(၃) ဒုကၡ - ကိုယ္ဆင္းရဲၿခင္း စိတ္ဆင္းရဲၿခင္းကုိလည္း ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္ ။
(၄) ဒုဂတိ - အပါယ္ေလးဘုံ က်ေရာက္မည္႔ ေဘးကိုလည္း ပယ္ေပ်ာက္ေစပါသည္ ။
(၅) ပရိကိေလသ - မိမိစိတ္၏ ညစ္ႏြမ္းမႈ မွန္သမွ်ေတြကိုလည္း ပယ္ေပ်ာက္ေစပါသည္ ။
သရဏဂုံ ေဆာက္တည္ရၿခင္းအေၾကာင္း ကေတာ႔ ေလးမ်ဳိးရွိပါတယ္
(၁) မိမိကုိယ္တုိင္ ယုံၾကည္မႈ မရွိပဲ အမ်ဳိး အမွတ္ၿဖင္႔ ကုိးကြယ္ၿခင္္းဟာ သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၂) ေဘးအႏၱရာယ္ကို ေၾကာက္ေသာအားၿဖင္႔ ကိုးကြယ္ၿခင္းဟာ သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၃) လာဘ္ လာဘ ကုိုေမွ်ာ္ကုိးၿပီး ကုိးကြယ္ၿခင္းဟာလည္း သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။
(၄) ၿမတ္ေသာအလွဴကုိခံေတာ္မူထုိက္ေသာအားၿဖင္႔ ကိုးကြယ္ၿခင္းဟာ သရဏဂုံေၿမာက္ပါတယ္ ။
အေပၚက ေရးသားထားတဲ႔ သရဏဂုံေဆာက္တည္ရၿခင္းအေၾကာင္း ေလးမ်ဳိးထဲက မိမိတုိ႔ ဘယ္ကုိးကြယ္မႈထဲမွာ ပါတယ္ဆုိတာကုိ္ ဆင္ၿခင္ႏူိင္ေအာင္ ေရးသားေဖာ္ၿပလုိက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..မွန္ကန္တဲ႔ ကုိးကြယ္ၿခင္းနဲ႔ သရဏဂုံၿမဲတဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားၿဖစ္ၾကပါေစ……
ဆံုးမစာမ်ား
မင္းကြန္းေဇတ၀န္ ဆရာေတာ္ၾကီးက
အေဟာင္းကုိ မၿပန္လင္႔
အသစ္ကုိ မၾကံလင္႔
ၿဖစ္ေအာင္ မၿပဳလင္႔
ပ်က္ေအာင္ မၿပဳလင္႔
ၿဖစ္တုိင္း ပ်က္တုိင္းၿမင္ေအာင္ရွူ
ၿဖစ္ေအာင္ၿပဳက ေလာဘ
ပ်က္ေအာင္ၿပဳက ေဒါသ
ၿဖစ္တုိင္း ပ်က္တုိင္း မသိက ေမာဟ ဟုဆုံးမခဲ႔၏ ။
နိဗၺာန္ကုိ ရည္စူးတဲ႔ေတာင္းဆုဟာ
အၿမင္႔ဆုံးေတာင္းဆုပါ ။
နိဗၺၺာန္ဘူတာအထိကုသုိလ္လက္မွတ္
ၿဖတ္ထားၿပီးမွေတာ႔လူခ်မ္းသာနတ္ခ်မ္းသာဆုိတဲ႔
ၾကားဘူတာေတြ ၿဖတ္သန္းခြင္႔မရမွာကုိ
ေတြးပူေနစရာမလုိေတာ႔ပါဘူး ။
ေသခ်ာေပါက္ၿဖတ္သန္းခြင္႔ရမွာပါ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
ႏြားတစ္ေကာင္ အသက္ၾကီးေလ
သူရဲ ႔ဦးခ်ိဳရွည္လာေလ ၊
လူတစ္ေယာက္အသက္ၾကီးေလ
သူရဲ ႔တဏွာၾကီးလာေလ ၊
အသားတုိးသေလာက္တရားမတုိးရင္
မရေသးတဲ႔ကာမဂုဏ္ရခ်င္တဲ႔တဏွာရယ္
ရၿပီးသားကာမဂုဏ္ခံစားခ်င္တဲ႔တဏွာရယ္
တဏွာေတြပဲ အတုိင္းထက္အလြန္
တုိးပြားလာပါတယ္ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
ကုိယ္႔ရဲ ႔ေတာင္းဆုကုိ
အၿမင္႔ဆုံးမွာထားတတ္ဖုိ႔
ထားႏူိင္ဖုိ႔ ၊ ထားၿဖစ္ဖုိ႔
အထူးလုိအပ္လွပါတယ္
အၿမင္႔ဆုံးေတာင္းဆုကုိၿပဳထားရင္
အၿမင္႔ဆုံးရဲ ႔ေအာက္က
ေကာင္းက်ဳိးဆုလာဘ္ေတြကုိလည္း
မလုိခ်င္အဆုံးရရွိသြားမွာပါ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
ေရာဂါေပ်ာက္ခ်င္လုိ႔ တရားအားထုတ္တာလည္းေကာင္းပါတယ္
စီးပြားေရး ၊ လူမႈေရးအဆင္ေၿပခ်င္လုိ႔ တရားအားထုတ္တာလည္းေကာင္းပါတယ္
စိတ္ဓါတ္ခုိင္မာၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး စိတ္ေနသေဘာထားၾကီးက်ယ္ ၿမင္႔ၿမတ္ခ်င္လုိ႔
တရားအားထုတ္တာလည္း ေကာင္းတာပါပဲ ဒါေပမယ္႔ အားလုံးထဲမွာ
ခႏၶာဇာတ္သိမ္း ဒုကၡၿငိမ္းခ်င္လုိ႔ တရားအားထုတ္တာကေတာ႔ အေကာင္းဆုံးပါပဲ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ႔ အရသာကုိခံစားရခံစားရ
တဒဂၤတစ္ခဏေလးပါ အိမ္မက္ထဲကအေပ်ာ္ေတြဟာ
ဘယ္ေလာက္မွမၾကာသလုိပါပဲ အိမ္မက္ရဲ ႔ေနာက္ကြယ္မွာ
ဗလာေတြပဲၿပည္႔ေနသလုိ သာယာမႈေတြရဲ ႔ေနာက္ကြယ္မွာ
ဆင္းရဲပင္ပန္းမႈေတြပဲ ၿပည္႔ႏွက္ေနပါတယ္ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
အေဟာင္းကုိ မၿပန္လင္႔
အသစ္ကုိ မၾကံလင္႔
ၿဖစ္ေအာင္ မၿပဳလင္႔
ပ်က္ေအာင္ မၿပဳလင္႔
ၿဖစ္တုိင္း ပ်က္တုိင္းၿမင္ေအာင္ရွူ
ၿဖစ္ေအာင္ၿပဳက ေလာဘ
ပ်က္ေအာင္ၿပဳက ေဒါသ
ၿဖစ္တုိင္း ပ်က္တုိင္း မသိက ေမာဟ ဟုဆုံးမခဲ႔၏ ။
နိဗၺာန္ကုိ ရည္စူးတဲ႔ေတာင္းဆုဟာ
အၿမင္႔ဆုံးေတာင္းဆုပါ ။
နိဗၺၺာန္ဘူတာအထိကုသုိလ္လက္မွတ္
ၿဖတ္ထားၿပီးမွေတာ႔လူခ်မ္းသာနတ္ခ်မ္းသာဆုိတဲ႔
ၾကားဘူတာေတြ ၿဖတ္သန္းခြင္႔မရမွာကုိ
ေတြးပူေနစရာမလုိေတာ႔ပါဘူး ။
ေသခ်ာေပါက္ၿဖတ္သန္းခြင္႔ရမွာပါ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
ႏြားတစ္ေကာင္ အသက္ၾကီးေလ
သူရဲ ႔ဦးခ်ိဳရွည္လာေလ ၊
လူတစ္ေယာက္အသက္ၾကီးေလ
သူရဲ ႔တဏွာၾကီးလာေလ ၊
အသားတုိးသေလာက္တရားမတုိးရင္
မရေသးတဲ႔ကာမဂုဏ္ရခ်င္တဲ႔တဏွာရယ္
ရၿပီးသားကာမဂုဏ္ခံစားခ်င္တဲ႔တဏွာရယ္
တဏွာေတြပဲ အတုိင္းထက္အလြန္
တုိးပြားလာပါတယ္ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
ကုိယ္႔ရဲ ႔ေတာင္းဆုကုိ
အၿမင္႔ဆုံးမွာထားတတ္ဖုိ႔
ထားႏူိင္ဖုိ႔ ၊ ထားၿဖစ္ဖုိ႔
အထူးလုိအပ္လွပါတယ္
အၿမင္႔ဆုံးေတာင္းဆုကုိၿပဳထားရင္
အၿမင္႔ဆုံးရဲ ႔ေအာက္က
ေကာင္းက်ဳိးဆုလာဘ္ေတြကုိလည္း
မလုိခ်င္အဆုံးရရွိသြားမွာပါ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
ေရာဂါေပ်ာက္ခ်င္လုိ႔ တရားအားထုတ္တာလည္းေကာင္းပါတယ္
စီးပြားေရး ၊ လူမႈေရးအဆင္ေၿပခ်င္လုိ႔ တရားအားထုတ္တာလည္းေကာင္းပါတယ္
စိတ္ဓါတ္ခုိင္မာၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး စိတ္ေနသေဘာထားၾကီးက်ယ္ ၿမင္႔ၿမတ္ခ်င္လုိ႔
တရားအားထုတ္တာလည္း ေကာင္းတာပါပဲ ဒါေပမယ္႔ အားလုံးထဲမွာ
ခႏၶာဇာတ္သိမ္း ဒုကၡၿငိမ္းခ်င္လုိ႔ တရားအားထုတ္တာကေတာ႔ အေကာင္းဆုံးပါပဲ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ႔ အရသာကုိခံစားရခံစားရ
တဒဂၤတစ္ခဏေလးပါ အိမ္မက္ထဲကအေပ်ာ္ေတြဟာ
ဘယ္ေလာက္မွမၾကာသလုိပါပဲ အိမ္မက္ရဲ ႔ေနာက္ကြယ္မွာ
ဗလာေတြပဲၿပည္႔ေနသလုိ သာယာမႈေတြရဲ ႔ေနာက္ကြယ္မွာ
ဆင္းရဲပင္ပန္းမႈေတြပဲ ၿပည္႔ႏွက္ေနပါတယ္ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
စိတ္ညံ႔ရင္ သိပ္လန္႔တယ္
စိတ္ဆင္းရဲၿခင္းဆုိတာက
စိတ္ဓါတ္ေပ်ာ႔ညံတဲ႔သူေတြ
ကန္ထရုိက္ဆြဲထားတဲ႔
ခပ္ညံညံ ပစၥည္းတစ္ခုပါ
စိတ္ခ်မ္းသာၿခင္းကေတာ႔
စိတ္ဓါတ္ခုိင္မာသူေတြရဲ ႔
မူပုိ္င္ရတနာထုပ္ၾကီး
တစ္ခုၿဖစ္ပါတယ္ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵဓိက)
စိတ္ဓါတ္ေပ်ာ႔ညံတဲ႔သူေတြ
ကန္ထရုိက္ဆြဲထားတဲ႔
ခပ္ညံညံ ပစၥည္းတစ္ခုပါ
စိတ္ခ်မ္းသာၿခင္းကေတာ႔
စိတ္ဓါတ္ခုိင္မာသူေတြရဲ ႔
မူပုိ္င္ရတနာထုပ္ၾကီး
တစ္ခုၿဖစ္ပါတယ္ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵဓိက)
ခ်က္ခ်င္းထလုပ္ပါ
ေကာင္းမႈကုသုိလ္အလုပ္ဆုိတာ
လုပ္ခ်င္စိတ္ထက္ထက္သန္သန္ရွိတုန္း
ၿမန္ၿမန္သြက္သြက္ထလုပ္လုိက္မွ
ထေၿမာက္ေအာင္ၿမင္တတ္ပါတယ္
အေၾကာင္းတစ္ခုခုၿပၿပီး
အခ်ိန္ဆြဲေနမယ္ဆုိရင္
မလုပ္ၿဖစ္ေတာ႔ဘဲ
လြဲေခ်ာ္သြားတက္ပါတယ္ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
လုပ္ခ်င္စိတ္ထက္ထက္သန္သန္ရွိတုန္း
ၿမန္ၿမန္သြက္သြက္ထလုပ္လုိက္မွ
ထေၿမာက္ေအာင္ၿမင္တတ္ပါတယ္
အေၾကာင္းတစ္ခုခုၿပၿပီး
အခ်ိန္ဆြဲေနမယ္ဆုိရင္
မလုပ္ၿဖစ္ေတာ႔ဘဲ
လြဲေခ်ာ္သြားတက္ပါတယ္ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)
ဗုဒၶ၏ အဆုံးအမႏွင္႔အညီ ေနထုိင္ၿခင္း
၁ ။ မည္သူ႔အေပၚတြင္ မဆုိ အရင္းအဖ်ား မခြဲၿခားဘဲ စိတ္ေကာင္း ႏွလုံးေကာင္း ထားပါ ။
၂ ။ ေကာင္းေသာ ဣဌာရုံႏွင္႔ ေတြ႔ေသာအခါ လြန္စြာ၀မ္းသာ အားရ ေသာမနႆ ေလာဘမၿဖစ္ပါႏွင္႔ ။
၃။ မေကာင္းေသာ အနိဌာရုံႏွင္႔ ေတြ႔ေသာအခါ၌လည္း ၀မ္းနည္းပက္လက္ မႏွစ္ သက္ေသာေဒါမနႆေဒါသမၿဖစ္ပါႏွင္႔ ။
၄ ။ မိမိပိုင္ မဟုတ္ေသာ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိ မတရား ပုိင္ဆုိင္လုိ႔သည္႔ မတရားရယူလုိသည္႔ေလာဘ မထြက္ပါႏွင္႔။ ေရာင္႔ရဲပါ ၊ တင္းတိမ္ပါ
၊ ဆင္းရဲသည္ကုိ ဂုဏ္ယူပါ ။ မတရားခ်မ္းသာတာကုိ ဂုဏ္မယူပါႏွင္႔ ။
၅ ။ သတၱ၀ါတုိ႔ကုိ မညွဥ္းဆဲပါႏွင္႔ ၊ မႏွိပ္စက္ပါႏွင္႔ ၊ကာယ အားၿဖင္႔ ၊ ႏွဳတ္အားၿဖင္႔ ၊စိတ္အားၿဖင္႔မညွဥ္းဆဲပါႏွင္႔။
၆ ။ သတၱ၀ါအားလုံး မိမိႏွင္႔ ထိေတြ႔သိရွိသူ ၊ မိမိႏွင္႔ ထိေတြ႔သိရွိၿခင္း မရွိသူ ၊ မိမိအား ခ်စ္ခင္လုိလားသူ ၊မိမိအား မုန္းတီးစက္ဆုပ္သူ ၊
မိမိအားခ်စ္လည္းမခ်စ္ ၊ မုန္းလည္းမမုန္း အလယ္အလတ္သေဘာရွိသူ အားလုံးအေပၚ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ေသာ
မိမိႏွင္႕ထပ္တူၿဖစ္ေသာ ေမတၱာထားရွိပါ။
၇ ။ လိမ္ညာ မုသားစကားေၿပာၿခင္းမွ ေရွာင္ၾကည္ပါ ။
၈ ။ မည္႔သည္႔စိတ္ၿဖင္႔ ၿဖစ္ေစ ၊ ေကာင္းေစလုိ၍ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၊ ဆုိးေစလုိ႔၍ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၊ ဖရုသ၀ါစာတည္းဟူေသာဆဲဆုိၿခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ ။
၉ ။ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ကြဲသြားေအာင္ ကုန္းတုိက္ေသာ ၊ ရန္တုိက္ေပးေသာ ပိသုဏ၀ါစာစကားကုိေရွာင္ၾကဥ္ပါ။
၁၀။ ကေလးသူငယ္မ်ားႏွင္႔ လူဖ်င္းလူေပါ႔တုိ႔ နားေထာင္၍ ေကာင္းရုံသာ ၿဖစ္ေသာ( အနက္အဓိပၸာယ္မရွိ ၊အက်ဳိးမရွိေသာ)
အပ်က္အေခ်ာ္ ေပ်ာ္ရုံသာၿဖစ္ေသာ သမၨပၸလာပစကားကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ ။ ဟုိစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ပါ၀င္ကာ အာလာပ သလႅာပ
ဗရုတ္သုတ္ခမဟုတ္က ဟုတ္ကစကားမ်ား မေၿပာပါႏွင္႔ ။
၁၁။ ဆုိေရးရွိက ဆုိသည္႔စကားကုိ နားခံသာေအာင္ ၊ သေဘာေပါက္လြယ္ေအာင္ သာယာေပ်ာင္းညင္းစြာ ေၿပာဆုိပါ ၊ လူပုံအလယ္တြင္
အရွက္ကြဲေစၿခင္း ၊ ေဒါသတၾကီး ၿပဳမူ ေၿပာဆုိၿခင္းတုိ႔မွေရွာင္ၾကဥ္ပါ ။
၁၂ ။ ငါးပါးသီလကုိ ၿမဲၿမံစြာ က်င္႔ၾကံအားထုတ္ပါ ။
၁၃ ။ သရဏဂုံသုံးပါးကုိ တည္ၿပီးလွ်င္ ဗုဒၶါႏုႆတိ ဘာ၀နာ ၊ ေမတၱာဘာ၀နာကုိပြားပါ ။၀ိ ပႆနာလမ္းသို႔တက္လွမ္း ႏူိင္ပါေစ ။
၁၄ ။ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႕ကုိ ဆည္းကပ္ပါ ။
၁၅ ။ သူေတာ္ေကာင္း တရားတုိ႔ကုိ ၾကားနာမွဳမ်ားပါ ။
၁၆ ။ အစဥ္ ၾကည္လင္ေသာ ေကာင္းေသာ စိတ္ကုိၿမွဳပ္ႏွံထားပါ ။
၁၇ ။ ေလာကုတၱရာတရားေတာ္တြင္ စိတ္ကုိ ၿမွဳပ္ႏွံထားပါ ။
၁၈ ။ * ခႏီ ၱစ သည္းခံၿခင္းတရားကုိ မေမ႔မေလ်ာ႔ေလႏွင္႔ ။
* ရန္ကုိရန္ခ်င္း မတုံႏွင္းႏွင္႔ ။
* ေမတၱာၿဖင္႔သာ ရန္ကုိ ေအာင္ႏူိင္ရာ၏ ။
၁၉ ။ ကာယ ၊ ၀စီ ၊ မေနာအားၿဖင္႔ ၿပဳမွဳလွဳပ္ရွား ေၿပာဆုိမွဳ ၊ ၾကံစည္ေတြးေတာမွဳ မွန္သမွ်သည္ သင္႔မသင္႔ေလ်ာ္မေလ်ာ္ ၊ အခ်ိန္အခါ
ဟုတ္ မဟုတ္ ၊ ေၿပာလွ်င္ဘာၿဖစ္မလဲ ၊မေၿပာလွ်င္ဘာၿဖစ္မလဲ ၊ ဆင္ၿခင္ၿပီးမွ ေၿပာသင္႔၏ ၊ လုပ္သင္႔၏ ၊ စဥ္းစားသင္႔၏ ။
အက်ဳိးအၿပစ္ေ၀ဖန္ၿပီးမွလုပ္သင္႔၏ ။ စိတ္ေနာက္ကုိပါ ၊ အခ်ြန္းမရွိ ၊ ပညာမရွိ မၿပဳမူသင္႔ ။
၂၀ ။ ဇေကာဓေမၼာ ဟူသည္႔အတုိင္း မိမိစိတ္ကုိ ေစာင္႔ထိန္းမွသာ တရားလည္းရ ၊ လူေကာင္း သူေကာင္းလည္းၿဖစ္ ၊ ယခုဘ၀တြင္ေရာ ၊
သံသရာတြင္ပါ ခ်မ္းသာသုခ ရႏူိင္သည္ ။နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ၊ မဂ္တရား ၊ ဖုိလ္တရားကုိ က်င္႔ၾကံ အားထုတ္ႏူိင္ပါေစ ။
၂၁ ။ စိတ္ကုိ ေမတၱာၿဖင္႔ ထုံမြမ္းပါေလ ။
၂၂ ။မိမိစိတ္ကုိအစဥ္သတိၿဖင္႔ကပ္ထားပါေလမလြတ္လုိက္ပါႏွင္႔။စိတ္ဟူသည္ၿဖန္႔က်က္တက္ေသာသေဘာရွိ၏ ။
၂ ။ ေကာင္းေသာ ဣဌာရုံႏွင္႔ ေတြ႔ေသာအခါ လြန္စြာ၀မ္းသာ အားရ ေသာမနႆ ေလာဘမၿဖစ္ပါႏွင္႔ ။
၃။ မေကာင္းေသာ အနိဌာရုံႏွင္႔ ေတြ႔ေသာအခါ၌လည္း ၀မ္းနည္းပက္လက္ မႏွစ္ သက္ေသာေဒါမနႆေဒါသမၿဖစ္ပါႏွင္႔ ။
၄ ။ မိမိပိုင္ မဟုတ္ေသာ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိ မတရား ပုိင္ဆုိင္လုိ႔သည္႔ မတရားရယူလုိသည္႔ေလာဘ မထြက္ပါႏွင္႔။ ေရာင္႔ရဲပါ ၊ တင္းတိမ္ပါ
၊ ဆင္းရဲသည္ကုိ ဂုဏ္ယူပါ ။ မတရားခ်မ္းသာတာကုိ ဂုဏ္မယူပါႏွင္႔ ။
၅ ။ သတၱ၀ါတုိ႔ကုိ မညွဥ္းဆဲပါႏွင္႔ ၊ မႏွိပ္စက္ပါႏွင္႔ ၊ကာယ အားၿဖင္႔ ၊ ႏွဳတ္အားၿဖင္႔ ၊စိတ္အားၿဖင္႔မညွဥ္းဆဲပါႏွင္႔။
၆ ။ သတၱ၀ါအားလုံး မိမိႏွင္႔ ထိေတြ႔သိရွိသူ ၊ မိမိႏွင္႔ ထိေတြ႔သိရွိၿခင္း မရွိသူ ၊ မိမိအား ခ်စ္ခင္လုိလားသူ ၊မိမိအား မုန္းတီးစက္ဆုပ္သူ ၊
မိမိအားခ်စ္လည္းမခ်စ္ ၊ မုန္းလည္းမမုန္း အလယ္အလတ္သေဘာရွိသူ အားလုံးအေပၚ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ေသာ
မိမိႏွင္႕ထပ္တူၿဖစ္ေသာ ေမတၱာထားရွိပါ။
၇ ။ လိမ္ညာ မုသားစကားေၿပာၿခင္းမွ ေရွာင္ၾကည္ပါ ။
၈ ။ မည္႔သည္႔စိတ္ၿဖင္႔ ၿဖစ္ေစ ၊ ေကာင္းေစလုိ၍ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၊ ဆုိးေစလုိ႔၍ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၊ ဖရုသ၀ါစာတည္းဟူေသာဆဲဆုိၿခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ ။
၉ ။ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ကြဲသြားေအာင္ ကုန္းတုိက္ေသာ ၊ ရန္တုိက္ေပးေသာ ပိသုဏ၀ါစာစကားကုိေရွာင္ၾကဥ္ပါ။
၁၀။ ကေလးသူငယ္မ်ားႏွင္႔ လူဖ်င္းလူေပါ႔တုိ႔ နားေထာင္၍ ေကာင္းရုံသာ ၿဖစ္ေသာ( အနက္အဓိပၸာယ္မရွိ ၊အက်ဳိးမရွိေသာ)
အပ်က္အေခ်ာ္ ေပ်ာ္ရုံသာၿဖစ္ေသာ သမၨပၸလာပစကားကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ ။ ဟုိစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ပါ၀င္ကာ အာလာပ သလႅာပ
ဗရုတ္သုတ္ခမဟုတ္က ဟုတ္ကစကားမ်ား မေၿပာပါႏွင္႔ ။
၁၁။ ဆုိေရးရွိက ဆုိသည္႔စကားကုိ နားခံသာေအာင္ ၊ သေဘာေပါက္လြယ္ေအာင္ သာယာေပ်ာင္းညင္းစြာ ေၿပာဆုိပါ ၊ လူပုံအလယ္တြင္
အရွက္ကြဲေစၿခင္း ၊ ေဒါသတၾကီး ၿပဳမူ ေၿပာဆုိၿခင္းတုိ႔မွေရွာင္ၾကဥ္ပါ ။
၁၂ ။ ငါးပါးသီလကုိ ၿမဲၿမံစြာ က်င္႔ၾကံအားထုတ္ပါ ။
၁၃ ။ သရဏဂုံသုံးပါးကုိ တည္ၿပီးလွ်င္ ဗုဒၶါႏုႆတိ ဘာ၀နာ ၊ ေမတၱာဘာ၀နာကုိပြားပါ ။၀ိ ပႆနာလမ္းသို႔တက္လွမ္း ႏူိင္ပါေစ ။
၁၄ ။ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႕ကုိ ဆည္းကပ္ပါ ။
၁၅ ။ သူေတာ္ေကာင္း တရားတုိ႔ကုိ ၾကားနာမွဳမ်ားပါ ။
၁၆ ။ အစဥ္ ၾကည္လင္ေသာ ေကာင္းေသာ စိတ္ကုိၿမွဳပ္ႏွံထားပါ ။
၁၇ ။ ေလာကုတၱရာတရားေတာ္တြင္ စိတ္ကုိ ၿမွဳပ္ႏွံထားပါ ။
၁၈ ။ * ခႏီ ၱစ သည္းခံၿခင္းတရားကုိ မေမ႔မေလ်ာ႔ေလႏွင္႔ ။
* ရန္ကုိရန္ခ်င္း မတုံႏွင္းႏွင္႔ ။
* ေမတၱာၿဖင္႔သာ ရန္ကုိ ေအာင္ႏူိင္ရာ၏ ။
၁၉ ။ ကာယ ၊ ၀စီ ၊ မေနာအားၿဖင္႔ ၿပဳမွဳလွဳပ္ရွား ေၿပာဆုိမွဳ ၊ ၾကံစည္ေတြးေတာမွဳ မွန္သမွ်သည္ သင္႔မသင္႔ေလ်ာ္မေလ်ာ္ ၊ အခ်ိန္အခါ
ဟုတ္ မဟုတ္ ၊ ေၿပာလွ်င္ဘာၿဖစ္မလဲ ၊မေၿပာလွ်င္ဘာၿဖစ္မလဲ ၊ ဆင္ၿခင္ၿပီးမွ ေၿပာသင္႔၏ ၊ လုပ္သင္႔၏ ၊ စဥ္းစားသင္႔၏ ။
အက်ဳိးအၿပစ္ေ၀ဖန္ၿပီးမွလုပ္သင္႔၏ ။ စိတ္ေနာက္ကုိပါ ၊ အခ်ြန္းမရွိ ၊ ပညာမရွိ မၿပဳမူသင္႔ ။
၂၀ ။ ဇေကာဓေမၼာ ဟူသည္႔အတုိင္း မိမိစိတ္ကုိ ေစာင္႔ထိန္းမွသာ တရားလည္းရ ၊ လူေကာင္း သူေကာင္းလည္းၿဖစ္ ၊ ယခုဘ၀တြင္ေရာ ၊
သံသရာတြင္ပါ ခ်မ္းသာသုခ ရႏူိင္သည္ ။နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ၊ မဂ္တရား ၊ ဖုိလ္တရားကုိ က်င္႔ၾကံ အားထုတ္ႏူိင္ပါေစ ။
၂၁ ။ စိတ္ကုိ ေမတၱာၿဖင္႔ ထုံမြမ္းပါေလ ။
၂၂ ။မိမိစိတ္ကုိအစဥ္သတိၿဖင္႔ကပ္ထားပါေလမလြတ္လုိက္ပါႏွင္႔။စိတ္ဟူသည္ၿဖန္႔က်က္တက္ေသာသေဘာရွိ၏ ။
အနႏ ၱတာ၀န္ တုိ႔အဓိဌာန္
၁ ။ ဘုရားေက်းဇူး ၊ ၿမင္းမုိရ္ဦး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၂ ။ တရားေက်းဇူး ၊ ၿမင္းမုိရ္ဦး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၃ ။ သံဃာေက်းဇူး ၊ ၿမင္းမုိရ္ဦး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၄ ။ ဆရာ႔ေက်းဇူး ၊ ၿမင္းမုိရ္ဦး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၅ ။ မိဘေက်းဇူး ၊ ၿမင္းမုိရ္ဦး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၆ ။ တုိင္းၿပည္ေက်းဇူး ၊ စိတ္ၾကည္ႏူး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၇ ။ ေက်းွဇူးမေက် ၊ လူမုိက္ေတြ ၊ မေသြၿဖစ္မွာ စုိးရသည္ ။
၈ ။ ေက်းဇူးဆပ္ကာ ၊ လူလိမၼာ ၊ မွန္စြာၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားမည္ ။
၉ ။ တုိင္းၿပည္လူမ်ဳိး ၊ မ်ားေကာင္းက်ဳိး ၊ သယ္ပုိးရြက္ေဆာင္ၿပဳပါမည္ ။
၂ ။ တရားေက်းဇူး ၊ ၿမင္းမုိရ္ဦး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၃ ။ သံဃာေက်းဇူး ၊ ၿမင္းမုိရ္ဦး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၄ ။ ဆရာ႔ေက်းဇူး ၊ ၿမင္းမုိရ္ဦး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၅ ။ မိဘေက်းဇူး ၊ ၿမင္းမုိရ္ဦး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၆ ။ တုိင္းၿပည္ေက်းဇူး ၊ စိတ္ၾကည္ႏူး ၊ အထူးေက်ေအာင္ ဆပ္ပါမည္ ။
၇ ။ ေက်းွဇူးမေက် ၊ လူမုိက္ေတြ ၊ မေသြၿဖစ္မွာ စုိးရသည္ ။
၈ ။ ေက်းဇူးဆပ္ကာ ၊ လူလိမၼာ ၊ မွန္စြာၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားမည္ ။
၉ ။ တုိင္းၿပည္လူမ်ဳိး ၊ မ်ားေကာင္းက်ဳိး ၊ သယ္ပုိးရြက္ေဆာင္ၿပဳပါမည္ ။
ပုဗၺ မုဥၥ အပရေစတနာ ဆုိတာ..
က်ေနာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အားလုံးလုိလို ဒါနျပဳျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပုဗၺ မုဥၥ အပရ ေစတနာ ဆုိတာေလးကို ၾကားဖူးၾကမွာပါ..
ဒါေပမယ္႔ ဘာကိုဆုိလုိတယ္ အဓိပၸါယ္ကဘာဆုိတာကုိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကမွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္..
က်ေနာ္လည္း အရင္ကမသိခဲ႔ပါဘူး ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသေရးသားတဲ႔ ကိုယ္က်င္႔အဘိဓမၼာက်မ္းထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရလုိ႔
အားလုံးကိုလည္း သိေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ ျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ….
ပုဗၺေစတနာ
အလွဴတစ္မ်ဳိးကုိ လွဴဒါန္းရာ၌ ပုဗၺေစတနာ ၊ မုဥၥေစတနာ ၊ အပရေစတနာ ဟု ၃ မ်ဳိးရႏူိင္၏ ။
ထုိ႔တြင္ အလွဴေပးမည္ဟု ၾကံစည္ကာ ထုိအလွဴႏွင္႔ဆုိင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ရွာေဖြစုေဆာင္း ေနေသာ အခါမွစ၍ မလွဴမီ ေ႔ရွအဖုိ႔၌
ျဖစ္သမွ်ကုသုိလ္ေစတနာေတြသည္ ပုဗၺေစတနာ မည္၏ ။ ထုိသုိ႔ ပုဗၺေစတနာ နယ္အတြင္း၌ ဤအလွဴဒါနကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍
အလွဴ ႔ဒကာ အလွဴ ႔ဒကာမ ၊ ေက်ာင္းဒကာ ၊ ေက်ာင္းအမ စသည္ျဖင္႔ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေစလုိေသာစိတ္ ၊ ေက်ာ္ေစာလုိေသာစိတ္ ၊
မိမိလွဴႏူိင္ေၾကာင္း ၾကြားလုိေသာစိတ္မ်ား မျဖစ္ေစရပါ ။ လွဴဖုိ႔ရာ ပစၥည္းစုခုိက္ အိမ္သားအခ်င္းခ်င္း အလွဴႏွင္႔ စပ္၍ မေက်မနပ္ ေဒါသ
မာန စေသာ အကုသုိလ္မ်ား ၊ အလွဴကို လွဴမည္ဟု ၾကံခဲ႔ၿပီးမွ တစ္စုံတစ္ခုအတြက္ စိတ္ပ်က္ၿပီး တြန္းဆုတ္ေသာ မလွဴလိုေသာ စိတ္မ်ား
မျဖစ္ေစရ ။ ထုိသုိ႔ မျဖစ္ေစဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းေျမာက္စြာ အရာရာေက်နပ္လ်က္ လွဴဖြယ္ အရပ္ရပ္တုိ႔ကုိ စီမံႏူိင္လွ်င္ “ပုဗၺေစတနာ ေတြ
အလြန္စင္ၾကယ္စြာ ျဖစ္ေနၿပီ” ဟုမွတ္ပါ ။
မုဥၥေစတနာ
မုဥၥ - သဒၵါသည္ စြန္႔လြတ္ျခင္း ဟူေသာ အနက္ကုိ ေဟာ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ စြန္႔လြတ္ လွဴဒါန္းေနတုန္း အခိုက္၌ ျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္
(ဆြမ္းလွဴရာ၌ ဆြမ္းကုိ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္အား ကပ္လွဴေနတုန္းမွာ ျဖစ္ေသာ ေစတနာႏွင္႔ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ မကပ္ဘဲ ႏႈတ္ျဖင္႔
ေလွ်ာက္ထား၍ လွဴရာ၌ “လွဴပါ၏” ဟု ဆုိခုိက္မွာ ျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္) မုဥၥေစတနာ မည္၏ ။ ဤမုဥၥေစတနာ အခုိက္လည္း
ျပခဲ႔ေသာ အကုသုိလ္စိတ္မ်ား မျဖစ္ေစဘဲ ၊ အလွဴခံမည္႔ ပုဂၢိဳလ္ကုိလည္း ကပ္ၿငိတြယ္တာေသာ တဏွာေလာဘစိတ္ မျဖစ္ေစဘဲ ယခု
လွဴဒါန္းလိုက္သည္႔ အတြက္ေၾကာင္႔ ငါ၏ ကိစၥကို ကူညီေဆာင္ရြက္လိမ္႔မည္ဟု တစ္စုံတစ္ခုေသာ ေလာကီအက်ဳိးကုိ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ
ရက္ရက္ေရာေရာ လွဴဒါန္းႏူိင္ပါလွ်င္ “မုဥၥေစတနာေတြ စင္ၾကယ္စြာ ျဖစ္ၿပီ” ဟု မွတ္ပါ ။
အပရေစတနာ
အလွဴအထေျမာက္ၿပီးေနာက္ ထုိကုသုိလ္ႏွင္႔ စပ္၍ျဖစ္သမွ်ေစတနာကုိ အပရေစတနာ ဟုေခၚ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဒါနျပဳၿပီးေနာက္ထုိဒါနကုိ
သတိရတုိင္း “အလွဴအထေျမာက္ေပၿပီ ၊ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ ေကာင္းေပသည္ ။ ေနာက္ထပ္ လွဴခ်င္ေသးသည္” ဟု ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ
ျဖစ္ေနလွ်င္ အပရေစတနာ နယ္၌လည္း ကုသုိလ္ ေစတနာေတြ ထပ္မံတုိးပြားျပန္၏ ။ အလွဴေပးၿပီးေနာက္ ပစၥည္းပ်က္ျပား၍ ျဖစ္ေစ ၊
ေက်ာင္းေဆာက္ ကုိးကြယ္ၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းထုိင္ ဘုန္းၾကီးအေပၚ၌ မေက်နပ္၍ ျဖစ္ေစ “ငါလွဴမိတာ မွားေလစြ” ဟု အပရေစတနာ
ပ်က္လွ်င္ အလွဴႏွင္႔စပ္၍ မေက်နပ္ျခင္းဟူေသာ ေဒါသ အကုသုိလ္ပင္ ျဖစ္ပါေသးသည္ ။
သတိထားဖြယ္
ဒါနျပဳရာ၌ ေက်ာင္းေဆာက္မႈ ၊ ဘုရားတည္မႈ ၊ အလွဴၾကီးေပးမႈ စသည္တုိ႔ျဖင္႔ ၾကီးက်ယ္ေသာ ဒါနလည္းရွိ၏ ။ ဆြမ္း ၊ သကၤန္း ၊ ေဆး
အစရွိသည္တုိ႔ျဖင္႔လည္းေကာင္း ၊ မရွိဆင္းရဲသားတုိ႔အား စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းမႈ စသည္တုိ႔ျဖင္႔လည္းေကာင္း အနည္းအပါး ဒါနလည္းရွိ၏ ။
ထုိ႔တြင္ ၾကီးက်ယ္ေသာ ဒါနတုိ႔၌ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ အတြက္ျဖစ္ေစ ၊ သူတစ္ပါးတုိ႔လာေရာက္ ေႏွာင္႔ယွက္ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ေစ
ေစတနာပ်က္ဖြယ္ေတြ (စိတ္ထားမတက္သူ ၊ ဥာဏ္မရွိသူမွာ) မ်ားလွ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ထုိသုိ႔ ဒါန အၾကီးအက်ယ္ လွဴရာ၌ မိမိကိုယ္တုိင္
စြမ္းႏူိင္သမွ် စဥ္းစားရုံသာမကဘဲ မိတ္ေဆြေကာင္းဆရာေကာင္းတုိ႔ႏွင္႔ တုိင္ပင္ကာ ပုဂၢိဳလ္ေကာင္းမ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္၍
ျပဳလုပ္ထုိက္ၾကေပသည္ ။ အနည္းငယ္ျပဳၾကေသာ ဒါနတုိ႔ကားေခြး တိရစၧာန္မ်ားကို ေကြ်းေမြးရျခင္းသည္ပင္ အက်ဳိးမ်ားလွၿပီ
ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကုိ မေရြးခ်ယ္ေသာ္လည္း အေရးမၾကီးလွ ၊ အခ်ဳိ ႔အရာ၌ သံဃိတဒါန ေျမာက္ေအာင္ စိတ္ထား၍
အခ်ဳိ ႔အရာ၀ယ္ လွဴဖြယ္၀တၱဳမ်ား၌ မတြယ္တာဘဲ မုတၱစာဂီ ျဖစ္ေအာင္ စြန္႔လႊတ္ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းၾကရမည္ ။ (မုတၱ = မတြယ္တာဘဲ
လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ + စာဂီ = စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းေလ႔ရွိသူ ) “အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၌လည္း မတြယ္တာ ၊ လွဴဖြယ္ပစၥည္း၌လည္း မတြယ္တာ ၊
ေနာက္ဘ၀၌ လူနတ္စည္းစိမ္ကုိလည္း မတြယ္တာ မေတာင္႔တဘဲ နိဗၺာန္ကုိရည္မွန္းလ်က္ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ လွဴဒါန္းသူ”ဟုဆုိလုိသည္ ။
ဒါေပမယ္႔ ဘာကိုဆုိလုိတယ္ အဓိပၸါယ္ကဘာဆုိတာကုိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကမွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္..
က်ေနာ္လည္း အရင္ကမသိခဲ႔ပါဘူး ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသေရးသားတဲ႔ ကိုယ္က်င္႔အဘိဓမၼာက်မ္းထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရလုိ႔
အားလုံးကိုလည္း သိေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ ျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ….
ပုဗၺေစတနာ
အလွဴတစ္မ်ဳိးကုိ လွဴဒါန္းရာ၌ ပုဗၺေစတနာ ၊ မုဥၥေစတနာ ၊ အပရေစတနာ ဟု ၃ မ်ဳိးရႏူိင္၏ ။
ထုိ႔တြင္ အလွဴေပးမည္ဟု ၾကံစည္ကာ ထုိအလွဴႏွင္႔ဆုိင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ရွာေဖြစုေဆာင္း ေနေသာ အခါမွစ၍ မလွဴမီ ေ႔ရွအဖုိ႔၌
ျဖစ္သမွ်ကုသုိလ္ေစတနာေတြသည္ ပုဗၺေစတနာ မည္၏ ။ ထုိသုိ႔ ပုဗၺေစတနာ နယ္အတြင္း၌ ဤအလွဴဒါနကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍
အလွဴ ႔ဒကာ အလွဴ ႔ဒကာမ ၊ ေက်ာင္းဒကာ ၊ ေက်ာင္းအမ စသည္ျဖင္႔ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေစလုိေသာစိတ္ ၊ ေက်ာ္ေစာလုိေသာစိတ္ ၊
မိမိလွဴႏူိင္ေၾကာင္း ၾကြားလုိေသာစိတ္မ်ား မျဖစ္ေစရပါ ။ လွဴဖုိ႔ရာ ပစၥည္းစုခုိက္ အိမ္သားအခ်င္းခ်င္း အလွဴႏွင္႔ စပ္၍ မေက်မနပ္ ေဒါသ
မာန စေသာ အကုသုိလ္မ်ား ၊ အလွဴကို လွဴမည္ဟု ၾကံခဲ႔ၿပီးမွ တစ္စုံတစ္ခုအတြက္ စိတ္ပ်က္ၿပီး တြန္းဆုတ္ေသာ မလွဴလိုေသာ စိတ္မ်ား
မျဖစ္ေစရ ။ ထုိသုိ႔ မျဖစ္ေစဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းေျမာက္စြာ အရာရာေက်နပ္လ်က္ လွဴဖြယ္ အရပ္ရပ္တုိ႔ကုိ စီမံႏူိင္လွ်င္ “ပုဗၺေစတနာ ေတြ
အလြန္စင္ၾကယ္စြာ ျဖစ္ေနၿပီ” ဟုမွတ္ပါ ။
မုဥၥေစတနာ
မုဥၥ - သဒၵါသည္ စြန္႔လြတ္ျခင္း ဟူေသာ အနက္ကုိ ေဟာ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ စြန္႔လြတ္ လွဴဒါန္းေနတုန္း အခိုက္၌ ျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္
(ဆြမ္းလွဴရာ၌ ဆြမ္းကုိ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္အား ကပ္လွဴေနတုန္းမွာ ျဖစ္ေသာ ေစတနာႏွင္႔ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ မကပ္ဘဲ ႏႈတ္ျဖင္႔
ေလွ်ာက္ထား၍ လွဴရာ၌ “လွဴပါ၏” ဟု ဆုိခုိက္မွာ ျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္) မုဥၥေစတနာ မည္၏ ။ ဤမုဥၥေစတနာ အခုိက္လည္း
ျပခဲ႔ေသာ အကုသုိလ္စိတ္မ်ား မျဖစ္ေစဘဲ ၊ အလွဴခံမည္႔ ပုဂၢိဳလ္ကုိလည္း ကပ္ၿငိတြယ္တာေသာ တဏွာေလာဘစိတ္ မျဖစ္ေစဘဲ ယခု
လွဴဒါန္းလိုက္သည္႔ အတြက္ေၾကာင္႔ ငါ၏ ကိစၥကို ကူညီေဆာင္ရြက္လိမ္႔မည္ဟု တစ္စုံတစ္ခုေသာ ေလာကီအက်ဳိးကုိ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ
ရက္ရက္ေရာေရာ လွဴဒါန္းႏူိင္ပါလွ်င္ “မုဥၥေစတနာေတြ စင္ၾကယ္စြာ ျဖစ္ၿပီ” ဟု မွတ္ပါ ။
အပရေစတနာ
အလွဴအထေျမာက္ၿပီးေနာက္ ထုိကုသုိလ္ႏွင္႔ စပ္၍ျဖစ္သမွ်ေစတနာကုိ အပရေစတနာ ဟုေခၚ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဒါနျပဳၿပီးေနာက္ထုိဒါနကုိ
သတိရတုိင္း “အလွဴအထေျမာက္ေပၿပီ ၊ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ ေကာင္းေပသည္ ။ ေနာက္ထပ္ လွဴခ်င္ေသးသည္” ဟု ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ
ျဖစ္ေနလွ်င္ အပရေစတနာ နယ္၌လည္း ကုသုိလ္ ေစတနာေတြ ထပ္မံတုိးပြားျပန္၏ ။ အလွဴေပးၿပီးေနာက္ ပစၥည္းပ်က္ျပား၍ ျဖစ္ေစ ၊
ေက်ာင္းေဆာက္ ကုိးကြယ္ၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းထုိင္ ဘုန္းၾကီးအေပၚ၌ မေက်နပ္၍ ျဖစ္ေစ “ငါလွဴမိတာ မွားေလစြ” ဟု အပရေစတနာ
ပ်က္လွ်င္ အလွဴႏွင္႔စပ္၍ မေက်နပ္ျခင္းဟူေသာ ေဒါသ အကုသုိလ္ပင္ ျဖစ္ပါေသးသည္ ။
သတိထားဖြယ္
ဒါနျပဳရာ၌ ေက်ာင္းေဆာက္မႈ ၊ ဘုရားတည္မႈ ၊ အလွဴၾကီးေပးမႈ စသည္တုိ႔ျဖင္႔ ၾကီးက်ယ္ေသာ ဒါနလည္းရွိ၏ ။ ဆြမ္း ၊ သကၤန္း ၊ ေဆး
အစရွိသည္တုိ႔ျဖင္႔လည္းေကာင္း ၊ မရွိဆင္းရဲသားတုိ႔အား စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းမႈ စသည္တုိ႔ျဖင္႔လည္းေကာင္း အနည္းအပါး ဒါနလည္းရွိ၏ ။
ထုိ႔တြင္ ၾကီးက်ယ္ေသာ ဒါနတုိ႔၌ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ အတြက္ျဖစ္ေစ ၊ သူတစ္ပါးတုိ႔လာေရာက္ ေႏွာင္႔ယွက္ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ေစ
ေစတနာပ်က္ဖြယ္ေတြ (စိတ္ထားမတက္သူ ၊ ဥာဏ္မရွိသူမွာ) မ်ားလွ၏ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ထုိသုိ႔ ဒါန အၾကီးအက်ယ္ လွဴရာ၌ မိမိကိုယ္တုိင္
စြမ္းႏူိင္သမွ် စဥ္းစားရုံသာမကဘဲ မိတ္ေဆြေကာင္းဆရာေကာင္းတုိ႔ႏွင္႔ တုိင္ပင္ကာ ပုဂၢိဳလ္ေကာင္းမ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္၍
ျပဳလုပ္ထုိက္ၾကေပသည္ ။ အနည္းငယ္ျပဳၾကေသာ ဒါနတုိ႔ကားေခြး တိရစၧာန္မ်ားကို ေကြ်းေမြးရျခင္းသည္ပင္ အက်ဳိးမ်ားလွၿပီ
ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကုိ မေရြးခ်ယ္ေသာ္လည္း အေရးမၾကီးလွ ၊ အခ်ဳိ ႔အရာ၌ သံဃိတဒါန ေျမာက္ေအာင္ စိတ္ထား၍
အခ်ဳိ ႔အရာ၀ယ္ လွဴဖြယ္၀တၱဳမ်ား၌ မတြယ္တာဘဲ မုတၱစာဂီ ျဖစ္ေအာင္ စြန္႔လႊတ္ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းၾကရမည္ ။ (မုတၱ = မတြယ္တာဘဲ
လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ + စာဂီ = စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းေလ႔ရွိသူ ) “အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၌လည္း မတြယ္တာ ၊ လွဴဖြယ္ပစၥည္း၌လည္း မတြယ္တာ ၊
ေနာက္ဘ၀၌ လူနတ္စည္းစိမ္ကုိလည္း မတြယ္တာ မေတာင္႔တဘဲ နိဗၺာန္ကုိရည္မွန္းလ်က္ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ လွဴဒါန္းသူ”ဟုဆုိလုိသည္ ။
Subscribe to:
Comments (Atom)